पुन्हा काल स्वप्नात आली गझल
खुले पापणी अन् उडाली गझल कशी
कोरडी मी, जरी वाहते तुझ्या
आठवांच्या पखाली गझल? नसे
वेगळे रूप माझे-तिचे, मला
वारशाने मिळाली गझल "जरा एकटे
वाटते, शब्द दे तुझे सोबतीला"
म्हणाली गझल जुळे प्रेम एका
कटाक्षामध्ये, क्षणार्धात
माझीच झाली गझल! नको या
प्रवासात थांबा कुठे, सवे आज
माझ्या निघाली गझल
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Thursday, March 31, 2011
Tuesday, March 29, 2011
माझा मुलगा..... : supriya.jadhav7
जागोजागी भेटत असतो माझा
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2600
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2600
पडल्यापडल्या जागोजागी उसवत आहे : विजय दि. पाटील
काठी, परशू, भाला, सारे जमवत आहे
मी बेरड होण्याचे पक्के ठरवत
आहे माझ्या सज्जनतेची केवळ
चेष्टा झाली फांदेबाजी माझी
बक्षिस मिळवत आहे आयुष्याची
ऐरण झिजली असताना मी कुठल्या
विश्वासाने सळई बडवत आहे?
तकलादू धाग्यांनी विणले माझे
जीवन पडल्यापडल्या जागोजागी
उसवत आहे मी घाबरलो येथे येइल
त्या दु:खाला जो जो 'कणखर' झाला
तो तो मिरवत आहे -------------------------------
विजय दिनकर पाटील 'कणखर'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
मी बेरड होण्याचे पक्के ठरवत
आहे माझ्या सज्जनतेची केवळ
चेष्टा झाली फांदेबाजी माझी
बक्षिस मिळवत आहे आयुष्याची
ऐरण झिजली असताना मी कुठल्या
विश्वासाने सळई बडवत आहे?
तकलादू धाग्यांनी विणले माझे
जीवन पडल्यापडल्या जागोजागी
उसवत आहे मी घाबरलो येथे येइल
त्या दु:खाला जो जो 'कणखर' झाला
तो तो मिरवत आहे -------------------------------
विजय दिनकर पाटील 'कणखर'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
काय आहे तुझ्याकडे माझे : बेफिकीर
नेहमीचेच हे रडे माझे काय आहे
तुझ्याकडे माझे मीच घेतो अता
धडे माझे रोज पाडून पोपडे माझे
काय बोलायचे उन्हाळ्यांना
पावसाळेच कोरडे माझे दोष थोडा
असेल वाटेचा पाय थोडेच वाकडे
माझे आठवण काढतो तुझी तेव्हा
बोल होतात बोबडे माझे एक पैसा
न लावता म्हणतो आज येतील आकडे
माझे ध्येय होते जिवंत
असण्याचे... ... जीवनाहून तोकडे
माझे साकडे घातल्याविना खुष
हो एवढे एक साकडे माझे सांग या
'बेफिकीर' काळाला प्रस्थ होते
कधी बडे माझे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2604
तुझ्याकडे माझे मीच घेतो अता
धडे माझे रोज पाडून पोपडे माझे
काय बोलायचे उन्हाळ्यांना
पावसाळेच कोरडे माझे दोष थोडा
असेल वाटेचा पाय थोडेच वाकडे
माझे आठवण काढतो तुझी तेव्हा
बोल होतात बोबडे माझे एक पैसा
न लावता म्हणतो आज येतील आकडे
माझे ध्येय होते जिवंत
असण्याचे... ... जीवनाहून तोकडे
माझे साकडे घातल्याविना खुष
हो एवढे एक साकडे माझे सांग या
'बेफिकीर' काळाला प्रस्थ होते
कधी बडे माझे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2604
Monday, March 28, 2011
पुन्हा केव्हातरी बोलू... : रुपेश देशमुख
नको मित्रा, नको आता, पुन्हा
केव्हातरी बोलू जिव्हारी
लागल्या जखमा, अती झाल्यावरी
बोलू अताशा शब्दही सारे, थिटे
पडतात सांगाया जरासा अर्थ
शब्दांना, नवा आल्यावरी बोलू
खुल्या रस्त्यावरी इतका,
तमाशा चांगला नाही बघूया काय
आहे ते, घरी गेल्यावरी बोलू
तुझा हा चेहरा सांगे, समाधी
लागली आहे तुझ्या डोळ्यातले
पेले, रिते झाल्यावरी बोलू
खुशाली एकमेकांची , विचारु
एकमेकांना जुने काही नवे काही,
चला काहीतरी बोलू व्यथा ही तिच
ती आहे, कथाही तिच ती आहे इथे
एकून घेणारा, कुणी नाही तरी
बोलू
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2605
केव्हातरी बोलू जिव्हारी
लागल्या जखमा, अती झाल्यावरी
बोलू अताशा शब्दही सारे, थिटे
पडतात सांगाया जरासा अर्थ
शब्दांना, नवा आल्यावरी बोलू
खुल्या रस्त्यावरी इतका,
तमाशा चांगला नाही बघूया काय
आहे ते, घरी गेल्यावरी बोलू
तुझा हा चेहरा सांगे, समाधी
लागली आहे तुझ्या डोळ्यातले
पेले, रिते झाल्यावरी बोलू
खुशाली एकमेकांची , विचारु
एकमेकांना जुने काही नवे काही,
चला काहीतरी बोलू व्यथा ही तिच
ती आहे, कथाही तिच ती आहे इथे
एकून घेणारा, कुणी नाही तरी
बोलू
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2605
पुन्हा केव्हातरी बोलू... : रुपेश देशमुख
नको मित्रा, नको आता, पुन्हा
केव्हातरी बोलू जिव्हारी
लागल्या जखमा, अती झाल्यावरी
बोलू अताशा शब्दही सारे, थिटे
पडतात सांगाया जरासा अर्थ
शब्दांना, नवा आल्यावरी बोलू
खुल्या रस्त्यावरी इतका,
तमाशा चांगला नाही बघूया काय
आहे ते, घरी गेल्यावरी बोलू
तुझा हा चेहरा सांगे, समाधी
लागली आहे तुझ्या डोळ्यातले
पेले, रिते झाल्यावरी बोलू
खुशाली एकमेकांची , विचारु
एकमेकांना जुने काही नवे काही,
चला काहीतरी बोलू व्यथा ही तिच
ती आहे, कथाही तिच ती आहे इथे
एकून घेणारा, कुणी नाही तरी
बोलू
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
केव्हातरी बोलू जिव्हारी
लागल्या जखमा, अती झाल्यावरी
बोलू अताशा शब्दही सारे, थिटे
पडतात सांगाया जरासा अर्थ
शब्दांना, नवा आल्यावरी बोलू
खुल्या रस्त्यावरी इतका,
तमाशा चांगला नाही बघूया काय
आहे ते, घरी गेल्यावरी बोलू
तुझा हा चेहरा सांगे, समाधी
लागली आहे तुझ्या डोळ्यातले
पेले, रिते झाल्यावरी बोलू
खुशाली एकमेकांची , विचारु
एकमेकांना जुने काही नवे काही,
चला काहीतरी बोलू व्यथा ही तिच
ती आहे, कथाही तिच ती आहे इथे
एकून घेणारा, कुणी नाही तरी
बोलू
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
काय आहे तुझ्याकडे माझे : बेफिकीर
नेहमीचेच हे रडे माझे काय आहे
तुझ्याकडे माझे मीच घेतो अता
धडे माझे रोज पाडून पोपडे माझे
काय बोलायचे उन्हाळ्यांना
पावसाळेच कोरडे माझे दोष थोडा
असेल वाटेचा पाय थोडेच वाकडे
माझे आठवण काढतो तुझी तेव्हा
बोल होतात बोबडे माझे एक पैसा
न लावता म्हणतो आज येतील आकडे
माझे ध्येय होते जिवंत
असण्याचे... ... जीवनाहून तोकडे
माझे साकडे घातल्याविना खुष
हो एवढे एक साकडे माझे सांग या
'बेफिकीर' काळाला प्रस्थ होते
कधी बडे माझे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
तुझ्याकडे माझे मीच घेतो अता
धडे माझे रोज पाडून पोपडे माझे
काय बोलायचे उन्हाळ्यांना
पावसाळेच कोरडे माझे दोष थोडा
असेल वाटेचा पाय थोडेच वाकडे
माझे आठवण काढतो तुझी तेव्हा
बोल होतात बोबडे माझे एक पैसा
न लावता म्हणतो आज येतील आकडे
माझे ध्येय होते जिवंत
असण्याचे... ... जीवनाहून तोकडे
माझे साकडे घातल्याविना खुष
हो एवढे एक साकडे माझे सांग या
'बेफिकीर' काळाला प्रस्थ होते
कधी बडे माझे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Sunday, March 27, 2011
माझा मुलगा..... : supriya.jadhav7
जागोजागी भेटत असतो माझा
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2600
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2600
दिवस यायचा बाकी आहे : स्नेहदर्शन
खूप सोसले फक्त दिलासा बाकी
आहे अजून माझा दिवस यायचा बाकी
आहे साकीला ही ,नजर शोधते
सायंकाळी दु:ख प्यायला माझा
पेला बाकी आहे जगात माझ्या मीच
वेगळा मला वाटतो इथे न कोणी
माणुस साधा बाकी आहे, तुझ्या
वेदना निघुन गेल्या खूप दूरवर
घाव नवे अन्,खोटी आशा बाकी आहे
मना सारखे आता माझ्या जगेन मी
पण, अजून कळणे कोण मी माझा बाकी
आहे. ----------------------स्नेहदर्शन
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
आहे अजून माझा दिवस यायचा बाकी
आहे साकीला ही ,नजर शोधते
सायंकाळी दु:ख प्यायला माझा
पेला बाकी आहे जगात माझ्या मीच
वेगळा मला वाटतो इथे न कोणी
माणुस साधा बाकी आहे, तुझ्या
वेदना निघुन गेल्या खूप दूरवर
घाव नवे अन्,खोटी आशा बाकी आहे
मना सारखे आता माझ्या जगेन मी
पण, अजून कळणे कोण मी माझा बाकी
आहे. ----------------------स्नेहदर्शन
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Saturday, March 26, 2011
शत्रु समोरून थेट वार करुन गेला - : विदेश
शत्रु समोरून थेट वार करुन
गेला - मित्र मिठित पाठीवर वार
करुन गेला ! मैफिलीत हास्यरंग
उधळण्यास आला सुतकी
चेहऱ्यांस नमस्कार करुन गेला !
सुखाचाच शोध घेत रडत जन्म झाला
- तिरडीवर मात्र आज छान हसुन
गेला ! पौर्णिमेस गोल चंद्र
पाहण्या विसरला , अवसेला
काजवाच चकित करुन गेला !
भ्रष्टांचा देवळात सुळसुळाट
झाला सचोटिचा देव तिथुन कधिच
पळुन गेला !
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
गेला - मित्र मिठित पाठीवर वार
करुन गेला ! मैफिलीत हास्यरंग
उधळण्यास आला सुतकी
चेहऱ्यांस नमस्कार करुन गेला !
सुखाचाच शोध घेत रडत जन्म झाला
- तिरडीवर मात्र आज छान हसुन
गेला ! पौर्णिमेस गोल चंद्र
पाहण्या विसरला , अवसेला
काजवाच चकित करुन गेला !
भ्रष्टांचा देवळात सुळसुळाट
झाला सचोटिचा देव तिथुन कधिच
पळुन गेला !
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
पाच इन्द्रिये : मकर ध्व्ज
तुझ्या खुणेत होते निखारे इथे
खुन्टले जळले बिचारे किती
चालली तर चाहुल नसावी किती
लाजली जशी रातराणी फुलावी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
खुन्टले जळले बिचारे किती
चालली तर चाहुल नसावी किती
लाजली जशी रातराणी फुलावी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Friday, March 25, 2011
माझा मुलगा..... : supriya.jadhav7
जागोजागी भेटत असतो माझा
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2600
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2600
माझा मुलगा..... : supriya.jadhav7
जागोजागी भेटत असतो माझा
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
मुलगा शूरवीर पुरुषांतही
दिसतो माझा मुलगा टगेगिरी अन
हुल्लडबाजी, पटे तया ना
शंकराहुनी भोळा दिसतो माझा
मुलगा काही केल्या झोप मला ना
येते जेव्हा थोपटतो अन गातही
बसतो माझा मुलगा दु:खाचा मग
डोंगर थोडा हलका होतो
पित्याप्रमाणे अश्रु पुसतो
माझा मुलगा कितीक वेळा थिजून
गेले वादळ-वारे हिमालयागत
तटस्थ असतो माझा मुलगा कधी
अचानक घरात येता कुणी पाहुणे
पाट्यावरली चटणी पिसतो माझा
मुलगा 'व्हिली' मारतो, कविता
करतो, गाणी गातो, झ-याप्रमाणे
स्वच्छ हसतो माझा मुलगा
अभ्यासाचीच तया लागता अविट
गोडी रात्रं-दिन पुस्तकात
घुसतो माझा मुलगा आठवते मज
माझे बाबा असेच होते घोळक्यात
मित्रांच्या असतो माझा मुलगा
माझ्या कविता,माझ्या गझला,
माझ्या रचना दाखवीत सा-यांना
बसतो माझा मुलगा
त्याच्यासाठी एक गुणीशी धाड
'परी' तू (देवा) , चमचमत्या
वस्तू.... ना फ़सतो माझा मुलगा
प्रत्येकाला सुपूत्र ऐसा,
मिळे भाग्य ना, क्षणोक्षणी
अंतरात ठसतो माझा मुलगा
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
''वाटत आहे'' : कैलास
दार मनाचे उघडावेसे वाटत आहे
मज माझ्याशी झगडावेसे वाटत
आहे तेल्,तूप संपले राहिले
धुपाटणे अन, अता वाळूला
रगडावेसे वाटत आहे खुले खुले
राहण्यात नाही मजा लोक हो !!
स्वतःस आता जखडावेसे वाटत आहे
काल पाहिली 'ती' नवतरुणी डोळे
भरुनी मलाही थोडे बिघडावेसे
वाटत आहे मनासारखे घडत नसावे
''कैलासाच्या'' उभ्या जगाला
बदडावेसे वाटत आहे. --डॉ.कैलास
गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
मज माझ्याशी झगडावेसे वाटत
आहे तेल्,तूप संपले राहिले
धुपाटणे अन, अता वाळूला
रगडावेसे वाटत आहे खुले खुले
राहण्यात नाही मजा लोक हो !!
