Wednesday, March 31, 2010

शुभेच्छा, अभिनंदन इत्यादी : विश्वस्त

शुभेच्छा देण्यासाठी,
अभिनंदन करण्यासाठी असलेले
पान. प्रतिसादातून शुभेच्छा
द्याव्या, अभिनंदन करावे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2022

शुभेच्छा, अभिनंदन इत्यादी : विश्वस्त

शुभेच्छा देण्यासाठी,
अभिनंदन करण्यासाठी असलेले
पान. प्रतिसादातून शुभेच्छा
द्याव्या, अभिनंदन करावे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2022

शुभेच्छा, अभिनंदन इत्यादी : विश्वस्त

शुभेच्छा देण्यासाठी,
अभिनंदन करण्यासाठी असलेले
पान. प्रतिसादातून शुभेच्छा
द्याव्या, अभिनंदन करावे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2022

शुभेच्छा, अभिनंदन इत्यादी : विश्वस्त

शुभेच्छा देण्यासाठी,
अभिनंदन करण्यासाठी असलेले
पान. प्रतिसादातून शुभेच्छा
द्याव्या, अभिनंदन करावे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सध्या! : मधुघट

प्रश्न जगाला, काय काय मी करतो
सध्या... पतंगापरी हवेत मीही
उडतो सध्या! जन म्हणती हे'
"शिंगे फुटली तुजला बेट्या"..
आरशातही पाहण्यास मी डरतो
सध्या! दुकानांवरी पुन्हा
मराठी दिसती पाट्या मराठीसही
'भाव' पुरेसा मिळतो सध्या!
फूलपाखरी जिणे जाहले
नकोनकोसे सुगंधातही जीव किती
घुसमटतो सध्या..! तुझ्या
आठवांचे कोळिष्टक अवतीभवती..
सुटू पाहतो तसा त्यात गुरफटतो
सध्या! मोठे मिळता अंथरूण,
पसरेल पाय तो पथारीवरी छोट्या
जे आक्रसतो सध्या! बरसायाला
हवी तशी जागाच मिळेना.. भरून
येतो..पुन्हा पुन्हा ओसरतो
सध्या! अर्ध्या हळकुंडाने
तेव्हा पिवळा झालो.. आशयघन
शब्दांना शोधत फिरतो सध्या!
मानेवरती पेलुनिया जू
भवितव्याचे आयुष्याची जमीन
नांगरतो सध्या!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2021

सध्या! : मधुघट

प्रश्न जगाला, काय काय मी करतो
सध्या... पतंगापरी हवेत मीही
उडतो सध्या! जन म्हणती हे'
"शिंगे फुटली तुजला बेट्या"..
आरशातही पाहण्यास मी डरतो
सध्या! दुकानांवरी पुन्हा
मराठी दिसती पाट्या मराठीसही
'भाव' पुरेसा मिळतो सध्या!
फूलपाखरी जिणे जाहले
नकोनकोसे सुगंधातही जीव किती
घुसमटतो सध्या..! तुझ्या
आठवांचे कोळिष्टक अवतीभवती..
सुटू पाहतो तसा त्यात गुरफटतो
सध्या! मोठे मिळता अंथरूण,
पसरेल पाय तो पथारीवरी छोट्या
जे आक्रसतो सध्या! बरसायाला
हवी तशी जागाच मिळेना.. भरून
येतो..पुन्हा पुन्हा ओसरतो
सध्या! अर्ध्या हळकुंडाने
तेव्हा पिवळा झालो.. आशयघन
शब्दांना शोधत फिरतो सध्या!
मानेवरती पेलुनिया जू
भवितव्याचे आयुष्याची जमीन
नांगरतो सध्या!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Tuesday, March 30, 2010

गझलगायनातिल अर्ध्वयू भीमराव पांचाळे यांस वाढ्दिवसाच्या शुभेच्छा. : कैलास

गझलगायनातिल एक अर्ध्वयू
भीमराव पांचाळे यांचा आज
वाढदिवस असल्याचे समजले...(
वाशी येथिल एक ज्येष्ठ
गझलकार...व माझे प्रेरणास्थान ''
विनायक त्रिभुवनयांजकडून )
त्यांना मजकडून वाढदिवसाच्या
हार्दिक शुभेच्छा. डॉ.कैलास
गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पायांना मी.... : प्रणव.प्रि.प्र

पायांना मी, कुठे जायचे कधीच
सांगत नाही तुडवत जातो रस्ते,
शोध तरीही संपत नाही... इतक्या
वर्षांनंतर तू मागतोस माफी
आता? जखमा भरती काळासोबत, ठणके
संपत नाही! तू आल्यावर, भिंती
फुलती, घर गंधांनी सजते तुझिया
अस्तित्त्वाची जादू मजला
उमगत नाही! स्वप्नांच्या त्या
गावी मजला फिरता यावे, म्हणुनि
मनातली मी कुठली अडगळ कधीच
फेकत नाही! प्रकाश नुस्ता...
प्रकाश... तुजला व्यक्त करावे
कैसे पाहत बसतो तुला एकटक...
कुणास सांगत नाही... - प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2019

पायांना मी.... : प्रणव.प्रि.प्र

पायांना मी, कुठे जायचे कधीच
सांगत नाही तुडवत जातो रस्ते,
शोध तरीही संपत नाही... इतक्या
वर्षांनंतर तू मागतोस माफी
आता? जखमा भरती काळासोबत, ठणके
संपत नाही! तू आल्यावर, भिंती
फुलती, घर गंधांनी सजते तुझिया
अस्तित्त्वाची जादू मजला
उमगत नाही! स्वप्नांच्या त्या
गावी मजला फिरता यावे, म्हणुनि
मनातली मी कुठली अडगळ कधीच
फेकत नाही! प्रकाश नुस्ता...
प्रकाश... तुजला व्यक्त करावे
कैसे पाहत बसतो तुला एकटक...
कुणास सांगत नाही... - प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कंटाळा यावा इतका उत्साह कुणाला आहे? : बेफिकीर

कंटाळा यावा इतका उत्साह
कुणाला आहे? कंटाळ्याचाही आता
कंटाळा आला आहे ही लाजत लाजत
हसते ती केस विंचरत बघते
प्रत्येक कुटुंबाचा मी अर्धा
घरवाला आहे मृत्यूचा खमंग
दरवळ हृदयाला पाणी सुटले
सध्याचे जीवन म्हणजे नुसताच
मसाला आहे रस्त्यावर
अस्तित्वाला मी कडेकडेने
नेतो हा पुढे निघाला आहे तो
पुढे निघाला आहे बघ मदिरा खराब
आहे हे सांगण्यास आला हा ही
गोष्ट वेगळी आहे की नशेत आला
आहे हा कविकट्ट्यावर 'गेला' तो
कविकट्ट्यावर 'गेला' गेलोही
असतो मीही पण वेळ कुणाला आहे
ठरवाच 'सभी' कुलकर्णी की कुठे
बघावे आता इकडे मधुबाला आहे
तिकडे मधुशाला आहे लाचार
धोरणे तुमची गोत्यात आणती
तुम्हा माझ्याशी वैर धरे तो
मासाच बुडाला आहे ती चामर
वृत्तावरती पाऊल उचलते हल्ली
बघतात लोक हा मुद्दा नुकताच
कळाला आहे होकारार्थी
हलणार्‍या लोकांच्या माना
सार्‍या एकाला समजत नाही हा
काय म्हणाला आहे या दोनच
प्रश्नांवरती मी जन्म खर्चले
लाखो ही दुनिया का आहे अन
'बेफिकिर' कशाला आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2018

Monday, March 29, 2010

कंटाळा यावा इतका उत्साह कुणाला आहे? : बेफिकीर

कंटाळा यावा इतका उत्साह
कुणाला आहे? कंटाळ्याचाही आता
कंटाळा आला आहे ही लाजत लाजत
हसते ती केस विंचरत बघते
प्रत्येक कुटुंबाचा मी अर्धा
घरवाला आहे मृत्यूचा खमंग
दरवळ हृदयाला पाणी सुटले
सध्याचे जीवन म्हणजे नुसताच
मसाला आहे रस्त्यावर
अस्तित्वाला मी कडेकडेने
नेतो हा पुढे निघाला आहे तो
पुढे निघाला आहे बघ मदिरा खराब
आहे हे सांगण्यास आला हा ही
गोष्ट वेगळी आहे की नशेत आला
आहे हा कविकट्ट्यावर 'गेला' तो
कविकट्ट्यावर 'गेला' गेलोही
असतो मीही पण वेळ कुणाला आहे
ठरवाच 'सभी' कुलकर्णी की कुठे
बघावे आता इकडे मधुबाला आहे
तिकडे मधुशाला आहे लाचार
धोरणे तुमची गोत्यात आणती
तुम्हा माझ्याशी वैर धरे तो
मासाच बुडाला आहे ती चामर
वृत्तावरती पाऊल उचलते हल्ली
बघतात लोक हा मुद्दा नुकताच
कळाला आहे होकारार्थी
हलणार्‍या लोकांच्या माना
सार्‍या एकाला समजत नाही हा
काय म्हणाला आहे या दोनच
प्रश्नांवरती मी जन्म खर्चले
लाखो ही दुनिया का आहे अन
'बेफिकिर' कशाला आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

चर्चाप्रस्ताव - कविता आहे की गझल? : बेफिकीर

श्री. वैभव जोशी यांच्या
नुकत्याच प्रकाशित झालेल्या,
मोजक्या सरी मोजकी उन्हे, या
रचनेवरील प्रतिसादांपैकी
माझ्या प्रतिसादातील एक
विधान व त्यावर मानस ६ यांनी
'यावर विस्तृत चर्चा व्हायला
हवी' असे काढलेले उद्गार
यामुळे मला हा चर्चा प्रस्ताव
मांडावासा वाटला. एखादी गझल
तंत्रातील व समभाषिक
सज्ञानाला सहज समजू शकणारी
रचना आशयाच्या दृष्टीने गझल
म्हंटली जावी की नाही यावर
'स्पेसिफिक' लेखन उपलब्ध नसावे
असे वाटते. तसेच, हा कलाप्रकार
असल्याने कोणाचेच म्हणणे
अंतीम ठरणार नाही त्यामुळे
मतमतांतरे होणार व दोन अधिक
दोन म्हणजे चार असे सूत्र
मांडता येणार नाही याचीही
जाणीव आहे. जुन्या जमान्यातील
व सध्याच्या श्रेष्ठ कवी व
समीक्षकांच्या मार्मिक
टिपण्ण्यांपैकी या विषयावर
एखादे औपचारिक लिखाण केलेले
असावे असे वाटत नाही. मी
स्वतःच्या नावाने केलेल्या
(भूषण / बेफिकीर) आंतरजालीय
लिखाणापैकी जे लिखाण
'दुसर्‍याच्या कलाकृतीवर
दिलेला प्रतिसाद ' आहे त्यात
एक ते दोन टक्के लिखाण सोडले
तर बाकी लिखाण कोणताही
व्यक्तीगत अजेंडा मनात ठेवून
केलेले नाही. जे तसे केले आहे
तेही मी माणूसच आहे
म्हंटल्यावर झाले आहे. हे इथे
मधेच सांगण्याचे कारण असे की
एखाद्याच्या गझलतंत्रातील
रचनेला सर्वांसमक्ष कविता
म्हणण्यात मला मूळ कवीच्या
नावामुळे काळजी किंवा भीती
वाटत नाही व सूड घेतल्याचे
समाधानही मिळत नाही. माझ्या
मनात जे विचार आपोआप येतात ते
'अनफिल्टर्ड' पद्धतीने
मांडण्याचा माझा विचार असतो.
गझल की कविता या विषयावर
आपल्या सर्वांच्या मतांचा
पुर्ण आदर आहे. पण प्रस्ताव मी
मांडल्यामुळे मला स्वतःचे मत
आधी लिहायला हवे. ते
खालीलप्रमाणे: गझलेचा आशय कसा
असावा यावर ही चर्चा
नसल्यामुळे 'गझलेचा आशय हा
जीवनानुभुतीवर आहे' असे गृहीत
धरत आहे. आशय गझलेत
मांडण्याच्या पद्धतीमुळे
रसिकाला खालीलपैकी एक गोष्ट
अनुभवायला मिळावी असे माझे मत
आहे. १. "ओह... असे म्हणायचे होते
होय याला?"
(अनप्रेडिक्टॅबिलिटी) २.
अतिशयोक्तीमुळे 'निखळ' हसू
येणे ३. प्रस्थापित
संस्कृतीवरील मिश्कील व सभ्य
भाषेत मार्मिक ताशेरे मारले
गेल्याचा आनंद घेता येणे ४.
विरोधाभासामुळे हसू येणे ५.
दु:खी होणे यापैकी 'हसू येणे'
यात शेर विनोदी असावा असे मला
अभिप्रेत आहे असे कृपया समजले
जाऊ नये. अशा शेरांचे सहज
आठवणारे उदाहरण म्हणून एक
उर्दू शेर देत आहे. बहुधा
मोमीनचा असावा. मै भी कुछ खुष
नही वफा करके तुमने अच्छा किया
निबाह न की आता ती जर वफादार
असती तर हा वफा करून खुष झालाच
असता ना? पण हा जणू
त्रयस्थाप्रमाणे तिला असे
सांगतोय की तू वफादार नव्हतीस
ते बरे झाले, मी पण वफा करून
शेवटी विरहात जळतोच आहे. जणू
तिचे प्रेम इतर कुणावर तरी
होते अन याचे तिसर्‍याच
कुणावर तरी! या व्यतिरिक्त
असलेल्या पद्धतींनी माडलेला
आशय हा (मल स्वतःला) कवितेचा
वाटतो. याचे कारण तो सरळ
सांगीतला जातो. त्यात उत्तम
शब्दरचना, प्रतिमा, लहजा, सरळ
साध्या बोलल्यासारख्या ओळी,
प्रवाहीपणा, रदीफ / काफियांचे
नावीन्य यातील व याशिवाय इतर
काहीही उत्तम असू शकते. पण आशय
व आशय मांडण्याची पद्धत जर
मेंदूला पीळ पाडणारी नसेल तर
मला ती कविता वाटते. आपली मते
देण्यामुळे एक बर्‍यापैकी
चर्चा होईल असे वाटते. माझ्या
मतांमधून मला कुणालाही
दुखवायचे नाही. तसे कुणी
दुखवले गेल्यास क्षमस्व! मला
स्वतःला तरी या चर्चेचा
निश्चीत फायदा होईल असे मला
वाटते. धन्यवाद! -'बेफिकीर'!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2017

चर्चाप्रस्ताव - कविता आहे की गझल? : बेफिकीर

श्री. वैभव जोशी यांच्या
नुकत्याच प्रकाशित झालेल्या,
मोजक्या सरी मोजकी उन्हे, या
रचनेवरील प्रतिसादांपैकी
माझ्या प्रतिसादातील एक
विधान व त्यावर मानस ६ यांनी
'यावर विस्तृत चर्चा व्हायला
हवी' असे काढलेले उद्गार
यामुळे मला हा चर्चा प्रस्ताव
मांडावासा वाटला. एखादी गझल
तंत्रातील व समभाषिक
सज्ञानाला सहज समजू शकणारी
रचना आशयाच्या दृष्टीने गझल
म्हंटली जावी की नाही यावर
'स्पेसिफिक' लेखन उपलब्ध नसावे
असे वाटते. तसेच, हा कलाप्रकार
असल्याने कोणाचेच म्हणणे
अंतीम ठरणार नाही त्यामुळे
मतमतांतरे होणार व दोन अधिक
दोन म्हणजे चार असे सूत्र
मांडता येणार नाही याचीही
जाणीव आहे. जुन्या जमान्यातील
व सध्याच्या श्रेष्ठ कवी व
समीक्षकांच्या मार्मिक
टिपण्ण्यांपैकी या विषयावर
एखादे औपचारिक लिखाण केलेले
असावे असे वाटत नाही. मी
स्वतःच्या नावाने केलेल्या
(भूषण / बेफिकीर) आंतरजालीय
लिखाणापैकी जे लिखाण
'दुसर्‍याच्या कलाकृतीवर
दिलेला प्रतिसाद ' आहे त्यात
एक ते दोन टक्के लिखाण सोडले
तर बाकी लिखाण कोणताही
व्यक्तीगत अजेंडा मनात ठेवून
केलेले नाही. जे तसे केले आहे
तेही मी माणूसच आहे
म्हंटल्यावर झाले आहे. हे इथे
मधेच सांगण्याचे कारण असे की
एखाद्याच्या गझलतंत्रातील
रचनेला सर्वांसमक्ष कविता
म्हणण्यात मला मूळ कवीच्या
नावामुळे काळजी किंवा भीती
वाटत नाही व सूड घेतल्याचे
समाधानही मिळत नाही. माझ्या
मनात जे विचार आपोआप येतात ते
'अनफिल्टर्ड' पद्धतीने
मांडण्याचा माझा विचार असतो.
गझल की कविता या विषयावर
आपल्या सर्वांच्या मतांचा
पुर्ण आदर आहे. पण प्रस्ताव मी
मांडल्यामुळे मला स्वतःचे मत
आधी लिहायला हवे. ते
खालीलप्रमाणे: गझलेचा आशय कसा
असावा यावर ही चर्चा
नसल्यामुळे 'गझलेचा आशय हा
जीवनानुभुतीवर आहे' असे गृहीत
धरत आहे. आशय गझलेत
मांडण्याच्या पद्धतीमुळे
रसिकाला खालीलपैकी एक गोष्ट
अनुभवायला मिळावी असे माझे मत
आहे. १. "ओह... असे म्हणायचे होते
होय याला?"
(अनप्रेडिक्टॅबिलिटी) २.
अतिशयोक्तीमुळे 'निखळ' हसू
येणे ३. प्रस्थापित
संस्कृतीवरील मिश्कील व सभ्य
भाषेत मार्मिक ताशेरे मारले
गेल्याचा आनंद घेता येणे ४.
विरोधाभासामुळे हसू येणे ५.
दु:खी होणे यापैकी 'हसू येणे'
यात शेर विनोदी असावा असे मला
अभिप्रेत आहे असे कृपया समजले
जाऊ नये. अशा शेरांचे सहज
आठवणारे उदाहरण म्हणून एक
उर्दू शेर देत आहे. बहुधा
मोमीनचा असावा. मै भी कुछ खुष
नही वफा करके तुमने अच्छा किया
निबाह न की आता ती जर वफादार
असती तर हा वफा करून खुष झालाच
असता ना? पण हा जणू
त्रयस्थाप्रमाणे तिला असे
सांगतोय की तू वफादार नव्हतीस
ते बरे झाले, मी पण वफा करून
शेवटी विरहात जळतोच आहे. जणू
तिचे प्रेम इतर कुणावर तरी
होते अन याचे तिसर्‍याच
कुणावर तरी! या व्यतिरिक्त
असलेल्या पद्धतींनी माडलेला
आशय हा (मल स्वतःला) कवितेचा
वाटतो. याचे कारण तो सरळ
सांगीतला जातो. त्यात उत्तम
शब्दरचना, प्रतिमा, लहजा, सरळ
साध्या बोलल्यासारख्या ओळी,
प्रवाहीपणा, रदीफ / काफियांचे
नावीन्य यातील व याशिवाय इतर
काहीही उत्तम असू शकते. पण आशय
व आशय मांडण्याची पद्धत जर
मेंदूला पीळ पाडणारी नसेल तर
मला ती कविता वाटते. आपली मते
देण्यामुळे एक बर्‍यापैकी
चर्चा होईल असे वाटते. माझ्या
मतांमधून मला कुणालाही
दुखवायचे नाही. तसे कुणी
दुखवले गेल्यास क्षमस्व! मला
स्वतःला तरी या चर्चेचा
निश्चीत फायदा होईल असे मला
वाटते. धन्यवाद! -'बेफिकीर'!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

नाटकी : गिरीश कुलकर्णी

*************************** *************************** मंत्रात
गोठले साक्षात्कार नाटकी
दैवात गुंतलेले सुविचार
नाटकी आहेच मृत्युपंथी विवेक
मानवाचा धर्मास पोसणारे
यल्गार नाटकी कर्मास
बांधलेले आयुष्य माग तू..
निर्जीव पत्थरांचे संस्कार
नाटकी घेऊन सात फेरे जगणे महान
पण.. नेपथ्य देखणे अन उपचार
नाटकी दानात कुंडले अन
युध्हात मातही ग्रंथात
नांदणारे अवतार नाटकी रमला
जरी इथे तू 'मैत्रेय' छानसा
बाजार नाटकी हे झंकार नाटकी
****************************** ******************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2016

नाटकी : गिरीश कुलकर्णी

*************************** *************************** मंत्रात
गोठले साक्षात्कार नाटकी
दैवात गुंतलेले सुविचार
नाटकी आहेच मृत्युपंथी विवेक
मानवाचा धर्मास पोसणारे
यल्गार नाटकी कर्मास
बांधलेले आयुष्य माग तू..
निर्जीव पत्थरांचे संस्कार
नाटकी घेऊन सात फेरे जगणे महान
पण.. नेपथ्य देखणे अन उपचार
नाटकी दानात कुंडले अन
युध्हात मातही ग्रंथात
नांदणारे अवतार नाटकी रमला
जरी इथे तू 'मैत्रेय' छानसा
बाजार नाटकी हे झंकार नाटकी
****************************** ******************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Sunday, March 28, 2010

पंढरी : मिल्या

वदंता वाटते आता.. कहाणी जी खरी
होती कधीकाळी इथे प्रत्येक
गावी पंढरी होती तुझ्या
माझ्यातले नाते जरासे वेगळे
होते जवळ होतो तरी.. दोघांमधे
कायम दरी होती तसा नव्हताच
रस्ता वाकडा अन खाच-खळग्यांचा
अरे पायातली चप्पल.. जराशी
चावरी होती तुझ्या श्वासातले
आव्हान इतके वादळी होते
किनारा सोडुनी नौका बुडाली
सागरी होती म्हणे येणार ती
झुळकेप्रमाणे ऐकले होते
उडाली उंच आभाळी.. मनाची शेवरी
होती कुणी यावे कुणी जावे,
कुणी मुक्काम ठोकावा हृदय का
धर्मशाळेतील पडकी ओसरी होती?
तुला सांगूनही कळलाच नाही
अर्थ मौनाचा तुला तर वाटले
केली तुझी मी मस्करी होती तुला
भेटायला येईन का मी रिक्त
हातांनी? तुझ्यासाठीच मॄत्यो
आणली मी भाकरी होती
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2015

पंढरी : मिल्या

वदंता वाटते आता.. कहाणी जी खरी
होती कधीकाळी इथे प्रत्येक
गावी पंढरी होती तुझ्या
माझ्यातले नाते जरासे वेगळे
होते जवळ होतो तरी.. दोघांमधे
कायम दरी होती तसा नव्हताच
रस्ता वाकडा अन खाच-खळग्यांचा
अरे पायातली चप्पल.. जराशी
चावरी होती तुझ्या श्वासातले
आव्हान इतके वादळी होते
किनारा सोडुनी नौका बुडाली
सागरी होती म्हणे येणार ती
झुळकेप्रमाणे ऐकले होते
उडाली उंच आभाळी.. मनाची शेवरी
होती कुणी यावे कुणी जावे,
कुणी मुक्काम ठोकावा हृदय का
धर्मशाळेतील पडकी ओसरी होती?
तुला सांगूनही कळलाच नाही
अर्थ मौनाचा तुला तर वाटले
केली तुझी मी मस्करी होती तुला
भेटायला येईन का मी रिक्त
हातांनी? तुझ्यासाठीच मॄत्यो
आणली मी भाकरी होती
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, March 27, 2010

इतके दव त्या रस्त्यावरती पडले होते... : ज्ञानेश.

========================== इतके दव त्या
रस्त्यावरती पडले होते...
नक्की तेथे रात्री कोणी रडले
होते ! * बर्‍याच वर्षानंतर
भेटुन जाणवले की बरेच काही
मधल्या काळी घडले होते ! तिला
मनाचे हिरमुसलेपण ऐकवले मी,
काही मिसरे फार तिला आवडले
होते ! एक उन्हाची तिरीप रस्ता
चुकली होती बाकी आयुष्यात
धुके बागडले होते.. काल
कचेरीवरती मोर्चा गेला होता
बहिर्‍याच्या कानात मुके
ओरडले होते ! त्या हातांची याद
अताशा रोजच येते ज्यांनी
जगण्यालाच कधी पाखडले होते
कागद दिसला, तत्परतेने उमटुन
गेले पेनामधले शब्द किती
अवघडले होते...! --ज्ञानेश.
=========================== (* मतल्याची
प्रेरणा- बशर नवाज साहेबांचा
हा शेर- "अब कोई दिल टूटा है
यकीनन फिर यहां, दूर तक
रस्तेपे शबनम है बहोत..!)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2013

सांगणे : chandrakant jahagirdar

विसरुन जा सांगणे , हे सोपेच
आसताना जखमा उरातल्या त्या मी
साहऊ शकेना विश्वास भावनांचा
विध्वंस आज झाला कोठेच चित्त
आता मी गुंतवू शकेना उलटेच डाव
पडले, हतात ये नरोटी अव्यक्त
जाणीवांना, मी व्यक्तवू शकेना
हा खेळ प्राक्तनाचा, उधळून डाव
सारे उरलेत भाग जे ते ,मी मागऊ
शाकेना विश्वास घात का रे , तु
मांडिलास ऐसा आदर्श पूर्वीचे
पण मी उलटवू शकेना हे बंध
मित्रतेचे पैशात मोजिता तू
धक्का प्रचंड बसला ,मन शांतवू
शकेना.........
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

इतके दव त्या रस्त्यावरती पडले होते... : ज्ञानेश.

========================== इतके दव त्या
रस्त्यावरती पडले होते...
नक्की तेथे रात्री कोणी रडले
होते ! * बर्‍याच वर्षानंतर
भेटुन जाणवले की बरेच काही
मधल्या काळी घडले होते ! तिला
मनाचे हिरमुसलेपण ऐकवले मी,
काही मिसरे फार तिला आवडले
होते ! एक उन्हाची तिरीप रस्ता
चुकली होती बाकी आयुष्यात
धुके बागडले होते.. काल
कचेरीवरती मोर्चा गेला होता
बहिर्‍याच्या कानात मुके
ओरडले होते ! त्या हातांची याद
अताशा रोजच येते ज्यांनी
जगण्यालाच कधी पाखडले होते
कागद दिसला, तत्परतेने उमटुन
गेले पेनामधले शब्द किती
अवघडले होते...! --ज्ञानेश.
=========================== (* मतल्याची
प्रेरणा- बशर नवाज साहेबांचा
हा शेर- "अब कोई दिल टूटा है
यकीनन फिर यहां, दूर तक
रस्तेपे शबनम है बहोत..!)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आकाशातुन तुटता तुटता... : प्रणव.प्रि.प्र

आकाशातुन तुटता तुटता तारा
मजला म्हटला आहे- 'अर्थ नसे
मरणाला आणिक अर्थ कुठे
जगण्याला आहे !' केव्हापासुन
काट्यांना तो विळखा घालुन
बसला आहे काळ असा
अजगराप्रमाणे निपचित निश्चल
पडला आहे.. भरपूर कल्पना वाहत
आल्या फुटलेल्या धरणामधुनी
पण प्रतिभेचा स्पर्श तयांना
अजून कोठे झाला आहे…
त्याच्यासाठी मी शब्दांचे
गंध घेउनी आलो सगळे... तर येथे
तो त्या शब्दांच्या मात्रा
मोजत बसला आहे! सावरणारा
पृथ्वीला अन् ब्रह्मांडाला
नाचवणारा- चैतन्याचा
आदिमबाबा बाळमुखातुन हसला
आहे! - प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2012

कशी अंकुरावीत आता बियाणे? : गंगाधर मुटे

*कशी अंकुरावीत आता बियाणे?*
भुईला दिली ओल नाही ढगाने कशी
अंकुरावीत आता बियाणे? दशा
लोंबतांना तिच्या
लक्तरांच्या कुणी का हसावे?
कुबेराप्रमाणे दगाबाज झाले
तुझे शब्द सारे अता हे फ़ुकाचे
कशाला बहाणे? निखारे विझूनी
कशी राख झाली? अता चेतवू मी
मशाली कशाने? तिजोरी कुणाची
उधळतो कुणी तो अमर्याद झाली
तयांची दुकाने गझल साथ देते न
हा देह मित्रा 'अभय' ते खरे जे
मिळविले श्रमाने गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2008

आकाशातुन तुटता तुटता... : प्रणव.प्रि.प्र

आकाशातुन तुटता तुटता तारा
मजला म्हटला आहे- 'अर्थ नसे
मरणाला आणिक अर्थ कुठे
जगण्याला आहे !' केव्हापासुन
काट्यांना तो विळखा घालुन
बसला आहे काळ असा
अजगराप्रमाणे निपचित निश्चल
पडला आहे.. भरपूर कल्पना वाहत
आल्या फुटलेल्या धरणामधुनी
पण प्रतिभेचा स्पर्श तयांना
अजून कोठे झाला आहे…
त्याच्यासाठी मी शब्दांचे
गंध घेउनी आलो सगळे... तर येथे
तो त्या शब्दांच्या मात्रा
मोजत बसला आहे! सावरणारा
पृथ्वीला अन् ब्रह्मांडाला
नाचवणारा- चैतन्याचा
आदिमबाबा बाळमुखातुन हसला
आहे! - प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Friday, March 26, 2010

oFSAEtfkzvC : robruce

AD0AK9 , health insurance quotes [1], cheap car insurance [2], cheap auto
insurance [3], life quotes [4],
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/


[1] http://www.newenglandpatriotsblog.net/
[2] http://www.cheapcarinsurancesource.com/
[3] http://www.cheapautosinsurance.net/
[4] http://www.owegofd.com/

ysjfANxrOpqyGWFnQjy : robruce

gtFuTt , health insurance [1], auto insurance quotes [2], cheap car insurance
[3], life insurance quotes [4],
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/


[1] http://www.newenglandpatriotsblog.net/
[2] http://www.hellzyea.com/auto
[3] http://www.cheapcarinsurancesource.com/
[4] http://www.artsyrubbish.com/

MQMcOahUibJvqhO : robruce

j3ruHI , cheap health insurance [1], health quotes [2], car insurance [3],
life insurance [4],
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/


[1] http://www.hellzyea.com/health
[2] http://www.newenglandpatriotsblog.net/
[3] http://www.cheapcarinsurancesource.com/
[4] http://www.owegofd.com/

कशी अंकुरावीत आता बियाणे? : गंगाधर मुटे

*कशी अंकुरावीत आता बियाणे?*
भुईला दिली ओल नाही ढगाने कशी
अंकुरावीत आता बियाणे? दशा
लोंबतांना तिच्या
लक्तरांच्या कुणी का हसावे?
कुबेराप्रमाणे दगाबाज झाले
तुझे शब्द सारे अता हे फ़ुकाचे
कशाला बहाणे? निखारे विझूनी
कशी राख झाली? अता चेतवू मी
मशाली कशाने? तिजोरी कुणाची
उधळतो कुणी तो अमर्याद झाली
तयांची दुकाने गझल साथ देते न
हा देह मित्रा 'अभय' ते खरे जे
मिळविले श्रमाने गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

NkoXBkiZsHoWjlFDro : robruce

qR3X0Y , cheap health insurance [1], car insurance [2], auto insurance quotes
[3], life insurance [4],
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/


[1] http://www.hellzyea.com/health
[2] http://www.cheapcarinsurancesource.com/
[3] http://www.cheapautosinsurance.net/
[4] http://www.owegofd.com/

जाऊ नको : आदित्यदेवधर

विझवून रात माझी, तू आज जाऊ नको
भरतीस लाट आजी, टाळून जाऊ नको
नुकतेच चंदनाने मी आज गंधाळले
नुसताच एकट्याने चंद्रात
न्हाऊ नको कसली शराब होती, तू
का मला पाजली? मजला नशेत धुंदी
होण्या सराऊ नको अजुनी न वेळ
गेली, ही रात ना आटली शपथा उगीच
काही तू आज खाऊ नको असले कसे
तुझे रे प्रेमास लाजावणे
निरपेक्ष जोगियाच्या गीतास
गाऊ नको जुळल्या तुझ्या नि
माझ्या गाठी मऊ रेशमी मग हा
'उशीर' वाला खोटाच बाऊ नको
तुजला कळे न माझे होणे
परीसापरी मधुस्पर्श मीलनाचा
सोडून जाऊ नको
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुन्हा सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले
जगाया मला बाध्य करवून गेले
काळजास देतो भरोसा तरीही
असो..व्ह्यायचे तेच होऊन गेले
कशाला धरावा जगाशी अबोला तिचे
ओठ जर नियम टाळून गेले जिथे
यायची ती कधी भर दुपारी तिथे
आज अंधार बिलगून गेले झगे
सात्विकांचे, मलमली बिछाने
कसे पाप पुण्ण्यांत मिसळून
गेले तु माझा विसावा तुच वसंत
आहे ऋतुंना किती कोण फसवून
गेले मलाही कळेना जगावे कशाशी
दिलासे कधीचेच सोडून गेले
करावी न तक्रार 'मैत्रेय' आता
तसे लाड सारेच पुरवून गेले
************************* *************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2002

जराच थांब ना : अनिल रत्नाकर

अशीच बोलु तू नको, जराच थांब ना
तशीच जाउ तू नको, जराच थांब ना
मनातलेच स्पष्ट तू मला ग सांग
ना अशीच गाउ तू नको, जराच थांब
ना कशास तेच तेच स्वप्न तूच
सांग ना तशीच न्हाउ तू नको,
जराच थांब ना खरे तुला कळूनही
अजून राग का? करूच बाउ तू नको,
जराच थांब ना न लागतो कुणासही
कसाच ठाव हा मनीच माउ तू नको,
जराच थांब ना सुरेल वेळ संपली
जराच थांब ना मलाच खाउ तू नको,
जराच थांब ना
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Thursday, March 25, 2010

मोजकी उन्हे , मोजक्या सरी : वैभव जोशी

मोजकी उन्हे , मोजक्या सरी ,
मोजकेच वारे होते शेवटी किती
मोजले तरी मोजकेच सारे होते
पाहिले तिने , गूढ हासली , मान
डोलली थोडीशी हे जुनेच होते
नकार की हे नवे इशारे होते
कालही तुझ्या बरसण्यामधे
आलबेल नव्हते सारे कालही
तुझ्या पावसातले दोन थेंब
खारे होते मस्तकी टिळा लावला
कुणी , हात जोडले काहींनी छान
वागले भक्तगण तुझे .. छान
हातवारे होते पण तुझ्या नभी
नेहमी सखे पौर्णिमाच नांदत
होती मी खिशामधे ठेवले तसे दोन
चार तारे होते घट्ट बंद कर ओठ
आपले , लाव शांततेची पट्टी
ह्या जगी कुणी शब्द काढला की
अरेस का रे होते वारला म्हणे
गुदमरून तो श्वास रोखलेला
पक्षी आठवांवरी, आसवांवरी
रात्रभर पहारे होते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2004

मोजकी उन्हे , मोजक्या सरी : वैभव जोशी

मोजकी उन्हे , मोजक्या सरी ,
मोजकेच वारे होते शेवटी किती
मोजले तरी मोजकेच सारे होते
पाहिले तिने , गूढ हासली , मान
डोलली थोडीशी हे जुनेच होते
नकार की हे नवे इशारे होते
कालही तुझ्या बरसण्यामधे
आलबेल नव्हते सारे कालही
तुझ्या पावसातले दोन थेंब
खारे होते मस्तकी टिळा लावला
कुणी , हात जोडले काहींनी छान
वागले भक्तगण तुझे .. छान
हातवारे होते पण तुझ्या नभी
नेहमी सखे पौर्णिमाच नांदत
होती मी खिशामधे ठेवले तसे दोन
चार तारे होते घट्ट बंद कर ओठ
आपले , लाव शांततेची पट्टी
ह्या जगी कुणी शब्द काढला की
अरेस का रे होते वारला म्हणे
गुदमरून तो श्वास रोखलेला
पक्षी आठवांवरी, आसवांवरी
रात्रभर पहारे होते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आपले म्हणून जा..कधीतरी : मानस६

ही गझल इतर संकेत-स्थळावर
प्रसिद्ध झालीय, त्यात काही
बदल करून इथे प्रकाशित केलीय.
एवढे करून जा..कधीतरी, ..आपले
म्हणून जा..कधीतरी विस्तवा,..
कळेल दाहणे तुला,
..वास्तवामधून जा.. कधीतरी कैक
जीव टांगणीस लागले, हे ऋणा,..
फिटून जा कधीतरी! आस्तिकास
सांत्वना मिळेल का?
ईश्वरा,..असून जा कधीतरी!
पांढरे कपाळ हाय स्फुंदते,
मांडवा, सजून जा कधीतरी!
स्वप्न सांगते " अरे,.. खरेच रे"
वास्तवा,.. भुलून जा कधीतरी काय
तीच मिळमिळीत भाषणे! ..वादळी
ठरून जा कधीतरी! वाहणे कितीक
काळ आणखी? सागरा,.. मिळून जा
कधीतरी पाहशील दिव्य
रत्न-माणके! खोल तू अजून जा
कधीतरी दार ठेंगणे
अश्यामुळेच की, मस्तका लवून जा
कधीतरी ऐकतेस का मुकाट नेहमी?
वादही करुन जा कधीतरी! चेहरे
खरे तुला बघायचे..? ..वेष पालटून
जा कधीतरी! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2003

%title : विश्वस्त

%body
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा: %node_url

आपले म्हणून जा..कधीतरी : मानस६

ही गझल इतर संकेत-स्थळावर
प्रसिद्ध झालीय, त्यात काही
बदल करून इथे प्रकाशित केलीय.
एवढे करून जा..कधीतरी, ..आपले
म्हणून जा..कधीतरी विस्तवा,..
कळेल दाहणे तुला,
..वास्तवामधून जा.. कधीतरी कैक
जीव टांगणीस लागले, हे ऋणा,..
फिटून जा कधीतरी! आस्तिकास
सांत्वना मिळेल का?
ईश्वरा,..असून जा कधीतरी!
पांढरे कपाळ हाय स्फुंदते,
मांडवा, सजून जा कधीतरी!
स्वप्न सांगते " अरे,.. खरेच रे"
वास्तवा,.. भुलून जा कधीतरी काय
तीच मिळमिळीत भाषणे! ..वादळी
ठरून जा कधीतरी! वाहणे कितीक
काळ आणखी? सागरा,.. मिळून जा
कधीतरी पाहशील दिव्य
रत्न-माणके! खोल तू अजून जा
कधीतरी दार ठेंगणे
अश्यामुळेच की, मस्तका लवून जा
कधीतरी ऐकतेस का मुकाट नेहमी?
वादही करुन जा कधीतरी! चेहरे
खरे तुला बघायचे..? ..वेष पालटून
जा कधीतरी! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुन्हा सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले
जगण्या मला बाध्य करवून गेले
काळजास देतो भरोसा तरीही
असो..व्ह्यायचे तेच होऊन गेले
कशाला धरावा जगाशी अबोला तिचे
ओठ जर नियम टाळून गेले जिथे
यायची ती कधी भर दुपारी तिथे
आज अंधार बिलगून गेले झगे
सात्विकांचे, मलमली बिछाने
कसे पाप पुण्ण्यांत मिसळून
गेले तु माझा विसावा तुच वसंत
आहे ऋतुंना किती कोण फसवून
गेले मलाही कळेना जगावे कशाशी
दिलासे कधीचेच सोडून गेले
करावी न तक्रार 'मैत्रेय' आता
तसे लाड सारेच पुरवून गेले
************************* *************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2002

पुन्हा सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले
जगण्या मला बाध्य करवून गेले
काळजास देतो भरोसा तरीही
असो..व्ह्यायचे तेच होऊन गेले
कशाला धरावा जगाशी अबोला तिचे
ओठ जर नियम टाळून गेले जिथे
यायची ती कधी भर दुपारी तिथे
आज अंधार बिलगून गेले झगे
सात्विकांचे, मलमली बिछाने
कसे पाप पुण्ण्यांत मिसळून
गेले तु माझा विसावा तुच वसंत
आहे ऋतुंना किती कोण फसवून
गेले मलाही कळेना जगावे कशाशी
दिलासे कधीचेच सोडून गेले
करावी न तक्रार 'मैत्रेय' आता
तसे लाड सारेच पुरवून गेले
************************* *************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2002

पुन्हा सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले
जगाया मला बाध्य करवून गेले
काळजास देतो भरोसा तरीही
असो..व्ह्यायचे तेच होऊन गेले
कशाला धरावा जगाशी अबोला तिचे
ओठ जर नियम टाळून गेले जिथे
यायची ती कधी भर दुपारी तिथे
आज अंधार बिलगून गेले झगे
सात्विकांचे, मलमली बिछाने
कसे पाप पुण्ण्यांत मिसळून
गेले तु माझा विसावा तुच वसंत
आहे ऋतुंना किती कोण फसवून
गेले मलाही कळेना जगावे कशाशी
दिलासे कधीचेच सोडून गेले
करावी न तक्रार 'मैत्रेय' आता
तसे लाड सारेच पुरवून गेले
************************* *************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2002

पुन्हा सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
सत्य स्वप्नांस तुडवून गेले
जगण्या मला बाध्य करवून गेले
काळजास देतो भरोसा तरीही
असो..व्ह्यायचे तेच होऊन गेले
कशाला करावा जगाशी दुरावा
तिचे ओठ जर नियम टाळून गेले
जिथे यायची ती कधी भर दुपारी
तिथे आज अंधार बहरून गेले झगे
सात्विकांचे, मलमली बिछाने
कसे पाप पुण्ण्यांत मिसळून
गेले तु माझा विसावा तुच वसंत
आहे ऋतुंना किती कोण फसवून
गेले मलाही कळेना जगावे कशाशी
दिलासे कधीचेच सोडून गेले
करावी न तक्रार 'मैत्रेय' आता
तसे लाड सारेच पुरवून गेले
************************* *************************
www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Wednesday, March 24, 2010

कान फ़ळलेच नाही : गंगाधर मुटे

*कान फ़ळलेच नाही* उपदेशाने
कान कसे फ़ळलेच नाही माझे
बहिरेपण त्याला कळलेच नाही
निग्रहाचे धडे दिले विपरीत
दशेने पानगळीतही मग पान गळलेच
नाही. वेदनांचा काढा मग गटागटा
प्यालो तेंव्हापासून
व्यथांनी छळलेच नाही चिरंतन
असती बोल संत साहित्याचे
अनीतीच्या शेकोटीत जळलेच
नाही श्रावणात घननिळे जरा
पिघळले होते पुन्हा त्यांचे
थेंब कसे वळलेच नाही जनसेवेचा
प्रताप आणि "अभय" पुरेसे (?)
शुभ्रकापड घाणीतही मळलेच
नाही गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1989

भरोसा : कैलास

वाटे न जे घडावे ऐसे घडेल आता
ज्याचा असे भरोसा तोची नडेल
आता आधार जो निघाला सरली जमीन
ऐसी आहे उभा तरीही वाटे पडेल
आता सर्वांस दु:ख देतो कित्येक
शाप घेतो वाहून नेत्र जाती ऐसा
रडेल आता येताच हाती सत्ता जो
ना दिसे कुणाला गल्लीतल्या
सभेला तो सापडेल आता खुंटून
जाई प्रज्ञा इतुके न आळ्सावे
बुद्धीस चालना दे मेंदू सडेल
आता सुग्रास व्यंजनेही रुचली
कधीच नाही ''कैल्या''तुला
शिळेही घे आवडेल आता. डॉ.कैलास
गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1998

भरोसा : कैलास

वाटे न जे घडावे ऐसे घडेल आता
ज्याचा असे भरोसा तोची नडेल
आता आधार जो निघाला सरली जमीन
ऐसी आहे उभा तरीही वाटे पडेल
आता सर्वांस दु:ख देतो कित्येक
शाप घेतो वाहून नेत्र जाती ऐसा
रडेल आता येताच हाती सत्ता जो
ना दिसे कुणाला गल्लीतल्या
सभेला तो सापडेल आता सुग्रास
व्यंजनेही रुचली कधीच नाही
''कैल्या''तुला शिळेही घे आवडेल
आता. डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1998

गर्दी : आदित्यदेवधर

गावात माकडांची गर्दी बरीच
झाली माझी भविष्यवाणी आता
खरीच झाली पाण्यात लाकडांची
साले निघून आली मीही तसाच
झालो, तीही तशीच झाली आव्हान
देत होती ही जात देवतांना
स्वर्गात माणसांची चर्चा
बरीच झाली वाडे उभारताना झाडे
जळून मेली देवास मानवाची
बुद्धी उगीच झाली काळोख
वासनांचा भारी मुजोर होता
बेधुंद लांडग्यांची नुस्ती
सुगीच झाली केल्या कितीतरी मी
पायी बळेच यात्रा कोटी
उपासनांची भक्ती फुकीच झाली
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1993

----नसते आशा जीवनाची---- : नेहा

नसते आशा जीवनाची का फुका असे
मरावे दुःखाना वाटले पाहिजे
का आम्ही असे हरावे शांत होता
सारे असेच धुळ वादळि उडावी
भोवा~यास आठवावे शांत का मी
असे हरावे सूर्य देता प्रकाश
पुन्हा दिवस तो उजळला चंद्र
आला प्रकाशाचा रात्रीने का
असे हरावे मागता आले नाही
म्हणुन राहिलो भिकारी आम्ही
पोट नसता भिक कसली मागुनी तरी
असे हरावे शोधताना हरवेल काही
सापडे ते पुन्हा नवे
शोधण्याच्या ह्याच हेतूने
शोधने का असे हरावे नायकाची
नायका मी वक्तव्य माझे कसे
असावे नायकी समोर प्रक्षकानी
वाहवा करत असे हरावे ----नेहा
पांडुरंग परी----
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1751

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही ... : अमोल शिरसाट

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो
आम्ही... माहीत नाही कोणासाठी
झुरतो आम्ही... लाट ऊसळते
परीस्थितीची एकाएकी कसेबसे
मग प्राणपणाने तरतो आम्ही...
दिवस आजचा अमुच्यासाठी खोटे
नाणे रोज रुपेरी आठवणीना
स्मरतो आम्ही... साथ द्यावया
कुणीच नसते असून सगळे कधी कधी
मग असे एकटे उरतो आम्ही...
कळावयाच्या आत संपते सगळे
काही सरणावरती संथ गतीने सरतो
आम्ही... अमोल शिरसाट, अकोला.
९०४९०११२३४
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2001

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही ... : अमोल शिरसाट

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो
आम्ही... माहीत नाही कोणासाठी
झुरतो आम्ही... लाट ऊसळते
परीस्थितीची एकाएकी कसेबसे
मग प्राणपणाने तरतो आम्ही...
दिवस आजचा अमुच्यासाठी खोटे
नाणे रोज रुपेरी आठवणीना
स्मरतो आम्ही... साथ द्यावया
कुणीच नसते असून सगळे कधी कधी
मग असे एकटे उरतो आम्ही...
कळावयाच्या आत संपते सगळे
काही सरणावतती संथ गतीने सरतो
आम्ही... अमोल शिरसाट, अकोला.
९०४९०११२३४
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2001

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही ... : अमोल शिरसाट

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो
आम्ही... माहीत नाही कोणासाठी
झुरतो आम्ही... लाट ऊसळते
परीस्थितीची एकाएकी कसेबसे
मग प्राणपणाने तरतो आम्ही...
दिवस आजचा अमुच्यासाठी खोटे
नाणे रोज रुपेरी आठवणीना
स्मरतो आम्ही... साथ द्यावया
कुणीच नसते असून सगळे कधी कधी
मग असे एकटे उरतो आम्ही...
कळावयाच्या आत संपते सगळे
काही सरणावतती संथ गतीने सरतो
आम्ही... अमोल शिरसाट, अकोला.
९०४९०११२३४
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Tuesday, March 23, 2010

वचन : ऋषिकेश

वचन तुला दिलेले अजुन पाळतो मी
गजरा शब्दसुमनांचा तुला
माळतो मी. वाहती मनात माझ्या
प्रीतीनिर्झरे लाखोवरी सागर
तव प्रीतीचा ,तरी टाळतो मी.
येणार ना परत कधी क्षण ते रम्य
गुलाबी पिंपळ पाने आठवणींचे
उगा चाळतो मी. उलटले पर्व सखे
पाहून मुखकमल तुझे तव
प्रतिमेस मनातल्या तरी भाळतो
मी. बरसशील कधीतरी तू हा
प्रेम-अग्नी विझवायला तव
प्रीती थेंबासाठी मनाला अजून
जाळतो मी. नसलीस समोर तू
म्हणून काय झाले आभास गोड तुझा
हृदयी परीमाळतो मी.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1996

वचन : ऋषिकेश

वचन तुला दिलेले अजुन पाळतो मी
गजरा शब्दसुमनांचा तुला
माळतो मी. वाहती मनात माझ्या
प्रीतीनिर्झरे लाखोवरी सागर
तव प्रीतीचा ,तरी टाळतो मी.
येणार ना परत कधी क्षण ते रम्य
गुलाबी पिंपळ पाने आठवणींचे
उगा चाळतो मी. उलटले पर्व सखे
पाहून मुखकमल तुझे तव
प्रतिमेस मनातल्या तरी भाळतो
मी. बरसशील कधीतरी तू हा
प्रेम-अग्नी विझवायला तव
प्रीती थेंबासाठी मनाला अजून
जाळतो मी. नसलीस समोर तू
म्हणून काय झाले आभास गोड तुझा
हृदयी परीमाळतो मी.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1996

केवढे चालणे हे मजल दरमजल..... : बेफिकीर

केवढे चालणे हे मजल दरमजल... काय
जाणे कुणी आखली ही सहल मी
कितीदातरी ओळ खोडायचो अन
तुझ्याहीमधे व्हायचे मग बदल
काय दुर्लक्ष हे पाहिल्या
पाहिल्या... का अशी घेत आहेस
माझी दखल? खूप थैमान मी घातले
याइथे सांगण्यासारखी एक नाही
गझल मानवी आज योनी ... उद्या
वेगळी ही रहस्ये उकल ती रहस्ये
उकल विश्व ओलावल्यासारखे
वाटते पापण्यांच्यामधे एक
पडदा तरल सागरासारखी लोचने
बोलली गाठ तळ, गाठ तळ, 'बेफिकिर'
आत चल
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1995

दुःखाचा ठिपका : प्रणव.प्रि.प्र

दुःखाचा ठिपका पसरत जातो आहे
टिपकागद माझा संपत जातो आहे!
शहरात भयंकर वाढत आहे गर्दी
एकटेपणा भांबावत जातो आहे... तू
गेल्यावरती उरते मागे काही...
मौनाने मी ते चुंबत जातो आहे!
सारखा पाहुनी गर्भपात
स्वप्नांचा डोळ्यांचा धीरहि
संपत जातो आहे.. ''भरकटणेसुद्धा
शोधच असतो, वेड्या'' मी मनास हे
समजावत जातो आहे सिग्रेट
संपते... उरतो धूर क्षणांचा मी
फिल्टरसुद्धा ओढत जातो आहे! -
प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2000

दुःखाचा ठिपका : प्रणव.प्रि.प्र

दुःखाचा ठिपका पसरत जातो आहे
टिपकागद माझा संपत जातो आहे!
शहरात भयंकर वाढत आहे गर्दी
एकटेपणा भांबावत जातो आहे... तू
गेल्यावरती उरते मागे काही...
मौनाने मी ते चुंबत जातो आहे!
सारखा पाहुनी गर्भपात
स्वप्नांचा डोळ्यांचा धीरहि
संपत जातो आहे.. ''भरकटणेसुद्धा
शोधच असतो, वेड्या'' मी मनास हे
समजावत जातो आहे सिग्रेट
संपते... उरतो धूर क्षणांचा मी
फिल्टरसुद्धा ओढत जातो आहे! -
प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

lioFiymbe : equigley

health insurance quotes [1] 5258 cheap car insurance [2] afkwy home insurance
[3] =-[[[ cheap car insurance [4] 741797 cheap life insurance [5] 234252
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/


[1] http://www.newenglandpatriotsblog.net/
[2] http://www.cheapcarinsurancesource.com/
[3] http://www.hellzyea.com/home
[4] http://www.autosinsurancequotes.org/
[5] http://www.owegofd.com/

भरोसा : कैलास

वाटे न जे घडावे ऐसे घडेल आता
ज्याचा असे भरोसा तोची नडेल
आता आधार जो निघाला सरली जमीन
ऐसी आहे उभा तरीही वाटे पडेल
आता सर्वांस दु:ख देतो कित्येक
शाप घेतो वाहून नेत्र जाती ऐसा
रडेल आता येताच हाती सत्ता जो
ना दिसे कुणाला गल्लीतल्या
सभेला तो सापडेल आता सुग्रास
व्यंजनेही रुचली कधीच नाही
''कैल्या''तुला शिळेही घे आवडेल
आता. डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

JOXMIMXeeEIRmBV : equigley

cheap car insurance [1] 0356 life insurance quotes [2] 208 cheap auto
insurance [3] =-( cheap home insurance [4] kux
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/


[1] http://www.cheapcarinsurancesource.com/
[2] http://www.artsyrubbish.com/
[3] http://www.cheapautosinsurance.net/
[4] http://www.funfanfic.com/

वचन : ऋषिकेश

वचन तुला दिलेले अजुन पाळतो मी
गजरा शब्दसुमनांचा तुला
माळतो मी. वाहती मनात माझ्या
प्रीतीनिर्झरे लाखोवरी सागर
तव प्रीतीचा ,तरी टाळतो मी.
येणार ना परत कधी क्षण ते रम्य
गुलाबी पिंपळ पाने आठवणींचे
उगा चाळतो मी. उलटले पर्व सखे
पाहून मुखकमल तुझे तव
प्रतिमेस मनातल्या तरी भाळतो
मी. बरसशील कधीतरी तू हा
प्रेम-अग्नी विझवायला तव
प्रीती थेंबासाठी मनाला अजून
जाळतो मी. नसलीस समोर तू
म्हणून काय झाले आभास गोड तुझा
हृदयी परीमाळतो मी.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

केवढे चालणे हे मजल दरमजल..... : बेफिकीर

केवढे चालणे हे मजल दरमजल... काय
जाणे कुणी आखली ही सहल मी
कितीदातरी ओळ खोडायचो अन
तुझ्याहीमधे व्हायचे मग बदल
काय दुर्लक्ष हे पाहिल्या
पाहिल्या... का अशी घेत आहेस
माझी दखल? खूप थैमान मी घातले
याइथे सांगण्यासारखी एक नाही
गझल मानवी आज योनी ... उद्या
वेगळी ही रहस्ये उकल ती रहस्ये
उकल विश्व ओलावल्यासारखे
वाटते पापण्यांच्यामधे एक
पडदा तरल सागरासारखी लोचने
बोलली गाठ तळ, गाठ तळ, 'बेफिकिर'
आत चल
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कान फ़ळलेच नाही : गंगाधर मुटे

*कान फ़ळलेच नाही* उपदेशाने
कान कसे फ़ळलेच नाही माझे
बहिरेपण त्याला कळलेच नाही
निग्रहाचे धडे दिले विपरीत
दशेने पानगळीतही मग पान गळलेच
नाही. वेदनांचा काढा मग गटागटा
प्यालो तेंव्हापासून
व्यथांनी छळलेच नाही चिरंतन
असती बोल संत साहित्याचे
अनीतीच्या शेकोटीत जळलेच
नाही श्रावणात घननिळे जरा
पिघळले होते पुन्हा त्यांचे
थेंब कसे वळलेच नाही जनसेवेचा
प्रताप आणि "अभय" पुरेसे (?)
शुभ्रकापड घाणीतही मळलेच
नाही गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1989

Monday, March 22, 2010

सस्नेह आमंत्रण- गझल सहयोगचा गझल मुशायरा - भेटलेली माणसे : बेफिकीर

गझल सहयोग या उपक्रमातील
पुढचा गझल मुशायरा 'भेटलेली
माणसे' आयोजित केला जात आहे.
मुशायऱ्याचे शीर्षक - भेटलेली
माणसे दिनांक - ३ अप्रिल २०१०
वार - शनिवार वेळ - सायंकाळी सहा
ते सव्वा आठ स्थळ - सह्याद्री
सदन, हॉटेल विश्वची गल्ली, ऑफ
टिळक रोड, पुणे संयोजन - अजय
जोशी व बेफ़िकीर
--------------------------------------------------------------------------
गझलकारः नवीन परिचय - श्री.
नचिकेत जोशी उर्फ आनंदयात्री
(पुणे) व डॉ. कैलास गायकवाड
(नेरुळ) बेफिकीर श्री. अजय अनंत
जोशी श्री. अरूण कटारे श्री.
घनश्याम धेंडे श्री. वैभव जोशी
डॉ. अनंत ढवळे
----------------------------------------------------------------------------
रूपरेषाः *गझलकारांना
व्यासपीठावर आमंत्रण
(बेफ़िकीर) *भटसाहेबांच्या दोन
गझलांचे सादरीकरण बेफ़िकीर व
श्री. अजय जोशी यांच्यातर्फे *
चक्री मुशायरा मुशायऱ्यात
सुरुवातीला आनंदयात्री व डॉ.
कैलास यांच्या प्रत्येकी दोन
गझला झाल्यानंतर इतर
गझलकारांच्या प्रत्येकी चार
गझला चक्री पद्धतीने होतील.
एकंदर ३२ गझला सादर व्हाव्यात
असा मानस आहे. * कार्यक्रम
समाप्ती
----------------------------------------------------------------------------
गझल सहयोगच्या
मुशायऱ्यासंदर्भातील अटीः १.
सर्व गझला स्वरचित, मराठी व
तंत्रशुद्ध असायला हव्यात.
(संदर्भ बाराखडी) २. गझल
तरन्नुम पद्धतीने सादर
केल्या जाऊ नयेत. ३. कृपया सर्व
गझलकारांनी आपापल्या
प्रत्येकी चार गझला दुवा क्र.
१ या विरोप पत्त्यावर दिनांक
३१.०३.२०१० पर्यंत पाठवाव्यात.
यातील हेतू फक्त सर्व गझला
एकत्रित पद्धतीने सर्वांना
मुशायऱ्यात उपलब्ध व्हाव्यात
इतकाच आहे. कृपया सहकार्य
करावे. ४. श्री. घनश्याम धेंडे व
श्री. अरुण कटारे
यांच्याव्यतिरिक्त इतर सर्व
गझलकारांच्या किमान दोन गझला
अप्रकाशित व नवीन असाव्यात
अशी अपेक्षा आहे. नवीन गझला
होत राहणे हा मुशायऱ्याच्या
मूळ हेतूंपैकी एक आहे. ५. या
समारंभात कोणताही सत्कार,
भाषण, मानधन वगैरे औपचारिकता
नाही. ६. एक सामाजिक रचनांची
फेरी असावी अशी अपेक्षा आहे,
मात्र ही अट नाही. ७. मुशायरा
रंगणे हा मूळ उद्देश असल्याने
मुक्त शेरांची पेरणी, फर्माईश
या गोष्टी गझलकारांवर
अवलंबून आहेत. मुशायऱ्याचा
क्रम केवळ सुसुत्रतेच्या
उद्देशाने आहे हे नमूद व्हावे.
------------------------------------------------------------------------------------------
यावेळेसच्या मुशायऱ्याला
प्रमुख आकर्षण म्हणून
कोणालाही आमंत्रीत केलेले
नाही. मागील मुशायऱ्यास
उपस्थित असणाऱ्या व या
मुशायऱ्यात नसणाऱ्या कवींनी
सदिच्छाहेतू या मुशायऱ्याला
रसिक म्हणून उपस्थित राहून
शोभा वाढवल्यास आनंदच होईल.
-------------------------------------------------------------------------------------------
धन्यवाद! -बेफिकीर'! (भूषण कटककर
- ९३७१० ८०३८७)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1994

सस्नेह आमंत्रण- गझल सहयोगचा गझल मुशायरा - भेटलेली माणसे : बेफिकीर

गझल सहयोग या उपक्रमातील
पुढचा गझल मुशायरा 'भेटलेली
माणसे' आयोजित केला जात आहे.
मुशायऱ्याचे शीर्षक - भेटलेली
माणसे दिनांक - ३ अप्रिल २०१०
वार - शनिवार वेळ - सायंकाळी सहा
ते सव्वा आठ स्थळ - सह्याद्री
सदन, हॉटेल विश्वची गल्ली, ऑफ
टिळक रोड, पुणे संयोजन - अजय
जोशी व बेफ़िकीर
--------------------------------------------------------------------------
गझलकारः नवीन परिचय - श्री.
नचिकेत जोशी उर्फ आनंदयात्री
(पुणे) व डॉ. कैलास गायकवाड
(नेरुळ) बेफिकीर श्री. अजय अनंत
जोशी श्री. अरूण कटारे श्री.
घनश्याम धेंडे श्री.
चित्तरंजन भट श्री. वैभव जोशी
डॉ. अनंत ढवळे
----------------------------------------------------------------------------
रूपरेषाः *गझलकारांना
व्यासपीठावर आमंत्रण
(बेफ़िकीर) *भटसाहेबांच्या दोन
गझलांचे सादरीकरण बेफ़िकीर व
श्री. अजय जोशी यांच्यातर्फे *
चक्री मुशायरा मुशायऱ्यात
सुरुवातीला आनंदयात्री व डॉ.
कैलास यांच्या प्रत्येकी दोन
गझला झाल्यानंतर इतर
गझलकारांच्या प्रत्येकी चार
गझला चक्री पद्धतीने होतील.
एकंदर ३२ गझला सादर व्हाव्यात
असा मानस आहे. * कार्यक्रम
समाप्ती
----------------------------------------------------------------------------
गझल सहयोगच्या
मुशायऱ्यासंदर्भातील अटीः १.
सर्व गझला स्वरचित, मराठी व
तंत्रशुद्ध असायला हव्यात.
(संदर्भ बाराखडी) २. गझल
तरन्नुम पद्धतीने सादर
केल्या जाऊ नयेत. ३. कृपया सर्व
गझलकारांनी आपापल्या
प्रत्येकी चार गझला दुवा क्र.
१ या विरोप पत्त्यावर दिनांक
३१.०३.२०१० पर्यंत पाठवाव्यात.
यातील हेतू फक्त सर्व गझला
एकत्रित पद्धतीने सर्वांना
मुशायऱ्यात उपलब्ध व्हाव्यात
इतकाच आहे. कृपया सहकार्य
करावे. ४. श्री. घनश्याम धेंडे व
श्री. अरुण कटारे
यांच्याव्यतिरिक्त इतर सर्व
गझलकारांच्या किमान दोन गझला
अप्रकाशित व नवीन असाव्यात
अशी अपेक्षा आहे. नवीन गझला
होत राहणे हा मुशायऱ्याच्या
मूळ हेतूंपैकी एक आहे. ५. या
समारंभात कोणताही सत्कार,
भाषण, मानधन वगैरे औपचारिकता
नाही. ६. एक सामाजिक रचनांची
फेरी असावी अशी अपेक्षा आहे,
मात्र ही अट नाही. ७. मुशायरा
रंगणे हा मूळ उद्देश असल्याने
मुक्त शेरांची पेरणी, फर्माईश
या गोष्टी गझलकारांवर
अवलंबून आहेत. मुशायऱ्याचा
क्रम केवळ सुसुत्रतेच्या
उद्देशाने आहे हे नमूद व्हावे.
------------------------------------------------------------------------------------------
यावेळेसच्या मुशायऱ्याला
प्रमुख आकर्षण म्हणून
कोणालाही आमंत्रीत केलेले
नाही. मागील मुशायऱ्यास
उपस्थित असणाऱ्या व या
मुशायऱ्यात नसणाऱ्या कवींनी
सदिच्छाहेतू या मुशायऱ्याला
रसिक म्हणून उपस्थित राहून
शोभा वाढवल्यास आनंदच होईल.
-------------------------------------------------------------------------------------------
धन्यवाद! -बेफिकीर'! (भूषण कटककर
- ९३७१० ८०३८७)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1994

सस्नेह आमंत्रण- गझल सहयोगचा गझल मुशायरा - भेटलेली माणसे : बेफिकीर

गझल सहयोग या उपक्रमातील
पुढचा गझल मुशायरा 'भेटलेली
माणसे' आयोजित केला जात आहे.
मुशायऱ्याचे शीर्षक - भेटलेली
माणसे दिनांक - ३ अप्रिल २०१०
वार - शनिवार वेळ - सायंकाळी सहा
ते सव्वा आठ स्थळ - सह्याद्री
सदन, हॉटेल विश्वची गल्ली, ऑफ
टिळक रोड, पुणे संयोजन - अजय
जोशी व बेफ़िकीर
--------------------------------------------------------------------------
गझलकारः नवीन परिचय - श्री.
नचिकेत जोशी उर्फ आनंदयात्री
(पुणे) व डॉ. कैलास गायकवाड
(नेरुळ) बेफिकीर श्री. अजय अनंत
जोशी श्री. अरूण कटारे श्री.
घनश्याम धेंडे श्री.
चित्तरंजन भट श्री. वैभव जोशी
डॉ. अनंत ढवळे
----------------------------------------------------------------------------
रूपरेषाः *गझलकारांना
व्यासपीठावर आमंत्रण
(बेफ़िकीर) *भटसाहेबांच्या दोन
गझलांचे सादरीकरण बेफ़िकीर व
श्री. अजय जोशी यांच्यातर्फे *
चक्री मुशायरा मुशायऱ्यात
सुरुवातीला आनंदयात्री व डॉ.
कैलास यांच्या प्रत्येकी दोन
गझला झाल्यानंतर इतर
गझलकारांच्या प्रत्येकी चार
गझला चक्री पद्धतीने होतील.
एकंदर ३२ गझला सादर व्हाव्यात
असा मानस आहे. * कार्यक्रम
समाप्ती
----------------------------------------------------------------------------
गझल सहयोगच्या
मुशायऱ्यासंदर्भातील अटीः १.
सर्व गझला स्वरचित, मराठी व
तंत्रशुद्ध असायला हव्यात.
(संदर्भ बाराखडी) २. गझल
तरन्नुम पद्धतीने सादर
केल्या जाऊ नयेत. ३. कृपया सर्व
गझलकारांनी आपापल्या
प्रत्येकी चार गझला दुवा क्र.
१ या विरोप पत्त्यावर दिनांक
३१.०३.२०१० पर्यंत पाठवाव्यात.
यातील हेतू फक्त सर्व गझला
एकत्रित पद्धतीने सर्वांना
मुशायऱ्यात उपलब्ध व्हाव्यात
इतकाच आहे. कृपया सहकार्य
करावे. ४. श्री. घनश्याम धेंडे व
श्री. अरुण कटारे
यांच्याव्यतिरिक्त इतर सर्व
गझलकारांच्या किमान दोन गझला
अप्रकाशित व नवीन असाव्यात
अशी अपेक्षा आहे. नवीन गझला
होत राहणे हा मुशायऱ्याच्या
मूळ हेतूंपैकी एक आहे. ५. या
समारंभात कोणताही सत्कार,
भाषण, मानधन वगैरे औपचारिकता
नाही. ६. एक सामाजिक रचनांची
फेरी असावी अशी अपेक्षा आहे,
मात्र ही अट नाही. ७. मुशायरा
रंगणे हा मूळ उद्देश असल्याने
मुक्त शेरांची पेरणी, फर्माईश
या गोष्टी गझलकारांवर
अवलंबून आहेत. मुशायऱ्याचा
क्रम केवळ सुसुत्रतेच्या
उद्देशाने आहे हे नमूद व्हावे.
------------------------------------------------------------------------------------------
यावेळेसच्या मुशायऱ्याला
प्रमुख आकर्षण म्हणून
कोणालाही आमंत्रीत केलेले
नाही. मागील मुशायऱ्यास
उपस्थित असणाऱ्या व या
मुशायऱ्यात नसणाऱ्या कवींनी
सदिच्छाहेतू या मुशायऱ्याला
रसिक म्हणून उपस्थित राहून
शोभा वाढवल्यास आनंदच होईल.
-------------------------------------------------------------------------------------------
धन्यवाद! -बेफिकीर'! (भूषण कटककर
- ९३७१० ८०३८७)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1994

सस्नेह आमंत्रण- गझल सहयोगचा गझल मुशायरा - भेटलेली माणसे : बेफिकीर

गझल सहयोग या उपक्रमातील
पुढचा गझल मुशायरा 'भेटलेली
माणसे' आयोजित केला जात आहे.
मुशायऱ्याचे शीर्षक - भेटलेली
माणसे दिनांक - ३ अप्रिल २०१०
वार - शनिवार वेळ - सायंकाळी सहा
ते सव्वा आठ स्थळ - सह्याद्री
सदन, हॉटेल विश्वची गल्ली, ऑफ
टिळक रोड, पुणे संयोजन - अजय
जोशी व बेफ़िकीर
--------------------------------------------------------------------------
गझलकारः नवीन परिचय - श्री.
नचिकेत जोशी उर्फ आनंदयात्री
(पुणे) व डॉ. कैलास गायकवाड
(नेरुळ) बेफिकीर श्री. अजय अनंत
जोशी श्री. अरूण कटारे श्री.
घनश्याम धेंडे श्री.
चित्तरंजन भट श्री. वैभव जोशी
डॉ. अनंत ढवळे
----------------------------------------------------------------------------
रूपरेषाः *गझलकारांना
व्यासपीठावर आमंत्रण
(बेफ़िकीर) *भटसाहेबांच्या दोन
गझलांचे सादरीकरण बेफ़िकीर व
श्री. अजय जोशी यांच्यातर्फे *
चक्री मुशायरा मुशायऱ्यात
सुरुवातीला आनंदयात्री व डॉ.
कैलास यांच्या प्रत्येकी दोन
गझला झाल्यानंतर इतर
गझलकारांच्या प्रत्येकी चार
गझला चक्री पद्धतीने होतील.
एकंदर ३२ गझला सादर व्हाव्यात
असा मानस आहे. * कार्यक्रम
समाप्ती
----------------------------------------------------------------------------
गझल सहयोगच्या
मुशायऱ्यासंदर्भातील अटीः १.
सर्व गझला स्वरचित, मराठी व
तंत्रशुद्ध असायला हव्यात.
(संदर्भ बाराखडी) २. गझल
तरन्नुम पद्धतीने सादर
केल्या जाऊ नयेत. ३. कृपया सर्व
गझलकारांनी आपापल्या
प्रत्येकी चार गझला दुवा क्र.
१ या विरोप पत्त्यावर दिनांक
३१.०३.२०१० पर्यंत पाठवाव्यात.
यातील हेतू फक्त सर्व गझला
एकत्रित पद्धतीने सर्वांना
मुशायऱ्यात उपलब्ध व्हाव्यात
इतकाच आहे. कृपया सहकार्य
करावे. ४. श्री. घनश्याम धेंडे व
श्री. अरुण कटारे
यांच्याव्यतिरिक्त इतर सर्व
गझलकारांच्या किमान दोन गझला
अप्रकाशित व नवीन असाव्यात
अशी अपेक्षा आहे. नवीन गझला
होत राहणे हा मुशायऱ्याच्या
मूळ हेतूंपैकी एक आहे. ५. या
समारंभात कोणताही सत्कार,
भाषण, मानधन वगैरे औपचारिकता
नाही. ६. एक सामाजिक रचनांची
फेरी असावी अशी अपेक्षा आहे,
मात्र ही अट नाही. ७. मुशायरा
रंगणे हा मूळ उद्देश असल्याने
मुक्त शेरांची पेरणी, फर्माईश
या गोष्टी गझलकारांवर
अवलंबून आहेत. मुशायऱ्याचा
क्रम केवळ सुसुत्रतेच्या
उद्देशाने आहे हे नमूद व्हावे.
------------------------------------------------------------------------------------------
यावेळेसच्या मुशायऱ्याला
प्रमुख आकर्षण म्हणून
कोणालाही आमंत्रीत केलेले
नाही. मागील मुशायऱ्यास
उपस्थित असणाऱ्या व या
मुशायऱ्यात नसणाऱ्या कवींनी
सदिच्छाहेतू या मुशायऱ्याला
रसिक म्हणून उपस्थित राहून
शोभा वाढवल्यास आनंदच होईल.
-------------------------------------------------------------------------------------------
धन्यवाद! -बेफिकीर'! (भूषण कटककर
- ९३७१० ८०३८७)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1994

सस्नेह आमंत्रण- गझल सहयोगचा गझल मुशायरा - भेटलेली माणसे : बेफिकीर

गझल सहयोग या उपक्रमातील
पुढचा गझल मुशायरा 'भेटलेली
माणसे' आयोजित केला जात आहे.
मुशायऱ्याचे शीर्षक - भेटलेली
माणसे दिनांक - ३ अप्रिल २०१०
वार - शनिवार वेळ - सायंकाळी सहा
ते सव्वा आठ स्थळ - सह्याद्री
सदन, हॉटेल विश्वची गल्ली, ऑफ
टिळक रोड, पुणे संयोजन - अजय
जोशी व बेफ़िकीर
--------------------------------------------------------------------------
गझलकारः नवीन परिचय - श्री.
नचिकेत जोशी उर्फ आनंदयात्री
(पुणे) व डॉ. कैलास गायकवाड
(नेरुळ) बेफिकीर श्री. अजय अनंत
जोशी श्री. अरूण कटारे श्री.
घनश्याम धेंडे श्री.
चित्तरंजन भट श्री. वैभव जोशी
डॉ. अनंत ढवळे
----------------------------------------------------------------------------
रूपरेषाः *गझलकारांना
व्यासपीठावर आमंत्रण
(बेफ़िकीर) *भटसाहेबांच्या दोन
गझलांचे सादरीकरण बेफ़िकीर व
श्री. अजय जोशी यांच्यातर्फे *
चक्री मुशायरा मुशायऱ्यात
सुरुवातीला आनंदयात्री व डॉ.
कैलास यांच्या प्रत्येकी दोन
गझला झाल्यानंतर इतर
गझलकारांच्या प्रत्येकी चार
गझला चक्री पद्धतीने होतील.
एकंदर ३२ गझला सादर व्हाव्यात
असा मानस आहे. * कार्यक्रम
समाप्ती
----------------------------------------------------------------------------
गझल सहयोगच्या
मुशायऱ्यासंदर्भातील अटीः १.
सर्व गझला स्वरचित, मराठी व
तंत्रशुद्ध असायला हव्यात.
(संदर्भ बाराखडी) २. गझल
तरन्नुम पद्धतीने सादर
केल्या जाऊ नयेत. ३. कृपया सर्व
गझलकारांनी आपापल्या
प्रत्येकी चार गझला दुवा क्र.
१ या विरोप पत्त्यावर दिनांक
३१.०३.२०१० पर्यंत पाठवाव्यात.
यातील हेतू फक्त सर्व गझला
एकत्रित पद्धतीने सर्वांना
मुशायऱ्यात उपलब्ध व्हाव्यात
इतकाच आहे. कृपया सहकार्य
करावे. ४. श्री. घनश्याम धेंडे व
श्री. अरुण कटारे
यांच्याव्यतिरिक्त इतर सर्व
गझलकारांच्या किमान दोन गझला
अप्रकाशित व नवीन असाव्यात
अशी अपेक्षा आहे. नवीन गझला
होत राहणे हा मुशायऱ्याच्या
मूळ हेतूंपैकी एक आहे. ५. या
समारंभात कोणताही सत्कार,
भाषण, मानधन वगैरे औपचारिकता
नाही. ६. एक सामाजिक रचनांची
फेरी असावी अशी अपेक्षा आहे,
मात्र ही अट नाही. ७. मुशायरा
रंगणे हा मूळ उद्देश असल्याने
मुक्त शेरांची पेरणी, फर्माईश
या गोष्टी गझलकारांवर
अवलंबून आहेत. मुशायऱ्याचा
क्रम केवळ सुसुत्रतेच्या
उद्देशाने आहे हे नमूद व्हावे.
------------------------------------------------------------------------------------------
यावेळेसच्या मुशायऱ्याला
प्रमुख आकर्षण म्हणून
कोणालाही आमंत्रीत केलेले
नाही. मागील मुशायऱ्यास
उपस्थित असणाऱ्या व या
मुशायऱ्यात नसणाऱ्या कवींनी
सदिच्छाहेतू या मुशायऱ्याला
रसिक म्हणून उपस्थित राहून
शोभा वाढवल्यास आनंदच होईल.
-------------------------------------------------------------------------------------------
धन्यवाद! -बेफिकीर'! (भूषण कटककर
- ९३७१० ८०३८७)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

व्हायचे ते : आदित्यदेवधर

व्हायचे ते जगी चुकले कधी का?
तारकांना कुणी पुसले कधी का?
आज आले जरी अवसान हाती पार
नेण्या तुला पुरले कधी का? हाय
जीवास मी कवटाळलेले काळ दारी
उभा कळला कधी का? फूल हाताळले
असता कवीने गंधही कोवळा उरतो
कधी का? मी जशी लावली निरपेक्ष
माया तू तशी ना दिली मजला कधी.
का ? रात्र काळी कधी टळे ना
कपाळी एवढी ती विचारी होती कधी
का ? वावगे वाटले असले जरी 'ते'
थांबले ना कुणी करण्या कधी. का?
धूमकेतू झणी स्फुरता , करंटे
आडवाया तया धजले कधी का
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1984

समर्थ : क्रान्ति

संहिता जुनी नवीन अर्थ मागते
अन्यथा विसर्जनास गर्त मागते
आज कोणत्या अटीत गुंतणार मी?
(भेट नेहमीच ती सशर्त मागते!)
कल्पनेस तेज, ओज, चेतना हवी,
ले़खणी सशक्त शब्द, अर्थ मागते
तोच घेउनी फिरे रिता कमंडलू,
काय त्या दयाघनास व्यर्थ
मागते? स्वत्व जागवील, राष्ट्र
उद्धरील जो, भूमि ही असा नवा
समर्थ मागते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1981

चमकण्याचे अचानक कारण येते... : अजय अनंत जोशी

चमकण्याचे अचानक कारण येते
तिथे नेमके चंद्रास ग्रहण
येते धान्य पिकविले तू आणि मी
सारखे फरक इतकाच की तुला दळण
येते खेळू नकोस मनाशी! लक्षात
घे - हे, कि तुझ्याइतकेच मलापण
येते बदलू नये कुणीच केंव्हा
कुणाचे असते नशीब तिथे देवपण
येते घडते असेच प्रेम..! का ? कोण
जाणे .. जिथे जावे सरळ, तिथे वळण
येते हे रोजचे नाही जळणे मनाचे
येते ! कधी तुझीच आठवण येते... चल,
करूया गुंठेवारी मनाची, अन्
मला कुठे करता भांडण येते...?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1977

गर्दी : आदित्यदेवधर

गावात माकडांची गर्दी बरीच
झाली माझी भविष्यवाणी आता
खरीच झाली पाण्यात लाकडांची
साले निघून आली मीही तसाच
झालो, तीही तशीच झाली आव्हान
देत होती ही जात देवतांना
स्वर्गात माणसांची चर्चा
बरीच झाली वाडे उभारताना झाडे
जळून मेली देवास मानवाची
बुद्धी उगीच झाली काळोख
वासनांचा भारी मुजोर होता
बेधुंद लांडग्यांची नुस्ती
सुगीच झाली केल्या कितीतरी मी
पायी बळेच यात्रा कोटी
उपासनांची भक्ती फुकीच झाली
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कान फ़ळलेच नाही : गंगाधर मुटे

*कान फ़ळलेच नाही* उपदेशाने
कान कसे फ़ळलेच नाही माझे
बहिरेपण त्याला कळलेच नाही
निग्रहाचे धडे दिले विपरीत
दशेने पानगळीतही मग पान गळलेच
नाही. वेदनांचा काढा मग गटागटा
प्यालो तेंव्हापासून
व्यथांनी छळलेच नाही चिरंतन
असती बोल संत साहित्याचे
अनीतीच्या शेकोटीत जळलेच
नाही श्रावणात घननिळे जरा
पिघळले होते पुन्हा त्यांचे
थेंब कसे वळलेच नाही जनसेवेचा
प्रताप आणि "अभय" पुरेसे (?)
शुभ्रकापड घाणीतही मळलेच
नाही गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1989

इकडे कुठे रे आज... या भागात? : बेफिकीर

इकडे कुठे रे आज या भागात
आनंदा? आहेस चुकलेलाच तर.... ये
आत आनंदा ये, बैस आल्यासारखा.....
दु:खे, चहा काही? मीही कधी जगणार
आनंदात आनंदा? कायमस्वरूपी
बांधकामे वेदनांसाठी परवानगी
नाही तुला हृदयात आनंदा मागेन
जेव्हा हात मी..... वाटेल एकाकी
दिसशील का तेव्हा तिच्या
डोळ्यात आनंदा? अगदी सहज
भेटायचे असले तरच भेटू
नाचायला लावू नको तालात आनंदा
केव्हातरी कोठेतरी रस्त्यात
दिसलेलो कोणीतरी ठेवेल का
लक्षात आनंदा? तू पाहिला होतास
तो मी 'बेफिकिर' नाही जगण्या
तुझ्यावाचून आरामात आनंदा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1990

गुन्हे : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
वाटते पुन्हा तू हसावे गुन्हे
नेटके पुन्हा तू करावे 'नको
रे...नकोच रे' हाच धोषा मला हे
अमान्य सारे भुलावे अरे आज
मात्र हैदोस झाला तिने टाकला
लिफाफाच नांवे कशाला उगाच
चर्चा सुगंधी तिला जर हवे
फुलांशी दुरावे इथे ना हवेचा
तो बोलबाला अचंबीत
वस्त्या;संन्यस्त गावे करावा
असा परीपाठ आता कुणाशी न
वैर;'मैत्रेय' व्हावे ***********************
*********************** www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1992

Sunday, March 21, 2010

गलितगात्र : कैलास

तू मर्द जीवना मी गाळून गात्र
आहे देण्या लढा तुझ्याशी आता न
पात्र आहे जिव्हा मुखात काळी
आहे तुझ्या जरीही बोले तसे
घडावे हा योग मात्र आहे जी
वाटते हवी, तू नसताच सोबतीला
भासे नको नकोशी ही दीर्घ रात्र
आहे गंभीर घेतला मी अभ्यास
जीवनाचा झालास तू गुरु मी
अद्याप छात्र आहे साध्या
गुन्ह्यास माझ्या निश्चीत
सूळ आहे तू खूनही करावा
जामीनपात्र आहे (स) ऐकून तव
कहाणी ''कैल्या''स वाटताहे मी
पिंकदान आहे तू फूल-पात्र आहे.
डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1991

गुन्हे : गिरीश कुलकर्णी

************************ ************************ पुन्हा
वाटते पुन्हा तू हसावे गुन्हे
नेटके पुन्हा तू करावे 'नको
रे...नकोच रे' हाच धोषा मला हे
अमान्य सारे भुलावे अरे आज
मात्र हैदोस झाला तिने टाकला
लिफाफाच नांवे कशाला उगाच
चर्चा सुगंधी तिला जर हवे
फुलांशी दुरावे इथे ना हवेचा
तो बोलबाला अचंबीत
वस्त्या;संन्यस्त गावे करावा
असा परीपाठ आता कुणाशी न
वैर;'मैत्रेय' व्हावे ***********************
*********************** www.maitreyaa.wordpress.com
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

गलितगात्र : कैलास

तू मर्द जीवना मी गाळून गात्र
आहे देण्या लढा तुझ्याशी आता न
पात्र आहे जिव्हा मुखात काळी
आहे तुझ्या जरीही बोले तसे
घडावे हा योग मात्र आहे जी
वाटते हवी, तू नसताच सोबतीला
भासे नको नकोशी ही दीर्घ रात्र
आहे गंभीर घेतला मी अभ्यास
जीवनाचा झालास तू गुरु मी
अद्याप छात्र आहे साध्या
गुन्ह्यास माझ्या निश्चीत
सूळ आहे तू खूनही करावा
जामीनपात्र आहे (स) ऐकून तव
कहाणी ''कैल्या''स वाटताहे मी
पिंकदान आहे तू फूल-पात्र आहे.
डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, March 20, 2010

इकडे कुठे रे आज... या भागात? : बेफिकीर

इकडे कुठे रे आज या भागात
आनंदा? आहेस चुकलेलाच तर.... ये
आत आनंदा ये, बैस आल्यासारखा.....
दु:खे, चहा काही? मीही कधी जगणार
आनंदात आनंदा? कायमस्वरूपी
बांधकामे वेदनांसाठी परवानगी
नाही तुला हृदयात आनंदा मागेन
जेव्हा हात मी..... वाटेल एकाकी
दिसशील का तेव्हा तिच्या
डोळ्यात आनंदा? अगदी सहज
भेटायचे असले तरच भेटू
नाचायला लावू नको तालात आनंदा
केव्हातरी कोठेतरी रस्त्यात
दिसलेलो कोणीतरी ठेवेल का
लक्षात आनंदा? तू पाहिला होतास
तो मी 'बेफिकिर' नाही जगण्या
तुझ्यावाचून आरामात आनंदा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कान फ़ळलेच नाही : गंगाधर मुटे

*कान फ़ळलेच नाही* उपदेशाने
कान कसे फ़ळलेच नाही माझे
बहिरेपण त्याला कळलेच नाही
निग्रहाचे धडे दिले विपरीत
दशेने पानगळीतही मग पान गळलेच
नाही. वेदनांचा काढा मग गटागटा
प्यालो तेंव्हापासून
व्यथांनी छळलेच नाही चिरंतन
असती बोल संत साहित्याचे
अनीतीच्या शेकोटीत जळलेच
नाही श्रावणात घननिळे जरा
पिघळले होते पुन्हा त्यांचे
थेंब कसे वळलेच नाही जनसेवेचा
प्रताप आणि "अभय" पुरेसे (?)
शुभ्रकापड घाणीतही मळलेच
नाही गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

मन : अंतर्नाद - हर्षदा

मन नाजूक नाजूक, मन शीतल शीतल..
मन नारळ पोफळी, कधी कठीण कोमल..
मन बेधुंद बेधुंद, मन उधाण
उधाण... मन स्वछंद पाखरू, उडे
विसरुनी भान.. मन बेफाम बेफाम,
मन भन्नाट भन्नाट.. मन
वार्‍याच ते वेळू, धावे सुसाट
सुसाट.. मन उथळ उथळ, मन गहिरं
गहिरं.. मन सागर समुद्र, शांत
कधी रौद्र.. मन गडद गडद, मन
काळोख कुपीत.. मन एक सांजवेळ,
लपवी सारी गुपीत.. मन ओलेत ओलेत,
मन जस धुमशान.. मन पावसाचा थेंब,
जाई क्षणात विरुन.. मन उनाड
उनाड, मन लोभस लोभस.. मन अवखळ
फार, जस बाळ निरागस.. मन तरल तरल,
मन नरम नरम.. मन थंडगार शाल, कधी
दुलई गरम.. मन सुंदर सुंदर, मन
देवाजिच देण.. मन सुरेख ओंजळ,
त्यावाचुन सार उण..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1988

मन : अंतर्नाद - हर्षदा

मन नाजूक नाजूक, मन शीतल शीतल..
मन नारळ पोफळी, कधी कठीण कोमल..
मन बेधुंद बेधुंद, मन उधाण
उधाण... मन स्वछंद पाखरू, उडे
विसरुनी भान.. मन बेफाम बेफाम,
मन भन्नाट भन्नाट.. मन
वार्‍याच ते वेळू, धावे सुसाट
सुसाट.. मन उथळ उथळ, मन गहिरं
गहिरं.. मन सागर समुद्र, शांत
कधी रौद्र.. मन गडद गडद, मन
काळोख कुपीत.. मन एक सांजवेळ,
लपवी सारी गुपीत.. मन ओलेत ओलेत,
मन जस धुमशान.. मन पावसाचा थेंब,
जाई क्षणात विरुन.. मन उनाड
उनाड, मन लोभस लोभस.. मन अवखळ
फार, जस बाळ निरागस.. मन तरल तरल,
मन नरम नरम.. मन थंडगार शाल, कधी
दुलई गरम.. मन सुंदर सुंदर, मन
देवाजिच देण.. मन सुरेख ओंजळ,
त्यावाचुन सार उण..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1988

मन : अंतर्नाद - हर्षदा

मन नाजूक नाजूक, मन शीतल शीतल..
मन नारळ पोफळी, कधी कठीण कोमल..
मन बेधुंद बेधुंद, मन उधाण
उधाण... मन स्वछंद पाखरू, उडे
विसरुनी भान.. मन बेफाम बेफाम,
मन भन्नाट भन्नाट.. मन
वार्‍याच ते वेळू, धावे सुसाट
सुसाट.. मन उथळ उथळ, मन गहिरं
गहिरं.. मन सागर समुद्र, शांत
कधी रौद्र.. मन गडद गडद, मन
काळोख कुपीत.. मन एक सांजवेळ,
लपवी सारी गुपीत.. मन ओलेत ओलेत,
मन जस धुमशान.. मन पावसाचा थेंब,
जाई क्षणात विरुन.. मन उनाड
उनाड, मन लोभस लोभस.. मन अवखळ
फार, जस बाळ निरागस.. मन तरल तरल,
मन नरम नरम.. मन थंडगार शाल, कधी
दुलई गरम.. मन सुंदर सुंदर, मन
देवाजिच देण.. मन सुरेख ओंजळ,
त्यावाचुन सार उण..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1988

Friday, March 19, 2010

मन : अंतर्नाद - हर्षदा

मन नाजूक नाजूक, मन शीतल शीतल..
मन नारळ पोफळी, कधी कठीण कोमल..
मन बेधुंद बेधुंद, मन उधाण
उधाण... मन स्वछंद पाखरू, उडे
विसरुनी भान.. मन बेफाम बेफाम,
मन भन्नाट भन्नाट.. मन
वार्‍याच ते वेळू, धावे सुसाट
सुसाट.. मन उथळ उथळ, मन गहिरं
गहिरं.. मन सागर समुद्र, शांत
कधी रौद्र.. मन गडद गडद, मन
काळोख कुपीत.. मन एक सांजवेळ,
लपवी सारी गुपीत.. मन ओलेत ओलेत,
मन जस धुमशान.. मन पावसाचा थेंब,
जाई क्षणात विरुन.. मन उनाड
उनाड, मन लोभस लोभस.. मन अवखळ
फार, जस बाळ निरागस.. मन तरल तरल,
मन नरम नरम.. मन थंडगार शाल, कधी
दुलई गरम.. मन सुंदर सुंदर, मन
देवाजिच देण.. मन सुरेख ओंजळ,
त्यावाचुन सार उण..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सल : अंतर्नाद - हर्षदा

खार्‍या पाण्याचा एक थेंब,
जातो फार काही सांगून.. उरात
ठुसठुसणार दुःख, फक्तं क्षणात
नेतो वाहून.. पापणीची ओलेती
कडा, सांगते आपली व्यथा..
पडद्याआड शिताफीने, लपवते
आयुष्याची कथा.. दाताखाली
दबलेले ओठ, शब्दांना ठेवतात
बांधून.. दुखाचा जळता निखारा,
हुंदक्यात टाकतात गिळून.. गरीब
बिचारे कान, झेलतात शल्याचे
तीक्ष्ण बाण.. घायाळ कानाच्या
आक्रंदाची, फक्तं हृदयाला जाण.
अंतरीचा रिकामी कोपरा, चुपचाप
पाहतो दुरून.. कोणा ना दिसणारी
सल, हळुवार ठेवतो जपून..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

व्हायचे ते : आदित्यदेवधर

व्हायचे ते जगी चुकले कधी का?
तारकांना कुणी पुसले कधी का?
आज आले जरी अवसान हाती पार
नेण्या तुला पुरले कधी का? हाय
जीवास मी कवटाळलेले काळ दारी
उभा कळला कधी का? फूल हाताळले
असता कवीने गंधही कोवळा उरतो
कधी का? मी जशी लावली निरपेक्ष
माया तू तशी ना दिली मजला कधी.
का ? रात्र काळी कधी टळे ना
कपाळी एवढी ती विचारी होती कधी
का ? वावगे वाटले असले जरी 'ते'
थांबले ना कुणी करण्या कधी. का?
धूमकेतू झणी स्फुरता , करंटे
आडवाया तया धजले कधी का
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1984

पिले खेकड्यांची : अनिल रत्नाकर

पिले खेकड्यांची, रेतीत पाडती
का ठसा आपला? पिले माणसांची,
मातीत गाडती का वसा आपला? न
संपेल साठा, केंव्हाच आपल्या
ह्या तलावातला अपेक्षेत
खोट्या, बेडूक फाडती का घसा
आपला? हमाली करोनी, वायाच
चालला जन्म माझा असा पिले
गाढवांची, ना सोडतीच का वारसा
आपला? जसे कवडसेही, ना भेटतीच
ते एकमेकां कधी तसे आज,
भावालाही न मानती फारसा आपला
धुवावेच ताटाला, स्वच्छ चेहरा
तो दिसे आपला पिले काळज्यांची,
ऊगाच व्यापती आरसा आपला
................... कसा भूत होताना
वर्तमान तो ढासळे आतला लढाया
भविष्याशी देह सांडती का असा
आपला? ** १) कल्पना, डॉ. बर्वे. हॅव
अ नाईस डे ५) कल्पना, डॉ.
पाब्रेकर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1986

शब्दांमधुनी जगण्याशी : प्रणव.प्रि.प्र

शब्दांमधुनी जगण्याशी मी
भांडत जाता कोंडा उरतो
जगण्याला या कांडत जाता थोर
जनांचे जीवन तुम्हा कधी न कळले
फोटोंमधुनी नुस्ती तत्त्वे
टांगत जाता पंख गळोनी धरतीवर
मी पडेन तेव्हा फक्त थांब तू,
जन हे सगळे पांगत जाता पूर
होउनी कशा माती वाहुन न्यावी?
झिरपत जावे थेंब थेंब अन्
सांडत जाता चाकोरीत
कुणाच्याही ते बसले नाही जगणे
म्हणजे अमुक तमुक का सांगत
जाता व्याख्या कुठली कवितेची
हो, कशास करता कविता दिसते बाळ
कोवळे रांगत जाता - प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1985

पिले खेकड्यांची : अनिल रत्नाकर

पिले खेकड्यांची, रेतीत पाडती
का ठसा आपला? पिले माणसांची,
मातीत गाडती का वसा आपला? न
संपेल साठा, केंव्हाच आपल्या
ह्या तलावातला अपेक्षेत
खोट्या, बेडूक फाडती का घसा
आपला? हमाली करोनी, वायाच
चालला जन्म माझा असा पिले
गाढवांची, ना सोडतीच का वारसा
आपला? जसे कवडसेही, ना भेटतीच
ते एकमेकां कधी तसे आज,
भावालाही न मानती फारसा आपला
धुवावेच ताटाला, स्वच्छ चेहरा
तो दिसे आपला पिले काळज्यांची,
ऊगाच व्यापती आरसा आपला
................... कसा भूत होताना
वर्तमान तो ढासळे आतला लढाया
भविष्याशी देह सांडती का असा
आपला? ** १) कल्पना, डॉ. बर्वे. हॅव
अ नाईस डे ५) कल्पना, डॉ.
पाब्रेकर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

शब्दांमधुनी जगण्याशी : प्रणव.प्रि.प्र

शब्दांमधुनी जगण्याशी मी
भांडत जाता कोंडा उरतो
जगण्याला या कांडत जाता थोर
जनांचे जीवन तुम्हा कधी न कळले
फोटोंमधुनी नुस्ती तत्त्वे
टांगत जाता पंख गळोनी धरतीवर
मी पडेन तेव्हा फक्त थांब तू,
जन हे सगळे पांगत जाता पूर
होउनी कशा माती वाहुन न्यावी?
झिरपत जावे थेंब थेंब अन्
सांडत जाता चाकोरीत
कुणाच्याही ते बसले नाही जगणे
म्हणजे अमुक तमुक का सांगत
जाता व्याख्या कुठली कवितेची
हो, कशास करता कविता दिसते बाळ
कोवळे रांगत जाता - प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

व्हायचे ते : आदित्यदेवधर

व्हायचे ते जगी चुकले कधी का?
तारकांना कुणी पुसले कधी का?
आज आले जरी अवसान हाती पार
नेण्या तुला पुरले कधी का? हाय
जीवास मी कवटाळलेले काळ दारी
उभा कळला कधी का? फूल हाताळले
असता कवीने गंधही कोवळा उरतो
कधी का? मी जशी लावली निरपेक्ष
माया तू तशी ना दिली मजला कधी.
का ? रात्र काळी कधी टळे ना
कपाळी एवढी ती विचारी होती कधी
का ? वावगे वाटले असले जरी 'ते'
थांबले ना कुणी करण्या कधी. का?
धूमकेतू झणी स्फुरता , करंटे
आडवाया तया धजले कधी का
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Wednesday, March 17, 2010

देव नव्हता तरी... : अजय अनंत जोशी

देव नव्हता तरी भाकून गेले
स्वार्थ आपापले हाकून गेले
तोतयांची जशी बरसात झाली ...
शब्द माझे मला टाकून गेले
शिंकली ना तशी माशी कुठेही...
दैव कोठेतरी खाकून गेले आज
आपापले हिस्से मिळाले आज
संबंधही फाकून गेले काय देऊ
तुला दर्शन मनाचे ! तेज माझे
मला झाकून गेले जाणले आजही
त्यांचे इरादे जे नको तेवढे
वाकून गेले युद्ध खेळायचे
कोणाबरोबर ..? आपलेही उभे ठाकून
गेले..!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1983

देव नव्हता तरी... : अजय अनंत जोशी

देव नव्हता तरी भाकून गेले
स्वार्थ आपापले हाकून गेले
तोतयांची जशी बरसात झाली ...
शब्द माझे मला टाकून गेले
शिंकली ना तशी माशी कुठेही...
दैव कोठेतरी खाकून गेले आज
आपापले हिस्से मिळाले आज
संबंधही फाकून गेले काय देऊ
तुला दर्शन मनाचे ! तेज माझे
मला झाकून गेले जाणले आजही
त्यांचे इरादे जे नको तेवढे
वाकून गेले युद्ध खेळायचे
कोणाबरोबर ..? आपलेही उभे ठाकून
गेले..!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

घुटमळते मन अधांतरी : गंगाधर मुटे

*घुटमळते मन अधांतरी* अधांतरी
घुटमळण्यामध्ये जन्म उरकला
सारा खूप उभारी उडण्याची पण
असुया धरतो वारा पुसतो सदा
आसवांना तो पदर भूमिचा ओला आसू
पुसता हळूच पुसतो "आली जाग
शिवारा?" रांजण भरता थकतो
खांदा पण तो रिताच उरतो पाणी
मुरते कुठे कळेना, खेळ कसा हा
न्यारा ? मोरपिसाचे रंग
लेवुनी, ढगांस तू उधळावे
ढगाळुनी या काळजासही यावा
भावपिसारा शब्दामध्ये परके
शब्द बेमालूम ते घुसती
मायबोलीच्या सुंदरतेला
काळिमा तो सारा कालपरत्वे
अनहित बुद्धी, तोल तरी ना जावा
मानवतेचा पाठपुरावा ''अभये"
अंगीकारा गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1982

घुटमळते मन अधांतरी : गंगाधर मुटे

*घुटमळते मन अधांतरी* अधांतरी
घुटमळण्यामध्ये जन्म उरकला
सारा खूप उभारी उडण्याची पण
असुया धरतो वारा पुसतो सदा
आसवांना तो पदर भूमिचा ओला आसू
पुसता हळूच पुसतो "आली जाग
शिवारा?" रांजण भरता थकतो
खांदा पण तो रिताच उरतो पाणी
मुरते कुठे कळेना, खेळ कसा हा
न्यारा ? मोरपिसाचे रंग
लेवुनी, ढगांस तू उधळावे
ढगाळुनी या काळजासही यावा
भावपिसारा शब्दामध्ये परके
शब्द बेमालूम ते घुसती
मायबोलीच्या सुंदरतेला
काळिमा तो सारा कालपरत्वे
अनहित बुद्धी, तोल तरी ना जावा
मानवतेचा पाठपुरावा ''अभये"
अंगीकारा गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

समर्थ : क्रान्ति

संहिता जुनी नवीन अर्थ मागते
अन्यथा विसर्जनास गर्त मागते
आज कोणत्या अटीत गुंतणार मी?
(भेट नेहमीच ती सशर्त मागते!)
कल्पनेस तेज, ओज, चेतना हवी,
ले़खणी सशक्त शब्द, अर्थ मागते
तोच घेउनी फिरे रिता कमंडलू,
काय त्या दयाघनास व्यर्थ
मागते? स्वत्व जागवील, राष्ट्र
उद्धरील जो, भूमि ही असा नवा
समर्थ मागते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1981

Tuesday, March 16, 2010

समर्थ : क्रान्ति

संहिता जुनी नवीन अर्थ मागते
अन्यथा विसर्जनास गर्त मागते
आज कोणत्या अटीत गुंतणार मी?
(भेट नेहमीच ती सशर्त मागते!)
कल्पनेस तेज, ओज, चेतना हवी,
ले़खणी सशक्त शब्द, अर्थ मागते
तोच घेउनी फिरे रिता कमंडलू,
काय त्या दयाघनास व्यर्थ
मागते? स्वत्व जागवील, राष्ट्र
उद्धरील जो, भूमि ही असा नवा
समर्थ मागते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पालखी : चक्रपाणि

'अनिवासी (पण) भारतीय' म्हणुनी
दुखर्‍या किती ओळखी डॉलरने
भरले खिसे पण मने प्रेमास का
पारखी? आहे जे विसरायचे ठरवले,
करतो उजळणी जरा (विस्मरणे
नव्हती कधीच कुठली सोपी,
मनासारखी) आषाढा, बघतोस काय
नुसते! भिजवायचे मग कुणी? 'आधी
तू, मग मी' करीत बसलो, खोळंबली
ना सखी! दुर्दैवा, इतके नकोस
विसरू बाबा स्वत:ला कधी! माझे
नाव पुरेल की तुज हवी ओळख तुझी
आणखी? आयुष्या, जगलो, तुला
भोगले - ऐटीत, राजापरी तिरडीवर
निजलो तरी मिरवले - निघते जशी
पालखी *पूर्वप्रसिद्धी:* मनोगत
दिवाळी अंक २००८.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1980

पालखी : चक्रपाणि

'अनिवासी (पण) भारतीय' म्हणुनी
दुखर्‍या किती ओळखी डॉलरने
भरले खिसे पण मने प्रेमास का
पारखी? आहे जे विसरायचे ठरवले,
करतो उजळणी जरा (विस्मरणे
नव्हती कधीच कुठली सोपी,
मनासारखी) आषाढा, बघतोस काय
नुसते! भिजवायचे मग कुणी? 'आधी
तू, मग मी' करीत बसलो, खोळंबली
ना सखी! दुर्दैवा, इतके नकोस
विसरू बाबा स्वत:ला कधी! माझे
नाव पुरेल की तुज हवी ओळख तुझी
आणखी? आयुष्या, जगलो, तुला
भोगले - ऐटीत, राजापरी तिरडीवर
निजलो तरी मिरवले - निघते जशी
पालखी *पूर्वप्रसिद्धी:* मनोगत
दिवाळी अंक २००८.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

फसगत : गिरीश कुलकर्णी

लगाल लगागा ललगाल गागा पुन्हा
एकदाचे उसवून झाले तुझे
सवयीने फसवून झाले सराइत ताना
मदमस्त तर्‍हा बहार
असावीच..कयास होता अलबत नगारे
वाजवून झाले असेच असावे तिचे
ते तसेही पटवून झाले खोट्या
कहाण्यां, खोटेच खेळ
स्वप्नांनाही मस्त फितवून
झाले लपंडाव हा संपवावा आता
तुला कितीदा निक्षून झाले
अभिनयाची कमाल केव्हढी तुझेच
कितीदा जिंकून झाले गुंतल्या
श्वासांची चर्चा पुरे मागचे
ते सारे पुसून झाले शिक्षेचा
काही पार ना उरला तुझे
गुन्हेंच नाकारून झाले
भविष्यांत फसगत पुन्हा नाही
आयुष्यांस माझे बजावून झाले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Monday, March 15, 2010

