कातरवेळी दाटुन येते जुनाट
मरगळ जुन्या वहीतुन सुटतो
जेव्हा तरणा दरवळ पाकळीत त्या
निरोप तर जिरला नाही ना?
पिकलेल्या काळजास लागे हिरवी
कळकळ मला वाटले सुकून गेले दव
गालीचे पाना पाना मधून आली
कानी खळखळ तुला मला जोडतो असा
रस्ताही नाही तरी बायको आज
वाटली मजला अडगळ किती बदलली
घरे आजवर पत्ता नाही वही तेवढी
एकुलती, जपलेली हळहळ
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment