बोलण्याच्या ओघात मी धरिला तो
हात ती जराशी लाजून 'ईश' बोले
जोरात माझिया नावाचीच अंगठी
ती बोटात पूर्ण झाले ते स्वप्न
भारुनी होतो गात प्रेम माझे
नादात राहिले ना पोटात घेउनी
या बारात फेर घेते हो सात
जाहलो बेभान मी केवड्याच्या
मोहात लाभला तो एकांत ओढ लागे
दोघात
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Friday, September 10, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment