Friday, December 31, 2010

कळा लागल्या : क्रान्ति

कळा लागल्या पार आतून होत्या
किती यातना खोल दाटून होत्या!
जरी घाव आता उभारून आला,
मुळाखालच्या वेदना जून
होत्या तुला पाहता मी मलाही
भुलावे, अशा सूचना काळजातून
होत्या! कशी बाग माझी मला
सापडावी? कळ्या वेगळा गंध
माळून होत्या मला हारण्याचीच
संधी मिळाली, तुझ्या सोंगट्या
डाव साधून होत्या! जगावेगळे
भाग्य दारात आले, [तशा चाहुली
कालपासून होत्या!] तुझ्या
अंगणी सावल्या या कुणाच्या
सुखाची खुळी आस लावून होत्या?
कुणाला, किती, कोणते दु:ख
द्यावे? मुक्या कुंडल्या सर्व
जाणून होत्या कशाची सजा आणि
माफी कशाची? चुका फक्त माझ्याच
हातून होत्या!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2481

कळा लागल्या : क्रान्ति

कळा लागल्या पार आतून होत्या
किती यातना खोल दाटून होत्या!
जरी घाव आता उभारून आला,
मुळाखालच्या वेदना जून
होत्या तुला पाहता मी मलाही
भुलावे, अशा सूचना काळजातून
होत्या! कशी बाग माझी मला
सापडावी? कळ्या वेगळा गंध
माळून होत्या मला हारण्याचीच
संधी मिळाली, तुझ्या सोंगट्या
डाव साधून होत्या! जगावेगळे
भाग्य दारात आले, [तशा चाहुली
कालपासून होत्या!] तुझ्या
अंगणी सावल्या या कुणाच्या
सुखाची खुळी आस लावून होत्या?
कुणाला, किती, कोणते दु:ख
द्यावे? मुक्या कुंडल्या सर्व
जाणून होत्या कशाची सजा आणि
माफी कशाची? चुका फक्त माझ्याच
हातून होत्या!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

डोळ्यात अडकली स्वप्ने.. : बहर

डोळ्यात अडकली स्वप्ने..
रक्तात हरवली गाणी.. हा चंद्र
पुन्हा पुनवेचा.. ही फिरून तीच
विराणी.. हळवासा स्पर्ष तुझा
तो .. आठवतो आज तनूला.. अलवार बोल
अजुनीही.. मांडती तुझी
गार्‍हाणी! तू गेल्यावर
जाणवले.. तू जाता जाता मागे..
ठेवलेस आसवमोती.. अन स्वप्ने
ही अनवाणी! बागेतच फुलतो आता..
बाजार फुलांचा मोठा.. हा उदिम
'वेगळा' आहे, सोडुन जनरीत
पुराणी! ही पुरे वर्णने आता,
ओघळणार्‍या घावांची.. का
कथा-व्यथा सांगावी? जखमांची
तीच कहाणी! -- बहर. ३१/१२/२०१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Thursday, December 30, 2010

डोळ्यात अडकली स्वप्ने.. : बहर

डोळ्यात अडकली स्वप्ने,
रक्तात हरवली गाणी.. हा चंद्र
पुन्हा पुनवेचा, ही तीच फिरून
विराणी.. हळुवार तुझा तो
स्पर्ष, आठवतो आज तनूला.. अलवार
बोल अजुनीही..मांडती तुझी
गार्‍हाणी! तू गेल्यावर
जाणवले, तू जाता जाता मागे..
ठेवलेस आसवमोती, अन् स्वप्ने
ही अनवाणी.. बागेतच फुलतो आता,
बाजार फुलांचा मोठा.. हा उदीम
'वेगळा' आहे, सोडुन जनरीत
पुराणी! का करू वर्णने आता,
ओघळणार्‍या घावांची? का
कथा-व्यथा सांगावी? जखमांची
तीच कहाणी! -- बहर. ३१/१२/२०१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Wednesday, December 29, 2010

अबोला गाजला होता : मयुरेश साने

तुला पाहून माझा शब्द - तेव्हा
लाजला होता मुका राहुनही मझा -
अबोला गाजला होता तुझा तो
स्पर्श चंदेरी -तुझा तो हात
पुनवेचा उन्हाचा हात ही माझा -
अचानक भाजला होता जरी बेताल मी
आहे - नव्हे हा कैफ मदिरेचा
तिने सौंदर्य वर्खाचाच -
प्याला पाजला होता तुझा
मुखचंद्रमा पाहून मुखडा
गाइला होता चेहरा रोजचा दु:खी -
सुखाने माजला होता असे
स्वप्नात ही व्हावे ? तुला मी
फूल देताना घड्याळातून
काटेरी -गजर ही वाजला होता मला
पाहून आताशा - म्हणे हा आरसा
मजला असा मयुरेश नाही पाहिला -
जो आजला होता. मयुरेश
साने...दि...२९-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2478

अबोला गाजला होता : मयुरेश साने

तुला पाहून माझा शब्द - तेव्हा
लाजला होता मुका राहुनही मझा -
अबोला गाजला होता तुझा तो
स्पर्श चंदेरी -तुझा तो हात
पुनवेचा उन्हाचा हात ही माझा -
अचानक भाजला होता जरी बेताल मी
आहे - नव्हे हा कैफ मदिरेचा
तिने सौंदर्य वर्खाचाच -
प्याला पाजला होता तुझा
मुखचंद्रमा पाहून मुखडा
गाइला होता चेहरा रोजचा दु:खी -
सुखाने माजला होता असे
स्वप्नात ही व्हावे ? तुला मी
फूल देताना घड्याळातून
काटेरी -गजर ही वाजला होता मला
पाहून आताशा - म्हणे हा आरसा
मजला असा मयुरेश नाही पाहिला -
जो आजला होता. मयुरेश
साने...दि...२९-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सोकावलेल्या अंधाराला इशारा : गंगाधर मुटे

*सोकावलेल्या अंधाराला इशारा*
सोकावलेल्या अंधाराला, इशारा
आज कळला पाहिजे वादळ येऊ दे
कितीही पण, हा दीप आज जळला
पाहिजे आंब्याला मानायचे
कांदा, किती काळ असेच चालायचे?
डोळे उघडून तू वाग जरा, नकोसा
वाद टळला पाहिजे गाय इकडे आणि
कास तिकडे, चारा मी घालायचा
कुठवर? कधीतरी इकडे; या बाजूस,
दुधाचा थेंब वळला पाहिजे
प्रवेशदाराचा ताबा घेत, का उभा
ठाकला आहेस तू? माझा प्रवेश
नाकारणारा, इरादा तुझा ढळला
पाहिजे आता थोडे बोलू दे मला,
ऐकणे तुही शिकायला हवे हे
आवश्यक नाही की तूच, दरवेळेस
बरळला पाहिजे निर्भीडतेने
'अभय' असा तू, यज्ञकार्य असेच
चालू ठेव ग्रहणापायी
झाकोळलेला, चंद्र आता उजळला
पाहिजे . . गंगाधर मुटे
..................................................................
शिकायला हवे(स), बरळला पाहिजे(स)
येथे व्याकरण सुट घेतलीय.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2477

Tuesday, December 28, 2010

सोकावलेल्या अंधाराला इशारा : गंगाधर मुटे

*सोकावलेल्या अंधाराला इशारा*
सोकावलेल्या अंधाराला, इशारा
आज कळला पाहिजे वादळ येऊ दे
कितीही पण, हा दीप आज जळला
पाहिजे आंब्याला मानायचे
कांदा, किती काळ असेच चालायचे?
डोळे उघडून तू वाग जरा, नकोसा
वाद टळला पाहिजे गाय इकडे आणि
कास तिकडे, चारा मी घालायचा
कुठवर? कधीतरी इकडे; या बाजूस,
दुधाचा थेंब वळला पाहिजे
प्रवेशदाराचा ताबा घेत, का उभा
ठाकला आहेस तू? माझा प्रवेश
नाकारणारा, इरादा तुझा ढळला
पाहिजे आता थोडे बोलू दे मला,
ऐकणे तुही शिकायला हवे हे
आवश्यक नाही की तूच, दरवेळेस
बरळला पाहिजे निर्भीडतेने
'अभय' असा तू, यज्ञकार्य असेच
चालू ठेव ग्रहणापायी
झाकोळलेला, चंद्र आता उजळला
पाहिजे . . गंगाधर मुटे
..................................................................
शिकायला हवे(स), बरळला पाहिजे(स)
येथे व्याकरण सुट घेतलीय.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Monday, December 27, 2010

लोक हरवले होते......... : स्नेहदर्शन

जगात सार्‍या फिरता फिरता खूप
सोसले होते परके होउन मलाच
माझे तीर टोचले होते एक किनारा
दिसला नाही,नाही दिसली नौका
सागरात मग होत राहिला
अश्रुंचा ही धोका. कुठे बघावे
कळले नाही लोक हरवले होते.........
तुझी नी माझी सोबत गेली
स्वप्नांची ही माती कुणास
बोलु सखा सोबती कशास जोडू नाती
मला बघोनी व्यथेस तेंव्हा दु:ख
जाहले होते........ मला सोडुनी
कोणी माझ्या सोबत वाळले नाही
मीच राहिलो माझा कैसा मलाच
कळले नाही एकाकीपण दैवाने मज
असे वाहिले होते........
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2470

लोक हरवले होते......... : स्नेहदर्शन

जगात सार्‍या फिरता फिरता खूप
सोसले होते परके होउन मलाच
माझे तीर टोचले होते एक किनारा
दिसला नाही,नाही दिसली नौका
सागरात मग होत राहिला
अश्रुंचा ही धोका. कुठे बघावे
कळले नाही लोक हरवले होते.........
तुझी नी माझी सोबत गेली
स्वप्नांची ही माती कुणास
बोलु सखा सोबती कशास जोडू नाती
मला बघोनी व्यथेस तेंव्हा दु:ख
जाहले होते........ मला सोडुनी
कोणी माझ्या सोबत वाळले नाही
मीच राहिलो माझा कैसा मलाच
कळले नाही एकाकीपण दैवाने मज
असे वाहिले होते........
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2470

मयुरेश अजुनी ताठ आहे : मयुरेश साने

शालीन इतका पात्तळाचा काठ आहे
रोज नवख्या वादळाशी गाठ आहे
सांत्वनाच्या पावसाने
गांजलेला रोज फुटणारा
व्यथेचा माठ आहे माणसाचा
मामला नाही अताशा रोज फुलती
पालवी ही राठ आहे कायद्याचे
कलम "हापूस" खाते गांजल्यांना
"पायरी" ची बाठ आहे लावणीचा नाद
सरता सरेना किर्तनाचा रोजचा
परिपाठ आहे वाकण्याचा पिंड
आहे गांडुळांचा मोडण्या
मयुरेश अजुनी ताठ आहे
..........मयुरेश
साने....२७-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, December 25, 2010

''सावली'' : कैलास

प्रेमभावना न रोखली कधी मनात
मी सावली तुला दिली नि राहिलो
उन्हात मी बांधला महाल मी तुला
सुखात ठेवण्या घर कधी करेन गे
तुझ्याच काळजात मी? साथ लाभता
तुझी,कसे तरुण वाटते केस
पांढरे तरी अजून यौवनात मी मीच
येत राहिलो नि मीच जात राहिलो
तू न भेटलीस शोधले कणाकणात मी
घेवुनी हजार मुखवटे जगायचे
इथे का स्वतःस शोधतो उगाच
आरशात मी? जीवनात पोकळी,
तुझ्या उपस्थितीविना जिंदगी
भरीव ''त्वा'' मुळे,तुझ्या ऋणात
मी काळ-वेळ विसरलोय गुंतुनी
तुझ्यात की, लख्ख कोरडा असेन
ऐन श्रावणात मी लाख लोक
मानती,मला अधार आपुला शोधतो
सदा तुझा अधार संकटात मी
----डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2475

Friday, December 24, 2010

''सावली'' : कैलास

प्रेमभावना न रोखली कधी मनात
मी सावली तुला दिली नि राहिलो
उन्हात मी बांधला महाल मी तुला
सुखात ठेवण्या घर कधी करेन गे
तुझ्याच काळजात मी? साथ लाभता
तुझी,कसे तरुण वाटते केस
पांढरे तरी अजून यौवनात मी मीच
येत राहिलो नि मीच जात राहिलो
तू न भेटलीस शोधले कणाकणात मी
घेवुनी हजार मुखवटे जगायचे
इथे का स्वतःस शोधतो उगाच
आरशात मी? जीवनात पोकळी,
तुझ्या उपस्थितीविना जिंदगी
भरीव ''त्वा'' मुळे,तुझ्या ऋणात
मी काळ-वेळ विसरलोय गुंतुनी
तुझ्यात की, लख्ख कोरडा असेन
ऐन श्रावणात मी लाख लोक
मानती,मला अधार आपुला शोधतो
सदा तुझा अधार संकटात मी
----डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Thursday, December 23, 2010

ती म्हणाली काल जेव्हा......!!! : supriya.jadhav7

ती म्हणाली काल जेव्हा......!!! ती
म्हणाली काल जेव्हा....श्वास
माझा थांबला ना ! मी म्हणालो...
सोड बाता, थांबला तो संपला ना !!
ती म्हणाली काल जेव्हा....मी
तुझी रे, सांग हो ना ? मी
म्हणालो... थांब थोडे, जीव माझा
टांगला ना !! ती म्हणाली काल
जेव्हा....चंद्र-तारे माळतो ना ?
मी म्हणालो... ना खुळे ना, हट्ट
वेडा चांगला ना !! ती म्हणाली
काल जेव्हा.....प्रेम-रागा आळवू
ना, मी म्हणालो....घाबरोनी...मेघ
तो ही पांगला ना !! ती म्हणाली
काल जेव्हा.....सातजन्मी मी तुझी
ना ? मी म्हणालो...काय बोलू ? बेत
थोडा लांबला ना !! ती म्हणाली
काल जेव्हा....घेउ गाडी-बंगला
ना, मी म्हणालो...जा मुली
जा...एकटा मी चांगला ना !!
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

जगावे कसे ? : मयुरेश साने

इथे पुण्य पापातुनी जन्मलेले
निरप्राध सांगा ठरावे कसे ?
वडवानळाचाच भाऊ किनारा तारु
किनारी तरावे कसे ? बरळून
त्यांनी चुका रोज केल्या मुका
रोज तरी मी चुकावे कसे ? इथे पूर
डोळ्यातुनी सांडताना
कंठातुनी गीत गावे कसे ? इथे
चंदनाने दिली गंधवार्ता
संपून ही मी ऊरावे कसे !
नमस्कार करता मला बोध होतो
दुभंगुनही मी जुळावे कसे ! इथे
एक वेडाच सांगून गेला शोध
घेण्या स्वत: चा हरावे कसे !
जिथे पिंजरा - खास आभाळ आहे
तिथे स्वैर भावे उडावे कसे ?
न्याय होईल केव्हा ? आरोपी
पळाला पुरावे आता सापडावे कसे
? मयुरेशला एकदा सांग बाप्पा !
आजन्म मरण्या जगावे कसे?
मयुरेश साने... दि.२३-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Wednesday, December 22, 2010

ह्याहून मोठे अक्रीत काही घडणार नाही : विजय दि. पाटील

गंधात दुनिया न्हाईल वा तो
उरणार नाही पर्वा फुलांना
कोमेजलेल्या असणार नाही माझी
उजळणी भरपूर झाली असली तरीही
ईच्छीत उत्तर सहसा कधीही
स्मरणार नाही ठाऊक आहे
वाटायचे सुख कैसे जगाला कैसी
करावी खात्री कुणाला खुपणार
नाही? घालून जाती सगळे मनाची
समजूत माझ्या खचतो तरी मी,
ठरवून आता... खचणार नाही आभाळ
पडले केव्हाच, आता निर्धास्त
आहे ह्याहून मोठे अक्रीत काही
घडणार नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2472

ह्याहून मोठे अक्रीत काही घडणार नाही : विजय दि. पाटील

गंधात दुनिया न्हाईल वा तो
उरणार नाही पर्वा फुलांना
कोमेजलेल्या असणार नाही माझी
उजळणी भरपूर झाली असली तरीही
ईच्छीत उत्तर सहसा कधीही
स्मरणार नाही ठाऊक आहे
वाटायचे सुख कैसे जगाला कैसी
करावी खात्री कुणाला खुपणार
नाही? घालून जाती सगळे मनाची
समजूत माझ्या खचतो तरी मी,
ठरवून आता... खचणार नाही आभाळ
पडले केव्हाच, आता निर्धास्त
आहे ह्याहून मोठे अक्रीत काही
घडणार नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Tuesday, December 21, 2010

