शंकर रामाणींची गझल : जयन्ता५२

*कविवर्य शंकर रामाणींची गझल (
'दर्पणीचे दीप ' या
काव्यसंग्रहातून) *अजुनी
भुऱ्या दिशांचे मी हुंगतो
किनारे आयुष्य लासणारे मी
पोसले निखारे केली कुणी कळेना
असली कठोर शिक्षा प्रारब्ध
राजबंदी; चौकीवरी पहारे.. ज्या
लाविल्या कुणी त्या विझल्या
अता मशाली; बेभान नादती का
दूरातले निखारे माझ्यातली
पुराणी उध्वस्त धर्मशाळा;
आरण्य आठवांचे दगडी तिथे
ढिगारे शिल्पायुषी जगाला
तेजाळ जाग आली आभास तू; कुणाचे
हिरवे मला इशारे? घाटातली
विरागी ही वाट एकट्याची; या
आतल्या उजेडी उघडी विराट दारे
--------------------------------------------------------
(जयन्ता५२)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2271