स्वतःस आता जखडावेसे वाटत आहे
काल पाहिली 'ती' नवतरुणी डोळे
भरुनी मलाही थोडे बिघडावेसे
वाटत आहे मनासारखे घडत नसावे
''कैलासाच्या'' उभ्या जगाला
बदडावेसे वाटत आहे. --डॉ.कैलास
गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Thursday, March 24, 2011
अचाट तारे तोडत होता : अनिल रत्नाकर
अचाट तारे तोडत होता अफाट धो
धो बोलत होता गटार नाले शोधत
होता घशात दारू ओतत होता नसेच
बुद्धी आणिक लज्जा उगाच बोंबा
ठोकत होता जळोत दुःख्खे सर्व
जणांची नशेत हे तो घोकत होता
दिशेत दाही काळ दिसे तो मुकाट
पापे भोगत होता नकोच काही
सांगत होता अमीर सोंगे पोसत
होता निघे दिवाळे ह्या
घरट्याचे खुशाल तेंव्हा घोरत
होता (सतीश वाघमारेंचा सानी
मिसरा)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
धो बोलत होता गटार नाले शोधत
होता घशात दारू ओतत होता नसेच
बुद्धी आणिक लज्जा उगाच बोंबा
ठोकत होता जळोत दुःख्खे सर्व
जणांची नशेत हे तो घोकत होता
दिशेत दाही काळ दिसे तो मुकाट
पापे भोगत होता नकोच काही
सांगत होता अमीर सोंगे पोसत
होता निघे दिवाळे ह्या
घरट्याचे खुशाल तेंव्हा घोरत
होता (सतीश वाघमारेंचा सानी
मिसरा)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Wednesday, March 23, 2011
इथे माझा ॠतू आहे इथे राहू नका कोणी... : मयुरेश साने
जिथे मी चाललो आहे तिथे जाऊ
नका कोणी कधीही जन्म कोणाला
असा वाहू नका कोणी नशील्या
हासण्याने मैफली तू जिंकल्या
सार्‍या कशी ही भैरवी विनवी
मला गाऊ नका कोणी जिवाचा प्राण
तो आत्मा मला सांगून थकलेला
कुठे अद्रुष्य मी आहे ? मला
पाहू नका कोणी तसा मी भेटलो
आहे चेहर्‍याला मुखवट्याला
इथे माझा ॠतू आहे इथे राहू नका
कोणी मिळाले पुण्य पाप्यांना
करूनी नेटकी स्नाने अता गंगेत
ही चुकुनी कधी न्हाऊ नका कोणी
मयुरेश साने...दि..२३-मार्च-११
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2597
नका कोणी कधीही जन्म कोणाला
असा वाहू नका कोणी नशील्या
हासण्याने मैफली तू जिंकल्या
सार्‍या कशी ही भैरवी विनवी
मला गाऊ नका कोणी जिवाचा प्राण
तो आत्मा मला सांगून थकलेला
कुठे अद्रुष्य मी आहे ? मला
पाहू नका कोणी तसा मी भेटलो
आहे चेहर्‍याला मुखवट्याला
इथे माझा ॠतू आहे इथे राहू नका
कोणी मिळाले पुण्य पाप्यांना
करूनी नेटकी स्नाने अता गंगेत
ही चुकुनी कधी न्हाऊ नका कोणी
मयुरेश साने...दि..२३-मार्च-११
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2597
इथे माझा ॠतू आहे इथे राहू नका कोणी... : मयुरेश साने
जिथे मी चाललो आहे तिथे जाऊ
नका कोणी कधीही जन्म कोणाला
असा वाहू नका कोणी नशील्या
हासण्याने मैफली तू जिंकल्या
सार्‍या कशी ही भैरवी विनवी
मला गाऊ नका कोणी जिवाचा प्राण
तो आत्मा मला सांगून थकलेला
कुठे अद्रुष्य मी आहे ? मला
पाहू नका कोणी तसा मी भेटलो
आहे चेहर्‍याला मुखवट्याला
इथे माझा ॠतू आहे इथे राहू नका
कोणी मिळाले पुण्य पाप्यांना
करूनी नेटकी स्नाने अता गंगेत
ही चुकुनी कधी न्हाऊ नका कोणी
मयुरेश साने...दि..२३-मार्च-११
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
नका कोणी कधीही जन्म कोणाला
असा वाहू नका कोणी नशील्या
हासण्याने मैफली तू जिंकल्या
सार्‍या कशी ही भैरवी विनवी
मला गाऊ नका कोणी जिवाचा प्राण
तो आत्मा मला सांगून थकलेला
कुठे अद्रुष्य मी आहे ? मला
पाहू नका कोणी तसा मी भेटलो
आहे चेहर्‍याला मुखवट्याला
इथे माझा ॠतू आहे इथे राहू नका
कोणी मिळाले पुण्य पाप्यांना
करूनी नेटकी स्नाने अता गंगेत
ही चुकुनी कधी न्हाऊ नका कोणी
मयुरेश साने...दि..२३-मार्च-११
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Tuesday, March 22, 2011
पांढरा किडा : गंगाधर मुटे
*पांढरा किडा* तुझी सांग येथे
दखल कोण घेतो कशाला घशाला उगा
त्रास देतो असामान्य
विश्लेषकांच्या भितीने गझल
घप्प कपड्यात झाकून नेतो नवे
रोप लावत पुढे चालताना कुणी
सांड मागून तुडवीत येतो पिके
फस्त केली फळे पोखरूनी कुठूनी
किडा पांढरा जन्म घेतो अभय
लाचखोरीत तो शिष्ट प्राणी
कुणाच्याच बापास ना घाबरे तो
गंगाधर मुटे ..........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2596
दखल कोण घेतो कशाला घशाला उगा
त्रास देतो असामान्य
विश्लेषकांच्या भितीने गझल
घप्प कपड्यात झाकून नेतो नवे
रोप लावत पुढे चालताना कुणी
सांड मागून तुडवीत येतो पिके
फस्त केली फळे पोखरूनी कुठूनी
किडा पांढरा जन्म घेतो अभय
लाचखोरीत तो शिष्ट प्राणी
कुणाच्याच बापास ना घाबरे तो
गंगाधर मुटे ..........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2596
पांढरा किडा : गंगाधर मुटे
*पांढरा किडा* तुझी सांग येथे
दखल कोण घेतो कशाला घशाला उगा
त्रास देतो असामान्य
विश्लेषकांच्या भितीने गझल
घप्प कपड्यात झाकून नेतो नवे
रोप लावत पुढे चालताना कुणी
सांड मागून तुडवीत येतो पिके
फस्त केली फळे पोखरूनी कुठूनी
किडा पांढरा जन्म घेतो अभय
लाचखोरीत तो शिष्ट प्राणी
कुणाच्याच बापास ना घाबरे तो
गंगाधर मुटे ..........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
दखल कोण घेतो कशाला घशाला उगा
त्रास देतो असामान्य
विश्लेषकांच्या भितीने गझल
घप्प कपड्यात झाकून नेतो नवे
रोप लावत पुढे चालताना कुणी
सांड मागून तुडवीत येतो पिके
फस्त केली फळे पोखरूनी कुठूनी
किडा पांढरा जन्म घेतो अभय
लाचखोरीत तो शिष्ट प्राणी
कुणाच्याच बापास ना घाबरे तो
गंगाधर मुटे ..........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Monday, March 21, 2011
म्हणालो त्यातले काहीच मी करणार नाही : विजय दि. पाटील
बनावाला तुझ्या बिल्कूल मी
बधणार नाही डिवच तू पाहिजे
तितके, कधी चिडणार नाही नको
लावून घेऊ घोर माझ्या
बोलण्याचा म्हणालो त्यातले
काहीच मी करणार नाही जरासे
पाहिले माझ्याकडे आत्मीयतेने
मनाचा घाव का येथे कुणा दिसणार
नाही? मला वगळून जगणे एवढे
सोपे नसावे तशी मुद्दाम ती
माझी खबर पुसणार नाही तुला
सांगेन मी केव्हातरी माझी
कहाणी अता दु:खात इतके बोलणे
जमणार नाही जमावाचा कधी झालोच
नाही हेच चुकले कळाले
एकट्याने सारखे निभणार नाही
ठरावाला बसावे चांगले
ठरवायला, ते कधी ठरणार
नक्की....तेवढे ठरणार नाही
निघालो वल्कले नेसून कडव्या
वास्तवाची अता स्वप्नातही
रेशीम कडमडणार नाही इथे सारेच
उत्सुक व्हायला 'कणखर' कधीचे
भला माणूस होण्या एकही धजणार
नाही ------------------------------------------------ विजय
दिनकर पाटील 'कणखर'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2595
बधणार नाही डिवच तू पाहिजे
तितके, कधी चिडणार नाही नको
लावून घेऊ घोर माझ्या
बोलण्याचा म्हणालो त्यातले
काहीच मी करणार नाही जरासे
पाहिले माझ्याकडे आत्मीयतेने
मनाचा घाव का येथे कुणा दिसणार
नाही? मला वगळून जगणे एवढे
सोपे नसावे तशी मुद्दाम ती
माझी खबर पुसणार नाही तुला
सांगेन मी केव्हातरी माझी
कहाणी अता दु:खात इतके बोलणे
जमणार नाही जमावाचा कधी झालोच
नाही हेच चुकले कळाले
एकट्याने सारखे निभणार नाही
ठरावाला बसावे चांगले
ठरवायला, ते कधी ठरणार
नक्की....तेवढे ठरणार नाही
निघालो वल्कले नेसून कडव्या
वास्तवाची अता स्वप्नातही
रेशीम कडमडणार नाही इथे सारेच
उत्सुक व्हायला 'कणखर' कधीचे
भला माणूस होण्या एकही धजणार
नाही ------------------------------------------------ विजय
दिनकर पाटील 'कणखर'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2595
Sunday, March 20, 2011
म्हणालो त्यातले काहीच मी करणार नाही : विजय दि. पाटील
बनावाला तुझ्या बिल्कूल मी
बधणार नाही डिवच तू पाहिजे
तितके, कधी चिडणार नाही नको
लावून घेऊ घोर माझ्या
बोलण्याचा म्हणालो त्यातले
काहीच मी करणार नाही जरासे
पाहिले माझ्याकडे आत्मीयतेने
मनाचा घाव का येथे कुणा दिसणार
नाही? मला वगळून जगणे एवढे
सोपे नसावे तशी मुद्दाम ती
माझी खबर पुसणार नाही तुला
सांगेन मी केव्हातरी माझी
कहाणी अता दु:खात इतके बोलणे
जमणार नाही जमावाचा कधी झालोच
नाही हेच चुकले कळाले
एकट्याने सारखे निभणार नाही
ठरावाला बसावे चांगले
ठरवायला, ते कधी ठरणार
नक्की....तेवढे ठरणार नाही
निघालो वल्कले नेसून कडव्या
वास्तवाची अता स्वप्नातही
रेशीम कडमडणार नाही इथे सारेच
उत्सुक व्हायला 'कणखर' कधीचे
भला माणूस होण्या एकही धजणार
नाही ------------------------------------------------ विजय
दिनकर पाटील 'कणखर'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
बधणार नाही डिवच तू पाहिजे
तितके, कधी चिडणार नाही नको
लावून घेऊ घोर माझ्या
बोलण्याचा म्हणालो त्यातले
काहीच मी करणार नाही जरासे
पाहिले माझ्याकडे आत्मीयतेने
मनाचा घाव का येथे कुणा दिसणार
नाही? मला वगळून जगणे एवढे
सोपे नसावे तशी मुद्दाम ती
माझी खबर पुसणार नाही तुला
सांगेन मी केव्हातरी माझी
कहाणी अता दु:खात इतके बोलणे
जमणार नाही जमावाचा कधी झालोच
नाही हेच चुकले कळाले
एकट्याने सारखे निभणार नाही
ठरावाला बसावे चांगले
ठरवायला, ते कधी ठरणार
नक्की....तेवढे ठरणार नाही
निघालो वल्कले नेसून कडव्या
वास्तवाची अता स्वप्नातही
रेशीम कडमडणार नाही इथे सारेच
उत्सुक व्हायला 'कणखर' कधीचे
भला माणूस होण्या एकही धजणार
नाही ------------------------------------------------ विजय
दिनकर पाटील 'कणखर'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
पाऊल वळले... : अजय अनंत जोशी
पाऊल वळले तेथेच मळले युद्धात
वरले प्रेमात छळले मुखडा
चमकला हृदयात जळले कोणीच
नव्हते; उपहास टळले विरहातले
'पण'; विरहात ढळले इतकेच कळले...
'काही न कळले..' लढ तू अजय; ...बघ-
सारेच गळले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2594
वरले प्रेमात छळले मुखडा
चमकला हृदयात जळले कोणीच
नव्हते; उपहास टळले विरहातले
'पण'; विरहात ढळले इतकेच कळले...
'काही न कळले..' लढ तू अजय; ...बघ-
सारेच गळले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2594
शे(अ)रो-शायरी, भाग-९ : टूटी है मेरी नींद मगर तुमको इससे क्या : मानस६
===मित्रांनो, परवीन शाकिर
म्हणजे पुरुष-प्रधान
संस्कृतीच्या विरोधात आपला
आवाज नेहमीच बुलंद करणारी एक
बंडखोर,आणि प्रखर
स्त्री-मुक्तिवादी
पाकिस्तानी कवियत्री! सगळी
बंधने, मर्यादा, नीती-नियम
फक्त स्त्रियांसाठीच का?- हा
प्रश्न परवीन भोवतालच्या
पुरुष-प्रधान समाजाला नेहमीच
ठणकावून विचारायची.
स्त्रियांवरील अन्यायाची
परिसीमा गाठणाऱ्या
पुरूष-प्रधान रुढी, आणि
तितक्याच सडक्या व गळक्या
परंपरा ह्यांचा परवीनने
नेहमीच कडाडून विरोध केला.
ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच
झाला; पाकिस्तानी समाजाच्या
प्रखर टीकेचे ती लक्ष्य बनली,
पण तरीही निडर परवीनने कधीही
शरणागती पत्करली नाही. ह्याच
परवीनच्या एका
वैशिष्ठ्यपूर्ण गझलेचा
शे(अ)रो-शायरी ह्या
लेख-मालेच्या ह्या ९व्या
भागात आपण आस्वाद घेणार आहोत.
मित्रांनो, स्त्री-पुरुषातील
नाते निभावत असताना, आपण ह्या
नात्यातील अर्धा भाग आहोत हे
बरेचदा सोयीस्करपणे
विसरणाऱ्या 'टिपीकल' पुरुषी
वृत्तीचे अनेक पैलू
नित्य-नेमाने आपल्याला
सर्वदूर नजरेस पडतात. जसे;
मनाप्रमाणे झाले नाही तर
स्त्रीचे उणे-दुणे काढणे, कठीण
प्रसंगात सोयीस्कररीत्या
पलायनवादी भूमिका घेणे,(अनेक
कठीण प्रसंगात, जिथे मानसिक
क्षमतेचा, लवचिकपणाचा कस
लागतो, तिथे स्त्रीच शेवटी
निभावून नेते, असे अनेकदा
दिसते), नात्याची इमोशनल
कमिटमेंट न पाळणे, एका प्रसंगी
एक तर दुसऱ्या प्रसंगी
त्याच्या अगदी विरुद्ध अश्या
दांभिक पद्धतीने वागणे, जिथे
पुरुषाने हिमंत दाखवावी अशी
अपेक्षा असते अश्याच वेळी कच
खाणे- (जसे-"तू मला आवडतेस, पण
आई-बाबा नाही म्हणताहेत"), पोकळ
बढाया मारणे, बरेचदा घरचे
सोडून लष्कराच्या भाकऱ्या
भाजणे! अश्याच संवेदनाहीन,
बेफिकीर अश्या पुरूषी
मनोवृत्तीला, परवीनने ह्या
गझलेच्या प्रत्येक शेरातून,
"तुमको इससे क्या" असे म्हणत
चांगलेच सुनावले आहे, आणि हेच
प्रस्तुत गझलेचे वैशिष्ठ्य
आहे.गझल समजायला अगदी सोपी
आहे; *टूटी है मेरी नींद मगर
तुमको इससे क्या बजते रहे हवाओ
से दर तुमको इससे क्या* [
दर=दरवाजा ] स्त्री आपल्या
जोडीदाराची आतुरतेने वाट
बघते आहे, रात्र सरते आहे,
थकल्यामुळे कदाचित तिचा डोळा
सुद्धा लागतो आहे, पण दार
वाजल्याच्या आवाजाने ती
वारंवार जागी होते आहे, बहुदा
तोच आला आहे,ह्या भासाने ती
जागी होतेय, पण दारावर कुणीच
नाहीय, ते फक्त हवेने वाजते
आहे! ज्याच्या वाटेकडे ती डोळे
लावून बसली आहे, त्याला मात्र
तिच्या भावनांची मुळीच कदर
नाहीय.इथे मला असाही अर्थ
जाणवला की "टूटी है मेरी निंद"
मधून परवीन असे म्हणते आहे की
तू निघून गेल्यामुळे माझ्या
जीवनात एक मानसिक अशांती
निर्माण झालीय, तू येशील ह्या
वेड्या आशेवर( ... म्हणून "बजते
रहे हवाओसे दर" ) मी जगते आहे, पण
तुला माझ्या ह्या
भावावस्थेची अजिबात कल्पना
नाहीय, आणि जरी कल्पना असली,
तरी पर्वा नाहीय. *तुम मौज-मौज
मिस्ले-सबा घूमते रहो कट जाये
मेरे सोच के पर, तुमको इससे
क्या* [ १)
मिस्ले-सबा=वाऱ्यासारखा ] ह्या
शेरात मला तीन भावार्थ लागलेत.
पहिला म्हणजे स्त्री ,तिचा
जोडीदर कुठे गेला असेल, कुठे
वाट चुकला असेल ह्याचा विचार
करुन करुन थकली आहे, पण हा
मात्र वारा जसा लाटांवर स्वार
होऊन हुंदडत असतो तसा अत्यंत
बेफिकिरपणे कुठेतरी उंडरत
फिरतो आहे. दुसरा म्हणजे
पुरुषाच्या वाऱ्यासारख्या
दिशा बदलणाऱ्या स्वभावाला
उद्देशूनदेखील ती बोलते
आहे.ह्याच्या विचारांची दिशा
अशी नेहमी का बदलते, ह्याचे
खरे रुप, खरा स्वभाव काय
म्हणायचा, हा विचार करुन
तिच्या डोक्याचा भुगा झाला
आहे. तिसरा अर्थ हा की
विचार-स्वातंत्र्य फक्त
पुरुषालाच आहे, तिला नाहीय-
म्हणून ती "कट जाये मेरी सोच के
पर" असे म्हणतेय,पण "माझ्या
विचार-शक्तीचे पंख जरी
कापल्या गेले तरी..तुला काय
त्याचे?" *औरों का हाथ थामो,
उन्हे रास्ता दिखाओ मै भूल
जाऊँ अपना ही घर तुमको इससे
क्या* ज्याच्याशी आपली भावनिक
बांधिलकी आहे, त्याच्याप्रती
असलेल्या आपल्या कर्तव्याकडे
डोळेझाक करून तिऱ्हाईत
माणसासाठी झटणे,आणि हे
कशासाठी तर तिथे आपली 'कॉलर
टाइट' होते म्हणून, असाही
"पुरुषी पैलू" असतो! ह्या
लष्कराच्या भाकरी
भाजण्याच्या टिपीकल पुरुषी
स्वभाव-वैशिष्ठ्याबद्दल
परवीन टिप्पणी करतेय.( "गैरो पे
करम, अपनो पे सितम, ए जान-ए-वफा
ये जुल्म न कर" ह्या ओळी आठवून
गेल्यात, एका हिंदी
सिनेगीतातील). खरे तर "तुमको
इससे क्या" हे समाजात
जिथे-जिथे gender bias मुळे असलेला
indifferent attitude आहे, तिथे सगळीकडे
लागू पडते. *अब्रे-गुरेज़-पा को
बरसने से क्या ग़रज़ सीपी मे बन न
पाये गुहर, तुमको इससे क्या* [
१)अब्र=ढग, २)सीपी=शिंपला,
३)गुरेज़-पा=पलायनवादी, ४)ग़रज़=
उद्देश, प्रयोजन ५) गुहर=मोती ]
पुरुषाच्या पलायनवादी
वृत्तीवर हा शेर आहे. असे
समजले जाते की स्वाती
नक्षत्राच्या पावसाच्या
थेंबाने शिंपल्यात मोती तयार
होतात. तशीच प्रतिमा इथे
वापरली आहे. परवीन इथे
पुरुषाला फक्त गरजणारा पण
बरसायची वेळ येताच पळून
जाणारा ढग म्हणतेय. ती म्हणते
की, ज्या ढगाला नुसते मोठ्याने
गडगडाट करणेच येते, त्याचे
प्रत्यक्ष बरसण्याशी काय
घेणे-देणे? शिंपला, जो बिचारा
गडगडाट ऐकून पावसाच्या
थेंबाची आस लावून बसलेला आहे,
त्याच्यात मोती बनला काय
किंवा नाही बनला काय, (अश्या)
ढगाला त्याचे काय सोयर-सुतक?
नुसत्या मोठ्या-मोठ्या गप्पा
मारणे, बडेजाव मिरवणे, पण
स्वत:ला सिद्ध करण्याची वेळ
आली की आपल्या कर्तृत्वाचा
'योग्य' तो अंदाज येताच पळ
काढणे, आपल्या वल्गनांवर
भाबडा विश्वास ठेवून
आपल्याकडे आशेने बघणाऱ्या
व्यक्तिला नंतर काय वाटत
असेल,ह्याचा नंतर
यत्किंचितही विचार न
करणाऱ्या पुरुषी वृत्तीवर
परवीनने चांगलाच ताशेरा
ओढलाय. *ले जाएँ मुझको
माले-ग़नीमत के साथ उदू तुमने
तो डाल दी है सीपर, तुमको इससे
क्या* [ १)माल-ए-ग़नीमत=लुटीचा
माल, २) उदू=शत्रू ३) सीपर=ढाल ]
पुरुषाच्या कचखाऊ
मनोवृत्तीवर हा शेर आहे. परवीन
म्हणते की शत्रू मला बहुदा
लुटीच्या मालासहित घेऊन जाईल!
आणि ते साहजिकच आहे, कारण तू,
ज्याने माझ्यासाठी लढायला
हवे, त्याने तर आता ढाल टाकून
हारच पत्करली आहे! त्यामुळे
मला कोणी पळवून नेले , तरी तुला
त्याचे काय? कथा-सिनेमातून
नेहमी दिसणारा, आणि बरेचदा
वास्तवात सुद्धा घडणारा
प्रसंगच घ्या ना! "मै मजबूर हूँ,
तुमसे शादी नही कर सकता" असे
शेवटी हतबलपणे म्हणणारा नायक,
आणि त्याच्या हतबलतेवर आणि
कचखाऊपणावर फक्त
चडफडण्यापलिकडे काहीच न करु
शकणारी, आणि नाइलाजाने शेवटी
दुसऱ्याचा हात धरुन निघून
जाणारी नायिका, ह्या
परिस्थितीला अगदी तंतोतंत
लागू पडणारा हा शेर आहे! *तुमने
तो थकके दश्त में ख़ीमे लगा
दिये तन्हा कटे किसी का सफर
तुमको इससे क्या* [ १)दश्त=जंगल,
२) ख़ीमे=खेमे= खेमाचे
अनेकवचन,खेमा=तंबू, पडाव ] इथे
परत पुरुषाच्या indifferent attitude बद्दल
परवीन बोलतेय.
ध्येय-पूर्तीच्या म्हणा
किंवा जीवनाच्या प्रवासात
म्हणा, जिद्दीने मार्ग-क्रमण
करायचे असताना, वाटेवरच
अंगातील सगळे बळच
हरवल्यासारखे खाली बसून
जायचे, आपल्या जोडीदाराची आपण
शेवटपर्यंत साथ निभवायला हवी,
आपल्याशिवाय आपला सहचर एकटाच
प्रवास कसा करु शकेल ह्या
जाणिवेचा पुरुषाच्या मनाला
अश्या वेळी स्पर्शही होत नाही!
"तुमको इससे क्या" ही खरे तर
साऱ्या जगातील स्त्रियांची
चिरंतन व्यथा आहे, हे मात्र
नक्की! आता आपला निरोप घेतो,
पुढील भागात भेटूच! -मानस६ (टीप-
काही अडचणींमुळे लेखनाला हवा
तसा अवधी मिळत नाही, त्यामुळे
लेख पोस्ट करायला वेळ लागतो,
क्षमस्व! पुढचा लेख १५
एप्रिलला पोस्ट करायचा मानस
आहे.)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2592
म्हणजे पुरुष-प्रधान
संस्कृतीच्या विरोधात आपला
आवाज नेहमीच बुलंद करणारी एक
बंडखोर,आणि प्रखर
स्त्री-मुक्तिवादी
पाकिस्तानी कवियत्री! सगळी
बंधने, मर्यादा, नीती-नियम
फक्त स्त्रियांसाठीच का?- हा
प्रश्न परवीन भोवतालच्या
पुरुष-प्रधान समाजाला नेहमीच
ठणकावून विचारायची.
स्त्रियांवरील अन्यायाची
परिसीमा गाठणाऱ्या
पुरूष-प्रधान रुढी, आणि
तितक्याच सडक्या व गळक्या
परंपरा ह्यांचा परवीनने
नेहमीच कडाडून विरोध केला.
ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच
झाला; पाकिस्तानी समाजाच्या
प्रखर टीकेचे ती लक्ष्य बनली,
पण तरीही निडर परवीनने कधीही
शरणागती पत्करली नाही. ह्याच
परवीनच्या एका
वैशिष्ठ्यपूर्ण गझलेचा
शे(अ)रो-शायरी ह्या
लेख-मालेच्या ह्या ९व्या
भागात आपण आस्वाद घेणार आहोत.
मित्रांनो, स्त्री-पुरुषातील
नाते निभावत असताना, आपण ह्या
नात्यातील अर्धा भाग आहोत हे
बरेचदा सोयीस्करपणे
विसरणाऱ्या 'टिपीकल' पुरुषी
वृत्तीचे अनेक पैलू
नित्य-नेमाने आपल्याला
सर्वदूर नजरेस पडतात. जसे;
मनाप्रमाणे झाले नाही तर
स्त्रीचे उणे-दुणे काढणे, कठीण
प्रसंगात सोयीस्कररीत्या
पलायनवादी भूमिका घेणे,(अनेक
कठीण प्रसंगात, जिथे मानसिक
क्षमतेचा, लवचिकपणाचा कस
लागतो, तिथे स्त्रीच शेवटी
निभावून नेते, असे अनेकदा
दिसते), नात्याची इमोशनल
कमिटमेंट न पाळणे, एका प्रसंगी
एक तर दुसऱ्या प्रसंगी
त्याच्या अगदी विरुद्ध अश्या
दांभिक पद्धतीने वागणे, जिथे
पुरुषाने हिमंत दाखवावी अशी
अपेक्षा असते अश्याच वेळी कच
खाणे- (जसे-"तू मला आवडतेस, पण
आई-बाबा नाही म्हणताहेत"), पोकळ
बढाया मारणे, बरेचदा घरचे
सोडून लष्कराच्या भाकऱ्या
भाजणे! अश्याच संवेदनाहीन,
बेफिकीर अश्या पुरूषी
मनोवृत्तीला, परवीनने ह्या
गझलेच्या प्रत्येक शेरातून,
"तुमको इससे क्या" असे म्हणत
चांगलेच सुनावले आहे, आणि हेच
प्रस्तुत गझलेचे वैशिष्ठ्य
आहे.गझल समजायला अगदी सोपी
आहे; *टूटी है मेरी नींद मगर
तुमको इससे क्या बजते रहे हवाओ
से दर तुमको इससे क्या* [
दर=दरवाजा ] स्त्री आपल्या
जोडीदाराची आतुरतेने वाट
बघते आहे, रात्र सरते आहे,
थकल्यामुळे कदाचित तिचा डोळा
सुद्धा लागतो आहे, पण दार
वाजल्याच्या आवाजाने ती
वारंवार जागी होते आहे, बहुदा
तोच आला आहे,ह्या भासाने ती
जागी होतेय, पण दारावर कुणीच
नाहीय, ते फक्त हवेने वाजते
आहे! ज्याच्या वाटेकडे ती डोळे
लावून बसली आहे, त्याला मात्र
तिच्या भावनांची मुळीच कदर
नाहीय.इथे मला असाही अर्थ
जाणवला की "टूटी है मेरी निंद"
मधून परवीन असे म्हणते आहे की
तू निघून गेल्यामुळे माझ्या
जीवनात एक मानसिक अशांती
निर्माण झालीय, तू येशील ह्या
वेड्या आशेवर( ... म्हणून "बजते
रहे हवाओसे दर" ) मी जगते आहे, पण
तुला माझ्या ह्या
भावावस्थेची अजिबात कल्पना
नाहीय, आणि जरी कल्पना असली,
तरी पर्वा नाहीय. *तुम मौज-मौज
मिस्ले-सबा घूमते रहो कट जाये
मेरे सोच के पर, तुमको इससे
क्या* [ १)
मिस्ले-सबा=वाऱ्यासारखा ] ह्या
शेरात मला तीन भावार्थ लागलेत.
पहिला म्हणजे स्त्री ,तिचा
जोडीदर कुठे गेला असेल, कुठे
वाट चुकला असेल ह्याचा विचार
करुन करुन थकली आहे, पण हा
मात्र वारा जसा लाटांवर स्वार
होऊन हुंदडत असतो तसा अत्यंत
बेफिकिरपणे कुठेतरी उंडरत
फिरतो आहे. दुसरा म्हणजे
पुरुषाच्या वाऱ्यासारख्या
दिशा बदलणाऱ्या स्वभावाला
उद्देशूनदेखील ती बोलते
आहे.ह्याच्या विचारांची दिशा
अशी नेहमी का बदलते, ह्याचे
खरे रुप, खरा स्वभाव काय
म्हणायचा, हा विचार करुन
तिच्या डोक्याचा भुगा झाला
आहे. तिसरा अर्थ हा की
विचार-स्वातंत्र्य फक्त
पुरुषालाच आहे, तिला नाहीय-
म्हणून ती "कट जाये मेरी सोच के
पर" असे म्हणतेय,पण "माझ्या
विचार-शक्तीचे पंख जरी
कापल्या गेले तरी..तुला काय
त्याचे?" *औरों का हाथ थामो,
उन्हे रास्ता दिखाओ मै भूल
जाऊँ अपना ही घर तुमको इससे
क्या* ज्याच्याशी आपली भावनिक
बांधिलकी आहे, त्याच्याप्रती
असलेल्या आपल्या कर्तव्याकडे
डोळेझाक करून तिऱ्हाईत
माणसासाठी झटणे,आणि हे
कशासाठी तर तिथे आपली 'कॉलर
टाइट' होते म्हणून, असाही
"पुरुषी पैलू" असतो! ह्या
लष्कराच्या भाकरी
भाजण्याच्या टिपीकल पुरुषी
स्वभाव-वैशिष्ठ्याबद्दल
परवीन टिप्पणी करतेय.( "गैरो पे
करम, अपनो पे सितम, ए जान-ए-वफा
ये जुल्म न कर" ह्या ओळी आठवून
गेल्यात, एका हिंदी
सिनेगीतातील). खरे तर "तुमको
इससे क्या" हे समाजात
जिथे-जिथे gender bias मुळे असलेला
indifferent attitude आहे, तिथे सगळीकडे
लागू पडते. *अब्रे-गुरेज़-पा को
बरसने से क्या ग़रज़ सीपी मे बन न
पाये गुहर, तुमको इससे क्या* [
१)अब्र=ढग, २)सीपी=शिंपला,
३)गुरेज़-पा=पलायनवादी, ४)ग़रज़=
उद्देश, प्रयोजन ५) गुहर=मोती ]
पुरुषाच्या पलायनवादी
वृत्तीवर हा शेर आहे. असे
समजले जाते की स्वाती
नक्षत्राच्या पावसाच्या
थेंबाने शिंपल्यात मोती तयार
होतात. तशीच प्रतिमा इथे
वापरली आहे. परवीन इथे
पुरुषाला फक्त गरजणारा पण
बरसायची वेळ येताच पळून
जाणारा ढग म्हणतेय. ती म्हणते
की, ज्या ढगाला नुसते मोठ्याने
गडगडाट करणेच येते, त्याचे
प्रत्यक्ष बरसण्याशी काय
घेणे-देणे? शिंपला, जो बिचारा
गडगडाट ऐकून पावसाच्या
थेंबाची आस लावून बसलेला आहे,
त्याच्यात मोती बनला काय
किंवा नाही बनला काय, (अश्या)
ढगाला त्याचे काय सोयर-सुतक?
नुसत्या मोठ्या-मोठ्या गप्पा
मारणे, बडेजाव मिरवणे, पण
स्वत:ला सिद्ध करण्याची वेळ
आली की आपल्या कर्तृत्वाचा
'योग्य' तो अंदाज येताच पळ
काढणे, आपल्या वल्गनांवर
भाबडा विश्वास ठेवून
आपल्याकडे आशेने बघणाऱ्या
व्यक्तिला नंतर काय वाटत
असेल,ह्याचा नंतर
यत्किंचितही विचार न
करणाऱ्या पुरुषी वृत्तीवर
परवीनने चांगलाच ताशेरा
ओढलाय. *ले जाएँ मुझको
माले-ग़नीमत के साथ उदू तुमने
तो डाल दी है सीपर, तुमको इससे
क्या* [ १)माल-ए-ग़नीमत=लुटीचा
माल, २) उदू=शत्रू ३) सीपर=ढाल ]
पुरुषाच्या कचखाऊ
मनोवृत्तीवर हा शेर आहे. परवीन
म्हणते की शत्रू मला बहुदा
लुटीच्या मालासहित घेऊन जाईल!
आणि ते साहजिकच आहे, कारण तू,
ज्याने माझ्यासाठी लढायला
हवे, त्याने तर आता ढाल टाकून
हारच पत्करली आहे! त्यामुळे
मला कोणी पळवून नेले , तरी तुला
त्याचे काय? कथा-सिनेमातून
नेहमी दिसणारा, आणि बरेचदा
वास्तवात सुद्धा घडणारा
प्रसंगच घ्या ना! "मै मजबूर हूँ,
तुमसे शादी नही कर सकता" असे
शेवटी हतबलपणे म्हणणारा नायक,
आणि त्याच्या हतबलतेवर आणि
कचखाऊपणावर फक्त
चडफडण्यापलिकडे काहीच न करु
शकणारी, आणि नाइलाजाने शेवटी
दुसऱ्याचा हात धरुन निघून
जाणारी नायिका, ह्या
परिस्थितीला अगदी तंतोतंत
लागू पडणारा हा शेर आहे! *तुमने
तो थकके दश्त में ख़ीमे लगा
दिये तन्हा कटे किसी का सफर
तुमको इससे क्या* [ १)दश्त=जंगल,
२) ख़ीमे=खेमे= खेमाचे
अनेकवचन,खेमा=तंबू, पडाव ] इथे
परत पुरुषाच्या indifferent attitude बद्दल
परवीन बोलतेय.
ध्येय-पूर्तीच्या म्हणा
किंवा जीवनाच्या प्रवासात
म्हणा, जिद्दीने मार्ग-क्रमण
करायचे असताना, वाटेवरच
अंगातील सगळे बळच
हरवल्यासारखे खाली बसून
जायचे, आपल्या जोडीदाराची आपण
शेवटपर्यंत साथ निभवायला हवी,
आपल्याशिवाय आपला सहचर एकटाच
प्रवास कसा करु शकेल ह्या
जाणिवेचा पुरुषाच्या मनाला
अश्या वेळी स्पर्शही होत नाही!
"तुमको इससे क्या" ही खरे तर
साऱ्या जगातील स्त्रियांची
चिरंतन व्यथा आहे, हे मात्र
नक्की! आता आपला निरोप घेतो,
पुढील भागात भेटूच! -मानस६ (टीप-
काही अडचणींमुळे लेखनाला हवा
तसा अवधी मिळत नाही, त्यामुळे
लेख पोस्ट करायला वेळ लागतो,
क्षमस्व! पुढचा लेख १५
एप्रिलला पोस्ट करायचा मानस
आहे.)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2592
पाऊल वळले... : अजय अनंत जोशी
पाऊल वळले तेथेच मळले युद्धात
वरले प्रेमात छळले मुखडा
चमकला हृदयात जळले कोणीच
नव्हते; उपहास टळले विरहातले
'पण'; विरहात ढळले इतकेच कळले...
'काही न कळले..' लढ तू अजय; ...बघ-
सारेच गळले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
वरले प्रेमात छळले मुखडा
चमकला हृदयात जळले कोणीच
नव्हते; उपहास टळले विरहातले
'पण'; विरहात ढळले इतकेच कळले...
'काही न कळले..' लढ तू अजय; ...बघ-
सारेच गळले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Friday, March 18, 2011
......तेव्हा : प्रसाद फडतरे
तुझ्या जगात मी जगायचे हे
ठरविले जेव्हा विसरुनी दु:ख
माझे मी स्वतःला हसविले
तेव्हा होते तुला या जगात सर्व
काही जिंकायचे जेव्हा पाहुनी
तुझकडे मी स्वत:ला हरविले
तेव्हा वाट पाहुनी मी तुझी ग़
थकलो जेव्हा बोलुनी स्वतःशी
मी स्वतःला फसविले तेव्हा
पुन्हा होत होते तेच भांडण
आपुल्यात जेव्हा पेटता तुझा
निखारा मी स्वतःला विझविले
तेव्हा प्रेमात तुझ्या मज काय
मिळाले हा हिशोब केला जेव्हा
पावसात अश्रुंच्या मी
स्वतःला भिजविले तेव्हा कुणी
न उरले चाह्ते माझ्या
ह्र्दयाला जेव्हा घेऊनी
प्याला विषाचा मी स्वतःला
निजविले तेव्हा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
ठरविले जेव्हा विसरुनी दु:ख
माझे मी स्वतःला हसविले
तेव्हा होते तुला या जगात सर्व
काही जिंकायचे जेव्हा पाहुनी
तुझकडे मी स्वत:ला हरविले
तेव्हा वाट पाहुनी मी तुझी ग़
थकलो जेव्हा बोलुनी स्वतःशी
मी स्वतःला फसविले तेव्हा
पुन्हा होत होते तेच भांडण
आपुल्यात जेव्हा पेटता तुझा
निखारा मी स्वतःला विझविले
तेव्हा प्रेमात तुझ्या मज काय
मिळाले हा हिशोब केला जेव्हा
पावसात अश्रुंच्या मी
स्वतःला भिजविले तेव्हा कुणी
न उरले चाह्ते माझ्या
ह्र्दयाला जेव्हा घेऊनी
प्याला विषाचा मी स्वतःला
निजविले तेव्हा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Thursday, March 17, 2011
शे(अ)रो-शायरी, भाग-९ : टूटी है मेरी नींद मगर तुमको इससे क्या : मानस६
===मित्रांनो, परवीन शाकिर
म्हणजे पुरुष-प्रधान
संस्कृतीच्या विरोधात आपला
आवाज नेहमीच बुलंद करणारी एक
बंडखोर,आणि प्रखर
स्त्री-मुक्तिवादी
पाकिस्तानी कवियत्री! सगळी
बंधने, मर्यादा, नीती-नियम
फक्त स्त्रियांसाठीच का?- हा
प्रश्न परवीन भोवतालच्या
पुरुष-प्रधान समाजाला नेहमीच
ठणकावून विचारायची.
स्त्रियांवरील अन्यायाची
परिसीमा गाठणाऱ्या
पुरूष-प्रधान रुढी, आणि
तितक्याच सडक्या व गळक्या
परंपरा ह्यांचा परवीनने
नेहमीच कडाडून विरोध केला.
ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच
झाला; पाकिस्तानी समाजाच्या
प्रखर टीकेचे ती लक्ष्य बनली,
पण तरीही निडर परवीनने कधीही
शरणागती पत्करली नाही. ह्याच
परवीनच्या एका
वैशिष्ठ्यपूर्ण गझलेचा
शे(अ)रो-शायरी ह्या
लेख-मालेच्या ह्या ९व्या
भागात आपण आस्वाद घेणार आहोत.
मित्रांनो, स्त्री-पुरुषातील
नाते निभावत असताना, आपण ह्या
नात्यातील अर्धा भाग आहोत हे
बरेचदा सोयीस्करपणे
विसरणाऱ्या 'टिपीकल' पुरुषी
वृत्तीचे अनेक पैलू
नित्य-नेमाने आपल्याला
सर्वदूर नजरेस पडतात. जसे;
मनाप्रमाणे झाले नाही तर
स्त्रीचे उणे-दुणे काढणे, कठीण
प्रसंगात सोयीस्कररीत्या
पलायनवादी भूमिका घेणे,(अनेक
कठीण प्रसंगात, जिथे मानसिक
क्षमतेचा, लवचिकपणाचा कस
लागतो, तिथे स्त्रीच शेवटी
निभावून नेते, असे अनेकदा
दिसते), नात्याची इमोशनल
कमिटमेंट न पाळणे, एका प्रसंगी
एक तर दुसऱ्या प्रसंगी
त्याच्या अगदी विरुद्ध अश्या
दांभिक पद्धतीने वागणे, जिथे
पुरुषाने हिमंत दाखवावी अशी
अपेक्षा असते अश्याच वेळी कच
खाणे- (जसे-"तू मला आवडतेस, पण
आई-बाबा नाही म्हणताहेत"), पोकळ
बढाया मारणे, बरेचदा घरचे
सोडून लष्कराच्या भाकऱ्या
भाजणे! अश्याच संवेदनाहीन,
बेफिकीर अश्या पुरूषी
मनोवृत्तीला, परवीनने ह्या
गझलेच्या प्रत्येक शेरातून,
"तुमको इससे क्या" असे म्हणत
चांगलेच सुनावले आहे, आणि हेच
प्रस्तुत गझलेचे वैशिष्ठ्य
आहे.गझल समजायला अगदी सोपी
आहे; *टूटी है मेरी नींद मगर
तुमको इससे क्या बजते रहे हवाओ
से दर तुमको इससे क्या* [
दर=दरवाजा ] स्त्री आपल्या
जोडीदाराची आतुरतेने वाट
बघते आहे, रात्र सरते आहे,
थकल्यामुळे कदाचित तिचा डोळा
सुद्धा लागतो आहे, पण दार
वाजल्याच्या आवाजाने ती
वारंवार जागी होते आहे, बहुदा
तोच आला आहे,ह्या भासाने ती
जागी होतेय, पण दारावर कुणीच
नाहीय, ते फक्त हवेने वाजते
आहे! ज्याच्या वाटेकडे ती डोळे
लावून बसली आहे, त्याला मात्र
तिच्या भावनांची मुळीच कदर
नाहीय.इथे मला असाही अर्थ
जाणवला की "टूटी है मेरी निंद"
मधून परवीन असे म्हणते आहे की
तू निघून गेल्यामुळे माझ्या
जीवनात एक मानसिक अशांती
निर्माण झालीय, तू येशील ह्या
वेड्या आशेवर( ... म्हणून "बजते
रहे हवाओसे दर" ) मी जगते आहे, पण
तुला माझ्या ह्या
भावावस्थेची अजिबात कल्पना
नाहीय, आणि जरी कल्पना असली,
तरी पर्वा नाहीय. *तुम मौज-मौज
मिस्ले-सबा घूमते रहो कट जाये
मेरे सोच के पर, तुमको इससे
क्या* [ १)
मिस्ले-सबा=वाऱ्यासारखा ] ह्या
शेरात मला तीन भावार्थ लागलेत.
पहिला म्हणजे स्त्री ,तिचा
जोडीदर कुठे गेला असेल, कुठे
वाट चुकला असेल ह्याचा विचार
करुन करुन थकली आहे, पण हा
मात्र वारा जसा लाटांवर स्वार
होऊन हुंदडत असतो तसा अत्यंत
बेफिकिरपणे कुठेतरी उंडरत
फिरतो आहे. दुसरा म्हणजे
पुरुषाच्या वाऱ्यासारख्या
दिशा बदलणाऱ्या स्वभावाला
उद्देशूनदेखील ती बोलते
आहे.ह्याच्या विचारांची दिशा
अशी नेहमी का बदलते, ह्याचे
खरे रुप, खरा स्वभाव काय
म्हणायचा, हा विचार करुन
तिच्या डोक्याचा भुगा झाला
आहे. तिसरा अर्थ हा की
विचार-स्वातंत्र्य फक्त
पुरुषालाच आहे, तिला नाहीय-
म्हणून ती "कट जाये मेरी सोच के
पर" असे म्हणतेय,पण "माझ्या
विचार-शक्तीचे पंख जरी
कापल्या गेले तरी..तुला काय
त्याचे?" *औरों का हाथ थामो,
उन्हे रास्ता दिखाओ मै भूल
जाऊँ अपना ही घर तुमको इससे
क्या* ज्याच्याशी आपली भावनिक
बांधिलकी आहे, त्याच्याप्रती
असलेल्या आपल्या कर्तव्याकडे
डोळेझाक करून तिऱ्हाईत
माणसासाठी झटणे,आणि हे
कशासाठी तर तिथे आपली 'कॉलर
टाइट' होते म्हणून, असाही
"पुरुषी पैलू" असतो! ह्या
लष्कराच्या भाकरी
भाजण्याच्या टिपीकल पुरुषी
स्वभाव-वैशिष्ठ्याबद्दल
परवीन टिप्पणी करतेय.( "गैरो पे
करम, अपनो पे सितम, ए जान-ए-वफा
ये जुल्म न कर" ह्या ओळी आठवून
गेल्यात, एका हिंदी
सिनेगीतातील). खरे तर "तुमको
इससे क्या" हे समाजात
जिथे-जिथे gender bias मुळे असलेला
indifferent attitude आहे, तिथे सगळीकडे
लागू पडते. *अब्रे-गुरेज़-पा को
बरसने से क्या ग़रज़ सीपी मे बन न
पाये गुहर, तुमको इससे क्या* [
१)अब्र=ढग, २)सीपी=शिंपला,
३)गुरेज़-पा=पलायनवादी, ४)ग़रज़=
उद्देश, प्रयोजन ५) गुहर=मोती ]
पुरुषाच्या पलायनवादी
वृत्तीवर हा शेर आहे. असे
समजले जाते की स्वाती
नक्षत्राच्या पावसाच्या
थेंबाने शिंपल्यात मोती तयार
होतात. तशीच प्रतिमा इथे
वापरली आहे. परवीन इथे
पुरुषाला फक्त गरजणारा पण
बरसायची वेळ येताच पळून
जाणारा ढग म्हणतेय. ती म्हणते
की, ज्या ढगाला नुसते मोठ्याने
गडगडाट करणेच येते, त्याचे
प्रत्यक्ष बरसण्याशी काय
घेणे-देणे? शिंपला, जो बिचारा
गडगडाट ऐकून पावसाच्या
थेंबाची आस लावून बसलेला आहे,
त्याच्यात मोती बनला काय
किंवा नाही बनला काय, (अश्या)
ढगाला त्याचे काय सोयर-सुतक?