अदृश्यच असतो क्रूस कधी : चित्तरंजन भट

अदृश्यच असतो क्रूस कधी
प्रेषित नसतो माणूस कधी काही
जखमा भरतात कुठे खातात मुळासह
ऊस कधी मी तळमळतो, मी हरमळतो ही
कूस कधी, ती कूस कधी आहेसच की
माझ्यातच तू अजिबात नको भेटूस
कधी फुलता फुलता फुलणार फुले
मुद्दाम नको बहरूस कधी इच्छा
इतक्या सवती सगळ्या संपेल बरे
धुसफूस कधी कोठून अचानक मन
उडते कारण घडते फडतूस कधी
रेखीव तरी आहेस किती मोडून पहा
ना मूस कधी सोडू अवघे लालित्य
जरा घालू बरवा धुडगूस कधी
भेगाळत जाते शेत कुठे फिरतो
वणवण पाऊस कधी तो दिवस दिवसभर
वणवणतो होईल दिवस तांबूस कधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2471

Monday, December 20, 2010

अदृश्यच असतो क्रूस कधी : चित्तरंजन भट

अदृश्यच असतो क्रूस कधी
प्रेषित नसतो माणूस कधी भरतात
कुठे काही जखमा खातात मुळासह
ऊस कधी मी तळमळतो, मी हरमळतो ही
कूस कधी, ती कूस कधी आहेसच की
माझ्यातच तू अजिबात नको भेटूस
कधी फुलता फुलता फुलणार फुले
मुद्दाम नको बहरूस कधी इच्छा
इतक्या सवती सगळ्या संपेल बरे
धुसफूस कधी कोठून अचानक मन
उडते कारण घडते फडतूस कधी
रेखीव तरी आहेस किती मोडून पहा
ना मूस कधी सोडू अवघे लालित्य
जरा घालू बरवा धुडगूस कधी
भेगाळत जाते शेत कुठे फिरतो
वणवण पाऊस कधी तो दिवस दिवसभर
वणवणतो होईल दिवस तांबूस कधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2471

अदृश्यच असतो क्रूस कधी : चित्तरंजन भट

अदृश्यच असतो क्रूस कधी
प्रेषित नसतो माणूस कधी भरतात
कुठे काही जखमा खातात मुळासह
ऊस कधी मी तळमळतो, मी हरमळतो ही
कूस कधी, ती कूस कधी आहेसच की
माझ्यातच तू अजिबात नको भेटूस
कधी फुलता फुलता फुलणार फुले
मुद्दाम नको बहरूस कधी इच्छा
इतक्या सवती सगळ्या संपेल बरे
धुसफूस कधी कोठून अचानक मन
उडते कारण घडते फडतूस कधी
रेखीव तरी आहेस किती मोडून पहा
ना मूस कधी सोडू अवघे लालित्य
जरा घालू बरवा धुडगूस कधी
भेगाळत जाते शेत कुठे फिरतो
वणवण पाऊस कधी तो दिवस दिवसभर
वणवणतो होईल दिवस तांबूस कधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2471

अदृश्यच असतो क्रूस कधी : चित्तरंजन भट

अदृश्यच असतो क्रूस कधी
प्रेषित नसतो माणूस कधी भरतात
कुठे काही जखमा खातात मुळासह
ऊस कधी मी तळमळतो, मी हरमळतो ही
कूस कधी, ती कूस कधी आहेसच की
माझ्यातच तू अजिबात नको भेटूस
कधी फुलता फुलता फुलणार फुले
मुद्दाम नको बहरूस कधी इच्छा
इतक्या सवती सगळ्या संपेल बरे
धुसफूस कधी कोठून अचानक मन
उडते कारण घडते फडतूस कधी
रेखीव तरी आहेस किती मोडून पहा
ना मूस कधी सोडू अवघे लालित्य
जरा घालू बरवा धुडगूस कधी
भेगाळत जाते शेत कुठे फिरतो
वणवण पाऊस कधी तो दिवस दिवसभर
वणवणतो होईल दिवस तांबूस कधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2471

अदृश्यच असतो क्रूस कधी : चित्तरंजन भट

अदृश्यच असतो क्रूस कधी
प्रेषित नसतो माणूस कधी भरतात
कुठे काही जखमा खातात मुळासह
ऊस कधी मी तळमळतो, मी हरमळतो ही
कूस कधी, ती कूस कधी फुलता
फुलता फुलणार फुले मुद्दाम
नको बहरूस कधी इच्छा इतक्या
सवती सगळ्या संपेल बरे धुसफूस
कधी रेखीव तरी आहेस किती मोडून
पहा ना मूस कधी सोडू अवघे
लालित्य जरा घालू बरवा धुडगूस
कधी कोठून अचानक मन उडते कारण
घडते फडतूस कधी भेगाळत जाते
शेत कुठे फिरतो वणवण पाऊस कधी
तो दिवस दिवसभर वणवणतो होईल
दिवस तांबूस कधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2471

अदृश्यच असतो क्रूस कधी : चित्तरंजन भट

अदृश्यच असतो क्रूस कधी
प्रेषित नसतो माणूस कधी भरतात
कुठे काही जखमा खातात मुळासह
ऊस कधी मी तळमळतो, मी हरमळतो ही
कूस कधी, ती कूस कधी आहेसच की
माझ्यातच तू अजिबात नको भेटूस
कधी फुलता फुलता फुलणार फुले
मुद्दाम नको बहरूस कधी इच्छा
इतक्या सवती सगळ्या संपेल बरे
धुसफूस कधी रेखीव तरी आहेस
किती मोडून पहा ना मूस कधी
सोडू अवघे लालित्य जरा घालू
बरवा धुडगूस कधी कोठून अचानक
मन उडते कारण घडते फडतूस कधी
भेगाळत जाते शेत कुठे फिरतो
वणवण पाऊस कधी तो दिवस दिवसभर
वणवणतो होईल दिवस तांबूस कधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

लोक हरवले होते......... : स्नेहदर्शन

जगात सार्‍या फिरता फिरता खूप
सोसले होते परके होउन मलाच
माझे तीर टोचले होते एक किनारा
दिसला नाही,नाही दिसली नौका
सागरात मग होत राहिला
अश्रुंचा ही धोका. कुठे बघावे
कळले नाही लोक हरवले होते.........
तुझी नी माझी सोबत गेली
स्वप्नांची ही माती कुणास
बोलु सखा सोबती कशास जोडू नाती
मला बघोनी व्यथेस तेंव्हा दु:ख
जाहले होते........ मला सोडुनी
कोणी माझ्या सोबत वाळले नाही
मीच राहिलो माझा कैसा मलाच
कळले नाही एकाकीपण दैवाने मज
असे वाहिले होते........
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Sunday, December 19, 2010

''वेदना'' : कैलास

जग जरी भलत्या नशेने चूर आहे
वेदना माझी मला मंजूर आहे
राखतो या चेहर्‍याला
निर्विकारी लपविण्या
हृदयातले काहूर आहे
सांत्वनाचे बांध घालावे
कितीही वाहताहे आसवांचा पूर
आहे काय लावू चाल मी या
जीवनाला जीवनाचे गीत तर बेसूर
आहे गवगवा ''कैलास'' करणे ठीक
नाही मूक आहे 'तो' तरी मशहूर
आहे. -डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2469

हात होतो पुढे भिकार्‍यांचा : बेफिकीर

वीट आला जरी शिसार्‍यांचा हात
होतो पुढे भिकार्‍यांचा होत
नाहीत जे स्वतःचेही कोण वाली
अशा बिचार्‍यांचा आज नसतील...
काल होते ते ठेव आदर्श त्या
सितार्‍यांचा राबती जीवने
कुणासाठी कोण साहेब
कर्मचार्‍यांचा शेवटी भेटलीस
की तूही काय उपयोग त्या
पहार्‍यांचा एकदा जीव घाबरा
व्हावा सावजांच्यामुळे
शिकार्‍यांचा एक साधा सजीव
होता तो काय आवाज हा
तुतार्‍यांचा मूक आहेत, मान्य
आहे... पण दोष आहे तुझ्या
पुकार्‍यांचा मी जमाखर्च
ठेवला आहे चोरलेल्या तुझ्या
सहार्‍यांचा आवराआवरी करू
दोघे घोळ आहे तुझ्या
पसार्‍यांचा शेवटी शेवटी मजा
आली लागला नाद त्या
शहार्‍यांचा तोंड माझे कुठे
कुठे होते सोसतो मी जुगार
वार्‍यांचा फक्त आहे तसे
नसावे मी 'बेफिकिर'सा विचार
सार्‍यांचा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2468

Saturday, December 18, 2010

''वेदना'' : कैलास

जग जरी भलत्या नशेने चूर आहे
वेदना माझी मला मंजूर आहे
राखतो या चेहर्‍याला
निर्विकारी लपविण्या
हृदयातले काहूर आहे
सांत्वनाचे बांध घालावे
कितीही वाहताहे आसवांचा पूर
आहे काय लावू चाल मी या
जीवनाला जीवनाचे गीत तर बेसूर
आहे गवगवा ''कैलास'' करणे ठीक
नाही मूक आहे 'तो' तरी मशहूर
आहे. -डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Friday, December 17, 2010

हात होतो पुढे भिकार्‍यांचा : बेफिकीर

वीट आला जरी शिसार्‍यांचा हात
होतो पुढे भिकार्‍यांचा होत
नाहीत जे स्वतःचेही कोण वाली
अशा बिचार्‍यांचा आज नसतील...
काल होते ते ठेव आदर्श त्या
सितार्‍यांचा राबती जीवने
कुणासाठी कोण साहेब
कर्मचार्‍यांचा शेवटी भेटलीस
की तूही काय उपयोग त्या
पहार्‍यांचा एकदा जीव घाबरा
व्हावा सावजांच्यामुळे
शिकार्‍यांचा एक साधा सजीव
होता तो काय आवाज हा
तुतार्‍यांचा मूक आहेत, मान्य
आहे... पण दोष आहे तुझ्या
पुकार्‍यांचा मी जमाखर्च
ठेवला आहे चोरलेल्या तुझ्या
सहार्‍यांचा आवराआवरी करू
दोघे घोळ आहे तुझ्या
पसार्‍यांचा शेवटी शेवटी मजा
आली लागला नाद त्या
शहार्‍यांचा तोंड माझे कुठे
कुठे होते सोसतो मी जुगार
वार्‍यांचा फक्त आहे तसे
नसावे मी 'बेफिकिर'सा विचार
सार्‍यांचा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Thursday, December 16, 2010

उठोनी झुकावी तुझी पापणी अन.... !!! : supriya.jadhav7

उठोनी झुकावी तुझी पापणी अन....
!!! उठोनी झुकावी तुझी पापणी अन,
निशा मत्त व्हावी, नशीली नशीली
'अदा' जीवघेणी, सजा सक्त
व्हावी ! खळाळे झरा की, जणू
पैंजणांचीच आमंत्रणे ही,
तुझ्या हासण्याने सुरांची
स्वरालीच अव्यक्त व्हावी !
कुण्या जर्जराला तुझी ऐकु
येताच मिठ्ठास वाणी, न व्याधीच
फ़क्त, स्वयं कोकिळाही तुझी
भक्त व्हावी ! फ़िका सूर्य भासे,
ऋतूंनी लवूनी तुला अर्ध्य
द्यावे, तुझ्या चालण्याने
थिजावी पृथाही, नि आसक्त
व्हावी ! जरा राहू दे ना सखे
मोरपंखी तुझा हात हाती, तुझ्या
स्पर्शण्याने फ़ुलावी अबोली,
नि आरक्त व्हावी ! कधीचा,
कितीदा प्रिये तिष्ठलो मी
तुझा कौल घेण्या, कळेना,सुचेना
युगांची तृषा ही कशी व्यक्त
व्हावी ! -सुप्रिया (जोशी) जाधव
(मतल्यातील काफियात एक छोटीशी
सूट घेतली आहे).
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Wednesday, December 15, 2010

जिथे मी पोचलो तेथे तुझे माहेर होते : बेफिकीर

गुलाबी गाव होते, ताटवे चौफेर
होते जिथे मी पोचलो तेथे तुझे
माहेर होते मला पाहून
विरघळतेस हे माहीत आहे तसे
आतून होते का जसे बाहेर होते?
मला डोळे मिटावे लागले ही बोच
नाही कुठे आहेस तू हे शोधणारे
हेर होते तुझी गोडी, तुझ्या
गोडीपुढे आला दुरावा मला जे
भेटले ते सर्व सव्वाशेर होते
मला उद्विग्नता आली तुला
पाहून तेव्हा तुला आले तुझ्या
लग्नात ते आहेर होते 'अबोला
पाळणे मी' हा इथे ठरतो तमाशा
जरासा व्यक्त झालो की म्हणे
'हे थेर होते' तुझ्या
प्रत्येकवेळी हासण्याने
डळमळे मी मला वाटायचे 'सारे
हझलचे शेर होते'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2466

जिथे मी पोचलो तेथे तुझे माहेर होते : बेफिकीर

गुलाबी गाव होते, ताटवे चौफेर
होते जिथे मी पोचलो तेथे तुझे
माहेर होते मला पाहून
विरघळतेस हे माहीत आहे तसे
आतून होते का जसे बाहेर होते?
मला डोळे मिटावे लागले ही बोच
नाही कुठे आहेस तू हे शोधणारे
हेर होते तुझी गोडी, तुझ्या
गोडीपुढे आला दुरावा मला जे
भेटले ते सर्व सव्वाशेर होते
मला उद्विग्नता आली तुला
पाहून तेव्हा तुला आले तुझ्या
लग्नात ते आहेर होते 'अबोला
पाळणे मी' हा इथे ठरतो तमाशा
जरासा व्यक्त झालो की म्हणे
'हे थेर होते' तुझ्या
प्रत्येकवेळी हासण्याने
डळमळे मी मला वाटायचे 'सारे
हझलचे शेर होते'
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Tuesday, December 14, 2010

जे जसे आहे तसे स्वीकारतो मी शेवटी... : बेफिकीर

बेगडी तेजाळुनी अंधारतो मी
शेवटी जे जसे आहे तसे
स्वीकारतो मी शेवटी खूपदा
परिपक्वतेने वावरावे लागते
येउनी आईपुढे उंडारतो मी
शेवटी अडगळीला फेकतो जागेपणी
स्वप्ने जरी शोधुनी... झोपेत ती
साकारतो मी शेवटी फक्त
मुद्देसूदही बोलून कोठे
भागते? लाच मौनाची जगाला चारतो
मी शेवटी फायदा उंचीमुळे झाला
कुठे काही मला? माणसांची
छप्परे शाकारतो मी शेवटी राग
माध्यान्ही कुठे सूर्यावरी
मी काढतो? सांजवेळी सावली
पिंजारतो मी शेवटी मान खाली
घालुनी बाहेरच्यांना सोसतो
आपल्यांच्यावर घरी फुत्कारतो
मी शेवटी लाभली खोटे खर्‍याला
मानणारी माणसे थाप वैतागून
त्यांना मारतो मी शेवटी
तत्ववेत्ते, संत, जेते,
शंभरावरती कवी संपले ते सर्व
की आकारतो मी शेवटी ग्रंथ
अभ्यासून जेव्हा ओळही नाही
सुचत आत डोकावून... बाजू सारतो
मी शेवटी एकदा माझ्याघरी येऊन
अभ्यासा मला जिंकतो तो
'बेफिकिर' अन हारतो मी शेवटी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2465

जे जसे आहे तसे स्वीकारतो मी शेवटी... : बेफिकीर

बेगडी तेजाळुनी अंधारतो मी
शेवटी जे जसे आहे तसे
स्वीकारतो मी शेवटी खूपदा
परिपक्वतेने वावरावे लागते
येउनी आईपुढे उंडारतो मी
शेवटी अडगळीला फेकतो जागेपणी
स्वप्ने जरी शोधुनी... झोपेत ती
साकारतो मी शेवटी फक्त
मुद्देसूदही बोलून कोठे
भागते? लाच मौनाची जगाला चारतो
मी शेवटी फायदा उंचीमुळे झाला
कुठे काही मला? माणसांची
छप्परे शाकारतो मी शेवटी राग
माध्यान्ही कुठे सूर्यावरी
मी काढतो? सांजवेळी सावली
पिंजारतो मी शेवटी मान खाली
घालुनी बाहेरच्यांना सोसतो
आपल्यांच्यावर घरी फुत्कारतो
मी शेवटी लाभली खोटे खर्‍याला
मानणारी माणसे थाप वैतागून
त्यांना मारतो मी शेवटी
तत्ववेत्ते, संत, जेते,
शंभरावरती कवी संपले ते सर्व
की आकारतो मी शेवटी ग्रंथ
अभ्यासून जेव्हा ओळही नाही
सुचत आत डोकावून... बाजू सारतो
मी शेवटी एकदा माझ्याघरी येऊन
अभ्यासा मला जिंकतो तो
'बेफिकिर' अन हारतो मी शेवटी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Monday, December 13, 2010