असुया धरतो वारा : गंगाधर मुटे

*असुया धरतो वारा* अधांतरी
घुटमळण्यामध्ये जन्म उरकला
सारा खूप उभारी उडण्याची पण
असुया धरतो वारा पुसतो सदा
आसवांना तो पदर भूमिचा ओला आसू
पुसता हळूच पुसतो "आली जाग
शिवारा?" रांजण भरता थकतो
खांदा पण तो रिताच उरतो पाणी
मुरते कुठे कळेना, खेळ कसा हा
न्यारा ? मोरपिसाचे रंग
लेवुनी, ढगांस तू उधळावे
ढगाळुनी या काळजासही यावा
भावपिसारा शब्दामध्ये परके
शब्द बेमालुम ते घुसती
मायबोलीच्या सुंदरतेला
काळिमा तो सारा कालपरत्वे
अनहित बुद्धी, तोल तरी ना जावा
मानवतेचा पाठपुरावा ''अभये"
अंगीकारा गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

चमकण्याचे अचानक कारण येते... : अजय अनंत जोशी

चमकण्याचे अचानक कारण येते
तिथे नेमके चंद्रास ग्रहण
येते धान्य पिकविले तू आणि मी
सारखे फरक इतकाच की तुला दळण
येते खेळू नकोस मनाशी! लक्षात
घे - हे, कि तुझ्याइतकेच मलापण
येते बदलू नये कुणीच केंव्हा
कुणाचे असते नशीब तिथे देवपण
येते घडते असेच प्रेम..! का ? कोण
जाणे .. जिथे जावे सरळ, तिथे वळण
येते हे रोजचे नाही जळणे मनाचे
येते ! कधी तुझीच आठवण येते... चल,
करूया गुंठेवारी मनाची, अन्
मला कुठे करता भांडण येते...?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1977

चमकण्याचे अचानक कारण येते... : अजय अनंत जोशी

चमकण्याचे अचानक कारण येते
तिथे नेमके चंद्रास ग्रहण
येते धान्य पिकविले तू आणि मी
सारखे फरक इतकाच की तुला दळण
येते खेळू नकोस मनाशी! लक्षात
घे - हे, कि तुझ्याइतकेच मलापण
येते बदलू नये कुणीच केंव्हा
कुणाचे असते नशीब तिथे देवपण
येते घडते असेच प्रेम..! का ? कोण
जाणे .. जिथे जावे सरळ, तिथे वळण
येते हे रोजचे नाही जळणे मनाचे
येते ! कधी तुझीच आठवण येते... चल,
करूया गुंठेवारी मनाची, अन्
मला कुठे करता भांडण येते...?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आयुष्यात रचेन एक कविता : बेफिकीर

पेटवणार मनातले धुमसते
वैफ़ल्य केव्हातरी आयुष्यात
रचेन एक कविता जाज्वल्य
केव्हातरी एकच तास कुठे समोर
असतो दिवसात तू आणि मी याहीहून
प्रदीर्घ काळ टिकवू हे शल्य
केव्हातरी घडवा रोज प्रसंग जे
शिकवती श्वासास थांबायला
आवश्यक इतकेच फ़क्त असते
कौशल्य केव्हातरी पोटार्थी
भरतात पोट गणिका निर्वस्त्र
झाल्यावरी कामार्थी उठतात
घेत अपुले शैथिल्य केव्हातरी
टाळ्या देत खुशामतीत गढलो
इतक्याचसाठी तुझ्या
अस्तित्वास तुझ्या निदान
समजो साफ़ल्य केव्हातरी
जन्मांचा उपभोग घेत बसणे ही
धोरणे आमची कंटाळून म्हणेल
देव 'चल घे कैवल्य' ... केव्हातरी
नक्की मी नसणार पूर्ण परका....
बदनाम झालो तरी नजरेतून उगाच
का बरसते..... वात्सल्य
केव्हातरी सर्वांगीण विचार
काय करता..... प्रत्येक बाबीवरी
झटझट निर्णय घेत घेत जमते....
साकल्य केव्हातरी आताशा
विरले, बरेच विटले...... वापर किती
जाहला नात्यावर अपुल्या
सुखात विलसे.... मांगल्य
केव्हातरी तू देहासच
'बेफ़िकीर' अपुल्या सर्वस्व
मानू नको मन म्हणुनी असते,
मनात उरते दौर्बल्य
केव्हातरी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1976

आयुष्यात रचेन एक कविता : बेफिकीर

पेटवणार मनातले धुमसते
वैफ़ल्य केव्हातरी आयुष्यात
रचेन एक कविता जाज्वल्य
केव्हातरी एकच तास कुठे समोर
असतो दिवसात तू आणि मी याहीहून
प्रदीर्घ काळ टिकवू हे शल्य
केव्हातरी घडवा रोज प्रसंग जे
शिकवती श्वासास थांबायला
आवश्यक इतकेच फ़क्त असते
कौशल्य केव्हातरी पोटार्थी
भरतात पोट गणिका निर्वस्त्र
झाल्यावरी कामार्थी उठतात
घेत अपुले शैथिल्य केव्हातरी
टाळ्या देत खुशामतीत गढलो
इतक्याचसाठी तुझ्या
अस्तित्वास तुझ्या निदान
समजो साफ़ल्य केव्हातरी
जन्मांचा उपभोग घेत बसणे ही
धोरणे आमची कंटाळून म्हणेल
देव 'चल घे कैवल्य' ... केव्हातरी
नक्की मी नसणार पूर्ण परका....
बदनाम झालो तरी नजरेतून उगाच
का बरसते..... वात्सल्य
केव्हातरी सर्वांगीण विचार
काय करता..... प्रत्येक बाबीवरी
झटझट निर्णय घेत घेत जमते....
साकल्य केव्हातरी आताशा
विरले, बरेच विटले...... वापर किती
जाहला नात्यावर अपुल्या
सुखात विलसे.... मांगल्य
केव्हातरी तू देहासच
'बेफ़िकीर' अपुल्या सर्वस्व
मानू नको मन म्हणुनी असते,
मनात उरते दौर्बल्य
केव्हातरी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

करा साजरे वनवास काही .... : गिरीश कुलकर्णी

****************** ****************** तसा ना सुखाचा
त्रास काही उसवती नवनवे भास
काही कशाला मनाचा कोंडमारा
कशाला हवे पथ्यास काही सुखाचा
असे हा मंत्र साधा करा साजरे
वनवास काही कसा इभ्रतीचा तोल
गेला मिळाले असे फर्मास काही
जगण्या अपात्रच जे तयांच्या
तिजोरीत भरपुर खास काही
जुळावी मनें..ओठी जुळावे
मिटावे मुके संन्यास काही मला
वाटले जिंकून झाले नजर मागते
विश्वास काही लळा लावुनी
गेल्या क्षणांनो चला आठवू
प्रवास काही इशारे नभाचे
ओळखीचे तिथे फाटके दुर्वास
काही हसावे जगाने बस हसावे नको
दान मैत्रेयास काही *******************
*******************
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1975

करा साजरे वनवास काही.... : गिरीश कुलकर्णी

****************** ****************** तसा ना सुखाचा
त्रास काही उसवती नवनवे भास
काही कशाला मनाचा कोंडमारा
कशाला हवे पथ्यास काही सुखाचा
असे हा मंत्र साधा करा साजरे
वनवास काही कसा इभ्रतीचा तोल
गेला मिळाले असे फर्मास काही
जगण्या अपात्रच जे तयांच्या
तिजोरीत मात्र खास काही
दुरावा हवातर ठेवु; मात्र
मिटावे मुके संन्यास काही मला
वाटले जिंकून झाले नजर मागते
विश्वास काही लळा लावुनी
गेल्या क्षणांनो चला आठवू
प्रवास काही इशारे नभाचे
ओळखीचे तिथे फाटके दुर्वास
काही हसावे जगाने बस हसावे नको
दान मैत्रेयास काही *******************
*******************
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1972

रिताच पेला : अभिषेक दीपक कासोदे

पाऊस वादळाचा सारे कुटून गेला,
भा॑बावल्या जिवाला वारा
लुटून गेला !.....१ हाती अखेर
माझ्या आला रिताच पेला खोटेच
झि॑गताना तोही फुटून गेला
!.......२ सोडून मोह सारे, केली
तुझीच इच्छा तेव्हाच नेमकासा
तारा तुटून गेला !........३ त्या
मैफिलीत, साधा ऐकून शेर माझा
शेजारचा कवी का रागे उठून गेला
?......४ कारागॄहात, आम्ही एकाच
सर्व होतो झेलून थू॑क
'त्या॑ची', जो तो सुटून गेला !..५
आजन्म ना कळाले, देहात जीव
माझ्या केव्हा कुठून आला ?
केव्हा कुठून गेला ?..६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1974

करा साजरे वनवास काही .... : गिरीश कुलकर्णी

****************** ****************** तसा ना सुखाचा
त्रास काही उसवती नवनवे भास
काही कशाला मनाचा कोंडमारा
कशाला हवे पथ्यास काही सुखाचा
असे हा मंत्र साधा करा साजरे
वनवास काही कसा इभ्रतीचा तोल
गेला मिळाले असे फर्मास काही
जगण्या अपात्रच जे तयांच्या
तिजोरीत भरपुर खास काही
जुळावी मनें..ओठी जुळावे
मिटावे मुके संन्यास काही मला
वाटले जिंकून झाले नजर मागते
विश्वास काही लळा लावुनी
गेल्या क्षणांनो चला आठवू
प्रवास काही इशारे नभाचे
ओळखीचे तिथे फाटके दुर्वास
काही हसावे जगाने बस हसावे नको
दान मैत्रेयास काही *******************
*******************
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

रिताच पेला : अभिषेक दीपक कासोदे

पाऊस वादळाचा सारे कुटून गेला,
भा॑बावल्या जिवाला वारा
लुटून गेला !.....१ हाती अखेर
माझ्या आला रिताच पेला खोटेच
झि॑गताना तोही फुटून गेला
!.......२ सोडून मोह सारे, केली
तुझीच इच्छा तेव्हाच नेमकासा
तारा तुटून गेला !........३ त्या
मैफिलीत, साधा ऐकून शेर माझा
शेजारचा कवी का रागे उठून गेला
?......४ कारागॄहात, आम्ही एकाच
सर्व होतो झेलून थू॑क
'त्या॑ची', जो तो सुटून गेला !..५
आजन्म ना कळाले, देहात जीव
माझ्या केव्हा कुठून आला ?
केव्हा कुठून गेला ?..६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

रांगले होते : अनिल रत्नाकर

शिकलेल्या मेंदूला बाजारी
मांडले होते परदेशी पैशासाठी
ज्ञानी भांडले होते सुख
पाण्या पोराने नातेही लांघले
होते थकलेल्या बापाने जीवाला
सांडले होते गरिबीच्या
शापाने दैवाला गांजले होते
भलत्या हावेला स्वार्थाने
ओलांडले होते बघणारे वेडी
स्वप्ने सारे आंधळे होते
नसत्या आशेला त्या काळाने
कांडले होते परक्या देशाच्या
त्या मीठाने बांधले होते
फसव्या प्रेमाचे ते देखावे
मांडले होते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1970

ऋतुंची ऐकली कुजबूज मी : बेफिकीर

ऋतुंची ऐकली कुजबूज मी...
लावण्य आल्यावर मला कळवायचे
नाहीस का तारुण्य आल्यावर?
जगामध्ये मला धाडायचे होतेस
देवा तू...... हवा तो चेहरा
धारायचे नैपुण्य आल्यावर
सुखे येतात कुठलाही इतर
पर्याय नसला की उजवती लेक
कोठेही जशी वैगुण्य आल्यावर
अता वाल्मीकि वाल्या जाहला,.....
हसली मुले बाळे कुणी वाटेकरी
नव्हता नशीबी पुण्य आल्यावर
नको पाहूस नवलाने, तुझी काही
चुकी नाही सरावाने उजळतो मी
अता कारुण्य आल्यावर टीप -
मतल्यात अलामत सूट
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1971

करा साजरे वनवास काही.... : गिरीश कुलकर्णी

****************** ****************** तसा ना सुखाचा
त्रास काही उसवती नवनवे भास
काही कशाला मनाचा कोंडमारा
कशाला हवे पथ्यास काही सुखाचा
असे हा मंत्र साधा करा साजरे
वनवास काही कसा इभ्रतीचा तोल
गेला मिळाले असे फर्मास काही
जगण्या अपात्रच जे तयांच्या
तिजोरीत मात्र खास काही
दुरावा हवातर ठेवु; मात्र
मिटावे मुके संन्यास काही मला
वाटले जिंकून झाले नजर मागते
विश्वास काही लळा लावुनी
गेल्या क्षणांनो चला आठवू
प्रवास काही इशारे नभाचे
ओळखीचे तिथे फाटके दुर्वास
काही हसावे जगाने बस हसावे नको
दान मैत्रेयास काही *******************
*******************
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1972

साजरे करा वनवास काही... : गिरीश कुलकर्णी

****************** ****************** तसा ना सुखाचा
त्रास काही उसवती नवनवे भास
काही कशाला मनाचा कोंडमारा
कशाला हवे पथ्यास काही सुखाचा
असे हा मंत्र साधा करा साजरे
वनवास काही कसा इभ्रतीचा तोल
गेला मिळाले असे फर्मास काही
जगण्या अपात्रच जे तयांच्या
तिजोरीत मात्र खास काही
दुरावा हवातर ठेवु; मात्र
मिटावे मुके संन्यास काही मला
वाटले जिंकून झाले नजर मागते
विश्वास काही लळा लावुनी
गेल्या क्षणांनो चला आठवू
प्रवास काही इशारे नभाचे
ओळखीचे तिथे फाटके दुर्वास
काही हसावे जगाने बस हसावे नको
दान मैत्रेयास काही *******************
*******************
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

करा साजरे वनवास काही.... : गिरीश कुलकर्णी

****************** ****************** तसा ना सुखाचा
त्रास काही उसवती नवनवे भास
काही कशाला मनाचा कोंडमारा
कशाला हवे पथ्यास काही सुखाचा
असे हा मंत्र साधा करा साजरे
वनवास काही कसा इभ्रतीचा तोल
गेला मिळाले असे फर्मास काही
जगण्या अपात्रच जे तयांच्या
तिजोरीत मात्र खास काही
दुरावा हवातर ठेवु; मात्र
मिटावे मुके संन्यास काही मला
वाटले जिंकून झाले नजर मागते
विश्वास काही लळा लावुनी
गेल्या क्षणांनो चला आठवू
प्रवास काही इशारे नभाचे
ओळखीचे तिथे फाटके दुर्वास
काही हसावे जगाने बस हसावे नको
दान मैत्रेयास काही *******************
*******************
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ऋतुंची ऐकली कुजबूज मी : बेफिकीर

ऋतुंची ऐकली कुजबूज मी...
लावण्य आल्यावर मला कळवायचे
नाहीस का तारुण्य आल्यावर?
जगामध्ये मला धाडायचे होतेस
देवा तू...... हवा तो चेहरा
धारायचे नैपुण्य आल्यावर
सुखे येतात कुठलाही इतर
पर्याय नसला की उजवती लेक
कोठेही जशी वैगुण्य आल्यावर
अता वाल्मीकि वाल्या जाहला,.....
हसली मुले बाळे कुणी वाटेकरी
नव्हता नशीबी पुण्य आल्यावर
नको पाहूस नवलाने, तुझी काही
चुकी नाही सरावाने उजळतो मी
अता कारुण्य आल्यावर टीप -
मतल्यात अलामत सूट
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

..... पुन्हा पुन्हा ! : जयश्री अंबासकर

दाव तोच जीवना लावतो पुन्हा
पुन्हा मृत्युला जगायला
शिकवतो पुन्हा पुन्हा हर
गुन्ह्यात मी तुला पाहतो
पुन्हा पुन्हा दाखल्यात
बोलणे टाळतो पुन्हा पुन्हा
चांदणी कधी कुण्या अंबरास भार
ना चंद्र मग उगाच का हरवतो
पुन्हा पुन्हा आसवे न ढाळली मी
कधीच पांगळी का तिच्यापुढेच
मी भेकतो पुन्हा पुन्हा माज ही
जुनाच शिरजोर आज ती पुन्हा आग
तीच मी परी पोळतो पुन्हा
पुन्हा हां...कबूल दुश्मनी
जन्मजात लाभली बांध घालुनी
दुवा सांधतो पुन्हा पुन्हा
हात जोडुनी उभे सौख्य मजपुढे
सदा व्यर्थ दशदिशात मी शोधतो
पुन्हा पुन्हा जयश्री
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1964

कवी : ऋत्विक फाटक

अजून मेघांत वीज जेव्हा
थरारताहे तुझ्या स्मृतीने
तसाच मीही शहारताहे! जरी
तुझ्यावाचुनी फुले ही मलूल
झाली, तुझ्या स्मृतीने अजूनही
मी तरारताहे! अता तमाचे उगाच
कारण नकोस सांगू पहा पुन्हा हे
नभांग सारे उजाडताहे! असाच
जातो जिथे दिशा नेतसे तिथे मी,
अजून दैवावरी तरी मी
विसावताहे! गुमान जो तो जुनाट
वाटांवरून गेला खुळाच तो जो
इथे नवी वाट काढताहे! कुणी
म्हणे हा कवी अताशा लिहीत नाही
कुणास सांगू मनातले जे
निखारताहे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1969