नुसत्या मोठ्या-मोठ्या गप्पा
मारणे, बडेजाव मिरवणे, पण
स्वत:ला सिद्ध करण्याची वेळ
आली की आपल्या कर्तृत्वाचा
'योग्य' तो अंदाज येताच पळ
काढणे, आपल्या वल्गनांवर
भाबडा विश्वास ठेवून
आपल्याकडे आशेने बघणाऱ्या
व्यक्तिला नंतर काय वाटत
असेल,ह्याचा नंतर
यत्किंचितही विचार न
करणाऱ्या पुरुषी वृत्तीवर
परवीनने चांगलाच ताशेरा
ओढलाय. *ले जाएँ मुझको
माले-ग़नीमत के साथ उदू तुमने
तो डाल दी है सीपर, तुमको इससे
क्या* [ १)माल-ए-ग़नीमत=लुटीचा
माल, २) उदू=शत्रू ३) सीपर=ढाल ]
पुरुषाच्या कचखाऊ
मनोवृत्तीवर हा शेर आहे. परवीन
म्हणते की शत्रू मला बहुदा
लुटीच्या मालासहित घेऊन जाईल!
आणि ते साहजिकच आहे, कारण तू,
ज्याने माझ्यासाठी लढायला
हवे, त्याने तर आता ढाल टाकून
हारच पत्करली आहे! त्यामुळे
मला कोणी पळवून नेले , तरी तुला
त्याचे काय? कथा-सिनेमातून
नेहमी दिसणारा, आणि बरेचदा
वास्तवात सुद्धा घडणारा
प्रसंगच घ्या ना! "मै मजबूर हूँ,
तुमसे शादी नही कर सकता" असे
शेवटी हतबलपणे म्हणणारा नायक,
आणि त्याच्या हतबलतेवर आणि
कचखाऊपणावर फक्त
चडफडण्यापलिकडे काहीच न करु
शकणारी, आणि नाइलाजाने शेवटी
दुसऱ्याचा हात धरुन निघून
जाणारी नायिका, ह्या
परिस्थितीला अगदी तंतोतंत
लागू पडणारा हा शेर आहे! *तुमने
तो थकके दश्त में ख़ीमे लगा
दिये तन्हा कटे किसी का सफर
तुमको इससे क्या* [ १)दश्त=जंगल,
२) ख़ीमे=खेमे= खेमाचे
अनेकवचन,खेमा=तंबू, पडाव ] इथे
परत पुरुषाच्या indifferent attitude बद्दल
परवीन बोलतेय.
ध्येय-पूर्तीच्या म्हणा
किंवा जीवनाच्या प्रवासात
म्हणा, जिद्दीने मार्ग-क्रमण
करायचे असताना, वाटेवरच
अंगातील सगळे बळच
हरवल्यासारखे खाली बसून
जायचे, आपल्या जोडीदाराची आपण
शेवटपर्यंत साथ निभवायला हवी,
आपल्याशिवाय आपला सहचर एकटाच
प्रवास कसा करु शकेल ह्या
जाणिवेचा पुरुषाच्या मनाला
अश्या वेळी स्पर्शही होत नाही!
"तुमको इससे क्या" ही खरे तर
साऱ्या जगातील स्त्रियांची
चिरंतन व्यथा आहे, हे मात्र
नक्की! आता आपला निरोप घेतो,
पुढील भागात भेटूच! -मानस६ (टीप-
काही अडचणींमुळे लेखनाला हवा
तसा अवधी मिळत नाही, त्यामुळे
लेख पोस्ट करायला वेळ लागतो,
क्षमस्व! पुढचा लेख १५
एप्रिलला पोस्ट करायचा मानस
आहे.)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2592
म्हणजे पुरुष-प्रधान
संस्कृतीच्या विरोधात आपला
आवाज नेहमीच बुलंद करणारी एक
बंडखोर,आणि प्रखर
स्त्री-मुक्तिवादी
पाकिस्तानी कवियत्री! सगळी
बंधने, मर्यादा, नीती-नियम
फक्त स्त्रियांसाठीच का?- हा
प्रश्न परवीन भोवतालच्या
पुरुष-प्रधान समाजाला नेहमीच
ठणकावून विचारायची.
स्त्रियांवरील अन्यायाची
परिसीमा गाठणाऱ्या
पुरूष-प्रधान रुढी, आणि
तितक्याच सडक्या व गळक्या
परंपरा ह्यांचा परवीनने
नेहमीच कडाडून विरोध केला.
ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच
झाला; पाकिस्तानी समाजाच्या
प्रखर टीकेचे ती लक्ष्य बनली,
पण तरीही निडर परवीनने कधीही
शरणागती पत्करली नाही. ह्याच
परवीनच्या एका
वैशिष्ठ्यपूर्ण गझलेचा
शे(अ)रो-शायरी ह्या
लेख-मालेच्या ह्या ९व्या
भागात आपण आस्वाद घेणार आहोत.
मित्रांनो, स्त्री-पुरुषातील
नाते निभावत असताना, आपण ह्या
नात्यातील अर्धा भाग आहोत हे
बरेचदा सोयीस्करपणे
विसरणाऱ्या 'टिपीकल' पुरुषी
वृत्तीचे अनेक पैलू
नित्य-नेमाने आपल्याला
सर्वदूर नजरेस पडतात. जसे;
मनाप्रमाणे झाले नाही तर
स्त्रीचे उणे-दुणे काढणे, कठीण
प्रसंगात सोयीस्कररीत्या
पलायनवादी भूमिका घेणे,(अनेक
कठीण प्रसंगात, जिथे मानसिक
क्षमतेचा, लवचिकपणाचा कस
लागतो, तिथे स्त्रीच शेवटी
निभावून नेते, असे अनेकदा
दिसते), नात्याची इमोशनल
कमिटमेंट न पाळणे, एका प्रसंगी
एक तर दुसऱ्या प्रसंगी
त्याच्या अगदी विरुद्ध अश्या
दांभिक पद्धतीने वागणे, जिथे
पुरुषाने हिमंत दाखवावी अशी
अपेक्षा असते अश्याच वेळी कच
खाणे- (जसे-"तू मला आवडतेस, पण
आई-बाबा नाही म्हणताहेत"), पोकळ
बढाया मारणे, बरेचदा घरचे
सोडून लष्कराच्या भाकऱ्या
भाजणे! अश्याच संवेदनाहीन,
बेफिकीर अश्या पुरूषी
मनोवृत्तीला, परवीनने ह्या
गझलेच्या प्रत्येक शेरातून,
"तुमको इससे क्या" असे म्हणत
चांगलेच सुनावले आहे, आणि हेच
प्रस्तुत गझलेचे वैशिष्ठ्य
आहे.गझल समजायला अगदी सोपी
आहे; *टूटी है मेरी नींद मगर
तुमको इससे क्या बजते रहे हवाओ
से दर तुमको इससे क्या* [
दर=दरवाजा ] स्त्री आपल्या
जोडीदाराची आतुरतेने वाट
बघते आहे, रात्र सरते आहे,
थकल्यामुळे कदाचित तिचा डोळा
सुद्धा लागतो आहे, पण दार
वाजल्याच्या आवाजाने ती
वारंवार जागी होते आहे, बहुदा
तोच आला आहे,ह्या भासाने ती
जागी होतेय, पण दारावर कुणीच
नाहीय, ते फक्त हवेने वाजते
आहे! ज्याच्या वाटेकडे ती डोळे
लावून बसली आहे, त्याला मात्र
तिच्या भावनांची मुळीच कदर
नाहीय.इथे मला असाही अर्थ
जाणवला की "टूटी है मेरी निंद"
मधून परवीन असे म्हणते आहे की
तू निघून गेल्यामुळे माझ्या
जीवनात एक मानसिक अशांती
निर्माण झालीय, तू येशील ह्या
वेड्या आशेवर( ... म्हणून "बजते
रहे हवाओसे दर" ) मी जगते आहे, पण
तुला माझ्या ह्या
भावावस्थेची अजिबात कल्पना
नाहीय, आणि जरी कल्पना असली,
तरी पर्वा नाहीय. *तुम मौज-मौज
मिस्ले-सबा घूमते रहो कट जाये
मेरे सोच के पर, तुमको इससे
क्या* [ १)
मिस्ले-सबा=वाऱ्यासारखा ] ह्या
शेरात मला तीन भावार्थ लागलेत.
पहिला म्हणजे स्त्री ,तिचा
जोडीदर कुठे गेला असेल, कुठे
वाट चुकला असेल ह्याचा विचार
करुन करुन थकली आहे, पण हा
मात्र वारा जसा लाटांवर स्वार
होऊन हुंदडत असतो तसा अत्यंत
बेफिकिरपणे कुठेतरी उंडरत
फिरतो आहे. दुसरा म्हणजे
पुरुषाच्या वाऱ्यासारख्या
दिशा बदलणाऱ्या स्वभावाला
उद्देशूनदेखील ती बोलते
आहे.ह्याच्या विचारांची दिशा
अशी नेहमी का बदलते, ह्याचे
खरे रुप, खरा स्वभाव काय
म्हणायचा, हा विचार करुन
तिच्या डोक्याचा भुगा झाला
आहे. तिसरा अर्थ हा की
विचार-स्वातंत्र्य फक्त
पुरुषालाच आहे, तिला नाहीय-
म्हणून ती "कट जाये मेरी सोच के
पर" असे म्हणतेय,पण "माझ्या
विचार-शक्तीचे पंख जरी
कापल्या गेले तरी..तुला काय
त्याचे?" *औरों का हाथ थामो,
उन्हे रास्ता दिखाओ मै भूल
जाऊँ अपना ही घर तुमको इससे
क्या* ज्याच्याशी आपली भावनिक
बांधिलकी आहे, त्याच्याप्रती
असलेल्या आपल्या कर्तव्याकडे
डोळेझाक करून तिऱ्हाईत
माणसासाठी झटणे,आणि हे
कशासाठी तर तिथे आपली 'कॉलर
टाइट' होते म्हणून, असाही
"पुरुषी पैलू" असतो! ह्या
लष्कराच्या भाकरी
भाजण्याच्या टिपीकल पुरुषी
स्वभाव-वैशिष्ठ्याबद्दल
परवीन टिप्पणी करतेय.( "गैरो पे
करम, अपनो पे सितम, ए जान-ए-वफा
ये जुल्म न कर" ह्या ओळी आठवून
गेल्यात, एका हिंदी
सिनेगीतातील). खरे तर "तुमको
इससे क्या" हे समाजात
जिथे-जिथे gender bias मुळे असलेला
indifferent attitude आहे, तिथे सगळीकडे
लागू पडते. *अब्रे-गुरेज़-पा को
बरसने से क्या ग़रज़ सीपी मे बन न
पाये गुहर, तुमको इससे क्या* [
१)अब्र=ढग, २)सीपी=शिंपला,
३)गुरेज़-पा=पलायनवादी, ४)ग़रज़=
उद्देश, प्रयोजन ५) गुहर=मोती ]
पुरुषाच्या पलायनवादी
वृत्तीवर हा शेर आहे. असे
समजले जाते की स्वाती
नक्षत्राच्या पावसाच्या
थेंबाने शिंपल्यात मोती तयार
होतात. तशीच प्रतिमा इथे
वापरली आहे. परवीन इथे
पुरुषाला फक्त गरजणारा पण
बरसायची वेळ येताच पळून
जाणारा ढग म्हणतेय. ती म्हणते
की, ज्या ढगाला नुसते मोठ्याने
गडगडाट करणेच येते, त्याचे
प्रत्यक्ष बरसण्याशी काय
घेणे-देणे? शिंपला, जो बिचारा
गडगडाट ऐकून पावसाच्या
थेंबाची आस लावून बसलेला आहे,
त्याच्यात मोती बनला काय
किंवा नाही बनला काय, (अश्या)
ढगाला त्याचे काय सोयर-सुतक?
नुसत्या मोठ्या-मोठ्या गप्पा
मारणे, बडेजाव मिरवणे, पण
स्वत:ला सिद्ध करण्याची वेळ
आली की आपल्या कर्तृत्वाचा
'योग्य' तो अंदाज येताच पळ
काढणे, आपल्या वल्गनांवर
भाबडा विश्वास ठेवून
आपल्याकडे आशेने बघणाऱ्या
व्यक्तिला नंतर काय वाटत
असेल,ह्याचा नंतर
यत्किंचितही विचार न
करणाऱ्या पुरुषी वृत्तीवर
परवीनने चांगलाच ताशेरा
ओढलाय. *ले जाएँ मुझको
माले-ग़नीमत के साथ उदू तुमने
तो डाल दी है सीपर, तुमको इससे
क्या* [ १)माल-ए-ग़नीमत=लुटीचा
माल, २) उदू=शत्रू ३) सीपर=ढाल ]
पुरुषाच्या कचखाऊ
मनोवृत्तीवर हा शेर आहे. परवीन
म्हणते की शत्रू मला बहुदा
लुटीच्या मालासहित घेऊन जाईल!
आणि ते साहजिकच आहे, कारण तू,
ज्याने माझ्यासाठी लढायला
हवे, त्याने तर आता ढाल टाकून
हारच पत्करली आहे! त्यामुळे
मला कोणी पळवून नेले , तरी तुला
त्याचे काय? कथा-सिनेमातून
नेहमी दिसणारा, आणि बरेचदा
वास्तवात सुद्धा घडणारा
प्रसंगच घ्या ना! "मै मजबूर हूँ,
तुमसे शादी नही कर सकता" असे
शेवटी हतबलपणे म्हणणारा नायक,
आणि त्याच्या हतबलतेवर आणि
कचखाऊपणावर फक्त
चडफडण्यापलिकडे काहीच न करु
शकणारी, आणि नाइलाजाने शेवटी
दुसऱ्याचा हात धरुन निघून
जाणारी नायिका, ह्या
परिस्थितीला अगदी तंतोतंत
लागू पडणारा हा शेर आहे! *तुमने
तो थकके दश्त में ख़ीमे लगा
दिये तन्हा कटे किसी का सफर
तुमको इससे क्या* [ १)दश्त=जंगल,
२) ख़ीमे=खेमे= खेमाचे
अनेकवचन,खेमा=तंबू, पडाव ] इथे
परत पुरुषाच्या indifferent attitude बद्दल
परवीन बोलतेय.
ध्येय-पूर्तीच्या म्हणा
किंवा जीवनाच्या प्रवासात
म्हणा, जिद्दीने मार्ग-क्रमण
करायचे असताना, वाटेवरच
अंगातील सगळे बळच
हरवल्यासारखे खाली बसून
जायचे, आपल्या जोडीदाराची आपण
शेवटपर्यंत साथ निभवायला हवी,
आपल्याशिवाय आपला सहचर एकटाच
प्रवास कसा करु शकेल ह्या
जाणिवेचा पुरुषाच्या मनाला
अश्या वेळी स्पर्शही होत नाही!
"तुमको इससे क्या" ही खरे तर
साऱ्या जगातील स्त्रियांची
चिरंतन व्यथा आहे, हे मात्र
नक्की! आता आपला निरोप घेतो,
पुढील भागात भेटूच! -मानस६ (टीप-
काही अडचणींमुळे लेखनाला हवा
तसा अवधी मिळत नाही, त्यामुळे
लेख पोस्ट करायला वेळ लागतो,
क्षमस्व! पुढचा लेख १५
एप्रिलला पोस्ट करायचा मानस
आहे.)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2592
शे(अ)रो-शायरी, भाग-९ : टूटी है मेरी नींद मगर तुमको इससे क्या : मानस६
===मित्रांनो, परवीन शाकिर
म्हणजे पुरुष-प्रधान
संस्कृतीच्या विरोधात आपला
आवाज नेहमीच बुलंद करणारी एक
बंडखोर,आणि प्रखर
स्त्री-मुक्तिवादी
पाकिस्तानी कवियत्री! सगळी
बंधने, मर्यादा, नीती-नियम
फक्त स्त्रियांसाठीच का?- हा
प्रश्न परवीन भोवतालच्या
पुरुष-प्रधान समाजाला नेहमीच
ठणकावून विचारायची.
स्त्रियांवरील अन्यायाची
परिसीमा गाठणाऱ्या
पुरूष-प्रधान रुढी, आणि
तितक्याच सडक्या व गळक्या
परंपरा ह्यांचा परवीनने
नेहमीच कडाडून विरोध केला.
ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच
झाला; पाकिस्तानी समाजाच्या
प्रखर टीकेचे ती लक्ष्य बनली,
पण तरीही निडर परवीनने कधीही
शरणागती पत्करली नाही. ह्याच
परवीनच्या एका
वैशिष्ठ्यपूर्ण गझलेचा
शे(अ)रो-शायरी ह्या
लेख-मालेच्या ह्या ९व्या
भागात आपण आस्वाद घेणार आहोत.
मित्रांनो, स्त्री-पुरुषातील
नाते निभावत असताना, आपण ह्या
नात्यातील अर्धा भाग आहोत हे
बरेचदा सोयीस्करपणे
विसरणाऱ्या 'टिपीकल' पुरुषी
वृत्तीचे अनेक पैलू
नित्य-नेमाने आपल्याला
सर्वदूर नजरेस पडतात. जसे;
मनाप्रमाणे झाले नाही तर
स्त्रीचे उणे-दुणे काढणे, कठीण
प्रसंगात सोयीस्कररीत्या
पलायनवादी भूमिका घेणे,(अनेक
कठीण प्रसंगात, जिथे मानसिक
क्षमतेचा, लवचिकपणाचा कस
लागतो, तिथे स्त्रीच शेवटी
निभावून नेते, असे अनेकदा
दिसते), नात्याची इमोशनल
कमिटमेंट न पाळणे, एका प्रसंगी
एक तर दुसऱ्या प्रसंगी
त्याच्या अगदी विरुद्ध अश्या
दांभिक पद्धतीने वागणे, जिथे
पुरुषाने हिमंत दाखवावी अशी
अपेक्षा असते अश्याच वेळी कच
खाणे- (जसे-"तू मला आवडतेस, पण
आई-बाबा नाही म्हणताहेत"), पोकळ
बढाया मारणे, बरेचदा घरचे
सोडून लष्कराच्या भाकऱ्या
भाजणे! अश्याच संवेदनाहीन,
बेफिकीर अश्या पुरूषी
मनोवृत्तीला, परवीनने ह्या
गझलेच्या प्रत्येक शेरातून,
"तुमको इससे क्या" असे म्हणत
चांगलेच सुनावले आहे, आणि हेच
प्रस्तुत गझलेचे वैशिष्ठ्य
आहे.गझल समजायला अगदी सोपी
आहे; *टूटी है मेरी नींद मगर
तुमको इससे क्या बजते रहे हवाओ
से दर तुमको इससे क्या* [
दर=दरवाजा ] स्त्री आपल्या
जोडीदाराची आतुरतेने वाट
बघते आहे, रात्र सरते आहे,
थकल्यामुळे कदाचित तिचा डोळा
सुद्धा लागतो आहे, पण दार
वाजल्याच्या आवाजाने ती
वारंवार जागी होते आहे, बहुदा
तोच आला आहे,ह्या भासाने ती
जागी होतेय, पण दारावर कुणीच
नाहीय, ते फक्त हवेने वाजते
आहे! ज्याच्या वाटेकडे ती डोळे
लावून बसली आहे, त्याला मात्र
तिच्या भावनांची मुळीच कदर
नाहीय.इथे मला असाही अर्थ
जाणवला की "टूटी है मेरी निंद"
मधून परवीन असे म्हणते आहे की
तू निघून गेल्यामुळे माझ्या
जीवनात एक मानसिक अशांती
निर्माण झालीय, तू येशील ह्या
वेड्या आशेवर( ... म्हणून "बजते
रहे हवाओसे दर" ) मी जगते आहे, पण
तुला माझ्या ह्या
भावावस्थेची अजिबात कल्पना
नाहीय, आणि जरी कल्पना असली,
तरी पर्वा नाहीय. *तुम मौज-मौज
मिस्ले-सबा घूमते रहो कट जाये
मेरे सोच के पर, तुमको इससे
क्या* [ १)
मिस्ले-सबा=वाऱ्यासारखा ] ह्या
शेरात मला तीन भावार्थ लागलेत.