तुला पाहिल्याचा मला भास होतो : Ramesh Thombre

तुला पाहिल्याचा मला भास होतो
तुला पाहिल्याचा मला भास होतो
कळेना कधी मी तुझा 'दास' होतो.
तुझे चालणे हे किती जीव घेणे
मनी मोरनीचा खुला वास होतो.
अदा ती निराळी तुझ्या
बोलण्याची तुझा मूक बाणा भला
खास होतो. मिळालीच नाही मला
ढील थोडी जरी मी कधीचा तुझा
'ध्यास' होतो. कळालाच नाही मला
खेळ सारा कसा या बटांचा कधी
फास होतो. नको आस दाऊ आता
शेवटाला चिता पेटताना किती
त्रास होतो ! नको वाट पाहू तिची
तू रमेशा, तुझा जीव घेणे तिचा
श्वास होतो. - रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Sunday, December 12, 2010

आमंत्रण : पंत

काल मी मृत्युस माझ्या
बोलावले अन पहाटे दार त्याने
ठोठावले || काल तु आलास नाही
बोलावुनही पण स्वतःला मी जरा
समजावले || मैफील रंगलीच होती
काल रात्री दु:ख होते प्यालात
सारे सामावले || भरुनि त्याचा
पेग वदलो "बैस मित्रा"
नसण्याने तुझ्या दु:ख हे
सोकावले || काल मैफीलीत मी याद
तुझी काढली जगण्यात व्यसनी
लोक ते ,धास्तावले || पहिलाच
प्याला उचलता तो म्हणाला एक
"साकी"स हे गीत होते भावले ||
दोस्तहो वाहवा जरी आली न
तेव्हा नेत्र ह्या
मित्राचेही होते ओलावले ||
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, December 11, 2010

मी प्रेम दे म्हणालो... : शाम

मी प्रेम दे म्हणालो, 'देते'
म्हणून गेली जे जे मनात
माझ्या, ते ते म्हणून गेली... मी
हे हृदय सखीच्या जेंव्हा
पुढ्यात केले ना बोलता खुणेने
'घेते' म्हणून गेली... सुख-दु:ख
वाटताना देऊन सौख्य मजला
सार्‍या व्यथा मला मी नेते
म्हणून गेली... त्यांना नसेल
कळली प्रीती तिची नि माझी ती
चक्क माणसांना 'प्रेते' म्हणून
गेली... देऊन प्राण ज्यांनी
प्रितीस अमर केले त्या सर्व
प्रेमिकांना 'जेते' म्हणून
गेली... ओळख मलाच माझी होती नवीन
तेंव्हा जेंव्हा तिच्या
सख्यांना हे, 'ते' म्हणून गेली..
हा काय दोष माझा? ते वय उनाड
होते स्पर्शात अंग माझे चेते
म्हणून गेली..? मी रोज वाट बघतो
जाऊन त्या ठिकाणी जेथे कधी मला
ती 'येते' म्हणून गेली...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2462

मी प्रेम दे म्हणालो... : शाम

मी प्रेम दे म्हणालो, 'देते'
म्हणून गेली जे जे मनात
माझ्या, ते ते म्हणून गेली... मी
हे हृदय सखीच्या जेंव्हा
पुढ्यात केले ना बोलता खुणेने
'घेते' म्हणून गेली... सुख-दु:ख
वाटताना देऊन सौख्य मजला
सार्‍या व्यथा मला मी नेते
म्हणून गेली... त्यांना नसेल
कळली प्रीती तिची नि माझी ती
चक्क माणसांना 'प्रेते' म्हणून
गेली... देऊन प्राण ज्यांनी
प्रितीस अमर केले त्या सर्व
प्रेमिकांना 'जेते' म्हणून
गेली... ओळख मलाच माझी होती नवीन
तेंव्हा जेंव्हा तिच्या
सख्यांना हे, 'ते' म्हणून गेली..
हा काय दोष माझा? ते वय उनाड
होते स्पर्शात अंग माझे चेते
म्हणून गेली..? मी रोज वाट बघतो
जाऊन त्या ठिकाणी जेथे कधी मला
ती 'येते' म्हणून गेली...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Friday, December 10, 2010

मिसरे : क्रान्ति

रदीफ़ ना काफ़िया- अलामत,
सुटेसुटेसे चुकार मिसरे
जुन्या वहीचे कवाड खोलुन
खुणावणारे हजार मिसरे अनंत
वाटांवरून माझा प्रवास चाले
तुझ्या दिशेने, जिथेतिथे
सोबतीस माझ्या नवेजुने
बेसुमार मिसरे जमीन नाही पहात,
मात्रा मोजत नाही, वृत्तहि
नाही, मनात येते तेच सांगती,
बहर नसे तरि बहार मिसरे तुझी
ठेव ही धुंद शायरी, तुझ्याच
गझला, तुझेच नग़मे, घुसमटताना
जगण्यासाठी तूच दिलेले उधार
मिसरे! नकार खोटा ओठांवरचा,
मनात आहे रुकार दडला, नकार
होकारात बदलती खुल्या दिलाची
पुकार मिसरे तिच्या खळीच्या
शिंपल्यातला मोती पाउस घेउन
गेला, उनाड वारा तिच्या बटांवर
लिहून गेला चिकार मिसरे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2461

मिसरे : क्रान्ति

रदीफ़ ना काफ़िया- अलामत,
सुटेसुटेसे चुकार मिसरे
जुन्या वहीचे कवाड खोलुन
खुणावणारे हजार मिसरे अनंत
वाटांवरून माझा प्रवास चाले
तुझ्या दिशेने, जिथेतिथे
सोबतीस माझ्या नवेजुने
बेसुमार मिसरे जमीन नाही पहात,
मात्रा मोजत नाही, वृत्तहि
नाही, मनात येते तेच सांगती,
बहर नसे तरि बहार मिसरे तुझी
ठेव ही धुंद शायरी, तुझ्याच
गझला, तुझेच नग़मे, घुसमटताना
जगण्यासाठी तूच दिलेले उधार
मिसरे! नकार खोटा ओठांवरचा,
मनात आहे रुकार दडला, नकार
होकारात बदलती खुल्या दिलाची
पुकार मिसरे तिच्या खळीच्या
शिंपल्यातला मोती पाउस घेउन
गेला, उनाड वारा तिच्या बटांवर
लिहून गेला चिकार मिसरे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Wednesday, December 8, 2010

मी विस्कटल्या खोलीत मनाच्या.. : बहर

मी विस्कटल्या खोलीत मनाच्या
बसतो.. पडतात कवडसे..त्यांना
पाहुन हसतो.. ओंजळीत आहे
पुरचुंडी स्वप्नांची.. ती घेऊन
जेथे जागा मिळते..बसतो.. देतात
दिलासे ऋतुही जाता जाता.. मी
आता केवळ त्यांना पाहुन हसतो..
गर्दीत मिसळतो..गर्दी होऊन
जातो..
चालतो..हासतो..जातो..येतो..बसतो..
तू वचने दे..आश्वासन.. आणा-भाका..
मी निमुटपणाने त्याच्यावर
विश्वसतो.. शिषिरागम आहे 'बहर'
कोठुनी यावा? स्वप्नांची पाने
गळती..वेचीत बसतो..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2460

मी विस्कटल्या खोलीत मनाच्या.. : बहर

मी विस्कटल्या खोलीत मनाच्या
बसतो.. पडतात कवडसे..त्यांना
पाहुन हसतो.. ओंजळीत आहे
पुरचुंडी स्वप्नांची.. ती घेऊन
जेथे जागा मिळते..बसतो.. देतात
दिलासे ऋतुही जाता जाता.. मी
आता केवळ त्यांना पाहुन हसतो..
गर्दीत मिसळतो..गर्दी होऊन
जातो..
चालतो..हासतो..जातो..येतो..बसतो..
तू वचने दे..आश्वासन.. आणा-भाका..
मी निमुटपणाने त्याच्यावर
विश्वसतो.. शिषिरागम आहे 'बहर'
कोठुनी यावा? स्वप्नांची पाने
गळती..वेचीत बसतो..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

शिखर त्यांनी गाठलेले - : विदेश

शिखर त्यांनी गाठलेले, पायथा
धुंडाळतो चालती तो-यात सारे
मीच का ठेचाळतो |१| देव
दगडांतील येथे पुजुन का
कंटाळतो माणसांतिल देव तेथे
पूजणे ना टाळतो |२| शोभती जरि आज
कपडे भरजरी अंगावरी कालच्या
सद-यावरीचे ठिगळ का कुरवाळतो
|३| फाटकी लेऊन वसने गरिब अब्रू
झाकतो अब्रु उघड्यावर थिरकते
मंच ना ओशाळतो |४| चोर अपराधीच
येथे उजळ माथे मिरवती वेदना
इतरां न होते तीच का कवटाळतो |५|
बीज ते साधेपणाचे काल कोणी
पेरले रोप भाऊबंदकीचे आजला
सांभाळतो |६|
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Tuesday, December 7, 2010

मी डाव मांडलेला........ : मनिषा नाईक.

*मी डाव मांडलेला........* जिंकून
हारण्या तो... मी डाव मांडलेला
तो खेळवून गेला... हा जीव
बांधलेला चालून आज आले...त्या
दूरच्याच वाटा भेटेल का
किनारा....वाराच थांबलेला
टांगून रात गेली....सूर्यास आज
दारी अंधार दाटलेला.... तो चांद
भांडलेला कोणास हाक मारू.. तो
गाव दूर गेला हुंकार वेदनेचा
.....कंठात सांडलेला पोळून रान
गेले ..ग्रीष्मात तो गळाला
माझ्याच काळजाचा.. तो दाह
नांदलेला मनिषा नाईक..........(माऊ)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2458

मी डाव मांडलेला........ : मनिषा नाईक.

*मी डाव मांडलेला........* जिंकून
हारण्या तो... मी डाव मांडलेला
तो खेळवून गेला... हा जीव
बांधलेला चालून आज आले...त्या
दूरच्याच वाटा भेटेल का
किनारा....वाराच थांबलेला
टांगून रात गेली....सूर्यास आज
दारी अंधार दाटलेला.... तो चांद
भांडलेला कोणास हाक मारू.. तो
गाव दूर गेला हुंकार वेदनेचा
.....कंठात सांडलेला पोळून रान
गेले ..ग्रीष्मात तो गळाला
माझ्याच काळजाचा.. तो दाह
नांदलेला मनिषा नाईक..........(माऊ)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Monday, December 6, 2010

मरण्यात अर्थ नाही : गंगाधर मुटे

*मरण्यात अर्थ नाही* संवेदनेत
आता, जगण्यात अर्थ नाही जाळून
या मनाला, सजण्यात अर्थ नाही
आहे दिले तुला मी, आयुष्य दान
माझे आता वळून मागे, बघण्यात
अर्थ नाही ते भाग्यवंत थोडे,
शिखरास गाठती जे आता पुढेच
जावे, हटण्यात अर्थ नाही ही
खिंड राखताना, मृत्यूसवे
लढावे जखमांस घाबरोनी,
पळण्यात अर्थ नाही हो अभय
एकदाचा, निश्चिंत निश्चयाने
ऐसे क्षणाक्षणाला, मरण्यात
अर्थ नाही गंगाधर मुटे
.......................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2457

मरण्यात अर्थ नाही : गंगाधर मुटे

*मरण्यात अर्थ नाही* संवेदनेत
आता, जगण्यात अर्थ नाही जाळून
या मनाला, सजण्यात अर्थ नाही
आहे दिले तुला मी, आयुष्य दान
माझे आता वळून मागे, बघण्यात
अर्थ नाही ते भाग्यवंत थोडे,
शिखरास गाठती जे आता पुढेच
जावे, हटण्यात अर्थ नाही ही
खिंड राखताना, मृत्यूसवे
लढावे जखमांस घाबरोनी,
पळण्यात अर्थ नाही हो अभय
एकदाचा, निश्चिंत निश्चयाने
ऐसे क्षणाक्षणाला, मरण्यात
अर्थ नाही गंगाधर मुटे
.......................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2457

तुला आपलेसे करावे किती ?... : मयुरेश साने

तुला आपलेसे करावे किती ?
जगावे किती ? मी ! मरावे किती ?
किनाराच मी ! भरती ओहटिचा
बुडावे किती ? मी ! तरावे किती ?
तू जवळून जाता ! मनी बाग फुलते
तू खुडावे ! मी ! मोहरावे किती ?
तुझी याद येते ! तसा तोल जातो
सावरून मी ! वावरावे किती ? ते
"कुबेरास- लक्ष्मीस" घेऊन आले
लिलावात माझ्या ! हरावे किती ?
चांदणे सारखे आज जाळू पहाते
तुझे आज नसणे स्मरावे किती ?
मिठी दे युगांची ! धुके दूर
सारु फुलांनीच दव पांघरावे
किती ? तुला "मी "- मला "तू" - मला
"तू" - तूला "मी" परक्या परी -हे
झुरावे किती ? मयुरेश
साने...दि.०५-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2456

तुला आपलेसे करावे किती ?... : मयुरेश साने

तुला आपलेसे करावे किती ?
जगावे किती ? मी ! मरावे किती ?
किनाराच मी ! भरती ओहटिचा
बुडावे किती ? मी ! तरावे किती ?
तू जवळून जाता ! मनी बाग फुलते
तू खुडावे ! मी ! मोहरावे किती ?
तुझी याद येते ! तसा तोल जातो
सावरून मी ! वावरावे किती ? ते
"कुबेरास- लक्ष्मीस" घेऊन आले
लिलावात माझ्या ! हरावे किती ?
चांदणे सारखे आज जाळू पहाते
तुझे आज नसणे स्मरावे किती ?
मिठी दे युगांची ! धुके दूर
सारु फुलांनीच दव पांघरावे
किती ? तुला "मी "- मला "तू" - मला
"तू" - तूला "मी" परक्या परी -हे
झुरावे किती ? मयुरेश
साने...दि.०५-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2456

मरण्यात अर्थ नाही : गंगाधर मुटे

*मरण्यात अर्थ नाही* संवेदनेत
आता, जगण्यात अर्थ नाही जाळून
या मनाला, सजण्यात अर्थ नाही
आहे दिले तुला मी, आयुष्य दान
माझे आता वळून मागे, बघण्यात
अर्थ नाही ते भाग्यवंत थोडे,
शिखरास गाठती जे आता पुढेच
जावे, हटण्यात अर्थ नाही ही
खिंड राखताना, मृत्यूसवे
लढावे जखमांस घाबरोनी,
पळण्यात अर्थ नाही हो अभय
एकदाचा, निश्चिंत निश्चयाने
ऐसे क्षणाक्षणाला, मरण्यात
अर्थ नाही गंगाधर मुटे
.......................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2457

Saturday, December 4, 2010

मरण्यात अर्थ नाही : गंगाधर मुटे

*मरण्यात अर्थ नाही* संवेदनेत
आता, जगण्यात अर्थ नाही जाळून
या मनाला, सजण्यात अर्थ नाही
आहे दिले तुला मी, आयुष्य दान
माझे आता वळून मागे, बघण्यात
अर्थ नाही ते भाग्यवंत थोडे,
शिखरास गाठती जे आता पुढेच
जावे, हटण्यात अर्थ नाही ही
खिंड राखताना, मृत्यूसवे
लढावे जखमांस घाबरोनी,
पळण्यात अर्थ नाही हो अभय
एकदाचा, निश्चिंत निश्चयाने
ऐसे क्षणाक्षणाला, मरण्यात
अर्थ नाही गंगाधर मुटे
.......................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

