असे बाहेर डोकावू नका आतील दु:खांनो.... : बेफिकीर

सुखे संचारबंदी लावती गाफील
दु:खांनो असे बाहेर डोकावू नका
आतील दु:खांनो किती लांबेल
यंदाचा अबोला कल्पना नाही
तुम्हाला पाहिजे तर व्हा तिला
सामील दु:खांनो कुणी नाही इथे
आता, सुटा मोकाट कोठेही निघाला
पापणीचा तांबडा कंदील
दु:खांनो सुखे छाटून थोडीशी
पुन्हा येईन माघारी
पतंगासारखी देता जराशी ढील
दु:खांनो? मला वाटेल तेव्हा मी
मला मानेन आनंदी कुठे आहात
तुम्हीही मला बांधील दु:खांनो?
इथे एकांत होता त्यामुळे मी
हासलो थोडा जरासे पाहिले
वागून मी मिश्कील दु:खांनो
चला... अंधारते आहे... मनामध्ये
बसा आता तिन्हीसांजेस करता
केवढी किलबील दु:खांनो तिला
कित्येक वर्षांनी पुन्हा
भेटायचे आहे मधे बोलायचे नाही
बरे फाजील दु:खांनो? शिव्यांची
देत लाखोली उपाशी मारतो आहे
तरीही नांदता माझ्याघरी
सत्शील दु:खांनो? कुणी येणार
आहे वाटते चुचकारण्यासाठी
अशी का लोचने झाली म्हणे
स्वप्नील दु:खांनो? मनाने
'बेफिकिर' व्हा... जन्मतो तो
संपतो येथे पुढे न्या आपली ही
पोरकी मैफील दु:खांनो टीप - सूट
- काही र्‍हस्व दीर्घ!
-'बेफिकीर'!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2442