पहिला म्हणजे स्त्री ,तिचा
जोडीदर कुठे गेला असेल, कुठे
वाट चुकला असेल ह्याचा विचार
करुन करुन थकली आहे, पण हा
मात्र वारा जसा लाटांवर स्वार
होऊन हुंदडत असतो तसा अत्यंत
बेफिकिरपणे कुठेतरी उंडरत
फिरतो आहे. दुसरा म्हणजे
पुरुषाच्या वाऱ्यासारख्या
दिशा बदलणाऱ्या स्वभावाला
उद्देशूनदेखील ती बोलते
आहे.ह्याच्या विचारांची दिशा
अशी नेहमी का बदलते, ह्याचे
खरे रुप, खरा स्वभाव काय
म्हणायचा, हा विचार करुन
तिच्या डोक्याचा भुगा झाला
आहे. तिसरा अर्थ हा की
विचार-स्वातंत्र्य फक्त
पुरुषालाच आहे, तिला नाहीय-
म्हणून ती "कट जाये मेरी सोच के
पर" असे म्हणतेय,पण "माझ्या
विचार-शक्तीचे पंख जरी
कापल्या गेले तरी..तुला काय
त्याचे?" *औरों का हाथ थामो,
उन्हे रास्ता दिखाओ मै भूल
जाऊँ अपना ही घर तुमको इससे
क्या* ज्याच्याशी आपली भावनिक
बांधिलकी आहे, त्याच्याप्रती
असलेल्या आपल्या कर्तव्याकडे
डोळेझाक करून तिऱ्हाईत
माणसासाठी झटणे,आणि हे
कशासाठी तर तिथे आपली 'कॉलर
टाइट' होते म्हणून, असाही
"पुरुषी पैलू" असतो! ह्या
लष्कराच्या भाकरी
भाजण्याच्या टिपीकल पुरुषी
स्वभाव-वैशिष्ठ्याबद्दल
परवीन टिप्पणी करतेय.( "गैरो पे
करम, अपनो पे सितम, ए जान-ए-वफा
ये जुल्म न कर" ह्या ओळी आठवून
गेल्यात, एका हिंदी
सिनेगीतातील). खरे तर "तुमको
इससे क्या" हे समाजात
जिथे-जिथे gender bias मुळे असलेला
indifferent attitude आहे, तिथे सगळीकडे
लागू पडते. *अब्रे-गुरेज़-पा को
बरसने से क्या ग़रज़ सीपी मे बन न
पाये गुहर, तुमको इससे क्या* [
१)अब्र=ढग, २)सीपी=शिंपला,
३)गुरेज़-पा=पलायनवादी, ४)ग़रज़=
उद्देश, प्रयोजन ५) गुहर=मोती ]
पुरुषाच्या पलायनवादी
वृत्तीवर हा शेर आहे. असे
समजले जाते की स्वाती
नक्षत्राच्या पावसाच्या
थेंबाने शिंपल्यात मोती तयार
होतात. तशीच प्रतिमा इथे
वापरली आहे. परवीन इथे
पुरुषाला फक्त गरजणारा पण
बरसायची वेळ येताच पळून
जाणारा ढग म्हणतेय. ती म्हणते
की, ज्या ढगाला नुसते मोठ्याने
गडगडाट करणेच येते, त्याचे
प्रत्यक्ष बरसण्याशी काय
घेणे-देणे? शिंपला, जो बिचारा
गडगडाट ऐकून पावसाच्या
थेंबाची आस लावून बसलेला आहे,
त्याच्यात मोती बनला काय
किंवा नाही बनला काय, (अश्या)
ढगाला त्याचे काय सोयर-सुतक?
नुसत्या मोठ्या-मोठ्या गप्पा
मारणे, बडेजाव मिरवणे, पण
स्वत:ला सिद्ध करण्याची वेळ
आली की आपल्या कर्तृत्वाचा
'योग्य' तो अंदाज येताच पळ
काढणे, आपल्या वल्गनांवर
भाबडा विश्वास ठेवून
आपल्याकडे आशेने बघणाऱ्या
व्यक्तिला नंतर काय वाटत
असेल,ह्याचा नंतर
यत्किंचितही विचार न
करणाऱ्या पुरुषी वृत्तीवर
परवीनने चांगलाच ताशेरा
ओढलाय. *ले जाएँ मुझको
माले-ग़नीमत के साथ उदू तुमने
तो डाल दी है सीपर, तुमको इससे
क्या* [ १)माल-ए-ग़नीमत=लुटीचा
माल, २) उदू=शत्रू ३) सीपर=ढाल ]
पुरुषाच्या कचखाऊ
मनोवृत्तीवर हा शेर आहे. परवीन
म्हणते की शत्रू मला बहुदा
लुटीच्या मालासहित घेऊन जाईल!
आणि ते साहजिकच आहे, कारण तू,
ज्याने माझ्यासाठी लढायला
हवे, त्याने तर आता ढाल टाकून
हारच पत्करली आहे! त्यामुळे
मला कोणी पळवून नेले , तरी तुला
त्याचे काय? कथा-सिनेमातून
नेहमी दिसणारा, आणि बरेचदा
वास्तवात सुद्धा घडणारा
प्रसंगच घ्या ना! "मै मजबूर हूँ,
तुमसे शादी नही कर सकता" असे
शेवटी हतबलपणे म्हणणारा नायक,
आणि त्याच्या हतबलतेवर आणि
कचखाऊपणावर फक्त
चडफडण्यापलिकडे काहीच न करु
शकणारी, आणि नाइलाजाने शेवटी
दुसऱ्याचा हात धरुन निघून
जाणारी नायिका, ह्या
परिस्थितीला अगदी तंतोतंत
लागू पडणारा हा शेर आहे! *तुमने
तो थकके दश्त में ख़ीमे लगा
दिये तन्हा कटे किसी का सफर
तुमको इससे क्या* [ १)दश्त=जंगल,
२) ख़ीमे=खेमे= खेमाचे
अनेकवचन,खेमा=तंबू, पडाव ] इथे
परत पुरुषाच्या indifferent attitude बद्दल
परवीन बोलतेय.
ध्येय-पूर्तीच्या म्हणा
किंवा जीवनाच्या प्रवासात
म्हणा, जिद्दीने मार्ग-क्रमण
करायचे असताना, वाटेवरच
अंगातील सगळे बळच
हरवल्यासारखे खाली बसून
जायचे, आपल्या जोडीदाराची आपण
शेवटपर्यंत साथ निभवायला हवी,
आपल्याशिवाय आपला सहचर एकटाच
प्रवास कसा करु शकेल ह्या
जाणिवेचा पुरुषाच्या मनाला
अश्या वेळी स्पर्शही होत नाही!
"तुमको इससे क्या" ही खरे तर
साऱ्या जगातील स्त्रियांची
चिरंतन व्यथा आहे, हे मात्र
नक्की! आता आपला निरोप घेतो,
पुढील भागात भेटूच! -मानस६ (टीप-
काही अडचणींमुळे लेखनाला हवा
तसा अवधी मिळत नाही, त्यामुळे
लेख पोस्ट करायला वेळ लागतो,
क्षमस्व! पुढचा लेख १५
एप्रिलला पोस्ट करायचा मानस
आहे.)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
म्हणजे पुरुष-प्रधान
संस्कृतीच्या विरोधात आपला
आवाज नेहमीच बुलंद करणारी एक
बंडखोर,आणि प्रखर
स्त्री-मुक्तिवादी
पाकिस्तानी कवियत्री! सगळी
बंधने, मर्यादा, नीती-नियम
फक्त स्त्रियांसाठीच का?- हा
प्रश्न परवीन भोवतालच्या
पुरुष-प्रधान समाजाला नेहमीच
ठणकावून विचारायची.
स्त्रियांवरील अन्यायाची
परिसीमा गाठणाऱ्या
पुरूष-प्रधान रुढी, आणि
तितक्याच सडक्या व गळक्या
परंपरा ह्यांचा परवीनने
नेहमीच कडाडून विरोध केला.
ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच
झाला; पाकिस्तानी समाजाच्या
प्रखर टीकेचे ती लक्ष्य बनली,
पण तरीही निडर परवीनने कधीही
शरणागती पत्करली नाही. ह्याच
परवीनच्या एका
वैशिष्ठ्यपूर्ण गझलेचा
शे(अ)रो-शायरी ह्या
लेख-मालेच्या ह्या ९व्या
भागात आपण आस्वाद घेणार आहोत.
मित्रांनो, स्त्री-पुरुषातील
नाते निभावत असताना, आपण ह्या
नात्यातील अर्धा भाग आहोत हे
बरेचदा सोयीस्करपणे
विसरणाऱ्या 'टिपीकल' पुरुषी
वृत्तीचे अनेक पैलू
नित्य-नेमाने आपल्याला
सर्वदूर नजरेस पडतात. जसे;
मनाप्रमाणे झाले नाही तर
स्त्रीचे उणे-दुणे काढणे, कठीण
प्रसंगात सोयीस्कररीत्या
पलायनवादी भूमिका घेणे,(अनेक
कठीण प्रसंगात, जिथे मानसिक
क्षमतेचा, लवचिकपणाचा कस
लागतो, तिथे स्त्रीच शेवटी
निभावून नेते, असे अनेकदा
दिसते), नात्याची इमोशनल
कमिटमेंट न पाळणे, एका प्रसंगी
एक तर दुसऱ्या प्रसंगी
त्याच्या अगदी विरुद्ध अश्या
दांभिक पद्धतीने वागणे, जिथे
पुरुषाने हिमंत दाखवावी अशी
अपेक्षा असते अश्याच वेळी कच
खाणे- (जसे-"तू मला आवडतेस, पण
आई-बाबा नाही म्हणताहेत"), पोकळ
बढाया मारणे, बरेचदा घरचे
सोडून लष्कराच्या भाकऱ्या
भाजणे! अश्याच संवेदनाहीन,
बेफिकीर अश्या पुरूषी
मनोवृत्तीला, परवीनने ह्या
गझलेच्या प्रत्येक शेरातून,
"तुमको इससे क्या" असे म्हणत
चांगलेच सुनावले आहे, आणि हेच
प्रस्तुत गझलेचे वैशिष्ठ्य
आहे.गझल समजायला अगदी सोपी
आहे; *टूटी है मेरी नींद मगर
तुमको इससे क्या बजते रहे हवाओ
से दर तुमको इससे क्या* [
दर=दरवाजा ] स्त्री आपल्या
जोडीदाराची आतुरतेने वाट
बघते आहे, रात्र सरते आहे,
थकल्यामुळे कदाचित तिचा डोळा
सुद्धा लागतो आहे, पण दार
वाजल्याच्या आवाजाने ती
वारंवार जागी होते आहे, बहुदा
तोच आला आहे,ह्या भासाने ती
जागी होतेय, पण दारावर कुणीच
नाहीय, ते फक्त हवेने वाजते
आहे! ज्याच्या वाटेकडे ती डोळे
लावून बसली आहे, त्याला मात्र
तिच्या भावनांची मुळीच कदर
नाहीय.इथे मला असाही अर्थ
जाणवला की "टूटी है मेरी निंद"
मधून परवीन असे म्हणते आहे की
तू निघून गेल्यामुळे माझ्या
जीवनात एक मानसिक अशांती
निर्माण झालीय, तू येशील ह्या
वेड्या आशेवर( ... म्हणून "बजते
रहे हवाओसे दर" ) मी जगते आहे, पण
तुला माझ्या ह्या
भावावस्थेची अजिबात कल्पना
नाहीय, आणि जरी कल्पना असली,
तरी पर्वा नाहीय. *तुम मौज-मौज
मिस्ले-सबा घूमते रहो कट जाये
मेरे सोच के पर, तुमको इससे
क्या* [ १)
मिस्ले-सबा=वाऱ्यासारखा ] ह्या
शेरात मला तीन भावार्थ लागलेत.
पहिला म्हणजे स्त्री ,तिचा
जोडीदर कुठे गेला असेल, कुठे
वाट चुकला असेल ह्याचा विचार
करुन करुन थकली आहे, पण हा
मात्र वारा जसा लाटांवर स्वार
होऊन हुंदडत असतो तसा अत्यंत
बेफिकिरपणे कुठेतरी उंडरत
फिरतो आहे. दुसरा म्हणजे
पुरुषाच्या वाऱ्यासारख्या
दिशा बदलणाऱ्या स्वभावाला
उद्देशूनदेखील ती बोलते
आहे.ह्याच्या विचारांची दिशा
अशी नेहमी का बदलते, ह्याचे
खरे रुप, खरा स्वभाव काय
म्हणायचा, हा विचार करुन
तिच्या डोक्याचा भुगा झाला
आहे. तिसरा अर्थ हा की
विचार-स्वातंत्र्य फक्त
पुरुषालाच आहे, तिला नाहीय-
म्हणून ती "कट जाये मेरी सोच के
पर" असे म्हणतेय,पण "माझ्या
विचार-शक्तीचे पंख जरी
कापल्या गेले तरी..तुला काय
त्याचे?" *औरों का हाथ थामो,
उन्हे रास्ता दिखाओ मै भूल
जाऊँ अपना ही घर तुमको इससे
क्या* ज्याच्याशी आपली भावनिक
बांधिलकी आहे, त्याच्याप्रती
असलेल्या आपल्या कर्तव्याकडे
डोळेझाक करून तिऱ्हाईत
माणसासाठी झटणे,आणि हे
कशासाठी तर तिथे आपली 'कॉलर
टाइट' होते म्हणून, असाही
"पुरुषी पैलू" असतो! ह्या
लष्कराच्या भाकरी
भाजण्याच्या टिपीकल पुरुषी
स्वभाव-वैशिष्ठ्याबद्दल
परवीन टिप्पणी करतेय.( "गैरो पे
करम, अपनो पे सितम, ए जान-ए-वफा
ये जुल्म न कर" ह्या ओळी आठवून
गेल्यात, एका हिंदी
सिनेगीतातील). खरे तर "तुमको
इससे क्या" हे समाजात
जिथे-जिथे gender bias मुळे असलेला
indifferent attitude आहे, तिथे सगळीकडे
लागू पडते. *अब्रे-गुरेज़-पा को
बरसने से क्या ग़रज़ सीपी मे बन न
पाये गुहर, तुमको इससे क्या* [
१)अब्र=ढग, २)सीपी=शिंपला,
३)गुरेज़-पा=पलायनवादी, ४)ग़रज़=
उद्देश, प्रयोजन ५) गुहर=मोती ]
पुरुषाच्या पलायनवादी
वृत्तीवर हा शेर आहे. असे
समजले जाते की स्वाती
नक्षत्राच्या पावसाच्या
थेंबाने शिंपल्यात मोती तयार
होतात. तशीच प्रतिमा इथे
वापरली आहे. परवीन इथे
पुरुषाला फक्त गरजणारा पण
बरसायची वेळ येताच पळून
जाणारा ढग म्हणतेय. ती म्हणते
की, ज्या ढगाला नुसते मोठ्याने
गडगडाट करणेच येते, त्याचे
प्रत्यक्ष बरसण्याशी काय
घेणे-देणे? शिंपला, जो बिचारा
गडगडाट ऐकून पावसाच्या
थेंबाची आस लावून बसलेला आहे,
त्याच्यात मोती बनला काय
किंवा नाही बनला काय, (अश्या)
ढगाला त्याचे काय सोयर-सुतक?
नुसत्या मोठ्या-मोठ्या गप्पा
मारणे, बडेजाव मिरवणे, पण
स्वत:ला सिद्ध करण्याची वेळ
आली की आपल्या कर्तृत्वाचा
'योग्य' तो अंदाज येताच पळ
काढणे, आपल्या वल्गनांवर
भाबडा विश्वास ठेवून
आपल्याकडे आशेने बघणाऱ्या
व्यक्तिला नंतर काय वाटत
असेल,ह्याचा नंतर
यत्किंचितही विचार न
करणाऱ्या पुरुषी वृत्तीवर
परवीनने चांगलाच ताशेरा
ओढलाय. *ले जाएँ मुझको
माले-ग़नीमत के साथ उदू तुमने
तो डाल दी है सीपर, तुमको इससे
क्या* [ १)माल-ए-ग़नीमत=लुटीचा
माल, २) उदू=शत्रू ३) सीपर=ढाल ]
पुरुषाच्या कचखाऊ
मनोवृत्तीवर हा शेर आहे. परवीन
म्हणते की शत्रू मला बहुदा
लुटीच्या मालासहित घेऊन जाईल!
आणि ते साहजिकच आहे, कारण तू,
ज्याने माझ्यासाठी लढायला
हवे, त्याने तर आता ढाल टाकून
हारच पत्करली आहे! त्यामुळे
मला कोणी पळवून नेले , तरी तुला
त्याचे काय? कथा-सिनेमातून
नेहमी दिसणारा, आणि बरेचदा
वास्तवात सुद्धा घडणारा
प्रसंगच घ्या ना! "मै मजबूर हूँ,
तुमसे शादी नही कर सकता" असे
शेवटी हतबलपणे म्हणणारा नायक,
आणि त्याच्या हतबलतेवर आणि
कचखाऊपणावर फक्त
चडफडण्यापलिकडे काहीच न करु
शकणारी, आणि नाइलाजाने शेवटी
दुसऱ्याचा हात धरुन निघून
जाणारी नायिका, ह्या
परिस्थितीला अगदी तंतोतंत
लागू पडणारा हा शेर आहे! *तुमने
तो थकके दश्त में ख़ीमे लगा
दिये तन्हा कटे किसी का सफर
तुमको इससे क्या* [ १)दश्त=जंगल,
२) ख़ीमे=खेमे= खेमाचे
अनेकवचन,खेमा=तंबू, पडाव ] इथे
परत पुरुषाच्या indifferent attitude बद्दल
परवीन बोलतेय.
ध्येय-पूर्तीच्या म्हणा
किंवा जीवनाच्या प्रवासात
म्हणा, जिद्दीने मार्ग-क्रमण
करायचे असताना, वाटेवरच
अंगातील सगळे बळच
हरवल्यासारखे खाली बसून
जायचे, आपल्या जोडीदाराची आपण
शेवटपर्यंत साथ निभवायला हवी,
आपल्याशिवाय आपला सहचर एकटाच
प्रवास कसा करु शकेल ह्या
जाणिवेचा पुरुषाच्या मनाला
अश्या वेळी स्पर्शही होत नाही!
"तुमको इससे क्या" ही खरे तर
साऱ्या जगातील स्त्रियांची
चिरंतन व्यथा आहे, हे मात्र
नक्की! आता आपला निरोप घेतो,
पुढील भागात भेटूच! -मानस६ (टीप-
काही अडचणींमुळे लेखनाला हवा
तसा अवधी मिळत नाही, त्यामुळे
लेख पोस्ट करायला वेळ लागतो,
क्षमस्व! पुढचा लेख १५
एप्रिलला पोस्ट करायचा मानस
आहे.)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Tuesday, March 15, 2011
स्वाभिमानी नार मी !! : supriya.jadhav7
स्वाभिमानी नार मी !! झेलला
ह्रदयी जरी हा वार मी ! घेतली
नाही तरी माघार मी !! जीवनाची
भीक तू घालू नको... भाबडी दासी
नसे लाचार मी !! अर्पिले
सर्वस्व मी तेव्हा जरी....
त्यागते सौभाग्य हे साभार मी !!
घे तुझा रे मार्ग आहे मोकळा...
साहणे ना रोज स्वैराचार मी !!
संस्कृतीचा थाट 'साहेबी'
नको... भारताची स्वाभिमानी नार
मी !! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
ह्रदयी जरी हा वार मी ! घेतली
नाही तरी माघार मी !! जीवनाची
भीक तू घालू नको... भाबडी दासी
नसे लाचार मी !! अर्पिले
सर्वस्व मी तेव्हा जरी....
त्यागते सौभाग्य हे साभार मी !!
घे तुझा रे मार्ग आहे मोकळा...
साहणे ना रोज स्वैराचार मी !!