तुला आपलेसे करावे किती ?... : मयुरेश साने

तुला आपलेसे करावे किती ?
जगावे किती ? मी ! मरावे किती ?
किनाराच मी ! भरती ओहटिचा
बुडावे किती ? मी ! तरावे किती ?
तू जवळून जाता ! मनी बाग फुलते
तू खुडावे ! मी ! मोहरावे किती ?
तुझी याद येते ! तसा तोल जातो
सावरून मी ! वावरावे किती ? ते
"कुबेरास- लक्ष्मीस" घेऊन आले
लिलावात माझ्या ! हरावे किती ?
चांदणे सारखे आज जाळू पहाते
तुझे आज नसणे स्मरावे किती ?
मिठी दे युगांची ! धुके दूर
सारु फुलांनीच दव पांघरावे
किती ? तुला "मी "- मला "तू" - मला
"तू" - तूला "मी" परक्या परी -हे
झुरावे किती ? मयुरेश
साने...दि.०५-डिसेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुन्हा पुन्हा !! : supriya.jadhav7

तुझाच स्पर्श मल्मली छळेल हा
पुन्हा पुन्हा ! तुझ्या
स्म्रृतीत चांदवा जळेल हा
पुन्हा पुन्हा !! उनाडतो,
पिसाटतो, ठरे कुठे वरुण हा?
सलज्ज ओठ चुंबिण्या वळेल हा
पुन्हा पुन्हा !! न सावरुन आवरे,
ग स्वार हा हवेवरी, तुझ्या
समीप राहण्या, ढळेल हा पुन्हा
पुन्हा !! तुझाच गंध माळुनी ग
मत्त होय केवडा , तुलाच फ़क्त
भ्रुंग जोखळेल हा पुन्हा
पुन्हा !! तुझी अदा चढे नशा,
नसा-नसा सळाळती, ग मीच का?
व्रतस्थ ही, चळेल हा पुन्हा
पुन्हा !! तुझीच रुप-पल्लवी
खुणावते अता मला, विणातुझ्याच
जन्म का घळेल हा पुन्हा पुन्हा
!! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2455

पुन्न्हा पुन्न्हा....!!! : supriya.jadhav7

तुझाच स्पर्श मल्मली छळेल हा
पुन्हा पुन्हा ! तुझ्या
स्म्रृतीत चांदवा जळेल हा
पुन्हा पुन्हा !! उनाडतो,
पिसाटतो, ठरे कुठे वरुण हा?
सलज्ज ओठ चुंबिण्या वळेल हा
पुन्हा पुन्हा !! न सावरुन आवरे,
ग स्वार 'हा' हवेवरी, तुझ्या
समीप राहण्या, ढळेल हा पुन्हा
पुन्हा !! तुझाच गंध माळुनी ग
मत्त होय केवडा , तुलाच फ़क्त
भ्रुंग जोखळेल 'हा' पुन्हा
पुन्हा !! तुझी 'अदा' चढे नशा,
नसा-नसा सळाळती, ग मीच का?
व्रतस्थ ही, चळेल हा पुन्हा
पुन्हा !! तुझीच रुप-पल्लवी
खुणावते अता मला, विणातुझ्याच
जन्म का घळेल हा पुन्हा पुन्हा
!! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2455

Friday, December 3, 2010

पुन्न्हा पुन्न्हा....!!! : supriya.jadhav7

. * तुझाच स्पर्श मल्मली छळेल हा
पुन्न्हा पुन्न्हा ! तुझ्या
स्म्रृतीत चांदवा जळेल हा
पुन्न्हा पुन्न्हा !! * उनाडतो,
पिसाटतो, ठरे कुठे वरुण हा?
सलज्ज ओठ चुंबिण्या वळेल हा
पुन्न्हा पुन्न्हा !! * न सावरुन
आवरे, ग स्वार 'हा' हवेवरी,
तुझ्या समीप राहण्या, ढ्ळेल हा
पुन्न्हा पुन्न्हा !! * तुझाच
गंध माळुनी ग मत्त होय केवडा ,
तुलाच फ़क्त भ्रुंग जोखळेल
'हा' पुन्न्हा पुन्न्हा !! *
तुझी 'अदा' चढे नशा, नसा-नसा
सळाळती, ग मीच का? व्रतस्थ ही,
चळेल हा पुन्न्हा पुन्न्हा !! *
तुझीच रुप-पल्लवी खुणावते अता
मला, विणातुझ्याच जन्म का घळेल
हा पुन्न्हा पुन्न्हा !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Thursday, December 2, 2010

आज भारंभार झाली आसवे !!! : supriya.jadhav7

आज भारंभार झाली आसवे !!! . *
पापण्यांना भार झाली आसवे,
कैकदा 'गद्दार' झाली आसवे ! *
साजणाचे ओठ गाली टेकता, लाजरा
शृंगार झाली आसवे ! * झोंबरे
होते तडाखे वादळी, मिट्ट्सा
अंधार झाली आसवे ! * लाळघोट्या
भेकडांच्या मैफ़िली, पेटता
अंगार झाली आसवे ! * आपुल्यांचे
घाव पाठी झेलता, आज भारंभार
झाली आसवे ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2454

आज भारंभार झाली आसवे !!! : supriya.jadhav7

आज भारंभार झाली आसवे !!! . *
पापण्यांना भार झाली आसवे,
कैकदा 'गद्दार' झाली आसवे ! *
साजणाचे ओठ गाली टेकता, लाजरा
शृंगार झाली आसवे ! * झोंबरे
होते तडाखे वादळी, मिट्ट्सा
अंधार झाली आसवे ! * लाळघोट्या
भेकडांच्या मैफ़िली, पेटता
अंगार झाली आसवे ! * आपुल्यांचे
घाव पाठी झेलता, आज भारंभार
झाली आसवे ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

बघ तुझ्या येण्यामधे हे केवढे मांगल्य आहे : विजय दि. पाटील

भाकरीची भ्रांत नाही, भूक
मेली...शल्य आहे रंगलेल्या
जीवनाचे हे खरे वैफल्य आहे
वाजती कानात माझ्या
प्रार्थनेचे सूर मंजुळ बघ
तुझ्या येण्यामधे हे केवढे
मांगल्य आहे गंधवेडया
भावनांची अंतरी हो झुंडशाही
दुश्मनांचे पण फुलांवर नेमके
प्राबल्य आहे जायचे नाही
कधीही दु:ख आयुष्यातले जर
कोणता उद्देश करते साध्य
व्रत-वैकल्य आहे? ऐहिकाची जी
भुतावळ स्वार आहे ह्या मनावर
मी कसा झटकू?...मला साधायचे
कैवल्य आहे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2452

बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती! : क्रान्ति

जातात वृक्ष वादळात, तरती
पाती, आभाळ पेल तू, नकोस विसरू
माती प्रत्येक पावलागणिक बेट
काट्यांचे, माझीच पैंजणे दगा
देउनी जाती केव्हाच सोडली
माझी वाट दिव्यांनी, अंधार
एकला जन्माचा सांगाती पाने
निखळावी जुन्या डायरीमधली,
निखळली, विखुरली तशी बेगडी
नाती तहहयात माझे निशाण शुभ्र,
(तहाचे), बंडाचा झेंडा कधीच
नव्हता हाती!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2453

बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती! : क्रान्ति

जातात वृक्ष वादळात, तरती
पाती, आभाळ पेल तू, नकोस विसरू
माती प्रत्येक पावलागणिक बेट
काट्यांचे, माझीच पैंजणे दगा
देउनी जाती केव्हाच सोडली
माझी वाट दिव्यांनी, अंधार
एकला जन्माचा सांगाती पाने
निखळावी जुन्या डायरीमधली,
निखळली, विखुरली तशी बेगडी
नाती तहहयात माझे निशाण शुभ्र,
(तहाचे), बंडाचा झेंडा कधीच
नव्हता हाती!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Wednesday, December 1, 2010

बघ तुझ्या येण्यामधे हे केवढे मांगल्य आहे : विजय दि. पाटील

भाकरीची भ्रांत नाही, भूक
मेली...शल्य आहे रंगलेल्या
जीवनाचे हे खरे वैफल्य आहे
वाजती कानात माझ्या
प्रार्थनेचे सूर मंजुळ बघ
तुझ्या येण्यामधे हे केवढे
मांगल्य आहे गंधवेडया
भावनांची अंतरी हो झुंडशाही
दुश्मनांचे पण फुलांवर नेमके
प्राबल्य आहे जायचे नाही
कधीही दु:ख आयुष्यातले जर
कोणता उद्देश करते साध्य
व्रत-वैकल्य आहे? ऐहिकाची जी
भुतावळ स्वार आहे ह्या मनावर
मी कसा झटकू?...मला साधायचे
कैवल्य आहे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

''श्वास झाला मोकळा की,कोंडल्यागत वाटते'' : कैलास

एक ओठी,एक पोटी,जाणल्यागत
वाटते हात ते फैलावणे,आता न
स्वागत वाटते गोड वाणी मागचे
अनुभव कडू आल्यावरी, बोलणे
सामोपचाराचे ''कलागत'' वाटते.
दाब दु:खाचा पडावा अंगवळणी
एवढा, (श्वास झाला मोकळा
की,कोंडल्यागत वाटते ) सावली
माझी मला मोठी दिसाया लागली
जीवनाची सांज आता जाहल्यागत
वाटते भांडला ''कैलास'' इतुका
कडकडा सार्‍यांसवे, मूक माझे
राहणेही भांडल्यागत वाटते.
--डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2451

''श्वास झाला मोकळा की,कोंडल्यागत वाटते'' : कैलास

एक ओठी,एक पोटी,जाणल्यागत
वाटते हात ते फैलावणे,आता न
स्वागत वाटते गोड वाणी मागचे
अनुभव कडू आल्यावरी, बोलणे
सामोपचाराचे ''कलागत'' वाटते.
दाब दु:खाचा पडावा अंगवळणी
एवढा, (श्वास झाला मोकळा
की,कोंडल्यागत वाटते ) सावली
माझी मला मोठी दिसाया लागली
जीवनाची सांज आता जाहल्यागत
वाटते भांडला ''कैलास'' इतुका
कडकडा सार्‍यांसवे, मूक माझे
राहणेही भांडल्यागत वाटते.
--डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Saturday, November 27, 2010

भाष्य : कुमार जावडेकर

प्रेम आता मी स्वतः वर करत
नाही श्वास घेतो, हे खरे; पण जगत
नाही... भ्रमर इतके भोवती फिरती
तरीही फूल त्याच्या
पाकळ्यांना मिटत नाही प्रेम
जुळल्यावर कशाला बोलशी हे -
'प्रेम आपोआप काही जुळत नाही!'
अंतरे ही वेगळी केव्हाच झाली
पण जुनी ती शपथ काही सुटत नाही
मार्ग माझा कोणता हे जाणतो मी
जात आहे जग कुठे मी बघत नाही
हसत हसवत जगत असतो रोज मी पण-
जीवनावर भाष्य करणे जमत नाही -
कुमार जावडेकर
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2450

भाष्य : कुमार जावडेकर

प्रेम आता मी स्वतः वर करत
नाही श्वास घेतो, हे खरे; पण जगत
नाही... भ्रमर इतके भोवती फिरती
तरीही फूल त्याच्या
पाकळ्यांना मिटत नाही प्रेम
जुळल्यावर कशाला बोलशी हे -
'प्रेम आपोआप काही जुळत नाही!'
अंतरे ही वेगळी केव्हाच झाली
पण जुनी ती शपथ काही सुटत नाही
मार्ग माझा कोणता हे जाणतो मी
जात आहे जग कुठे मी बघत नाही
हसत हसवत जगत असतो रोज मी पण-
जीवनावर भाष्य करणे जमत नाही -
कुमार जावडेकर
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Friday, November 26, 2010

तू ..... : supriya.jadhav7

तू ..... . * कधी, कशी, कुठे सखे, नभा
मिळे धरा इथे? न सावलीस लाभणार
चेहरा खरा इथे ! * पहाट पारिजात
हा जरी लुभावि अंगणा , तुझाच
गंध माळुनी सलज्ज मोगरा इथे ! *
उठायचे निजायचे सुरू
रहाटगाडगे, अजून 'याद' कोवळी
सतावते जरा इथे ! * तुझी 'अदा'
तुझी नशा तना-मनास पेटवी,
'खडा' दुधात टाकणार भास बोचरा
इथे ! * पुन्हा मला कुशीत घेत
शब्द पेंगले जरी , तुझ्याच
आठवात दंग कैफ़ नाचरा इथे ! *
प्रहार लक्ष झेलण्यास
काळरात्र झुंझली, तरी नवाच
भासतो अरुण हासरा इथे ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2449

Thursday, November 25, 2010

तू ..... : supriya.jadhav7

तू ..... . * कधी, कशी, कुठे सखे, नभा
मिळे धरा इथे? न सावलीस लाभणार
चेहरा खरा इथे ! * पहाट पारिजात
हा जरी लुभावि अंगणा , तुझाच
गंध माळुनी सलज्ज मोगरा इथे ! *
उठायचे निजायचे सुरू
रहाटगाडगे, अजून 'याद' कोवळी
सतावते जरा इथे ! * तुझी 'अदा'
तुझी नशा तना-मनास पेटवी,
'खडा' दुधात टाकणार भास बोचरा
इथे ! * पुन्हा मला कुशीत घेत
शब्द पेंगले जरी , तुझ्याच
आठवात दंग कैफ़ नाचरा इथे ! *
प्रहार लक्ष झेलण्यास
काळरात्र झुंझली, तरी नवाच
भासतो अरुण हासरा इथे ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Wednesday, November 24, 2010

'देणे तुझेच सारे'..........(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

देणे तुझेच सारे देवू तुला कसे
रे तू देव राउळीचा जो अंतरी
वसे रे !! टाळून संथवाटा गंधीत
पावलांच्या मी जोडले जगाशी
नाते कसे बसे रे!! बेधुंद हे
किनारे लाटा मिटून गेल्या
जपले उरात सारे वाळूतले ठसे रे
!! उर्मी मनातल्या या दाटून
राहिलेल्या का हुंदका जिवाचा
ओठामधे फसे रे !! आवेग वादळाचा
आला तसाच गेला जे सोसले तयाची
जाणीव ही नसे रे!! ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

मोडून यार गेला संसार आज माझा .. : शाम

मोडून यार गेला संसार आज माझा
माझ्या मिठीत रडला घरदार आज
माझा.. स्वप्ने तिचीच सारी
दिनरात रंगवीली तो कुंचलाच
झाला बेजार आज माझा.. ना थांब मी
म्हणालो अन् थांबली न ती ही
नाहीच शब्द झाला लाचार आज
माझा.. या ओंजळीत माझ्या फेकून
चार काटे केला असा फुलाने
सत्कार आज माझा.. घरटे लुटून
माझे पाऊस दूर गेला आला असा
फळाला मल्हार आज माझा.. माझ्या
मना तुझी रे झाली उगाच शकले का
झेललास वेड्या तू वार आज माझा..
नि:शब्द आसवांनी भेटून लोक
गेले दिसतो दुनावलेला आजार आज
माझा.. माझीच हाक माझ्या ओठात
बंद झाली विरला मुक्या
मुक्याने झंकार आज माझा.. का रे
व्यथेस माझ्या हसतोस 'शाम' तू
ही तू एकलाच आहे आधार आज माझा..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2446

तरीही तिने मुस्कुरावे कशाला ?... : मयुरेश साने

पसारे तुझे आवरावे कशाला ?
स्वत:ला असे सावरावे कशाला ?
झोकून देतो मझ्यातला मी
तुझ्यातच असे सापडावे कशाला ?
जरा सांज होता तुझी याद येते
पारव्याने असे गीत गावे कशाला
? तुझा स्पर्श व्हावा विसावा
सुखाचा तुझ्यातून मी वावरावे
कशाला ? तुझ्या आठवांनी बिलगता
कुशीला दीपकाने असे मंद
व्हावे कशाला ? जरा कान देण्या
कळी फूल होते भ्रमर गीत ऐकून
बावरावे कशाला ? जीव उरला कुठे ?
लावण्याला पणाला तरीही तिने
मुस्कुरावे कशाला ? मयुरेश
साने..दि..२४-नोव्हेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

