रीत : आरना

मळ्भ का अन्तरी आज हे दाटले,
देव्हार्यात देव ही का अनोळखी
भासले.... रीत हृदयात खोल उमटली
वेदना ती कशी... जागेपणी भास
स्वप्नांचा देऊनी गेली कशी...
घाव सर्व घालणारे हात माझेच
आपले.. कसे काय म्हणावे जखम
दिली दुसर्या कुणी.. आज जाणवे
सत्य स्पष्ट जे ना कधी पहिले..
पाठ त्याकडे फिरवायची चूक हि
झाली कशी.. आज अवेळी घनघोर सरी
त्या बरसल्या.. अश्रू माझे
पुसायला कोणीतरी धावले कधी..
हायसे वाटले मग साथ त्याने तरी
दिली.. नेहमीची रीत नशिबाने आज
ही ना तोडली... ....आरना...३ मार्च
२०११
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/