संस्कृतीचा थाट 'साहेबी'
नको... भारताची स्वाभिमानी नार
मी !! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Monday, March 14, 2011
माघार.... : विशाल कुलकर्णी
शोधले नाही पुन्हा आधार मी
घेतली नाही कधी माघार मी...
भावना गोंजारुनी रडलो कधी
मांडला नाही तरी बाजार मी...
स्वार्थ आता धर्म झाला मानवी
पाहिले त्यागासही लाचार मी....
सांत्वनांचे शब्द खोटे ऐकले
भोगले कित्येक अत्याचार मी...
चौकटी त्या भेदल्या होत्या
कधी आज फिरुनी पाळतो आचार मी...
का जिवांना घोर जखमांचा असे?
सोसले ते घावही साभार मी...
विशाल
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
घेतली नाही कधी माघार मी...
भावना गोंजारुनी रडलो कधी
मांडला नाही तरी बाजार मी...
स्वार्थ आता धर्म झाला मानवी
पाहिले त्यागासही लाचार मी....
सांत्वनांचे शब्द खोटे ऐकले
भोगले कित्येक अत्याचार मी...
चौकटी त्या भेदल्या होत्या
कधी आज फिरुनी पाळतो आचार मी...
का जिवांना घोर जखमांचा असे?
सोसले ते घावही साभार मी...
विशाल
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
कुणाशी बोलता आहात याची कल्पना आहे? : बेफिकीर
'शहाणा होउनी मरशील ही संभावना
आहे' कुणाशी बोलता आहात याची
कल्पना आहे? तुझ्याशी त्याच
निष्ठेने पती वागायचा नाही
तुझे आजन्म पातिव्रत्य ही
वारांगना आहे पुरे आयुष्य
काढावे तरी माहीत नाही की
जगाशी सामना नाही स्वतःशी
सामना आहे तुलाही शेवटी
तिरक्या कटाक्षांची सवय जडली
मला वाटायचे माझीच सारी
वल्गना आहे इथे मी
बोलण्याआधीच अग्नीही दिला
त्यांनी मला न्या रे
स्माशानातून थोडी चेतना आहे
मुळी बोलू नये काही तुझ्याशी
रोज बोलावे अशीही कामना आहे
तशीही कामना आहे 'सुधारावे अता
आपण' अशी नक्कीच आहे पण 'पुढे
केव्हातरी पाहू' अशी ती योजना
आहे बघा माझ्याकडे आता, अता
माझे खरे नाही अता माझ्या
विचारांना निराळी चालना आहे
कधी नुसते कुशीमध्येच डोळा
लागता कळते खरे ते प्रेम आहे
नाव ज्याचे वासना आहे तशी
सांगायला नाहीत दु:खे आज
काहीही तरी ऐकायला नाहीस तू ही
वेदना आहे कुणाच्या
दर्शनासाठी कधी रांगेत नसतो
मी मला अस्तित्व आहे हीच माझी
प्रार्थना आहे जशी या जीवनाशी
होत हस्तांदोलने माझी तुलाही
ताठ मानेनेच मृत्यो वंदना आहे
तसा मी एरवी सामान्य
लोकांसारखा असतो तरीही
'बेफिकिर' होतो जिथे संवेदना
आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2589
आहे' कुणाशी बोलता आहात याची
कल्पना आहे? तुझ्याशी त्याच
निष्ठेने पती वागायचा नाही
तुझे आजन्म पातिव्रत्य ही
वारांगना आहे पुरे आयुष्य
काढावे तरी माहीत नाही की
जगाशी सामना नाही स्वतःशी
सामना आहे तुलाही शेवटी
तिरक्या कटाक्षांची सवय जडली
मला वाटायचे माझीच सारी
वल्गना आहे इथे मी
बोलण्याआधीच अग्नीही दिला
त्यांनी मला न्या रे
स्माशानातून थोडी चेतना आहे
मुळी बोलू नये काही तुझ्याशी
रोज बोलावे अशीही कामना आहे
तशीही कामना आहे 'सुधारावे अता
आपण' अशी नक्कीच आहे पण 'पुढे
केव्हातरी पाहू' अशी ती योजना
आहे बघा माझ्याकडे आता, अता
माझे खरे नाही अता माझ्या
विचारांना निराळी चालना आहे
कधी नुसते कुशीमध्येच डोळा
लागता कळते खरे ते प्रेम आहे
नाव ज्याचे वासना आहे तशी
सांगायला नाहीत दु:खे आज
काहीही तरी ऐकायला नाहीस तू ही
वेदना आहे कुणाच्या
दर्शनासाठी कधी रांगेत नसतो
मी मला अस्तित्व आहे हीच माझी
प्रार्थना आहे जशी या जीवनाशी
होत हस्तांदोलने माझी तुलाही
ताठ मानेनेच मृत्यो वंदना आहे
तसा मी एरवी सामान्य
लोकांसारखा असतो तरीही
'बेफिकिर' होतो जिथे संवेदना
आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2589
कुणाशी बोलता आहात याची कल्पना आहे? : बेफिकीर
'शहाणा होउनी मरशील ही संभावना
आहे' कुणाशी बोलता आहात याची
कल्पना आहे? तुझ्याशी त्याच
निष्ठेने पती वागायचा नाही
तुझे आजन्म पातिव्रत्य ही
वारांगना आहे पुरे आयुष्य
काढावे तरी माहीत नाही की
जगाशी सामना नाही स्वतःशी
सामना आहे तुलाही शेवटी
तिरक्या कटाक्षांची सवय जडली
मला वाटायचे माझीच सारी
वल्गना आहे इथे मी
बोलण्याआधीच अग्नीही दिला
त्यांनी मला न्या रे
स्माशानातून थोडी चेतना आहे
मुळी बोलू नये काही तुझ्याशी
रोज बोलावे अशीही कामना आहे
तशीही कामना आहे 'सुधारावे अता
आपण' अशी नक्कीच आहे पण 'पुढे
केव्हातरी पाहू' अशी ती योजना
आहे बघा माझ्याकडे आता, अता
माझे खरे नाही अता माझ्या
विचारांना निराळी चालना आहे
कधी नुसते कुशीमध्येच डोळा
लागता कळते खरे ते प्रेम आहे
नाव ज्याचे वासना आहे तशी
सांगायला नाहीत दु:खे आज
काहीही तरी ऐकायला नाहीस तू ही
वेदना आहे कुणाच्या
दर्शनासाठी कधी रांगेत नसतो
मी मला अस्तित्व आहे हीच माझी
प्रार्थना आहे जशी या जीवनाशी
होत हस्तांदोलने माझी तुलाही
ताठ मानेनेच मृत्यो वंदना आहे
तसा मी एरवी सामान्य
लोकांसारखा असतो तरीही
'बेफिकिर' होतो जिथे संवेदना
आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
आहे' कुणाशी बोलता आहात याची
कल्पना आहे? तुझ्याशी त्याच
निष्ठेने पती वागायचा नाही
तुझे आजन्म पातिव्रत्य ही
वारांगना आहे पुरे आयुष्य
काढावे तरी माहीत नाही की
जगाशी सामना नाही स्वतःशी
सामना आहे तुलाही शेवटी
तिरक्या कटाक्षांची सवय जडली
मला वाटायचे माझीच सारी
वल्गना आहे इथे मी
बोलण्याआधीच अग्नीही दिला
त्यांनी मला न्या रे
स्माशानातून थोडी चेतना आहे
मुळी बोलू नये काही तुझ्याशी
रोज बोलावे अशीही कामना आहे
तशीही कामना आहे 'सुधारावे अता
आपण' अशी नक्कीच आहे पण 'पुढे
केव्हातरी पाहू' अशी ती योजना
आहे बघा माझ्याकडे आता, अता
माझे खरे नाही अता माझ्या
विचारांना निराळी चालना आहे
कधी नुसते कुशीमध्येच डोळा
लागता कळते खरे ते प्रेम आहे
नाव ज्याचे वासना आहे तशी
सांगायला नाहीत दु:खे आज
काहीही तरी ऐकायला नाहीस तू ही
वेदना आहे कुणाच्या
दर्शनासाठी कधी रांगेत नसतो
मी मला अस्तित्व आहे हीच माझी
प्रार्थना आहे जशी या जीवनाशी
होत हस्तांदोलने माझी तुलाही
ताठ मानेनेच मृत्यो वंदना आहे
तसा मी एरवी सामान्य
लोकांसारखा असतो तरीही
'बेफिकिर' होतो जिथे संवेदना
आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Sunday, March 13, 2011
''जमले'' : कैलास
काय झाले जर तुला मुखडे बदलणे
जमले? हो ! मला सुद्धा तुझ्या
साच्यात बसणे जमले पाहुनी
धाग्यास जळताना प्रकाशासाठी
मेणही गेले शिकुन,.... त्याला
वितळणे जमले वावटळ वेडी जराशी
काय ती भेटावी, मस्तकापर्यंत
मातिस आज उडणे जमले
बालपण्,ज्वानी,खुणा
वृद्धापकाळा मधल्या उमर ही
नटली,तिला कपडे बदलणे जमले
मानतो आभार मी वाटेतल्या
काट्यांचे त्यामुळे तर ताठ ''
कैलासा''स झुकणे जमले.
--डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2588
जमले? हो ! मला सुद्धा तुझ्या
साच्यात बसणे जमले पाहुनी
धाग्यास जळताना प्रकाशासाठी
मेणही गेले शिकुन,.... त्याला
वितळणे जमले वावटळ वेडी जराशी
काय ती भेटावी, मस्तकापर्यंत
मातिस आज उडणे जमले
बालपण्,ज्वानी,खुणा
वृद्धापकाळा मधल्या उमर ही
नटली,तिला कपडे बदलणे जमले
मानतो आभार मी वाटेतल्या
काट्यांचे त्यामुळे तर ताठ ''
कैलासा''स झुकणे जमले.
--डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2588
''जमले'' : कैलास
काय झाले जर तुला मुखडे बदलणे
जमले? हो ! मला सुद्धा तुझ्या
साच्यात बसणे जमले पाहुनी
धाग्यास जळताना प्रकाशासाठी
मेणही गेले शिकुन,.... त्याला
वितळणे जमले वावटळ वेडी जराशी
काय ती भेटावी, मस्तकापर्यंत
मातिस आज उडणे जमले
बालपण्,ज्वानी,खुणा
वृद्धापकाळा मधल्या उमर ही
नटली,तिला कपडे बदलणे जमले
मानतो आभार मी वाटेतल्या
काट्यांचे त्यामुळे तर ताठ ''
कैलासा''स झुकणे जमले.
--डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
जमले? हो ! मला सुद्धा तुझ्या
साच्यात बसणे जमले पाहुनी
धाग्यास जळताना प्रकाशासाठी
मेणही गेले शिकुन,.... त्याला
वितळणे जमले वावटळ वेडी जराशी
काय ती भेटावी, मस्तकापर्यंत
मातिस आज उडणे जमले
बालपण्,ज्वानी,खुणा
वृद्धापकाळा मधल्या उमर ही
नटली,तिला कपडे बदलणे जमले
मानतो आभार मी वाटेतल्या
काट्यांचे त्यामुळे तर ताठ ''
कैलासा''स झुकणे जमले.
--डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
नव्या यमांची नवीन भाषा : गंगाधर मुटे
*नव्या यमांची नवीन भाषा* मला
कळाली पुन्हा नव्याने, नव्या
पिकांची नवीन भाषा कठीण मातीत
रूजणार्‍या, नव्या बियांची
नवीन भाषा पुन्हा नव्याने
नवीन फुटली, अबोलतेला नवीन
वाचा नवीन दृष्टी, नवे इरादे,
निरक्षरांची नवीन भाषा नभात
झेपावण्यास देती, ढगांस टक्कर,
विजेस चटके नवीन किलबिल, नवीन
कुजबुज, नव्या पिलांची नवीन
भाषा नशीब आहे विचित्र मोठे,
कुणास रुजण्यास खडक-धोंडे
कठोर पाषाण भेदणार्‍या, नव्या
मुळांची नवीन भाषा अता
मुखातून शोषितांच्या, ज्वलंत
हुंकार बोलताहे नवीन शस्त्रे,
नव्या मशाली, अहिंसकांची नवीन
भाषा कुणास बाहूत घेत मृत्यू,
विभागतो देह चिंधड्यांनी
यमास थोडी दया न उरली, नव्या
यमांची नवीन भाषा श्रमास
मातीत गाडण्याला, नव्या दमाचा
विरोध आहे नवीन शाई, नवे
मनसुबे, अभय जनांची नवीन भाषा
गंगाधर मुटे
..................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2587
कळाली पुन्हा नव्याने, नव्या
पिकांची नवीन भाषा कठीण मातीत
रूजणार्‍या, नव्या बियांची
नवीन भाषा पुन्हा नव्याने
नवीन फुटली, अबोलतेला नवीन
वाचा नवीन दृष्टी, नवे इरादे,
निरक्षरांची नवीन भाषा नभात
झेपावण्यास देती, ढगांस टक्कर,
विजेस चटके नवीन किलबिल, नवीन
कुजबुज, नव्या पिलांची नवीन
भाषा नशीब आहे विचित्र मोठे,
कुणास रुजण्यास खडक-धोंडे
कठोर पाषाण भेदणार्‍या, नव्या
मुळांची नवीन भाषा अता
मुखातून शोषितांच्या, ज्वलंत
हुंकार बोलताहे नवीन शस्त्रे,
नव्या मशाली, अहिंसकांची नवीन
भाषा कुणास बाहूत घेत मृत्यू,
विभागतो देह चिंधड्यांनी
यमास थोडी दया न उरली, नव्या
यमांची नवीन भाषा श्रमास
मातीत गाडण्याला, नव्या दमाचा
विरोध आहे नवीन शाई, नवे
मनसुबे, अभय जनांची नवीन भाषा
गंगाधर मुटे
..................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2587
मी जिथे नाही अशी जागाच नाही : बेफिकीर
मी जिथे नाही अशी जागाच नाही
प्रश्न 'मी आहे कुठे' इतकाच
नाही बाप या दुनियेत, आकाशात
आई मी गझल आहे जिचा मतलाच नाही
लोक अस्तित्वामुळे दु:खात
सारे जन्मला नाहीच त्याला जाच
नाही हा कुठे पोचेल ही चिंता
जगाला देउया आधार ही भाषाच
नाही लाख भोंदू गाडती
नामोनिशाणी रोज आठवणार मी...
शंकाच नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2586
प्रश्न 'मी आहे कुठे' इतकाच
नाही बाप या दुनियेत, आकाशात
आई मी गझल आहे जिचा मतलाच नाही
लोक अस्तित्वामुळे दु:खात
सारे जन्मला नाहीच त्याला जाच
नाही हा कुठे पोचेल ही चिंता
जगाला देउया आधार ही भाषाच
नाही लाख भोंदू गाडती
नामोनिशाणी रोज आठवणार मी...
शंकाच नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2586
Saturday, March 12, 2011
नव्या यमांची नवीन भाषा : गंगाधर मुटे
*नव्या यमांची नवीन भाषा* मला
कळाली पुन्हा नव्याने, नव्या
पिकांची नवीन भाषा कठीण मातीत
रूजणार्‍या, नव्या बियांची
नवीन भाषा पुन्हा नव्याने
नवीन फुटली, अबोलतेला नवीन
वाचा नवीन दृष्टी, नवे इरादे,
निरक्षरांची नवीन भाषा नभात
झेपावण्यास देती, ढगांस टक्कर,
विजेस चटके नवीन किलबिल, नवीन
कुजबुज, नव्या पिलांची नवीन
भाषा नशीब आहे विचित्र मोठे,
कुणास रुजण्यास खडक-धोंडे
कठोर पाषाण भेदणार्‍या, नव्या
मुळांची नवीन भाषा अता
मुखातून शोषितांच्या, ज्वलंत
हुंकार बोलताहे नवीन शस्त्रे,
नव्या मशाली, अहिंसकांची नवीन
भाषा कुणास बाहूत घेत मृत्यू,
विभागतो देह चिंधड्यांनी
यमास थोडी दया न उरली, नव्या
यमांची नवीन भाषा श्रमास
मातीत गाडण्याला, नव्या दमाचा
विरोध आहे नवीन शाई, नवे
मनसुबे, अभय जनांची नवीन भाषा
गंगाधर मुटे
..................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
कळाली पुन्हा नव्याने, नव्या
पिकांची नवीन भाषा कठीण मातीत
रूजणार्‍या, नव्या बियांची
नवीन भाषा पुन्हा नव्याने
नवीन फुटली, अबोलतेला नवीन
वाचा नवीन दृष्टी, नवे इरादे,
निरक्षरांची नवीन भाषा नभात
झेपावण्यास देती, ढगांस टक्कर,
विजेस चटके नवीन किलबिल, नवीन
कुजबुज, नव्या पिलांची नवीन
भाषा नशीब आहे विचित्र मोठे,
कुणास रुजण्यास खडक-धोंडे
कठोर पाषाण भेदणार्‍या, नव्या
मुळांची नवीन भाषा अता
मुखातून शोषितांच्या, ज्वलंत
हुंकार बोलताहे नवीन शस्त्रे,
नव्या मशाली, अहिंसकांची नवीन
भाषा कुणास बाहूत घेत मृत्यू,
विभागतो देह चिंधड्यांनी
यमास थोडी दया न उरली, नव्या
यमांची नवीन भाषा श्रमास
मातीत गाडण्याला, नव्या दमाचा
विरोध आहे नवीन शाई, नवे
मनसुबे, अभय जनांची नवीन भाषा
गंगाधर मुटे
..................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Friday, March 11, 2011
मी जिथे नाही अशी जागाच नाही : बेफिकीर
मी जिथे नाही अशी जागाच नाही
प्रश्न 'मी आहे कुठे' इतकाच
नाही बाप या दुनियेत, आकाशात
आई मी गझल आहे जिचा मतलाच नाही
लोक अस्तित्वामुळे दु:खात
सारे जन्मला नाहीच त्याला जाच
नाही हा कुठे पोचेल ही चिंता
जगाला देउया आधार ही भाषाच
नाही लाख भोंदू गाडती
नामोनिशाणी रोज आठवणार मी...
शंकाच नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
प्रश्न 'मी आहे कुठे' इतकाच
नाही बाप या दुनियेत, आकाशात
आई मी गझल आहे जिचा मतलाच नाही
लोक अस्तित्वामुळे दु:खात
सारे जन्मला नाहीच त्याला जाच
नाही हा कुठे पोचेल ही चिंता
जगाला देउया आधार ही भाषाच
नाही लाख भोंदू गाडती
नामोनिशाणी रोज आठवणार मी...
शंकाच नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
''जमले'' : कैलास
काय झाले जर तुला मुखडे बदलणे
जमले? हो ! मला सुद्धा तुझ्या
साच्यात बसणे जमले पाहुनी
धाग्यास जळताना प्रकाशासाठी
मेणही गेले शिकुन,.... त्याला
वितळणे जमले वावटळ वेडी जराशी
काय ती भेटावी, मस्तकापर्यंत
मातिस आज उडणे जमले
बालपण्,ज्वानी,खुणा
वृद्धापकाळा मधल्या उमर ही
नटली,तिला कपडे बदलणे जमले
मानतो आभार मी वाटेतल्या
काट्यांचे त्यामुळे तर ताठ ''
कैलासा''स झुकणे जमले.
--डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
जमले? हो ! मला सुद्धा तुझ्या
साच्यात बसणे जमले पाहुनी
धाग्यास जळताना प्रकाशासाठी
मेणही गेले शिकुन,.... त्याला
वितळणे जमले वावटळ वेडी जराशी
काय ती भेटावी, मस्तकापर्यंत
मातिस आज उडणे जमले
बालपण्,ज्वानी,खुणा
वृद्धापकाळा मधल्या उमर ही
नटली,तिला कपडे बदलणे जमले
मानतो आभार मी वाटेतल्या
काट्यांचे त्यामुळे तर ताठ ''
कैलासा''स झुकणे जमले.
--डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Thursday, March 10, 2011
तो कोण होता?(तरही) : सारंग_रामकुमार
प्रेमवेडा आरशा, तो कोण होता?