मोडून यार गेला संसार आज माझा .. : शाम

मोडून यार गेला संसार आज माझा
माझ्या मिठीत रडला घरदार आज
माझा.. स्वप्ने तिचीच सारी
दिनरात रंगवीली तो कुंचलाच
झाला बेजार आज माझा.. ना थांब मी
म्हणालो अन् थांबली न ती ही
नाहीच शब्द झाला लाचार आज
माझा.. या ओंजळीत माझ्या फेकून
चार काटे केला असा फुलाने
सत्कार आज माझा.. घरटे लुटून
माझे पाऊस दूर गेला आला असा
फळाला मल्हार आज माझा.. माझ्या
मना तुझी रे झाली उगाच शकले का
झेललास वेड्या तू वार आज माझा..
नि:शब्द आसवांनी भेटून लोक
गेले दिसतो दुनावलेला आजार आज
माझा.. माझीच हाक माझ्या ओठात
बंद झाली विरला मुक्या
मुक्याने झंकार आज माझा.. का रे
व्यथेस माझ्या हसतोस 'शाम' तू
ही तू एकलाच आहे आधार आज माझा..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

प्रकाश स्वप्ने.. : बहर

प्रकाश स्वप्ने पहात होतो..
तरिही खितपत रहात होतो..
अनुरागाला समजुन ओझे.. व्यथा
उगा मी वहात होतो!! हातावरची
जीवन रेषा.. कोठे सरते पहात
होतो.. स्वप्न
कोवळे..केविलवाणे.. नियमाने मी
पहात होतो.. पुन्हा तुझे हे
जवळुन जाणे.. लांब जरी चार हात
होतो! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2444

प्रकाश स्वप्ने.. : बहर

प्रकाश स्वप्ने पहात होतो..
तरिही खितपत रहात होतो..
अनुरागाला समजुन ओझे.. व्यथा
उगा मी वहात होतो!! हातावरची
जीवन रेषा.. कोठे सरते पहात
होतो.. स्वप्न
कोवळे..केविलवाणे.. नियमाने मी
पहात होतो.. पुन्हा तुझे हे
जवळुन जाणे.. लांब जरी चार हात
होतो! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2444

प्रकाश स्वप्ने.. : बहर

प्रकाश स्वप्ने पहात होतो..
तरिही खितपत रहात होतो..
अनुरागाला समजुन ओझे.. व्यथा
उगा मी वहात होतो!! हातावरची
जीवन रेषा.. कोठे सरते पहात
होतो.. स्वप्न
कोवळे..केविलवाणे.. नियमाने मी
पहात होतो.. पुन्हा तुझे हे
जवळुन जाणे.. लांब जरी चार हात
होतो! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2444

प्रकाश स्वप्ने.. : बहर

प्रकाश स्वप्ने पहात होतो..
तरिही खितपत रहात होतो..
अनुरागाला समजुन ओझे.. व्यथा
उगा मी वहात होतो!! हातावरची
जीवन रेषा.. कोठे सरते पहात
होतो.. स्वप्न
कोवळे..केविलवाणे.. नियमाने मी
पहात होतो.. पुन्हा तुझे हे
जवळुन जाणे.. लांब जरी चार हात
होतो! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2444

Tuesday, November 23, 2010

जिथे ओठ ओठास..... : ह बा

मला माहिती ना तुला माहिती
कुणाच्या मनाला किनारे किती?
लुटावी कशी कोण सांगेल का
सुन्या काळजाची कपाटे रिती
नका रसरसू रे फुलांनो तिथे
जिथे ओठ ओठास बोलाविती मरण
घेउनी जन्मतो जीव जर जिवाला
जिवाची कशाला भिती? तुका,
ज्ञानराजा मराठीच का? कपाळास
नाहीत भगव्या फिती! - ह. बा.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

प्रकाश स्वप्ने.. : बहर

प्रकाश स्वप्ने पहात होतो..
तरिही खितपत रहात होतो..
अनुरागाला समजुन ओझे.. व्यथा
उगा मी वहात होतो!! हातावरची
जीवन रेषा.. कोठे सरते पहात
होतो.. स्वप्न
कोवळे..केविलवाणे.. नियमाने मी
पहात होतो.. पुन्हा तुझे हे
जवळुन जाणे.. लांब जरी चार हात
होतो! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2444

प्रकाश स्वप्ने.. : बहर

प्रकाश स्वप्ने पहात होतो..
तरिही खितपत रहात होतो..
अनुरागाला समजुन ओझे.. व्यथा
उगा मी वहात होतो!! हातावरची
जीवन रेषा.. कोठे सरते पहात
होतो.. स्वप्न
कोवळे..केविलवाणे.. नियमाने मी
पहात होतो.. पुन्हा तुझे हे
जवळुन जाणे.. लांब जरी चार हात
होतो! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Monday, November 22, 2010

बघ कशा संवेदना गातात माझ्या : मयुरेश साने

फक्त दे तू हात या हातात
माझ्या बघ कशा संवेदना गातात
माझ्या मी फुलांचे ताटवे
फुलवून गेलो मोगर्‍याचा गंध
मुक्कामात माझ्या भक्तिने
नेवैद्य मी अर्पून आलो जेवतो
माझा "विठू" ताटात माझ्या काय
तू रमते अशी भासात मझ्या ठेव
थोडा श्वास तू श्वासात माझ्या
कुंकवाचा साज भाळी रेखु दे ना
रंगु दे सौभाग्य ते रंगात
माझ्या मी हिशेबी राहिलो नाही
तरीही बेरजा - वजाबाक्या ठरतात
माझ्या मयुरेश
साने....दि...२३-नोव्हेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2443

बघ कशा संवेदना गातात माझ्या : मयुरेश साने

फक्त दे तू हात या हातात
माझ्या बघ कशा संवेदना गातात
माझ्या मी फुलांचे ताटवे
फुलवून गेलो मोगर्‍याचा गंध
मुक्कामात माझ्या भक्तिने
नेवैद्य मी अर्पुन आलो जेवतो
माझा "विठू" ताटात माझ्या काय
तू रमते अशी भासात मझ्या ठेव
थोडा श्वास तू श्वासात माझ्या
कुंकवाचा साज भाळी रेखुदे ना
रंगुदे सौभग्य ते रंगात
माझ्या मी हिशेबी राहिलो नाही
तरीही बेरजा - वजाबाक्या ठरतात
माझ्या मयुरेश
साने....दि...२३-नोव्हेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2443

बघ कशा संवेदना गातात माझ्या : मयुरेश साने

फक्त दे तू हात या हातात
माझ्या बघ कशा संवेदना गातात
माझ्या मी फुलांचे ताटवे
फुलवून गेलो मोगर्‍याचा गंध
मुक्कामात माझ्या भक्तिने
नेवैद्य मी अर्पुन आलो जेवतो
माझा "विठू" ताटात माझ्या काय
तू रमते अशी भासात मझ्या ठेव
थोडा श्वास तू श्वासात माझ्या
कुंकवाचा साज भाळी रेखुदे ना
रंगुदे सौभग्य ते रंगात
माझ्या मी हिशेबी राहिलो नाही
तरीही बेरजा - वजाबाक्या ठरतात
माझ्या मयुरेश
साने....दि...२३-नोव्हेंबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

असे बाहेर डोकावू नका आतील दु:खांनो.... : बेफिकीर

सुखे संचारबंदी लावती गाफील
दु:खांनो असे बाहेर डोकावू नका
आतील दु:खांनो किती लांबेल
यंदाचा अबोला कल्पना नाही
तुम्हाला पाहिजे तर व्हा तिला
सामील दु:खांनो कुणी नाही इथे
आता, सुटा मोकाट कोठेही निघाला
पापणीचा तांबडा कंदील
दु:खांनो सुखे छाटून थोडीशी
पुन्हा येईन माघारी
पतंगासारखी देता जराशी ढील
दु:खांनो? मला वाटेल तेव्हा मी
मला मानेन आनंदी कुठे आहात
तुम्हीही मला बांधील दु:खांनो?
इथे एकांत होता त्यामुळे मी
हासलो थोडा जरासे पाहिले
वागून मी मिश्कील दु:खांनो
चला... अंधारते आहे... मनामध्ये
बसा आता तिन्हीसांजेस करता
केवढी किलबील दु:खांनो तिला
कित्येक वर्षांनी पुन्हा
भेटायचे आहे मधे बोलायचे नाही
बरे फाजील दु:खांनो? शिव्यांची
देत लाखोली उपाशी मारतो आहे
तरीही नांदता माझ्याघरी
सत्शील दु:खांनो? कुणी येणार
आहे वाटते चुचकारण्यासाठी
अशी का लोचने झाली म्हणे
स्वप्नील दु:खांनो? मनाने
'बेफिकिर' व्हा... जन्मतो तो
संपतो येथे पुढे न्या आपली ही
पोरकी मैफील दु:खांनो टीप - सूट
- काही र्‍हस्व दीर्घ!
-'बेफिकीर'!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2442

असे बाहेर डोकावू नका आतील दु:खांनो.... : बेफिकीर

सुखे संचारबंदी लावती गाफील
दु:खांनो असे बाहेर डोकावू नका
आतील दु:खांनो किती लांबेल
यंदाचा अबोला कल्पना नाही
तुम्हाला पाहिजे तर व्हा तिला
सामील दु:खांनो कुणी नाही इथे
आता, सुटा मोकाट कोठेही निघाला
पापणीचा तांबडा कंदील
दु:खांनो सुखे छाटून थोडीशी
पुन्हा येईन माघारी
पतंगासारखी देता जराशी ढील
दु:खांनो? मला वाटेल तेव्हा मी
मला मानेन आनंदी कुठे आहात
तुम्हीही मला बांधील दु:खांनो?
इथे एकांत होता त्यामुळे मी
हासलो थोडा जरासे पाहिले
वागून मी मिश्कील दु:खांनो
चला... अंधारते आहे... मनामध्ये
बसा आता तिन्हीसांजेस करता
केवढी किलबील दु:खांनो तिला
कित्येक वर्षांनी पुन्हा
भेटायचे आहे मधे बोलायचे नाही
बरे फाजील दु:खांनो? शिव्यांची
देत लाखोली उपाशी मारतो आहे
तरीही नांदता माझ्याघरी
सत्शील दु:खांनो? कुणी येणार
आहे वाटते चुचकारण्यासाठी
अशी का लोचने झाली म्हणे
स्वप्नील दु:खांनो? मनाने
'बेफिकिर' व्हा... जन्मतो तो
संपतो येथे पुढे न्या आपली ही
पोरकी मैफील दु:खांनो टीप - सूट
- काही र्‍हस्व दीर्घ!
-'बेफिकीर'!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Sunday, November 21, 2010

~ आभाळ सारे फाटले ~ : Ramesh Thombre

~ आभाळ सारे फाटले ~ आभाळ सारे
फाटले, सांगेन मी केंव्हातरी
ओठात आहे दाटले, सांगेन मी
केंव्हातरी. अंधारल्या रातीत
मी, शोधीत आहे काजवे सूर्यास
कैसे वाटले ? सांगेन मी
केंव्हातरी. खाऊन ते शेफारले,
लोणीच त्या प्रेतातले, नरकात
का ते बाटले ? सांगेन मी
केंव्हातरी. डोळ्यात आहे
पाहिले, ते प्रेम मी सांभाळले,
काळीज केंव्हा फाटले, सांगेन
मी केंव्हातरी. नाराज झाल्या
भावना, नाराज झाल्या वासना
नाराज विश्वा थाटले, सांगेन मी
केंव्हातरी. वाटा पुन्हा
अंधारल्या, आधार सारे संपले,
आयुष्य कोठे काटले, सांगेन मी
केंव्हातरी. - रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Thursday, November 18, 2010

सारे वसंत... : विद्यानंद हाडके

सारे वसंत मजला छळू लागले ऐकेक
पान माझे गळू लागले कोठेच रंग
नाही मनासारखा दु:खात सौख्य
आहे कळू लागले सांगा कुणी मला
मी कसा सावरु आधारस्तंभ सारे
ढळू लागले आता नवीन कोठे मरण
राहिले आयुष्य रोज येथे दळू
लागले हासून जीवनाशी जरा
बोलता ईर्शेत लोक सारे जळू
लागले हाका कुणास देऊ अता
शेवटी सारेच ऐनवेळी पळू लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2439

अर्थ आहे : क्रान्ति

आज हा जाई, उद्याला अर्थ आहे का
जुने आता? नव्याला अर्थ आहे
जायचे आहे पुढे, जाणार आहे,
व्यर्थ मागे थांबण्याला अर्थ
आहे? भेकडांचे टोमणे झाले
निकामी, काय त्यांच्या
बोलण्याला अर्थ आहे? दाट
काळोखास मी का घाबरावे? दीप
नाही? काजव्याला अर्थ आहे! का
उगा चिंता, उद्या येईल कैसा? जे
जसे होईल, त्याला अर्थ आहे! सूर
ल्याले सूर्यबिंबाची झळाळी,
सांजवेळी मारव्याला अर्थ आहे
माळ ना या मोकळ्या केसांत
थोडे, त्याविना का चांदण्याला
अर्थ आहे?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2440

अर्थ आहे : क्रान्ति

आज हा जाई, उद्याला अर्थ आहे का
जुने आता? नव्याला अर्थ आहे
जायचे आहे पुढे, जाणार आहे,
व्यर्थ मागे थांबण्याला अर्थ
आहे? भेकडांचे टोमणे झाले
निकामी, काय त्यांच्या
बोलण्याला अर्थ आहे? दाट
काळोखास मी का घाबरावे? दीप
नाही? काजव्याला अर्थ आहे! का
उगा चिंता, उद्या येईल कैसा? जे
जसे होईल, त्याला अर्थ आहे! सूर
ल्याले सूर्यबिंबाची झळाळी,
सांजवेळी मारव्याला अर्थ आहे
माळ ना या मोकळ्या केसांत
थोडे, त्याविना का चांदण्याला
अर्थ आहे?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सारे वसंत... : विद्यानंद हाडके

सारे वसंत मजला छळू लागले ऐकेक
पान माझे गळू लागले कोठेच रंग
नाही मनासारखा दु:खात सौख्य
आहे कळू लागले सांगा कुणी मला
मी कसा सावरु आधारस्तंभ सारे
ढळू लागले आता नवीन कोठे मरण
राहिले आयुष्य रोज येथे दळू
लागले हासून जीवनाशी जरा
बोलता ईर्शेत लोक सारे जळू
लागले हाका कुणास देऊ अता
शेवटी सारेच ऐनवेळी पळू लागले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पेटत्या वातीच माळू : अनिल रत्नाकर

लाडात जाहलो का मीच बाळू
स्वप्नात लागली राणीच भाळू
प्रेमांध सागरा काठीच वाळू
भूप्रेम लागले आधीच वाळू
लोण्यात माखले सारेच टाळू
संधीच आयती का मीच टाळू का शंख
शिंपले हा भेद पाळू वाळूस
लागलो हा मीच चाळू मेंदूत
पेटत्या वातीच माळू वातीत
सर्व त्या जातीच जाळू
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2438

पेटत्या वातीच माळू : अनिल रत्नाकर

लाडात जाहलो का मीच बाळू
स्वप्नात लागली राणीच भाळू
प्रेमांध सागरा काठीच वाळू
भूप्रेम लागले आधीच वाळू
लोण्यात माखले सारेच टाळू
संधीच आयती का मीच टाळू का शंख
शिंपले हा भेद पाळू वाळूस
लागलो हा मीच चाळू मेंदूत
पेटत्या वातीच माळू वातीत
सर्व त्या जातीच जाळू
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Tuesday, November 16, 2010

अबोली !!! : supriya.jadhav7

अबोली !!! . * अजस्त्र ज्वाला
लपापणा-या कणात माझ्या!
सहस्त्र लाटा उधाणती का मनात
माझ्या? * मनाप्रमाणे निकाल
लावू भल्याभल्यांचा, मनुष्य
कोठे.....? कुबेर मिंधा धनात
माझ्या! * जगोत किंवा मरोत कोणी
तमा कुणाला? लखाखणारा सुराच
आता ऋणात माझ्या! * घरी नि दारी
सदैव नांदी नराधमांची, मिळे
उपेक्षा पदोपदी 'या' जनात
माझ्या! * सुगंध देणे,मिटून
जाणे क्षणाक्षणाने,
मुक्या-मुक्याने भिने अबोली
तनात माझ्या! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2435

वेड तो लावून गेला (गझल) : मनिषा नाईक.