Sunday, March 14, 2010

रांगले होते : अनिल रत्नाकर

शिकलेल्या मेंदूला बाजारी
मांडले होते परदेशी पैशासाठी
ज्ञानी भांडले होते सुख
पाण्या पोराने नातेही लांघले
होते थकलेल्या बापाने जीवाला
सांडले होते गरिबीच्या
शापाने दैवाला गांजले होते
भलत्या हावेला स्वार्थाने
ओलांडले होते बघणारे वेडी
स्वप्ने सारे आंधळे होते
नसत्या आशेला त्या काळाने
कांडले होते परक्या देशाच्या
त्या मीठाने बांधले होते
फसव्या प्रेमाचे ते देखावे
मांडले होते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, March 13, 2010

कवी : ऋत्विक फाटक

अजून मेघांत वीज जेव्हा
थरारताहे तुझ्या स्मृतीने
तसाच मीही शहारताहे! जरी
तुझ्यावाचुनी फुले ही मलूल
झाली, तुझ्या स्मृतीने अजूनही
मी तरारताहे! अता तमाचे उगाच
कारण नकोस सांगू पहा पुन्हा हे
नभांग सारे उजाडताहे! असाच
जातो जिथे दिसा नेतसे तिथे मी,
अजून दैवावरी तरी मी
विसावताहे! गुमान जो तो जुनाट
वाटांवरून गेला खुळाच तो जो
इथे नवी वाट काढताहे! कुणी
म्हणे हा कवी अताशा लिहीत नाही
कुणास सांगू मनातले जे
निखारताहे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1969

कवी : ऋत्विक फाटक

अजून मेघांत वीज जेव्हा
थरारताहे तुझ्या स्मृतीने
तसाच मीही शहारताहे! जरी
तुझ्यावाचुनी फुले ही मलूल
झाली, तुझ्या स्मृतीने अजूनही
मी तरारताहे! अता तमाचे उगाच
कारण नकोस सांगू पहा पुन्हा हे
नभांग सारे उजाडताहे! असाच
जातो जिथे दिसा नेतसे तिथे मी,
अजून दैवावरी तरी मी
विसावताहे! गुमान जो तो जुनाट
वाटांवरून गेला खुळाच तो जो
इथे नवी वाट काढताहे! कुणी
म्हणे हा कवी अताशा लिहीत नाही
कुणास सांगू मनातले जे
निखारताहे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Friday, March 12, 2010

बोलणे माझे ... : अजय अनंत जोशी

बोलणे माझे निखार्‍यातून आहे
सावली तितकीच हृदयातून आहे
भाग्य मिळवायास आहे फार सोपे
फक्त तिथला मार्ग काट्यातून
आहे घेतली आहे कुठे मी
आजसुद्धा..? ही नशा माझ्याच
जगण्यातून आहे भेट होते रोजची
, पण प्रश्न उरतो... आजही संवाद
दारातून आहे भय कुणाला वाटले
इतके कधी ? जे - आपल्या एकत्र
येण्यातून आहे.... भांडणे, एकत्र
येणे रोज होते गाठ मैत्रीचीच
अफलातून आहे शेर कुठला मी कधी
रचलाच नव्हता भाव आला फक्त....
जो आतून आहे आपलेपण "आपला"
म्हणण्यात नाही... नेहमी
म्हणता किती...? यातून आहे **
मतल्यासाठी काफियात छोटी सूट
घेतली आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1968

बोलणे माझे ... : अजय अनंत जोशी

बोलणे माझे निखार्‍यातून आहे
सावली तितकीच हृदयातून आहे
भाग्य मिळवायास आहे फार सोपे
फक्त तिथला मार्ग काट्यातून
आहे घेतली आहे कुठे मी
आजसुद्धा..? ही नशा माझ्याच
जगण्यातून आहे भेट होते रोजची
, पण प्रश्न उरतो... आजही संवाद
दारातून आहे भय कुणाला वाटले
इतके कधी ? जे - आपल्या एकत्र
येण्यातून आहे.... भांडणे, एकत्र
येणे रोज होते गाठ मैत्रीचीच
अफलातून आहे शेर कुठला मी कधी
रचलाच नव्हता भाव आला फक्त....
जो आतून आहे आपलेपण "आपला"
म्हणण्यात नाही... नेहमी
म्हणता किती...? यातून आहे **
मतल्यासाठी काफियात छोटी सूट
घेतली आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

जशा कैक होत्या व्यथा गोंदलेल्या : श्यामली

सुचावे न काही रुचावे मनासी
अशी हाय कोठून येते उदासी?
अबोलीपरी गंध घ्यावा मिटोनी
अताशा असे वाटते मोग-यासी न
कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?
उगवती नि ढळती कुठे चंद्रतारे?
उमजते न काही अता अंबरासी जशा
कैक होत्या व्यथा गोंदलेल्या
तसे नोंदले मी तुलाही समासी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1966

Thursday, March 11, 2010

गप्प नसती लोक काही नेमके पाहूनही : सोनाली जोशी

गप्प नसती लोक काही नेमके
पाहूनही शोधती खोली जळाची ते
दगड टाकूनही.. तापते ,भेगाळते
ती , ठेचली जाते कधी ही धरा
फुलते परंतू एवढे सोसूनही
वादळाची एवढी का वाटते भीती
तुला बदलले ना सत्य कोणी फार
घोंघावूनही.. झोत वार्‍याचा
जसा येतो तशी उडती फुले.. तू
जिथे जातो तिथे पोचेन मी
...थांबूनही.. का तुझ्या
बोलावल्या तू आज येथे
मैत्रिणी? चूक माझी मान्य केली
नाक मी रगडूनही .. ठेवते केवळ
तुझा मी चेहरा डोळयापुढे मन
भरत नाहीच इतके सारखे
पाहूनही.. दूरदेशीच्या कथा अन
माणसे जर चांगली- एकटेपण का
म्हणे छळते तिथे राहूनही?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1967

गप्प नसती लोक काही नेमके पाहूनही : सोनाली जोशी

गप्प नसती लोक काही नेमके
पाहूनही शोधती खोली जळाची ते
दगड टाकूनही.. तापते ,भेगाळते
ती , ठेचली जाते कधी ही धरा
फुलते परंतू एवढे सोसूनही
वादळाची एवढी का वाटते भीती
तुला बदलले ना सत्य कोणी फार
घोंघावूनही.. झोत वार्‍याचा
जसा येतो तशी उडती फुले.. तू
जिथे जातो तिथे पोचेन मी
...थांबूनही.. का तुझ्या
बोलावल्या तू आज येथे
मैत्रिणी? चूक माझी मान्य केली
नाक मी रगडूनही .. ठेवते मी केवळ
तुझा चेहरा डोळयापुढे मन भरत
नाहीच इतके सारखे पाहूनही..
दूरदेशीच्या कथा अन माणसे जर
चांगली- एकटेपण का म्हणे छळते
तिथे राहूनही?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1967

गप्प नसती लोक काही नेमके पाहूनही : सोनाली जोशी

गप्प नसती लोक काही नेमके
पाहूनही शोधती खोली जळाची ते
दगड टाकूनही.. तापते ,भेगाळते
ती , ठेचली जाते कधी ही धरा
फुलते परंतू एवढे सोसूनही
वादळाची एवढी का वाटते भीती
तुला बदलले ना सत्य कोणी फार
घोंघावूनही.. झोत वार्‍याचा
जसा येतो तशी उडती फुले.. तू
जिथे जातो तिथे पोचेन मी
...थांबूनही.. का तुझ्या
बोलावल्या तू आज येथे
मैत्रिणी? चूक माझी मान्य केली
नाक मी रगडूनही .. ठेवते मी केवळ
तुझा चेहरा डोळयापुढे मन भरत
नाहीच इतके सारखे पाहूनही..
दूरदेशीच्या कथा अन माणसे जर
चांगली- एकटेपण का म्हणे छळते
तिथे राहूनही?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

जशा कैक होत्या व्यथा गोंदलेल्या : श्यामली

सुचावे न काही रुचावे मनासी
अशी हाय कोठून येते उदासी?
अबोलीपरी गंध घ्यावा मिटोनी
अताशा असे वाटते मोग-यासी न
कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?
उगवती नि ढळती कुठे चंद्रतारे?
उमजते न काही अता अंबरासी जशा
कैक होत्या व्यथा गोंदलेल्या
तसे नोंदले मी तुलाही समासी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

एक गझल.. नाव सुचत नाही. : ऋत्विक फाटक

अजून मेघांत वीज जेव्हा
थरारताहे तुझ्या स्मृतीने
तसाच मीही शहारताहे! जरी
तुझ्यावाचुनी फुले ही मलूल
झाली, तुझ्या स्मृतीने अजूनही
मी तरारताहे! अता तमाचे उगाच
कारण नकोस सांगू पहा पुन्हा हे
नभांग सारे उजाडताहे! असाच
जातो जिथे दिसा नेतसे तिथे मी,
अजून दैवावरी तरी मी
विसावताहे! गुमान जो तो जुनाट
वाटांवरून गेला खुळाच तो जो
इथे नवी वाट काढताहे! कुणी
म्हणे हा कवी अताशा लिहीत नाही
कुणास सांगू मनातले जे
निखारताहे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Wednesday, March 10, 2010

..... पुन्हा पुन्हा ! : जयश्री अंबासकर

*दाव तोच जीवना लावतो पुन्हा
पुन्हा मृत्युला जगायला
शिकवतो पुन्हा पुन्हा चांदणी
कधी कुण्या अंबरास भार ना
चंद्र मग उगाच का हरवतो पुन्हा
पुन्हा आसवे न ढाळली मी कधीच
पांगळी का तिच्यापुढेच मी
भेकतो पुन्हा पुन्हा माज ही
जुनाच शिरजोर आज ती पुन्हा आग
तीच मी परी पोळतो पुन्हा
पुन्हा हां...कबूल दुश्मनी
जन्मजात लाभली बांध घालुनी
दुवा सांधतो पुन्हा पुन्हा
हात जोडुनी उभे सौख्य मजपुढे
सदा व्यर्थ दशदिशात मी शोधतो
पुन्हा पुन्हा जयश्री *
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1964

..... पुन्हा पुन्हा ! : जयश्री अंबासकर

*दाव तोच जीवना लावतो पुन्हा
पुन्हा मृत्युला जगायला
शिकवतो पुन्हा पुन्हा चांदणी
कधी कुण्या अंबरास भार ना
चंद्र मग उगाच का हरवतो पुन्हा
पुन्हा आसवे न ढाळली मी कधीच
पांगळी का तिच्यापुढेच मी
भेकतो पुन्हा पुन्हा माज ही
जुनाच शिरजोर आज ती पुन्हा आग
तीच मी परी पोळतो पुन्हा
पुन्हा हां...कबूल दुश्मनी
जन्मजात लाभली बांध घालुनी
दुवा सांधतो पुन्हा पुन्हा
हात जोडुनी उभे सौख्य मजपुढे
सदा व्यर्थ दशदिशात मी शोधतो
पुन्हा पुन्हा जयश्री *
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

हात माझे फुलांनी ही पोळले होते..... : खलिश

हात माझे फुलांनी ही पोळले
होते पावसाचे फुवारे ही बोचले
होते..... रेशमी बंधने ही फासा
परी झाली केवड्याला भुजंगानी
वेढले होते.... रोज़ मी वाट
त्याची पाहू किती आता ? मी च
स्वप्ना मधे त्याला चोरले
होते..... दुखः का एवढे भारी
वाटते आता ? केशराच्या परागानी
तोलले होते..... घेत आहे
मद्यपींची काळजी आता कंठ
ज्यांचे दुधाने ही पोळले
होते..... ` ख़लिश ' - विठ्ठल
घारपुरे / १०-०३-२०१०.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1961

मी क्धी ना अड्वले : अनिल रत्नाकर

घाव ते सारे, मी कधी ना अडवले
भाव ते सारे, मी कधी ना अडवले मी
शिडाची माझ्या, दिशा नीट केली
वाहते वारे, मी कधी ना अडवले
पूल ना भिंती बांधल्या तू
कशाला? माज ते सारे, मी कधी ना
अडवले आवडाया मी लागलो आज तूला
प्रेम ते सारे, मी कधी ना अडवले
शोधण्या मोती, खोलले शिंपले मी
साज ते सारे, मी कधी ना अडवले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1962

संताप : काव्यरसिक

संताप
----------------------------------------------------------------- हा
नसे अभ्यास आणि हा नसे आनंदही,
गीत हा संताप माझा आतला
आवाजही.... कैकदा प्रत्येकवेळा
मी जरी नाकारले, गीत आहे प्राण
माझा घेतलेला श्वासही...
भोगलेले शाप सारे मोजले नाही
कधी, लेखणी उ:शाप आहे आसरा
आधारही... का सुखाला हाक देण्या
शब्द होते धावले, दूर गेले
स्वप्न झाले पोरके आभासही... मी
ईमाने डाव माझा खेळलो होतो
जरी, हारलो सारेच आता घेतलेला
शापही..... मी असा जाहीरतेने
पेटलो होतो कुठे? शेवटी मी
पेटताना जाळले आकाशही....
--------------------------------------------------------नचिकेत
भिंगार्डे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1952

मी क्धी ना अड्वले : अनिल रत्नाकर

'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

मी क्धी ना अड्वले : अनिल रत्नाकर

घाव ते सारे, मी कधी ना अडवले
भाव ते सारे, मी कधी ना अडवले मी
शिडाची माझ्या, दिशा नीट केली
वाहते वारे, मी कधी ना अडवले
पूल ना भिंती बांधल्या तू
कशाला? माज ते सारे, मी कधी ना
अडवले आवडाया मी लागलो आज तूला
प्रेम ते सारे, मी कधी ना अडवले
शोधण्या मोती, खोलले शिंपले मी
साज ते सारे, मी कधी ना अडवले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

हात माझे फुलांनी ही पोळले होते..... : खलिश

हात माझे फुलांनी ही पोळले
होते पावसाचे फुवारे ही बोचले
होते..... रेशमी बंधने ही फासा
परी झाली केवड्याला भुजंगानी
वेढले होते.... रोज़ मी वाट
त्याची पाहू किती आता ? मी च
स्वप्ना मधे त्याला चोरले
होते..... दुखः का एवढे भारी
वाटते आता ? केशराच्या परागानी
तोलले होते..... घेत आहे
मद्यपींची काळजी आता कंठ
ज्यांचे दुधाने ही पोळले
होते..... ` ख़लिश ' - विठ्ठल
घारपुरे / १०-०३-२०१०.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

भक्तीविभोर....!! : गंगाधर मुटे

*भक्तीविभोर....!!* चंद्रास
ग्रासतांना अंधार घोर झाला
संधी चिकार येता तारा मुजोर
झाला आमंत्रणे मिळाली त्या
सर्व मूषकांना पंक्तीस साह्य
व्हावे बोक्यास पोर झाला
दूधादह्यास आता कान्हा नशीब
नाही हंडी कवेत ज्यांच्या
बाहूत जोर झाला टाळूवरील लोणी
खायास गुंतला जो सत्कार पात्र
तोची मशहूर थोर झाला प्रेमात
वारसांच्या स्वहिता भुलून
गेला नात्यास भार होता
स्वजनात चोर झाला यावे तसेच
जावे ना 'अभय'दान कोणा मृत्यू
समीप येता भक्तीविभोर झाला
गंगाधर मुटे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1959

काळानुरुप रचलेल्या अन नंतर कालबाह्य होणार्‍या गझलांविषयी...... : कैलास

मागे एका गझलेतिल प्रतिसादात
चित्तरंजन भट म्हणाल्याचे
स्मरते की व्यक्तिसापेक्ष
रचलेला शेर अथवा गझल ही काळ
पालटल्यानंतर अथवा तो प्रसंग
विस्म्रुतीत गेल्यावर
अपेक्षित परिणाम येत
नाही......परंतु कालच वाचनात
शिवाजि जवरे यांची ही गझल
आली.....२००४ मध्ये रचलेली ही
गझल.....आजही हातोडा आहे.....
कुणाच्या 'बा'सही नाही कळे-१२
मतिवाला पडे-लोळे तरीही ना
मळे-१२ मतीवाला. कसाही वाजवी
पावा कधी उजवा कधी डावा जिथे
लोणि दिसे तेथे वळे-१२ मतीवाला
तसा हा लाल किल्ल्याच्या
उभ्या दारात ना मावे प्रसंगी
चाळणीतुनही गळे-१२ मतीवाला
उभ्या ओसाड या रानी बघा तो
दावतो पाणी म्हणे खोट्या
तरंगांना-तळे-१२ मतीवाला
उसाला नी कपाशीला किती मी घाम
शिंपावा? करे मिर्ची न
खुर्चीचे खळे १२-मतीवाला
सकाळी फेकुनी देतो दुपारी
वेचुनी घेतो पुन्हा रात्री
वडे त्याचे तळे-१२ मतीवाला
कधीचे बांधुनी आहे बघा बाशिंग
गुडघ्याला- कधी भरती म्हणे
घटका-पळे-१२ मतीवाला कधीचे
लोटतो आम्ही-बघा दिल्लीकडे
याला फिरुनी हा इथे वाळू
दळे-१२ मतीवाला विदेशिचा नको
गुत्ता म्हणे मी काटला पत्ता-
पुन्हा का त्याच वाटेने पळे-१२
मतीवाला? --शिवाजि जवरे...."आवेग "
गझल संग्रह्,किर्ति
प्रकाशन्,औरंगाबाद-२००४
कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/1960