थेट माझ्यासारखा तो कोण
होता?...१ ही कुणाच्या सोबती
नियती निघाली? ध्येयपंथी
चालला तो कोण होता?...२ उंच
आकाशी उडाला स्वप्नपक्षी काल
होता पेटला तो कोण होता?...३ तो
पुढे, मागे तयाच्या कारवा हा
मार्ग ज्याचा एकला तो कोण
होता?...४ काल ज्याने दाविलेली
गोड स्वप्ने तू नव्हे
तो_नायका, तो कोण होता?...५ मज
घरातुन काढले बाहेर रात्री
अन् पहाटे झोंबला तो कोण
होता?...६ जाळली रागात त्याने
कोवळी ती ! "प्रेम माझे", बोलला
तो कोण होता?...७ काल ज्याचे तूच
दैवत, तूच सारे आज आई, बायला तो
कोण होता?...८ आज त्याने फोडली
मूर्ती म्हणे ती पाच वेळा
वाकला तो कोण होता?...९ संकटे
नाना तरीही हास्य ओठी शांत
ज्याचा चेहरा तो कोण होता?...१०
स्नेहलेपाने भरे हा घाव
सुहृदा, बाण ज्याचा गौतमा, तो
कोण होता?...११ दाटला हा कंठ,
नयनी प्राण आला गीत
ज्याचे_गायका, तो कोण होता?...१२
मानिले कुसुमाग्रजांना दीप
ज्याने, त्याच तेजे चेतला तो
कोण होता?...१३ रामकुमार
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
थेट माझ्यासारखा तो कोण
होता?...१ ही कुणाच्या सोबती
नियती निघाली? ध्येयपंथी
चालला तो कोण होता?...२ उंच
आकाशी उडाला स्वप्नपक्षी काल
होता पेटला तो कोण होता?...३ तो
पुढे, मागे तयाच्या कारवा हा
मार्ग ज्याचा एकला तो कोण
होता?...४ काल ज्याने दाविलेली
गोड स्वप्ने तू नव्हे
तो_नायका, तो कोण होता?...५ मज
घरातुन काढले बाहेर रात्री
अन् पहाटे झोंबला तो कोण
होता?...६ जाळली रागात त्याने
कोवळी ती ! "प्रेम माझे", बोलला
तो कोण होता?...७ काल ज्याचे तूच
दैवत, तूच सारे आज आई, बायला तो
कोण होता?...८ आज त्याने फोडली
मूर्ती म्हणे ती पाच वेळा
वाकला तो कोण होता?...९ संकटे
नाना तरीही हास्य ओठी शांत
ज्याचा चेहरा तो कोण होता?...१०
स्नेहलेपाने भरे हा घाव
सुहृदा, बाण ज्याचा गौतमा, तो
कोण होता?...११ दाटला हा कंठ,
नयनी प्राण आला गीत
ज्याचे_गायका, तो कोण होता?...१२
मानिले कुसुमाग्रजांना दीप
ज्याने, त्याच तेजे चेतला तो
कोण होता?...१३ रामकुमार
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Wednesday, March 9, 2011
आज वळून पाहताना तुला शोधावे लागले : मन_ईशा
आज वळून पाहताना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
निसटलेल्या नात्यांची वाटली
ना खंत कधी बांधणारे बंध कोणते
? हे मला आठवावे लागले या
सुखानो वाट चुकवूनी माझ्याही
दारी कधी दु:ख लिम्पुनी घर
माझे हे मला सारवावे लागले वाट
पाहते तुझी जीवना, भेटुन जा
एकदा कधी तुझे केवढे ऋण मजवरी,
मला फेडावे लागले आज वळून
पाहताना जीवना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
निसटलेल्या नात्यांची वाटली
ना खंत कधी बांधणारे बंध कोणते
? हे मला आठवावे लागले या
सुखानो वाट चुकवूनी माझ्याही
दारी कधी दु:ख लिम्पुनी घर
माझे हे मला सारवावे लागले वाट
पाहते तुझी जीवना, भेटुन जा
एकदा कधी तुझे केवढे ऋण मजवरी,
मला फेडावे लागले आज वळून
पाहताना जीवना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
आज वळून पाहताना .... : मन_ईशा
आज वळून पाहताना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेडावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेडावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
आज वळून पाहताना .... : मन_ईशा
आज वळून पाहताना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेड ावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेड ावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
तू भेटली नव्हतीस तोवर : मिल्या
तू भेटली नव्हतीस तोवर चालले
होते बरे लक्षात नाही यायचे
तेव्हा मनावरचे चरे आपण जिथे
भेटायचो ही त्या पुलाचीही
व्यथा चिक्कार पाणी वाहिले
उरले तरीही भोवरे ईमेल, एसेमेस
येती रोज पाचोळ्यापरी गेली
कुठे गंधाळलेली ती जुनी
पत्रोत्तरे? झालो तिच्या
प्रेमात जाळीदार पिंपळपान मी
अन् ती म्हणे ठेवू कशाला
आठवांची लक्तरे? कुठल्या
विचारांची तुझ्या डोक्यात
दंगल माजली? उध्वस्त झाल्या
कल्पना नुसतीच उरली अक्षरे तो
श्वास होता कोणता गळफास
ज्याने लावला? तो भास नक्की
कोणता... मी मानले ज्याला खरे?
मी कोण? का आलो इथे? जाणार कोठे
शेवटी? पडतात असले प्रश्न का?...
छळतात ज्यांची उत्तरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2578
होते बरे लक्षात नाही यायचे
तेव्हा मनावरचे चरे आपण जिथे
भेटायचो ही त्या पुलाचीही
व्यथा चिक्कार पाणी वाहिले
उरले तरीही भोवरे ईमेल, एसेमेस
येती रोज पाचोळ्यापरी गेली
कुठे गंधाळलेली ती जुनी
पत्रोत्तरे? झालो तिच्या
प्रेमात जाळीदार पिंपळपान मी
अन् ती म्हणे ठेवू कशाला
आठवांची लक्तरे? कुठल्या
विचारांची तुझ्या डोक्यात
दंगल माजली? उध्वस्त झाल्या
कल्पना नुसतीच उरली अक्षरे तो
श्वास होता कोणता गळफास
ज्याने लावला? तो भास नक्की
कोणता... मी मानले ज्याला खरे?
मी कोण? का आलो इथे? जाणार कोठे
शेवटी? पडतात असले प्रश्न का?...
छळतात ज्यांची उत्तरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2578
आज वळून पाहताना.... : मन_ईशा
आज वळून पाहताना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेडावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेडावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Tuesday, March 8, 2011
आज वळून पाहताना ... : मन_ईशा
आज वळून पाहताना तुला शोधावे
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेडावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लागले किती काळ लोटला मधे हे
मला मोजावे लागले कोंडलेल्या
भावनांना व्यक्त ना केले कधी
हृदयी जे घुसमटले ते मला
सोसावे लागले गवसला नाही मजला
चेहरा हा माझा कधी कशी होते मी
हे आरशात मला पाहावे लागले
हाती येऊन निसटले त्याची
वाटली ना खंत कधी बांधुन
ठेवतील असे बंध कोणते ? हे मला
आठवावे लागले या सुखानो वाट
चुकवूनी माझ्याही दरी कधी दु:ख
लिम्पुनी घर माझे हे मला
सारवावे लागले वाट पाहते तुझी
तरीही भेटुनी जा एकदा कधी
जीवना तुझे ऋण मजवरी हे मला
फेडावे लागले आज वळून पाहताना
जीवना तुला शोधावे लागले किती
काळ लोटला मधे हे मला मोजावे
लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
तू भेटली नव्हतीस तोवर : मिल्या
तू भेटली नव्हतीस तोवर चालले
होते बरे लक्षात नाही यायचे
तेव्हा मनावरचे चरे आपण जिथे
भेटायचो ही त्या पुलाचीही
व्यथा चिक्कार पाणी वाहिले
उरले तरीही भोवरे ईमेल, एसेमेस
येती रोज पाचोळ्यापरी गेली
कुठे गंधाळलेली ती जुनी
पत्रोत्तरे? झालो तिच्या
प्रेमात जाळीदार पिंपळपान मी
अन् ती म्हणे ठेवू कशाला
आठवांची लक्तरे? कुठल्या
विचारांची तुझ्या डोक्यात
दंगल माजली? उध्वस्त झाल्या
कल्पना नुसतीच उरली अक्षरे तो
श्वास होता कोणता गळफास
ज्याने लावला? तो भास नक्की
कोणता... मी मानले ज्याला खरे?
मी कोण? का आलो इथे? जाणार कोठे
शेवटी? पडतात असले प्रश्न का?...
छळतात ज्यांची उत्तरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
होते बरे लक्षात नाही यायचे
तेव्हा मनावरचे चरे आपण जिथे
भेटायचो ही त्या पुलाचीही
व्यथा चिक्कार पाणी वाहिले
उरले तरीही भोवरे ईमेल, एसेमेस
येती रोज पाचोळ्यापरी गेली
कुठे गंधाळलेली ती जुनी
पत्रोत्तरे? झालो तिच्या
प्रेमात जाळीदार पिंपळपान मी
अन् ती म्हणे ठेवू कशाला
आठवांची लक्तरे? कुठल्या
विचारांची तुझ्या डोक्यात
दंगल माजली? उध्वस्त झाल्या
कल्पना नुसतीच उरली अक्षरे तो
श्वास होता कोणता गळफास
ज्याने लावला? तो भास नक्की
कोणता... मी मानले ज्याला खरे?
मी कोण? का आलो इथे? जाणार कोठे
शेवटी? पडतात असले प्रश्न का?...
छळतात ज्यांची उत्तरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
कृष्ण हा बदनाम येथे : Ramesh Thombre
कृष्ण हा बदनाम येथे, राधिकेचा
डाव आहे नंद नाही, ना यशोदा, हा
कुणाचा गाव आहे ? कोण होता काय
झाले, पाहवेना खेळ सारा, काल जो
बेभाव गेला, आज त्याला भाव आहे.
मी भरोसा टाकलेला, तार किंवा
मार आता रंग बदलू जीवनाची,
बेभरोशी धाव आहे. वात आला, पूर
आला, पार केले ओंडक्याने दोन
अश्रूंनी बुडाली, ही कशाची नाव
आहे ? कोण छोटा, कोण मोठा,
व्यर्थ सारे सार झाले
सानुल्याच्या या जीवावर,
लांडग्याचा ताव आहे. रंग गोरा
भाळलो मी, यात आहे काय मोठे ?
'काजळा'चा रंग पोरी, 'काळजा'चा
ठाव आहे. का 'रमेशा' खोडतो तू,
चित्र जे आभास झाले या दिलावर,
त्या 'प्रियेचे', कोरलेले नाव
आहे. - रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
डाव आहे नंद नाही, ना यशोदा, हा
कुणाचा गाव आहे ? कोण होता काय
झाले, पाहवेना खेळ सारा, काल जो
बेभाव गेला, आज त्याला भाव आहे.
मी भरोसा टाकलेला, तार किंवा
मार आता रंग बदलू जीवनाची,
बेभरोशी धाव आहे. वात आला, पूर
आला, पार केले ओंडक्याने दोन
अश्रूंनी बुडाली, ही कशाची नाव
आहे ? कोण छोटा, कोण मोठा,
व्यर्थ सारे सार झाले
सानुल्याच्या या जीवावर,
लांडग्याचा ताव आहे. रंग गोरा
भाळलो मी, यात आहे काय मोठे ?
'काजळा'चा रंग पोरी, 'काळजा'चा
ठाव आहे. का 'रमेशा' खोडतो तू,
चित्र जे आभास झाले या दिलावर,
त्या 'प्रियेचे', कोरलेले नाव
आहे. - रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
Sunday, March 6, 2011
स्वप्ने नव्या दमाने बघणार आज आहे... : विशाल कुलकर्णी
संकल्प मी मनाशी धरणार आज आहे
माझ्याच सावलीला जपणार आज
आहे... त्याचा गुलाम असणे
नाकारणार आहे चुकवून आरशाला
लपणार आज आहे... गात्रांत उंच
लाटा हिंदोळती सुखाच्या
उधळून मीपणाला जगणार आज आहे ....
विसरून टाकलेले सगळ्याच
अपयशांना स्वप्ने नव्या
दमाने बघणार आज आहे... होते नकार
तेव्हा ओठावरी सखीच्या हिंमत
पुन्हा नव्याने करणार आज आहे...
प्रीती सुरी दुधारी, प्राणास
काळ होते बुद्ध्याच मी सुखाने
कटणार आज आहे... जा सांग
वेदनेला, "जा-जा, नकोच थांबू,
तुजवर 'विशाल' वेडा हसणार आज
आहे" विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
माझ्याच सावलीला जपणार आज
आहे... त्याचा गुलाम असणे
नाकारणार आहे चुकवून आरशाला
लपणार आज आहे... गात्रांत उंच
लाटा हिंदोळती सुखाच्या
उधळून मीपणाला जगणार आज आहे ....
विसरून टाकलेले सगळ्याच
अपयशांना स्वप्ने नव्या
दमाने बघणार आज आहे... होते नकार
तेव्हा ओठावरी सखीच्या हिंमत
पुन्हा नव्याने करणार आज आहे...
प्रीती सुरी दुधारी, प्राणास
काळ होते बुद्ध्याच मी सुखाने
कटणार आज आहे... जा सांग
वेदनेला, "जा-जा, नकोच थांबू,
तुजवर 'विशाल' वेडा हसणार आज
आहे" विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
मनात माझ्या कुठून येते बरेच काही? : विजय दि. पाटील
ठरून येते, चुकून येते, बरेच
काही मनात माझ्या कुठून येते
बरेच काही? भणंग संध्या, भकास
राती, उजाड स्वप्ने नसेल ती तर
जमून येते बरेच काही जमेल
तितकीच ठेवतो मी विनम्र वाणी
बरेचदा मग मधून येते बरेच काही
गुलाम इतका बनून जातो
सजावटीचा चितेवरीही सजून
येते बरेच काही कुणाकुणाला
छदाम नाही, कुणाकुणाला
पिढ्यापिढ्यांचे असून येते
बरेच काही खरेच त्यांना असेल
भीती पराभवाची तहास
त्यांच्याकडून येते बरेच
काही बनून 'कणखर' जगात केवळ
जमेल कैसे? सुखात जगण्या अजून
येते बरेच काही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2575
काही मनात माझ्या कुठून येते
बरेच काही? भणंग संध्या, भकास
राती, उजाड स्वप्ने नसेल ती तर
जमून येते बरेच काही जमेल
तितकीच ठेवतो मी विनम्र वाणी
बरेचदा मग मधून येते बरेच काही
गुलाम इतका बनून जातो
सजावटीचा चितेवरीही सजून
येते बरेच काही कुणाकुणाला
छदाम नाही, कुणाकुणाला
पिढ्यापिढ्यांचे असून येते
बरेच काही खरेच त्यांना असेल
भीती पराभवाची तहास
त्यांच्याकडून येते बरेच
काही बनून 'कणखर' जगात केवळ
जमेल कैसे? सुखात जगण्या अजून
येते बरेच काही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2575
रुढी परंपरेचा का बांधलास शेला? : विद्यानंद हाडके
रुढी परंपरेचा का बांधलास
शेला? या मानवी जगाच्या टाळून
सभ्यतेला येथील संस्क्रुतीला
मी हा सवाल केला वस्तीत
माणसांच्या माणूस का भुकेला?
काबा नको न काशी बस हाक द्या
स्वत:ला अन जागवा जरासे
अपुल्याच अस्मितेला सूर्यास
जाग यावी गावाकुसात अमुच्या
येथे युगायुगाचा अंधार
दाटलेला ज्यांना हवाच होता
काळोख भोवताली देतील दोष ते मग
या तांबड्या दिशेला मी
मिळविले कितीदा हातात हात
ज्यांच्या सोडून हात माझा जो
तो निघून गेला बोलू कसा
कुणाशी? मज प्रश्न ग्रासतो हा
एकेक शब्द माझा कंठात दाटलेला
दिसती कसे मला हे सारेच शांत
येथे माणूस शोधतो मी आतून
पेटलेला
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2573
शेला? या मानवी जगाच्या टाळून
सभ्यतेला येथील संस्क्रुतीला
मी हा सवाल केला वस्तीत
माणसांच्या माणूस का भुकेला?
काबा नको न काशी बस हाक द्या
स्वत:ला अन जागवा जरासे
अपुल्याच अस्मितेला सूर्यास
जाग यावी गावाकुसात अमुच्या
येथे युगायुगाचा अंधार
दाटलेला ज्यांना हवाच होता
काळोख भोवताली देतील दोष ते मग
या तांबड्या दिशेला मी
मिळविले कितीदा हातात हात
ज्यांच्या सोडून हात माझा जो
तो निघून गेला बोलू कसा
कुणाशी? मज प्रश्न ग्रासतो हा
एकेक शब्द माझा कंठात दाटलेला
दिसती कसे मला हे सारेच शांत
येथे माणूस शोधतो मी आतून
पेटलेला
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2573
Saturday, March 5, 2011
मनात माझ्या कुठून येते बरेच काही? : विजय दि. पाटील
ठरून येते, चुकून येते, बरेच
काही मनात माझ्या कुठून येते
बरेच काही? भणंग संध्या, भकास
राती, उजाड स्वप्ने नसेल ती तर
जमून येते बरेच काही जमेल
तितकीच ठेवतो मी विनम्र वाणी
बरेचदा मग मधून येते बरेच काही
गुलाम इतका बनून जातो
सजावटीचा चितेवरीही सजून
येते बरेच काही कुणाकुणाला
छदाम नाही, कुणाकुणाला
पिढ्यापिढ्यांचे असून येते
बरेच काही खरेच त्यांना असेल
भीती पराभवाची तहास
त्यांच्याकडून येते बरेच
काही बनून 'कणखर' जगात केवळ
जमेल कैसे? सुखात जगण्या अजून
येते बरेच काही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
काही मनात माझ्या कुठून येते
बरेच काही? भणंग संध्या, भकास
राती, उजाड स्वप्ने नसेल ती तर
जमून येते बरेच काही जमेल
तितकीच ठेवतो मी विनम्र वाणी
बरेचदा मग मधून येते बरेच काही
गुलाम इतका बनून जातो
सजावटीचा चितेवरीही सजून
येते बरेच काही कुणाकुणाला
छदाम नाही, कुणाकुणाला
पिढ्यापिढ्यांचे असून येते
बरेच काही खरेच त्यांना असेल
भीती पराभवाची तहास
त्यांच्याकडून येते बरेच
काही बनून 'कणखर' जगात केवळ
जमेल कैसे? सुखात जगण्या अजून
येते बरेच काही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
नवीन मराठी संगीताची विक्री आता तुमच्याही ब्लॉग/वेबसाईटवरून आणि तुम्हाला उत्पन्नही! : योगेश पितळे
नमस्कार, प्रथमत: या
संकेतस्थळाच्या बिषयाशी
संबंधीत नसलेला धागा
उघडल्याबद्दल क्षमस्व! पण
आम्ही हाती घेतलेला उपक्रम
तितकाच महत्वाचा आहे म्हणून
हा धागा उघडण्याचे प्रयोजन!
मानबिंदू.कॉम या मराठी
संकेतस्थळातर्फे नवीन मराठी
संगीताच्या इंटरनेटवरील
प्रभावी प्रसारासाठी सध्या
"मानबिंदू म्युझिक शॉपी [1]" हा
महत्वाकांक्षी प्रकल्प आम्ही
हाती घेतला आहे. इंटरनेट वर
असलेल्या प्रत्येक मराठी
संकेतस्थळावर नवीन मराठी
संगीत सहज उपलब्ध व्हावे आणि
ते जास्तीत जास्त
लोकांपर्यंत पोहोचावे; तसच
संगीताच्या ऑनलाईन्
विक्रीतून संकेतस्थळ
चालविणा-या व्यक्तीला
उत्पन्नही मिळावे अशी या
प्रकल्पाची मूळ उद्दीष्टे
आहेत. "मानबिंदू म्युझिक शॉपी
[2]" तुमच्या संकेतस्थळावर सुरू
करण्यासाठी फक्त काही
मिनिटांचाच अवधी लागत असून
यासाठी कुठल्याही तांत्रिक
ज्ञानाची आवश्यकता नाही. फक्त
आम्ही दिलेल्या ४-५ ओळी
तुमच्या संकेतस्थळावर कॉपी
पेस्ट करून तुमच्या
संकेतस्थळावरून नवीन मराठी
संगीताची ऑनलाईन विक्री करता
येते! या योजनेमध्ये सहभागी
होणा-या पहिल्या ५००
सदस्यांना मानबिंदू तर्फे
जॉईनिंग बोनस देखील दिला
जाणार आहे! याबद्दल सविस्तर
माहिती http://shopee.maanbindu.com येथे
दिलेलीच आहे. तरीही जास्तीत
जास्त जणांनी या उपक्रमात
सहभागी व्हावे आणि मराठी
संगीताच्या इंटरनेटवर
प्रसारासाठी सुरू केलेल्या
आम्ही हाती घेतलेल्या या
महत्वकांक्षी उपक्रमास
हातभार लावावा ही विनंती!
धन्यवाद योगेश
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
संकेतस्थळाच्या बिषयाशी
संबंधीत नसलेला धागा
उघडल्याबद्दल क्षमस्व! पण
आम्ही हाती घेतलेला उपक्रम
तितकाच महत्वाचा आहे म्हणून
हा धागा उघडण्याचे प्रयोजन!
मानबिंदू.कॉम या मराठी
संकेतस्थळातर्फे नवीन मराठी
संगीताच्या इंटरनेटवरील
प्रभावी प्रसारासाठी सध्या
"मानबिंदू म्युझिक शॉपी [1]" हा
महत्वाकांक्षी प्रकल्प आम्ही
हाती घेतला आहे. इंटरनेट वर
असलेल्या प्रत्येक मराठी
संकेतस्थळावर नवीन मराठी
संगीत सहज उपलब्ध व्हावे आणि
ते जास्तीत जास्त
लोकांपर्यंत पोहोचावे; तसच
संगीताच्या ऑनलाईन्
विक्रीतून संकेतस्थळ
चालविणा-या व्यक्तीला
उत्पन्नही मिळावे अशी या
प्रकल्पाची मूळ उद्दीष्टे
आहेत. "मानबिंदू म्युझिक शॉपी
[2]" तुमच्या संकेतस्थळावर सुरू
करण्यासाठी फक्त काही
मिनिटांचाच अवधी लागत असून
यासाठी कुठल्याही तांत्रिक
ज्ञानाची आवश्यकता नाही. फक्त
आम्ही दिलेल्या ४-५ ओळी
तुमच्या संकेतस्थळावर कॉपी
पेस्ट करून तुमच्या
संकेतस्थळावरून नवीन मराठी
संगीताची ऑनलाईन विक्री करता
येते! या योजनेमध्ये सहभागी
होणा-या पहिल्या ५००
सदस्यांना मानबिंदू तर्फे
जॉईनिंग बोनस देखील दिला
जाणार आहे! याबद्दल सविस्तर
माहिती http://shopee.maanbindu.com येथे
दिलेलीच आहे. तरीही जास्तीत
जास्त जणांनी या उपक्रमात
सहभागी व्हावे आणि मराठी
संगीताच्या इंटरनेटवर
प्रसारासाठी सुरू केलेल्या
आम्ही हाती घेतलेल्या या
महत्वकांक्षी उपक्रमास
हातभार लावावा ही विनंती!
धन्यवाद योगेश
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
[1]
http://www.maanbindu.com/earn-from-marathi-blog-website-with-maanbindu-music-shopee
[2]
http://www.maanbindu.com/earn-from-marathi-blog-website-with-maanbindu-music-shopee
रुढी परंपरेचा का बांधलास शेला? : विद्यानंद हाडके
रुढी परंपरेचा का बांधलास
शेला? या मानवी जगाच्या टाळून
सभ्यतेला येथील संस्क्रुतीला
मी हा सवाल केला वस्तीत
माणसांच्या माणूस का भुकेला?
काबा नको न काशी बस हाक द्या
स्वत:ला अन जागवा जरासे
अपुल्याच अस्मितेला सूर्यास
जाग यावी गावाकुसात अमुच्या
येथे युगायुगाचा अंधार
दाटलेला ज्यांना हवाच होता
काळोख भोवताली देतील दोष ते मग
या तांबड्या दिशेला मी
मिळविले कितीदा हातात हात
ज्यांच्या सोडून हात माझा जो
तो निघून गेला बोलू कसा
कुणाशी? मज प्रश्न ग्रासतो हा
एकेक शब्द माझा कंठात दाटलेला
दिसती कसे मला हे सारेच शांत
येथे माणूस शोधतो मी आतून
पेटलेला
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
शेला? या मानवी जगाच्या टाळून
सभ्यतेला येथील संस्क्रुतीला
मी हा सवाल केला वस्तीत
माणसांच्या माणूस का भुकेला?
काबा नको न काशी बस हाक द्या
स्वत:ला अन जागवा जरासे
अपुल्याच अस्मितेला सूर्यास
जाग यावी गावाकुसात अमुच्या
येथे युगायुगाचा अंधार
दाटलेला ज्यांना हवाच होता
काळोख भोवताली देतील दोष ते मग
या तांबड्या दिशेला मी
मिळविले कितीदा हातात हात
ज्यांच्या सोडून हात माझा जो
तो निघून गेला बोलू कसा
कुणाशी? मज प्रश्न ग्रासतो हा
एकेक शब्द माझा कंठात दाटलेला
दिसती कसे मला हे सारेच शांत
येथे माणूस शोधतो मी आतून
पेटलेला
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Wednesday, March 2, 2011
............. अजून काही : विशाल कुलकर्णी
हवे कशाला हसावयाला, नवे बहाणे
अजून काही तयार झाले जगावयाला
नवे दिवाणे अजून काही... हरेल
शत्रू , नव्या दमाने चला लढाई
लढावयाला मिळून गाऊ
पराक्रमाचे नवे तराणे अजून
काही... कुणी रहाते इथे उपाशी,
कुणा मिळे भाकरी तुपाशी नको
उद्याची मनास चिंता, खिशात
दाणे अजून काही... अजून आहे मनात
वेड्या नव्या मनूची नवीन आशा
प्रशांत स्वप्ने नव्या जगाची
पुन्हा पहाणे अजून काही...
मनावरी का अजून असती
मणामणांच्या जुनाट बेड्या?
चला शिकू या सुधारणांचे धडे
शहाणे अजून काही... किती उराशी
जपावयाची पराभवाची जुनाट
दु:खे? गड्या विशाला पुढेच जा
तू..; नवी ठिकाणे अजून काही....
विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
अजून काही तयार झाले जगावयाला
नवे दिवाणे अजून काही... हरेल
शत्रू , नव्या दमाने चला लढाई
लढावयाला मिळून गाऊ
पराक्रमाचे नवे तराणे अजून
काही... कुणी रहाते इथे उपाशी,
कुणा मिळे भाकरी तुपाशी नको
उद्याची मनास चिंता, खिशात
दाणे अजून काही... अजून आहे मनात
वेड्या नव्या मनूची नवीन आशा
प्रशांत स्वप्ने नव्या जगाची
पुन्हा पहाणे अजून काही...
मनावरी का अजून असती
मणामणांच्या जुनाट बेड्या?
चला शिकू या सुधारणांचे धडे
शहाणे अजून काही... किती उराशी
जपावयाची पराभवाची जुनाट
दु:खे? गड्या विशाला पुढेच जा
तू..; नवी ठिकाणे अजून काही....
विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लाथाडती सारे मला : अनिल रत्नाकर
खोटे असो किंवा खरे ज्याचेच जो
तो भोगतो जागाच आहे देव तो
पापे तुझी तो मोजतो लाथाडणारे
पाय ते झेलू कसे छातीवरी आसूड
तो पाठीवरी का मारता हो रोज तो
त्या नित्य माझ्या घोषणा
थापाच त्या बाता किती? हे फार
झाले बास हो मी रोज ते हो घोकतो
धावू किती मी सारखा लाथाडती
सारे मला मी रात्र सारी राबतो
सारी फळे तो चोखतो नाहीच आता
वल्गना पक्केच केले आज ते
पाताळची आहे बरा ते दार मी हो
ठोकतो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2570
तो भोगतो जागाच आहे देव तो
पापे तुझी तो मोजतो लाथाडणारे
पाय ते झेलू कसे छातीवरी आसूड
तो पाठीवरी का मारता हो रोज तो
त्या नित्य माझ्या घोषणा
थापाच त्या बाता किती? हे फार
झाले बास हो मी रोज ते हो घोकतो
धावू किती मी सारखा लाथाडती
सारे मला मी रात्र सारी राबतो
सारी फळे तो चोखतो नाहीच आता
वल्गना पक्केच केले आज ते
पाताळची आहे बरा ते दार मी हो
ठोकतो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2570
............. अजून काही : विशाल कुलकर्णी
हवे कशाला हसावयाला, नवे बहाणे
अजून काही तयार झाले जगावयाला
नवे दिवाणे अजून काही... हरेल
शत्रू , नव्या दमाने चला लढाई
लढावयाला मिळून गाऊ
पराक्रमाचे नवे तराणे अजून
काही... कुणी रहाते इथे उपाशी,
कुणा मिळे भाकरी तुपाशी नको
उद्याची मनास चिंता, खिशात
दाणे अजून काही... अजून आहे मनात
वेड्या नव्या मनूची नवीन आशा
प्रशांत स्वप्ने नव्या जगाची
पुन्हा पहाणे अजून काही...
मनावरी का अजून असती
मणामणांच्या जुनाट बेड्या?
चला शिकू या सुधारणांचे धडे
शहाणे अजून काही... किती उराशी
जपावयाची पराभवाची जुनाट
दु:खे? गड्या विशाला पुढेच जा
तू..; नवी ठिकाणे अजून काही....
विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2571
अजून काही तयार झाले जगावयाला
नवे दिवाणे अजून काही... हरेल
शत्रू , नव्या दमाने चला लढाई
लढावयाला मिळून गाऊ
पराक्रमाचे नवे तराणे अजून
काही... कुणी रहाते इथे उपाशी,
कुणा मिळे भाकरी तुपाशी नको
उद्याची मनास चिंता, खिशात
दाणे अजून काही... अजून आहे मनात
वेड्या नव्या मनूची नवीन आशा
प्रशांत स्वप्ने नव्या जगाची
पुन्हा पहाणे अजून काही...
मनावरी का अजून असती
मणामणांच्या जुनाट बेड्या?
चला शिकू या सुधारणांचे धडे
शहाणे अजून काही... किती उराशी
जपावयाची पराभवाची जुनाट
दु:खे? गड्या विशाला पुढेच जा
तू..; नवी ठिकाणे अजून काही....
विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2571
............. अजून काही : विशाल कुलकर्णी
हवे कशाला हसावयाला, नवे बहाणे
अजून काही तयार झाले जगावयाला
नवे दिवाणे अजून काही... हरेल
शत्रू , नव्या दमाने चला लढाई
लढावयाला मिळून गाऊ
पराक्रमाचे नवे तराणे अजून
काही... कुणी रहाते इथे उपाशी,
कुणा मिळे भाकरी तुपाशी नको
उद्याची मनास चिंता, खिशात
दाणे अजून काही... अजून आहे मनात
वेड्या नव्या मनूची नवीन आशा
प्रशांत स्वप्ने नव्या जगाची
पुन्हा पहाणे अजून काही...
मनावरी का अजून असती
मणामणांच्या जुनाट बेड्या?
चला शिकू या सुधारणांचे धडे
शहाणे अजून काही... किती उराशी
जपावयाची पराभवाची जुनाट
दु:खे? गड्या विशाला पुढेच जा
तू..; नवी ठिकाणे अजून काही....
विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
अजून काही तयार झाले जगावयाला
नवे दिवाणे अजून काही... हरेल
शत्रू , नव्या दमाने चला लढाई
लढावयाला मिळून गाऊ
पराक्रमाचे नवे तराणे अजून
काही... कुणी रहाते इथे उपाशी,
कुणा मिळे भाकरी तुपाशी नको
उद्याची मनास चिंता, खिशात
दाणे अजून काही... अजून आहे मनात
वेड्या नव्या मनूची नवीन आशा
प्रशांत स्वप्ने नव्या जगाची
पुन्हा पहाणे अजून काही...
मनावरी का अजून असती
मणामणांच्या जुनाट बेड्या?
चला शिकू या सुधारणांचे धडे
शहाणे अजून काही... किती उराशी
जपावयाची पराभवाची जुनाट
दु:खे? गड्या विशाला पुढेच जा
तू..; नवी ठिकाणे अजून काही....
विशाल...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लाथाडती सारे मला : अनिल रत्नाकर
खोटे असो किंवा खरे ज्याचेच जो
तो भोगतो जागाच आहे देव तो
पापे तुझी तो मोजतो लाथाडणारे
पाय ते झेलू कसे छातीवरी आसूड
तो पाठीवरी का मारता हो रोज तो
त्या नित्य माझ्या घोषणा
थापाच त्या बाता किती? हे फार
झाले बास हो मी रोज ते हो घोकतो
धावू किती मी सारखा लाथाडती
सारे मला मी रात्र सारी राबतो
सारी फळे तो चोखतो नाहीच आता
वल्गना पक्केच केले आज ते
पाताळची आहे बरा ते दार मी हो
ठोकतो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
तो भोगतो जागाच आहे देव तो
पापे तुझी तो मोजतो लाथाडणारे
पाय ते झेलू कसे छातीवरी आसूड
तो पाठीवरी का मारता हो रोज तो
त्या नित्य माझ्या घोषणा
थापाच त्या बाता किती? हे फार
झाले बास हो मी रोज ते हो घोकतो
धावू किती मी सारखा लाथाडती
सारे मला मी रात्र सारी राबतो
सारी फळे तो चोखतो नाहीच आता
वल्गना पक्केच केले आज ते
पाताळची आहे बरा ते दार मी हो
ठोकतो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/
लगान एकदा तरी..... (हझल?) : गंगाधर मुटे
*लगान एकदा तरी..... (हझल?)* चरेन
शासकीय कुरण-रान एकदा तरी ठरेन
या जगात मी महान एकदा तरी
हरूनही रणांगणात लाभते
विरत्वश्री बनेन राजकीय
पहिलवान एकदा तरी
क्षणाक्षणास भेटण्यास फ़ालतू
विलंब का? तुझ्या समोर बांधतो
मकान एकदा तरी शिकून घे धडे
लढायचे हिरोकडे अता बघून
थेटरात घे लगान एकदा तरी कधी
विचारतेय का अभय इथे कुणी
तुला? जरा गप बसणार का? गुमान
एकदा तरी गंगाधर मुटे
.........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2568
शासकीय कुरण-रान एकदा तरी ठरेन
या जगात मी महान एकदा तरी
हरूनही रणांगणात लाभते
विरत्वश्री बनेन राजकीय
पहिलवान एकदा तरी
क्षणाक्षणास भेटण्यास फ़ालतू
विलंब का? तुझ्या समोर बांधतो
मकान एकदा तरी शिकून घे धडे
लढायचे हिरोकडे अता बघून
थेटरात घे लगान एकदा तरी कधी
विचारतेय का अभय इथे कुणी
तुला? जरा गप बसणार का? गुमान
एकदा तरी गंगाधर मुटे
.........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2568
सोयरा : क्रान्ति
श्रावणाने आटलेला तो झरा
माझाच होता वादळांनी
बांधलेला आसरा माझाच होता कैक
त्या पात्रात गेले, अन् सुखे
परतून आले, मी बुडाले एकटी, तो
भोवरा माझाच होता तो जरी
चुकवून गेला ताल माझ्या
बंदिशीचा, मैफलीला जिंकणारा
अंतरा माझाच होता वाजले पाऊल
माझे आणि त्या निश्चिंत
झाल्या काढला माझ्या
व्यथांनी धोसरा माझाच होता!
खेचताना राहिल्या का घागरी
खाली, तळाशी? खोल बारव, काचणारा
कासरा माझाच होता हार त्याची,
जीत माझी; ऐन वेळी घात झाला
हारला जो जिंकताना, मोहरा
माझाच होता भांडताना पाहिले
मी काल माझ्याशीच ज्याला, आरसा
आता म्हणे, तो चेहरा माझाच
होता! तू म्हणे दारात त्याला
ना दिला थारा कधीही, मी कसे
दु:खास टाळू? सोयरा माझाच होता!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2569
माझाच होता वादळांनी
बांधलेला आसरा माझाच होता कैक
त्या पात्रात गेले, अन् सुखे
परतून आले, मी बुडाले एकटी, तो
भोवरा माझाच होता तो जरी
चुकवून गेला ताल माझ्या
बंदिशीचा, मैफलीला जिंकणारा
अंतरा माझाच होता वाजले पाऊल
माझे आणि त्या निश्चिंत
झाल्या काढला माझ्या
व्यथांनी धोसरा माझाच होता!
खेचताना राहिल्या का घागरी
खाली, तळाशी? खोल बारव, काचणारा
कासरा माझाच होता हार त्याची,
जीत माझी; ऐन वेळी घात झाला
हारला जो जिंकताना, मोहरा
माझाच होता भांडताना पाहिले
मी काल माझ्याशीच ज्याला, आरसा
आता म्हणे, तो चेहरा माझाच
होता! तू म्हणे दारात त्याला
ना दिला थारा कधीही, मी कसे
दु:खास टाळू? सोयरा माझाच होता!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2569
सोयरा : क्रान्ति
श्रावणाने आटलेला तो झरा
माझाच होता वादळांनी
बांधलेला आसरा माझाच होता कैक
त्या पात्रात गेले, अन् सुखे
परतून आले, मी बुडाले एकटी, तो
भोवरा माझाच होता तो जरी
चुकवून गेला ताल माझ्या
बंदिशीचा, मैफलीला जिंकणारा
अंतरा माझाच होता वाजले पाऊल
माझे आणि त्या निश्चिंत
झाल्या काढला माझ्या
व्यथांनी धोसरा माझाच होता!
खेचताना राहिल्या का घागरी
खाली, तळाशी? खोल बारव, काचणारा
कासरा माझाच होता हार त्याची,
जीत माझी; ऐन वेळी घात झाला
हारला जो जिंकताना, मोहरा
माझाच होता भांडताना पाहिले
मी काल माझ्याशीच ज्याला, आरसा
आता म्हणे, तो चेहरा माझाच
होता! तू म्हणे दारात त्याला
ना दिला थारा कधीही, मी कसे
दु:खास टाळू? सोयरा माझाच होता!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
माझाच होता वादळांनी
बांधलेला आसरा माझाच होता कैक
त्या पात्रात गेले, अन् सुखे
परतून आले, मी बुडाले एकटी, तो
भोवरा माझाच होता तो जरी
चुकवून गेला ताल माझ्या
बंदिशीचा, मैफलीला जिंकणारा
अंतरा माझाच होता वाजले पाऊल
माझे आणि त्या निश्चिंत
झाल्या काढला माझ्या
व्यथांनी धोसरा माझाच होता!
खेचताना राहिल्या का घागरी
खाली, तळाशी? खोल बारव, काचणारा
कासरा माझाच होता हार त्याची,
जीत माझी; ऐन वेळी घात झाला
हारला जो जिंकताना, मोहरा
माझाच होता भांडताना पाहिले
मी काल माझ्याशीच ज्याला, आरसा
आता म्हणे, तो चेहरा माझाच
होता! तू म्हणे दारात त्याला
ना दिला थारा कधीही, मी कसे
दु:खास टाळू? सोयरा माझाच होता!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
लगान एकदा तरी..... (हझल?) : गंगाधर मुटे
*लगान एकदा तरी..... (हझल?)* चरेन
शासकीय कुरण-रान एकदा तरी ठरेन
या जगात मी महान एकदा तरी
हरूनही रणांगणात लाभते
विरत्वश्री बनेन राजकीय
पहिलवान एकदा तरी
क्षणाक्षणास भेटण्यास फ़ालतू
विलंब का? तुझ्या समोर बांधतो
मकान एकदा तरी शिकून घे धडे
लढायचे हिरोकडे अता बघून
थेटरात घे लगान एकदा तरी कधी
विचारतेय का अभय इथे कुणी
तुला? जरा गप बसणार का? गुमान
एकदा तरी गंगाधर मुटे
.........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
शासकीय कुरण-रान एकदा तरी ठरेन
या जगात मी महान एकदा तरी
हरूनही रणांगणात लाभते
विरत्वश्री बनेन राजकीय
पहिलवान एकदा तरी
क्षणाक्षणास भेटण्यास फ़ालतू
विलंब का? तुझ्या समोर बांधतो
मकान एकदा तरी शिकून घे धडे
लढायचे हिरोकडे अता बघून
थेटरात घे लगान एकदा तरी कधी
विचारतेय का अभय इथे कुणी
तुला? जरा गप बसणार का? गुमान
एकदा तरी गंगाधर मुटे
.........................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Subscribe to:
Posts (Atom)