वेड तो लावून गेला (गझल) रात
राणी चांद मागे वेड तो लावून
गेला आज सारी रात जागी तो मला
भावून गेला आठवांच्या
मैफिलीने सांज होती रंगलेली
भैरवीचे सूर सारे आज तो गावून
गेला काळजाला आस लागे भावना ती
पेटलेली मोग-र्याचे भास सारे
ध्यास तो दावून गेला गूढ
काळ्या सावलीने स्वप्न सारी
झाकलेली काजव्याच्या
स्वागताला खास तो धावून गेला
वेदनेचे डंख सारे मी मुक्याने
सोसलेले कोरड्या डोळ्यास
माझ्या तोच ओलावून गेला मनिषा
नाईक .........(माऊ)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2436

अजूनही : आनंदयात्री

मनामध्ये कुठे कुठे तुझे ठसे
अजूनही फुलांत राहिले सुगंध
खूपसे अजूनही दिशा दिशा जरी
तमास शरण जाऊ लागल्या लपून
राहिलेत आत कवडसे अजूनही दिशा
ढगाळताच मी तुझीच वाट पाहतो
नभात दाटतात रोज भरवसे अजूनही
तुम्ही किती मुजोर राख पसरलीत
गावभर निमूट थंड झोपलेत कोळसे
अजूनही! उगाच चेहरा पुन्हा
पुन्हा पुसून पाहतो तसेच
काळवंडतात आरसे अजूनही -
नचिकेत जोशी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2437

अजूनही : आनंदयात्री

मनामध्ये कुठे कुठे तुझे ठसे
अजूनही फुलांत राहिले सुगंध
खूपसे अजूनही दिशा दिशा जरी
तमास शरण जाऊ लागल्या लपून
राहिलेत आत कवडसे अजूनही दिशा
ढगाळताच मी तुझीच वाट पाहतो
नभात दाटतात रोज भरवसे अजूनही
तुम्ही किती मुजोर राख पसरलीत
गावभर निमूट थंड झोपलेत कोळसे
अजूनही! उगाच चेहरा पुन्हा
पुन्हा पुसून पाहतो तसेच
काळवंडतात आरसे अजूनही -
नचिकेत जोशी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Monday, November 15, 2010

वेड तो लावून गेला (गझल) : मनिषा नाईक.

वेड तो लावून गेला (गझल) रात
राणी चांद मागे वेड तो लावून
गेला आज सारी रात जागी तो मला
भावून गेला आठवांच्या
मैफिलीने सांज होती रंगलेली
भैरवीचे सूर सारे आज तो गावून
गेला काळजाला आस लागे भावना ती
पेटलेली मोग-र्याचे भास सारे
ध्यास तो दावून गेला गूढ
काळ्या सावलीने स्वप्न सारी
झाकलेली काजव्याच्या
स्वागताला खास तो धावून गेला
वेदनेचे डंख सारे मी मुक्याने
सोसलेले कोरड्या डोळ्यास
माझ्या तोच ओलावून गेला मनिषा
नाईक .........(माऊ)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

अबोली !!! : supriya.jadhav7

अबोली !!! . * अजस्त्र ज्वाला
लपापणा-या कणात माझ्या!
सहस्त्र लाटा उधाणती का मनात
माझ्या? * मनाप्रमाणे निकाल
लावू भल्याभल्यांचा, मनुष्य
कोठे.....? कुबेर मिंधा धनात
माझ्या! * जगोत किंवा मरोत कोणी
तमा कुणाला? लखाखणारा सुराच
आता ऋणात माझ्या! * घरी नि दारी
सदैव नांदी नराधमांची, मिळे
उपेक्षा पदोपदी 'या' जनात
माझ्या! * सुगंध देणे,मिटून
जाणे क्षणाक्षणाने,
मुक्या-मुक्याने भिने अबोली
तनात माझ्या! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2433

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2433

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2433

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2433

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2433

Sunday, November 14, 2010

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2433

म्हटले होते : क्रान्ति

आषाढघनांचे गाणे वेचावे
म्हटले होते रंध्रांत
सुरांचे गाणे पेरावे म्हटले
होते जो माझ्या वाटेवरती
पेरून चांदणे गेला, त्या लोभस
आनंदाला भेटावे म्हटले होते
एकाकी अभिमन्यू मी, लढले पण
अंती हरले नियतीच्या
चक्रव्युहाला भेदावे म्हटले
होते हातात उरे इतकासा चतकोर
फाटका तुकडा, आभाळ तुझे सवडीने
झेलावे म्हटले होते मी ऐन
क्षणी चुकले अन् सोंगट्या
पटावर थिजल्या हा डाव
जिंकण्यासाठी खेळावे म्हटले
होते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2434

म्हटले होते : क्रान्ति

आषाढघनांचे गाणे वेचावे
म्हटले होते रंध्रांत
सुरांचे गाणे पेरावे म्हटले
होते जो माझ्या वाटेवरती
पेरून चांदणे गेला, त्या लोभस
आनंदाला भेटावे म्हटले होते
एकाकी अभिमन्यू मी, लढले पण
अंती हरले नियतीच्या
चक्रव्युहाला भेदावे म्हटले
होते हातात उरे इतकासा चतकोर
फाटका तुकडा, आभाळ तुझे सवडीने
झेलावे म्हटले होते मी ऐन
क्षणी चुकले अन् सोंगट्या
पटावर थिजल्या हा डाव
जिंकण्यासाठी खेळावे म्हटले
होते
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, November 13, 2010

' कहाणी...'( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी
व्यथा शहाणी हे वेड पावसाचे
डोळे भरून गेले का अंतरात
माझ्या ओलावली तराणी ओझे
तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले
ना भार काळजाला का मीच दीनवाणी
हा आरसा जिवाचा केव्हाच
भंगलेला का चेहरा तुझा तो येतो
खुलून राणी जिंकून हारण्या तो
मी डाव मांडलेला माझ्या
पराभवाची गातो खुशाल गाणी
ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

आसवांना पंख यावे : स्नेहदर्शन

दूर गगनी हिंडण्याला आसवांना
पंख यावे एकट्या पक्ष्या
प्रमाणे दु:ख माझे ही उडावे
सूर घ्यावा वेदनेने,अन
व्यथेने ताल द्यावा मैफली
मध्ये अश्या तू गीत माझे
ऐकवावे शिरशिरी यावी हवेने
घेवुनी आभास काही चांदण्या
पाहून वाटे आठवांना आठवावे
दाटले आहेत काही नभ तिच्या
माझ्यात होते प्रीत मझ्यातील
फुलाया लाख अश्र्र कोसळावे
शेवटी बुडलोच मी ही पाहुनी
लाखो किनारे मी कुणाला दोश
देवू खेळ दैवाचे असावे
-------------------स्नेहदर्शन
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Friday, November 12, 2010

घोषणा झाली... : अजय अनंत जोशी

घोषणा झाली मला फेटाळलेली...
'हुश्श' झाली आसवें कंटाळलेली
माणसे झाली पहा आता शहाणी फार
पूर्वी भोवती घोटाळलेली
पालवी कोठे नसू द्या फार मोठी
आणि ती नक्की नको नाठाळलेली
एकही अश्रू दिसेना आज कोठे
गोष्ट होती आजही रक्ताळलेली
नेहमी असते खर्‍याची गोष्ट
मागे जातसे जत्रा पुढे
वाचाळलेली मद्य कसले घेत बसता
धुंद होण्या....? जीवने बनवा नशा
फेसाळलेली..! खोल आहे मी
समुद्रासारखा; पण... आजही देतो
उन्हें गंधाळलेली फायदा नसतो
उधारी फेडण्याचा माणसे
गेल्यावरी सांभाळलेली आजही
गावाकडे लज्जा दिसावी...
जीवनाची लक्तरे गुंडाळलेली..!
टेकला माथा जिथे, तेथेच फुटला...
जीवनें इतकी कशी खडकाळलेली..?
एकदा ना एकदा होतील विजयी...
आजही दु:खे उरी कवटाळलेली
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Wednesday, November 10, 2010

वृत्त (गझल ) : कविता मोकाशी

वृत्त (गझल ) मी तुला आता
स्मराया लागले कि स्मशानी
वावराया लागले ? पापणीला भार
झाली आसवे प्राण ओले अन तराया
लागले बंद ओठी राहिले
हृदयातले कोण कोणा सावराया
लागले ? ओळखीच्या फक्त झाल्या
त्या चुका ते म्हणाले मी हराया
लागले पाठ केले मी तुला
कित्येकदा वृत्त माझे
काचराया लागले प्रीत आणिक
न्याय दोन्ही आंधळे
पांगळ्याला ते धराया लागले ?
वेदनेचा चेहरा मज बोलला "मी
कुरुपाला वराया लागले" थेंब
शाईचा अताशा ओकते मी (कविता)
विषाने बावराया लागले ....कविता
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

वृत्त (गझल ) : कविता मोकाशी

वृत्त (गझल ) मी तुला आता
स्मराया लागले कि स्मशानी
वावराया लागले ? पापणीला भार
झाली आसवे प्राण ओले अन तराया
लागले बंद ओठी राहिले
हृदयातले कोण कोणा सावराया
लागले ? ओळखीच्या फक्त झाल्या
त्या चुका ते म्हणाले मी हराया
लागले पाठ केले मी तुला
कित्येकदा वृत्त माझे
काचराया लागले प्रीत आणिक
न्याय दोन्ही आंधळे
पांगळ्याला ते धराया लागले ?
वेदनेचा चेहरा मज बोलला "मी
कुरुपाला वराया लागले" थेंब
शाईचा अताशा ओकते मी (कविता)
विषाने बावराया लागले ....कविता
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

तुझ्याच हाती - हात राहील.... : मयुरेश साने

जे "सुरात "नाही- तेच "उरात"
राहील बेसुर्‍या ओळीच- ती -गात
राहील जे "टाळायचे "-तेच- "कानभर
"होईल जे सांगायचे -तेच- आत
राहील जे "तेवायचे" तेच "वि़झुन"
जाईल केवीलवाणी -एक- वात राहील
तू गेल्यावर ध्यास कशाचा ?
श्वासही उगाच येत -जात राहील
जगेन आता -रोज असा की पुढ्यात
जगाच्या " कात" राहील "मी " हाता
बाहेर- गेलो तरीही तुझ्याच
हाती - हात राहील मयुरेश
साने..दि १०-ऑक्टोबर-१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Tuesday, November 9, 2010

पहा दिशाही रुसून बसल्या तुझ्यासारख्या. : सोनाली जोशी

सुरुच आहे कितीक गावे तुला
शोधणे जिथे नभाला मिळेल धरती
तिथे धावणे नकोस पाहू उगीच
स्वप्ने अशी एकटी हळूच माझे
कधीतरी ऐक ना बोलणे
कुणाकुणाचा विषय निघाला तुला
सोडुनी... अनेकदा संपले
तुझ्यावर जरी बोलणे... जरा
फुलांशी, खुळ्या झर्‍याशी, कधी
बोललो... कसे मनाला तुझ्याच
बोचे असे वागणे... पहा दिशाही
रुसून बसल्या तुझ्यासारख्या...
जमेल वार्‍यासही अता साकडे
घालणे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2427

दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते : मिल्या

का असे माझ्याकडे हटकून येते?
दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते
मी दिवसभर कोरडा असतो तसा पण
सांज ढळली की मळभ दाटून येते
रोज अश्रूंचा सडा परसात
माझ्या रात्र विरहाच्या
कळ्या घेऊन येते सज्ज ठेवूया
चला पंचारतींना वेदना सांगा
कधी सांगून येते? बोलणे माझे
कसे कोणा रुचावे? बोलतो मी तेच
जे आतून येते शोधतो मी चांदणे
केवळ तिच्यातच ती जरी कायम
उन्हे नेसून येते चंद्र
तार्‍यांची नको देऊ हमी... तू
पापण्या मिटताच अंधारून येते
ह्याचसाठी काढतो खपल्या
जुन्या मी रोज ती फुंकर नवी
होऊन येते चाल करुनी... तो पहा...
आलाच मृत्यू रोज का संधी अशी
चालून येते?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2426

पहा दिशाही रुसून बसल्या तुझ्यासारख्या. : सोनाली जोशी

सुरुच आहे कितीक गावे तुला
शोधणे जिथे नभाला मिळेल धरती
तिथे धावणे नकोस पाहू उगीच
स्वप्ने अशी एकटी हळूच माझे
कधीतरी ऐक ना बोलणे
कुणाकुणाचा विषय निघाला तुला
सोडुनी... अनेकदा संपले
तुझ्यावर जरी बोलणे... जरा
फुलांशी, खुळ्या झर्‍याशी, कधी
बोललो... कसे मनाला तुझ्याच
बोचे असे वागणे... पहा दिशाही
रुसून बसल्या तुझ्यासारख्या...
जमेल वार्‍यासही अता साकडे
घालणे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते : मिल्या

का असे माझ्याकडे हटकून येते?
दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते
मी दिवसभर कोरडा असतो तसा पण
सांज ढळली की मळभ दाटून येते
रोज अश्रूंचा सडा परसात
माझ्या रात्र विरहाच्या
कळ्या घेऊन येते सज्ज ठेवूया
चला पंचारतींना वेदना सांगा
कधी सांगून येते? बोलणे माझे
कसे कोणा रुचावे? बोलतो मी तेच
जे आतून येते शोधतो मी चांदणे
केवळ तिच्यातच ती जरी कायम
उन्हे नेसून येते चंद्र
तार्‍यांची नको देऊ हमी... तू
पापण्या मिटताच अंधारून येते
ह्याचसाठी काढतो खपल्या
जुन्या मी रोज ती फुंकर नवी
होऊन येते चाल करुनी... तो पहा...
आलाच मृत्यू रोज का संधी अशी
चालून येते?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Monday, November 8, 2010

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने !!! : supriya.jadhav7

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने
!!! . * ज्ञान का वाढे कुणाचे
दप्तराने, ना फ़ुलासी गंध येणे
अत्तराने! * थांबवा थोतांड
भोंदू-दांभिकांचे, का खरे
मरतात कोणी पंचकाने? *
कुंभकर्णी वंश माझा हीच
ख्याती, का उडावी झोप एका
'दस्तकाने' ? * माजलेली
घूसखोरी आत्मघाती, घेतली का
दाद काही लष्कराने ? * पावणे ना
देव कोणाही बळी दे, गांव वेडा
शेंदरी या 'पत्थराने' ! * भव्य
होती रोषणाई त्या महाली, ना
दिवाळी पाहिली या लक्तराने ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2423

''जीवन अंधारातच आहे'' : कैलास

दमादमाने जातच आहे कंप तरी
श्वासातच आहे रोज उगवतो सूर्य
तरीही जीवन अंधारातच आहे
दुर्दैवाला शह देतो पण, मला
मिळाली मातच आहे गळा जाहला
रुद्ध तरीही सुरेल मन हे गातच
आहे रक्तदाब वाढला तरीही
समद्य्,सामिष खातच आहे
संधिवात परवडतो,कारण
वैद्याची फी वातच आहे
नास्तिकच तरीही शनवारी लिंबू
मम दारातच आहे विसंबलो
ज्यावरी तयाने खास करावा घातच
आहे उघड करावे सदैव वाटे भाव
लपूनी आतच आहे सर्व धर्म समभाव
तरीही जात नाहि ती जातच आहे. ना
वृत्ती दुसर्‍या कोणाची
दोषहि ''कैलासा''तच आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2425

''जीवन अंधारातच आहे'' : कैलास

दमादमाने जातच आहे कंप तरी
श्वासातच आहे रोज उगवतो सूर्य
तरीही जीवन अंधारातच आहे
दुर्दैवाला शह देतो पण, मला
मिळाली मातच आहे गळा जाहला
रुद्ध तरीही सुरेल मन हे गातच
आहे रक्तदाब वाढला तरीही
समद्य्,सामिष खातच आहे
संधिवात परवडतो,कारण
वैद्याची फी वातच आहे
नास्तिकच तरीही शनवारी लिंबू
मम दारातच आहे विसंबलो
ज्यावरी तयाने खास करावा घातच
आहे उघड करावे सदैव वाटे भाव
लपूनी आतच आहे सर्व धर्म समभाव
तरीही जात नाहि ती जातच आहे. ना
वृत्ती दुसर्‍या कोणाची
दोषहि ''कैलासा''तच आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Sunday, November 7, 2010

अबोली!!! : supriya.jadhav7

अबोली!!! . * अजस्त्र ज्वाला
लपापणा-या कणात माझ्या!
सहस्त्र लाटा उधाणती का मनात
माझ्या? * मनाप्रमाणे निकाल
लावू भल्याभल्यांचा, मनुष्य
कोठे.....? कुबेर मिंधा धनात
माझ्या! * जगोत किंवा मरोत कोणी
तमा कुणाला? लखाखणारा सुराच
आता ऋणात माझ्या! * घरी नि दारी
सदैव नांदी नराधमांची, मिळे
उपेक्षा पदोपदी 'या' जनात
माझ्या! * सुगंध देणे,मिटून
जाणे क्षणाक्षणाने,
मुक्या-मुक्याने भिने अबोली
तनात माझ्या! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Tuesday, November 2, 2010

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने !!! : supriya.jadhav7

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने
!!! . * ज्ञान का वाढे कुणाचे
दप्तराने, ना फ़ुलासी गंध येणे
अत्तराने! * थांबवा थोतांड
भोंदू-दांभिकांचे, का खरे
मरतात कोणी पंचकाने? *
कुंभकर्णी वंश माझा हीच
ख्याती, का उडावी झोप एका
'दस्तकाने' ? * माजलेली
घूसखोरी आत्मघाती, घेतली का
दाद काही लष्कराने ? * पावणे ना
देव कोणाही बळी दे, गांव वेडा
शेंदरी या 'पत्थराने' ! * भव्य
होती रोषणाई त्या महाली, ना
दिवाळी पाहिली या लक्तराने ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2423

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने !!! : supriya.jadhav7

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने
!!! . * ज्ञान का वाढे कुणाचे
दप्तराने, ना फ़ुलासी गंध येणे
अत्तराने! * थांबवा थोतांड
भोंदू-दांभिकांचे, का खरे
मरतात कोणी पंचकाने? *
कुंभकर्णी वंश माझा हीच
ख्याती, का उडावी झोप एका
'दस्तकाने' ? * माजलेली
घूसखोरी आत्मघाती, घेतली का
दाद काही लष्कराने ? * पावणे ना
देव कोणाही बळी दे, गांव वेडा
शेंदरी या 'पत्थराने' ! * भव्य
होती रोषणाई त्या महाली, ना
दिवाळी पाहिली या लक्तराने ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2423

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने !!! : supriya.jadhav7

ना दिवाळी पाहिली या लक्तराने
!!! . * ज्ञान का वाढे कुणाचे
दप्तराने, ना फ़ुलासी गंध येणे
अत्तराने! * थांबवा थोतांड
भोंदू-दांभिकांचे, का खरे
मरतात कोणी पंचकाने? *
कुंभकर्णी वंश माझा हीच
ख्याती, का उडावी झोप एका
'दस्तकाने' ? * माजलेली
घूसखोरी आत्मघाती, घेतली का
दाद काही लष्कराने ? * पावणे ना
देव कोणाही बळी दे, गांव वेडा
शेंदरी या 'पत्थराने' ! * भव्य
होती रोषणाई त्या महाली, ना
दिवाळी पाहिली या लक्तराने ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

मी एकटीच येथे!!!(गझल). : supriya.jadhav7

मी एकटीच येथे!!!(गझल). . * श्वासात
ना कुणाच्या ना स्पंदनात आहे,
मी एकटीच येथे माझ्या जगात
आहे! * गोंजारले कितीदा
माझ्याच मी चुकांना, तो शाप
पूर्वजांचा सलतो मनात आहे! * ना
कोसळे कधीचा हा मेघ दाटलेला,
अश्रूच गोठलेला का या नभात आहे
? * ना दामिनी नभीची ना
शुक्रतारकाही, आश्रीत
दीनवाणी माझ्या घरात आहे! *
ऊद्रेक आठवांचा गाडून श्रांत
झाले, दूरस्थ संकटांची येते
वरात आहे! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2422

Monday, November 1, 2010

मी एकटीच येथे!!!(गझल). : supriya.jadhav7

मी एकटीच येथे!!!(गझल). . * श्वासात
ना कुणाच्या ना स्पंदनात आहे,
मी एकटीच येथे माझ्या जगात
आहे! * गोंजारले कितीदा
माझ्याच मी चुकांना, तो शाप
पूर्वजांचा सलतो मनात आहे! * ना
कोसळे कधीचा हा मेघ दाटलेला,
अश्रूच गोठलेला का या नभात आहे
? * ना दामिनी नभीची ना
शुक्रतारकाही, आश्रीत
दीनवाणी माझ्या घरात आहे! *
ऊद्रेक आठवांचा गाडून श्रांत
झाले, दूरस्थ संकटांची येते
वरात आहे! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Sunday, October 31, 2010

शे(अ)रो शायरी, भाग-७ : वो लब कि जैसे सागर-ए-सहबा दिखाई दे : मानस६

प्रिय मित्रांनो, शे(अ)रो
शायरीच्या ह्या ७व्या भागात
आपण कृष्णबिहारी नूर
ह्यांच्या एका, अतिशय
रोमॅंटीक मतला असलेल्या,
गझलेचा आस्वाद घेणार आहोत. ही
गझल मी पहिल्यांदा नेटवर,
दुबईला झालेल्या एका
मुशायऱ्याच्या ऑडियो
क्लिपमधे ऐकली, तेथे तिला
श्रोत्यांचा प्रचंड प्रतिसाद
मिळाला होता.. गझलही तशीच
आहे..लाजवाब! मतला बघा कसा
रसरशीत आहे तो,.....एका बहारदार
कल्पना-विलासाचा नमुना आहे! तो
असा की- वो लब कि जैसे
साग़र-ए-सहबा दिखाई दे जुम्बिश
जो हो तो जाम छलकता दिखाई दे [ १)
लब= ओठ, २) सहबा= मदिरा ३)
जुम्बिश= हालचाल ] शायर म्हणतो
की, त्या लावण्यवतीच्या
ओठांचे सौन्दर्य काय वर्णावे,
ते इतके सुंदर आहेत की जणू
रक्तिम रंगाच्या मदिरेचा
सागरच भासतोय.. आणि ह्या
नंतरचा मिसरा तर कमाल आहे.
शायर पुढे म्हणतो की, एखादा
लाडिक अविर्भाव करताना किंवा
बोलताना, जर ह्या ओठांची
किंचितशी जरी हालचाल झाली तर
जणू मदिरेने भरलेला एखादा
चषकच हिंदकळल्याचा भास होतो !...
क्या बात है! दरिया में यूँ तो
होते हैं क़तरे ही क़तरे सब,
क़तरा वही है जिसमें के दरिया
दिखाई दे [ १) क़तरा = थेंब ] कवि
म्हणतोय की समुद्र हा अनेक
थेंबांचा मिळून बनलेला आहे, पण
त्यातील ज्या थेंबात संपूर्ण
सागराचेच दर्शन होईल, त्याच
थेंबाच्या अस्तित्वाला
अर्थ-पूर्ण म्हणता येईल. पण
ह्यातील भावार्थ काय?.. मला
स्वत:ला असा जाणवला की जगाच्या
सागरात अनेक, अगणित माणसे
आहेत,जे त्यातील
थेंबांसारखेच आहेत, जे
आपापल्या परीने जीवन जगत
असतात, पण त्यापैकी खरी
दरिया-दिल वृत्ती घेऊन एखादाच
मनुष्य जगतो, इतरांना आपल्या
मनाच्या विशालतेचे दर्शन
घडवितो, आणि त्याच्याच
जीवनाला खरा अर्थ आहे. तो एका
थेंबासारखा असला तरी तोही
सागरच आहे क्यों आईना कहें उसे
पत्थर न क्यों कहें, जिस आईने
में अक्स न उसका दिखाई दे [ १)
अक्स = प्रतिबिंब ] ह्या शेरात,
मला वाटते, कवि मानवी मनाला
आरसा म्हणून संबोधतो आहे, आणि
'उसका अक्स' म्हणजे
-परमेश्वराचे प्रतिबिंब! ज्या
मनाच्या आरश्यात ईश्वराचे
प्रतिबिंब पडत नाही, ज्या मनात
डोकावल्यावर दैवी सदगुणांचा
अंश देखील दिसत नाही, त्या
मनाला दगड नाहीतर दुसरे काय
म्हणायचे? अश्या मनाला आरसा
म्हणून का संबोधावे? तो निव्वळ
एक जिवंत पाषाणच म्हणावा
लागेल...माणसाने आपले मन:पटल
नेहमी मानस-सरोवरासारखेच
निर्मल ठेवावे, असेच बहुदा
कविला सुचवायचे असावे. उस
तश्ना-लब की नींद न टूटे दुआ
करो, जिस तश्ना-लब को ख़्वाब
में दरिया दिखाई दे [ तश्ना-लब=
तहानेने ज्याचे ओठ कोरडे पडले
आहेत असा ] येथे तश्ना-लब ह्या
शब्दाला आशयाचे अनेक तरल
संदर्भ वाचकाला जाणवू शकतात..
जसे की, असा एखादा मनुष्य,
ज्याच्या इच्छा-आकांक्षा
आयुष्यात कधीच पूर्ण
झालेल्या नाहीत, एखाद्या
व्यक्तीचे प्रेम, सहवास मिळणे
हे त्याच्यासाठी निव्वळ
मृगजळ लाभण्यासारखेच आभासमय
राहिले आहे. वास्तव जीवनात
त्याला जे हवे ते कधीच मिळाले
नाहीय. जणू असा एखादा व्यक्ती,
जो युगानुयुगे भावनिक
ओलाव्यासाठी तहानलेला आहे, पण
प्रेम-रुपी पाण्याचा एक
थेंबही त्याच्या वाट्याला
आलेला नाहीय. मग अश्या तृषार्त
व्यक्तीला जर स्वप्नांच्या
जगात एखादा प्रेम-रुपी,
भावना-रुपी दरिया दिसला तर तो
किती आनंदून जाईल. त्याला जे
वास्तवात मिळाले नाही, ते जर
त्याला, स्वप्नांच्या जगात
काही क्षणांसाठी का होईना, पण
मिळत असेल, तर त्या बिचाऱ्याची
निद्रा उघडून त्याचा
स्वप्न-भंग न होवो, अशीच
पार्थना आपण देवाकडे करायला
हवी, असे कवि म्हणतोय. कैसी
अजीब शर्त है दीदार के लिये,
आँखें जो बंद हों तो वो जल्वा
दिखाई दे [ १) दीदार = दर्शन , २)
जल्वा = शोभा, दर्शन, तेजो-वलय ]
ह्या शेर शायराने अतिशय
खुबीने लिहिलाय,...अर्थाचे
एकाहून अधिक पदर दिसू शकतात.
माझ्या मते ह्यात एक
अध्यात्मिक आशय आहे. कवि
म्हणतोय की परमेश्वराचे रूप
बघायाचे असेल, त्याचे खरे-खुरे
दर्शन घ्यायचे असेल तर एक मोठी
विचित्र अट आहे, ती म्हणजे
आपले चक्षू, ज्यांनी आपण नेहमी
बाहेरचे भौतिक जग बघतो, तेच
काही वेळासाठी बंद करावे
लागतील. म्हणजे डोळे बंद करून,
सर्व वृत्तींना अंतर्मुख
करुन, आपल्या
अंतरात्म्याच्या गहराईत जर
डोकावून बघितलेत, तर तिथे
तुम्हाला अल्लाहचे दर्शन
होईल. वा वा! हा शेर तसा
प्रेयसीला देखील लागू पडू
शकतो. प्रेयसी प्रियकरापासून
दूर निघून गेल्यामुळे
त्यांच्या गाठी-भेटी होऊ शकत
नाहीत, त्याच्या डोळ्यांना
तिची छबी दिसू शकत नाही. पण
तिची प्रतिमा मात्र त्याच्या
अंतर्मनात खोलवर कोरल्या
गेली आहे.., इतकी की प्रियकराने
जर डोळे बंद केले तर लगेच तिचे
रुप त्याच्या मन:चक्षूसमोर
उभे राहते, आणि तिचे दर्शन
होते,..परंतु डोळे बंद
केल्याविना नाही! म्हणून शायर
म्हणतोय की मला माझ्याच
प्रेयसीला बघण्यासाठी
परिस्थितीने बघा किती
विचित्र अट घातलीय, की तिचे
दर्शन घ्यायचे असेल तर आधी
डोळे बंद कर! क्या हुस्न है,
जमाल है, क्या रंग-रूप है, वो
भीड़ में भी जाये तो तनहा
दिखाई दे [ १) जमाल= सौन्दर्य २)
तनहा= एकटी, एकटा ] ह्या शेरात
एका रुपवान तरुणीच्या
सौन्दर्याचे वर्णन कविने एका
अनोख्याच ढंगाने केलेय. कवि
म्हणतो की त्या मदालसेचे
रंग-रुप, लावण्य, त्यातील जादू,
हे इतके एकमेवाद्वितिय आहे, की
ती गर्दीत जरी उभी असेल, तरी,
तिच्या अवती-भवती कुणीच नसून,
ती एकटीच आहे असेच भासमान
होते. तिच्या स्वर्गीय
लावण्यामुळे, त्या गर्दीत ती
इतकी उठून दिसते की नजर फक्त
तिच्यावरच खिळून राहते, आणि
तिच्या आजूबाजूला कुणीच
नाहीय, असा दृष्टीला भास
होतो...तिच्या सौन्दर्यापुढे
आजूबाजूच्या जगाचे अस्तित्वच
जणू विरघळून जाते, आणि
बघणाऱ्याला ती एकटीच फक्त
दिसते...क्या बात है! ह्या
गझलेची साऊंड क्लिप आपण www.mushaira.org
ह्या संकेत-स्थळावर ऐकू शकता,
जरूर भेट द्यावी. चला तर, आता
आपला निरोप घेतो, पुढील भागात
भेटूच! सर्वांना दिवाळीच्या
मन:पूर्वक शुभेच्छा! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2421

शे(अ)रो शायरी, भाग-७ : वो लब कि जैसे सागर-ए-सहबा दिखाई दे : मानस६

प्रिय मित्रांनो, शे(अ)रो
शायरीच्या ह्या ७व्या भागात
आपण कृष्णबिहारी नूर
ह्यांच्या एका, अतिशय
रोमॅंटीक मतला असलेल्या,
गझलेचा आस्वाद घेणार आहोत. ही
गझल मी पहिल्यांदा नेटवर,
दुबईला झालेल्या एका
मुशायऱ्याच्या ऑडियो
क्लिपमधे ऐकली, तेथे तिला
श्रोत्यांचा प्रचंड प्रतिसाद
मिळाला होता.. गझलही तशीच
आहे..लाजवाब! मतला बघा कसा
रसरशीत आहे तो,.....एका बहारदार
कल्पना-विलासाचा नमुना आहे! तो
असा की- वो लब कि जैसे
साग़र-ए-सहबा दिखाई दे जुम्बिश
जो हो तो जाम छलकता दिखाई दे [ १)
लब= ओठ, २) सहबा= मदिरा ३)
जुम्बिश= हालचाल ] शायर म्हणतो
की, त्या लावण्यवतीच्या
ओठांचे सौन्दर्य काय वर्णावे,
ते इतके सुंदर आहेत की जणू
रक्तिम रंगाच्या मदिरेचा
सागरच भासतोय.. आणि ह्या
नंतरचा मिसरा तर कमाल आहे.
शायर पुढे म्हणतो की, एखादा
लाडिक अविर्भाव करताना किंवा
बोलताना, जर ह्या ओठांची
किंचितशी जरी हालचाल झाली तर
जणू मदिरेने भरलेला एखादा
चषकच हिंदकळल्याचा भास होतो !...
क्या बात है! दरिया में यूँ तो
होते हैं क़तरे ही क़तरे सब,
क़तरा वही है जिसमें के दरिया
दिखाई दे [ १) क़तरा = थेंब ] कवि
म्हणतोय की समुद्र हा अनेक
थेंबांचा मिळून बनलेला आहे, पण
त्यातील ज्या थेंबात संपूर्ण
सागराचेच दर्शन होईल, त्याच
थेंबाच्या अस्तित्वाला
अर्थ-पूर्ण म्हणता येईल. पण
ह्यातील भावार्थ काय?.. मला
स्वत:ला असा जाणवला की जगाच्या
सागरात अनेक, अगणित माणसे
आहेत,जे त्यातील
थेंबांसारखेच आहेत, जे
आपापल्या परीने जीवन जगत
असतात, पण त्यापैकी खरी
दरिया-दिल वृत्ती घेऊन एखादाच
मनुष्य जगतो, इतरांना आपल्या
मनाच्या विशालतेचे दर्शन
घडवितो, आणि त्याच्याच
जीवनाला खरा अर्थ आहे. तो एका
थेंबासारखा असला तरी तोही
सागरच आहे क्यों आईना कहें उसे
पत्थर न क्यों कहें, जिस आईने
में अक्स न उसका दिखाई दे [ १)
अक्स = प्रतिबिंब ] ह्या शेरात,
मला वाटते, कवि मानवी मनाला
आरसा म्हणून संबोधतो आहे, आणि
'उसका अक्स' म्हणजे
-परमेश्वराचे प्रतिबिंब! ज्या
मनाच्या आरश्यात ईश्वराचे
प्रतिबिंब पडत नाही, ज्या मनात
डोकावल्यावर दैवी सदगुणांचा
अंश देखील दिसत नाही, त्या
मनाला दगड नाहीतर दुसरे काय
म्हणायचे? अश्या मनाला आरसा
म्हणून का संबोधावे? तो निव्वळ
एक जिवंत पाषाणच म्हणावा
लागेल...माणसाने आपले मन:पटल
नेहमी मानस-सरोवरासारखेच
निर्मल ठेवावे, असेच बहुदा
कविला सुचवायचे असावे. उस
तश्ना-लब की नींद न टूटे दुआ
करो, जिस तश्ना-लब को ख़्वाब
में दरिया दिखाई दे [ तश्ना-लब=
तहानेने ज्याचे ओठ कोरडे पडले
आहेत असा ] येथे तश्ना-लब ह्या
शब्दाला आशयाचे अनेक तरल
संदर्भ वाचकाला जाणवू शकतात..
जसे की, असा एखादा मनुष्य,
ज्याच्या इच्छा-आकांक्षा
आयुष्यात कधीच पूर्ण
झालेल्या नाहीत, एखाद्या
व्यक्तीचे प्रेम, सहवास मिळणे
हे त्याच्यासाठी निव्वळ
मृगजळ लाभण्यासारखेच आभासमय
राहिले आहे. वास्तव जीवनात
त्याला जे हवे ते कधीच मिळाले
नाहीय. जणू असा एखादा व्यक्ती,
जो युगानुयुगे भावनिक
ओलाव्यासाठी तहानलेला आहे, पण
प्रेम-रुपी पाण्याचा एक
थेंबही त्याच्या वाट्याला
आलेला नाहीय. मग अश्या तृषार्त
व्यक्तीला जर स्वप्नांच्या
जगात एखादा प्रेम-रुपी,
भावना-रुपी दरिया दिसला तर तो
किती आनंदून जाईल. त्याला जे
वास्तवात मिळाले नाही, ते जर
त्याला, स्वप्नांच्या जगात
काही क्षणांसाठी का होईना, पण
मिळत असेल, तर त्या बिचाऱ्याची
निद्रा उघडून त्याचा
स्वप्न-भंग न होवो, अशीच
पार्थना आपण देवाकडे करायला
हवी, असे कवि म्हणतोय. कैसी
अजीब शर्त है दीदार के लिये,
आँखें जो बंद हों तो वो जल्वा
दिखाई दे [ १) दीदार = दर्शन , २)
जल्वा = शोभा, दर्शन, तेजो-वलय ]
ह्या शेर शायराने अतिशय
खुबीने लिहिलाय,...अर्थाचे
एकाहून अधिक पदर दिसू शकतात.
माझ्या मते ह्यात एक
अध्यात्मिक आशय आहे. कवि
म्हणतोय की परमेश्वराचे रूप
बघायाचे असेल, त्याचे खरे-खुरे
दर्शन घ्यायचे असेल तर एक मोठी
विचित्र अट आहे, ती म्हणजे
आपले चक्षू, ज्यांनी आपण नेहमी
बाहेरचे भौतिक जग बघतो, तेच
काही वेळासाठी बंद करावे
लागतील. म्हणजे डोळे बंद करून,
सर्व वृत्तींना अंतर्मुख
करुन, आपल्या
अंतरात्म्याच्या गहराईत जर
डोकावून बघितलेत, तर तिथे
तुम्हाला अल्लाहचे दर्शन
होईल. वा वा! हा शेर तसा
प्रेयसीला देखील लागू पडू
शकतो. प्रेयसी प्रियकरापासून
दूर निघून गेल्यामुळे
त्यांच्या गाठी-भेटी होऊ शकत
नाहीत, त्याच्या डोळ्यांना
तिची छबी दिसू शकत नाही. पण
तिची प्रतिमा मात्र त्याच्या
अंतर्मनात खोलवर कोरल्या
गेली आहे.., इतकी की प्रियकराने
जर डोळे बंद केले तर लगेच तिचे
रुप त्याच्या मन:चक्षूसमोर
उभे राहते, आणि तिचे दर्शन
होते,..परंतु डोळे बंद
केल्याविना नाही! म्हणून शायर
म्हणतोय की मला माझ्याच
प्रेयसीला बघण्यासाठी
परिस्थितीने बघा किती
विचित्र अट घातलीय, की तिचे
दर्शन घ्यायचे असेल तर आधी
डोळे बंद कर! क्या हुस्न है,
जमाल है, क्या रंग-रूप है, वो
भीड़ में भी जाये तो तनहा
दिखाई दे [ १) जमाल= सौन्दर्य २)
तनहा= एकटी, एकटा ] ह्या शेरात
एका रुपवान तरुणीच्या
सौन्दर्याचे वर्णन कविने एका
अनोख्याच ढंगाने केलेय. कवि
म्हणतो की त्या मदालसेचे
रंग-रुप, लावण्य, त्यातील जादू,
हे इतके एकमेवाद्वितिय आहे, की
ती गर्दीत जरी उभी असेल, तरी,
तिच्या अवती-भवती कुणीच नसून,
ती एकटीच आहे असेच भासमान
होते. तिच्या स्वर्गीय
लावण्यामुळे, त्या गर्दीत ती
इतकी उठून दिसते की नजर फक्त
तिच्यावरच खिळून राहते, आणि
तिच्या आजूबाजूला कुणीच
नाहीय, असा दृष्टीला भास
होतो...तिच्या सौन्दर्यापुढे
आजूबाजूच्या जगाचे अस्तित्वच
जणू विरघळून जाते, आणि
बघणाऱ्याला ती एकटीच फक्त
दिसते...क्या बात है! ह्या
गझलेची साऊंड क्लिप आपण www.mushaira.org
ह्या संकेत-स्थळावर ऐकू शकता,
जरूर भेट द्यावी. चला तर, आता
आपला निरोप घेतो, पुढील भागात
भेटूच! सर्वांना दिवाळीच्या
मन:पूर्वक शुभेच्छा! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2421

शे(अ)रो शायरी, भाग-७ : वो लब कि जैसे सागर-ए-सहबा दिखाई दे : मानस६

प्रिय मित्रांनो, शे(अ)रो
शायरीच्या ह्या ७व्या भागात
आपण कृष्णबिहारी नूर
ह्यांच्या एका, अतिशय
रोमॅंटीक मतला असलेल्या,
गझलेचा आस्वाद घेणार आहोत. ही
गझल मी पहिल्यांदा नेटवर,
दुबईला झालेल्या एका
मुशायऱ्याच्या ऑडियो
क्लिपमधे ऐकली, तेथे तिला
श्रोत्यांचा प्रचंड प्रतिसाद
मिळाला होता.. गझलही तशीच
आहे..लाजवाब! मतला बघा कसा
रसरशीत आहे तो,.....एका बहारदार
कल्पना-विलासाचा नमुना आहे! तो
असा की- वो लब कि जैसे
साग़र-ए-सहबा दिखाई दे जुम्बिश
जो हो तो जाम छलकता दिखाई दे [ १)
लब= ओठ, २) सहबा= मदिरा ३)
जुम्बिश= हालचाल ] शायर म्हणतो
की, त्या लावण्यवतीच्या
ओठांचे सौन्दर्य काय वर्णावे,
ते इतके सुंदर आहेत की जणू
रक्तिम रंगाच्या मदिरेचा
सागरच भासतोय.. आणि ह्या
नंतरचा मिसरा तर कमाल आहे.
शायर पुढे म्हणतो की, एखादा
लाडिक अविर्भाव करताना किंवा
बोलताना, जर ह्या ओठांची
किंचितशी जरी हालचाल झाली तर
जणू मदिरेने भरलेला एखादा
चषकच हिंदकळल्याचा भास होतो !...
क्या बात है! दरिया में यूँ तो
होते हैं क़तरे ही क़तरे सब,
क़तरा वही है जिसमें के दरिया
दिखाई दे [ १) क़तरा = थेंब ] कवि
म्हणतोय की समुद्र हा अनेक
थेंबांचा मिळून बनलेला आहे, पण
त्यातील ज्या थेंबात संपूर्ण
सागराचेच दर्शन होईल, त्याच
थेंबाच्या अस्तित्वाला
अर्थ-पूर्ण म्हणता येईल. पण
ह्यातील भावार्थ काय?.. मला
स्वत:ला असा जाणवला की जगाच्या
सागरात अनेक, अगणित माणसे
आहेत,जे त्यातील
थेंबांसारखेच आहेत, जे
आपापल्या परीने जीवन जगत
असतात, पण त्यापैकी खरी
दरिया-दिल वृत्ती घेऊन एखादाच
मनुष्य जगतो, इतरांना आपल्या
मनाच्या विशालतेचे दर्शन
घडवितो, आणि त्याच्याच
जीवनाला खरा अर्थ आहे. तो एका
थेंबासारखा असला तरी तोही
सागरच आहे क्यों आईना कहें उसे
पत्थर न क्यों कहें, जिस आईने
में अक्स न उसका दिखाई दे [ १)
अक्स = प्रतिबिंब ] ह्या शेरात,
मला वाटते, कवि मानवी मनाला
आरसा म्हणून संबोधतो आहे, आणि
'उसका अक्स' म्हणजे
-परमेश्वराचे प्रतिबिंब! ज्या
मनाच्या आरश्यात ईश्वराचे
प्रतिबिंब पडत नाही, ज्या मनात
डोकावल्यावर दैवी सदगुणांचा
अंश देखील दिसत नाही, त्या
मनाला दगड नाहीतर दुसरे काय
म्हणायचे? अश्या मनाला आरसा
म्हणून का संबोधावे? तो निव्वळ
एक जिवंत पाषाणच म्हणावा
लागेल...माणसाने आपले मन:पटल
नेहमी मानस-सरोवरासारखेच
निर्मल ठेवावे, असेच बहुदा
कविला सुचवायचे असावे. उस
तश्ना-लब की नींद न टूटे दुआ
करो, जिस तश्ना-लब को ख़्वाब
में दरिया दिखाई दे [ तश्ना-लब=
तहानेने ज्याचे ओठ कोरडे पडले
आहेत असा ] येथे तश्ना-लब ह्या
शब्दाला आशयाचे अनेक तरल
संदर्भ वाचकाला जाणवू शकतात..
जसे की, असा एखादा मनुष्य,
ज्याच्या इच्छा-आकांक्षा
आयुष्यात कधीच पूर्ण
झालेल्या नाहीत, एखाद्या
व्यक्तीचे प्रेम, सहवास मिळणे
हे त्याच्यासाठी निव्वळ
मृगजळ लाभण्यासारखेच आभासमय
राहिले आहे. वास्तव जीवनात
त्याला जे हवे ते कधीच मिळाले
नाहीय. जणू असा एखादा व्यक्ती,
जो युगानुयुगे भावनिक
ओलाव्यासाठी तहानलेला आहे, पण
प्रेम-रुपी पाण्याचा एक
थेंबही त्याच्या वाट्याला
आलेला नाहीय. मग अश्या तृषार्त
व्यक्तीला जर स्वप्नांच्या
जगात एखादा प्रेम-रुपी,
भावना-रुपी दरिया दिसला तर तो
किती आनंदून जाईल. त्याला जे
वास्तवात मिळाले नाही, ते जर
त्याला, स्वप्नांच्या जगात
काही क्षणांसाठी का होईना, पण
मिळत असेल, तर त्या बिचाऱ्याची
निद्रा उघडून त्याचा
स्वप्न-भंग न होवो, अशीच
पार्थना आपण देवाकडे करायला
हवी, असे कवि म्हणतोय. कैसी
अजीब शर्त है दीदार के लिये,
आँखें जो बंद हों तो वो जल्वा
दिखाई दे [ १) दीदार = दर्शन , २)
जल्वा = शोभा, दर्शन, तेजो-वलय ]
ह्या शेर शायराने अतिशय
खुबीने लिहिलाय,...अर्थाचे
एकाहून अधिक पदर दिसू शकतात.
माझ्या मते ह्यात एक
अध्यात्मिक आशय आहे. कवि
म्हणतोय की परमेश्वराचे रूप
बघायाचे असेल, त्याचे खरे-खुरे
दर्शन घ्यायचे असेल तर एक मोठी
विचित्र अट आहे, ती म्हणजे
आपले चक्षू, ज्यांनी आपण नेहमी
बाहेरचे भौतिक जग बघतो, तेच
काही वेळासाठी बंद करावे
लागतील. म्हणजे डोळे बंद करून,
सर्व वृत्तींना अंतर्मुख
करुन, आपल्या
अंतरात्म्याच्या गहराईत जर
डोकावून बघितलेत, तर तिथे
तुम्हाला अल्लाहचे दर्शन
होईल. वा वा! हा शेर तसा
प्रेयसीला देखील लागू पडू
शकतो. प्रेयसी प्रियकरापासून
दूर निघून गेल्यामुळे
त्यांच्या गाठी-भेटी होऊ शकत
नाहीत, त्याच्या डोळ्यांना
तिची छबी दिसू शकत नाही. पण
तिची प्रतिमा मात्र त्याच्या
अंतर्मनात खोलवर कोरल्या
गेली आहे.., इतकी की प्रियकराने
जर डोळे बंद केले तर लगेच तिचे
रुप त्याच्या मन:चक्षूसमोर
उभे राहते, आणि तिचे दर्शन
होते,..परंतु डोळे बंद
केल्याविना नाही! म्हणून शायर
म्हणतोय की मला माझ्याच
प्रेयसीला बघण्यासाठी
परिस्थितीने बघा किती
विचित्र अट घातलीय, की तिचे
दर्शन घ्यायचे असेल तर आधी
डोळे बंद कर! क्या हुस्न है,
जमाल है, क्या रंग-रूप है, वो
भीड़ में भी जाये तो तनहा
दिखाई दे [ १) जमाल= सौन्दर्य २)
तनहा= एकटी, एकटा ] ह्या शेरात
एका रुपवान तरुणीच्या
सौन्दर्याचे वर्णन कविने एका
अनोख्याच ढंगाने केलेय. कवि
म्हणतो की त्या मदालसेचे
रंग-रुप, लावण्य, त्यातील जादू,
हे इतके एकमेवाद्वितिय आहे, की
ती गर्दीत जरी उभी असेल, तरी,
तिच्या अवती-भवती कुणीच नसून,
ती एकटीच आहे असेच भासमान
होते. तिच्या स्वर्गीय
लावण्यामुळे, त्या गर्दीत ती
इतकी उठून दिसते की नजर फक्त
तिच्यावरच खिळून राहते, आणि
तिच्या आजूबाजूला कुणीच
नाहीय, असा दृष्टीला भास
होतो...तिच्या सौन्दर्यापुढे
आजूबाजूच्या जगाचे अस्तित्वच
जणू विरघळून जाते, आणि
बघणाऱ्याला ती एकटीच फक्त
दिसते...क्या बात है! ह्या
गझलेची साऊंड क्लिप आपण www.mushaira.org
ह्या संकेत-स्थळावर ऐकू शकता,
जरूर भेट द्यावी. चला तर, आता
आपला निरोप घेतो, पुढील भागात
भेटूच! सर्वांना दिवाळीच्या
मन:पूर्वक शुभेच्छा! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Saturday, October 30, 2010

'बा' 'बूल' (हझल) : अनिल रत्नाकर

काय झाले आज 'बा' 'कूल' तूझे? हो!
म्हणाले काय 'बा' 'फूल' तूझे? कोण
ढूशा मारते आज येथे माजलेला
बैल 'बा' 'बूल' तूझे वाटले मागेन
मी जे नको ते नेमके झालेच 'बा'
'गूल' तूझे जाड तू होणार नक्कीच
नंतर केव्हढे आहेत 'बा' 'स्थूल'
तूझे वाढले ते पोट खाऊन चणे
गावही आहेच 'काबूल' तूझे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Friday, October 29, 2010

यौवना !!! : supriya.jadhav7

यौवना !!! . * नागिणीसम चाल जी
थिजवून गेली ! यौवना प्रेमात
ती रिझवून गेली ! * नेत्र ऐसे
तीर जैसा रोखलेला , काळजाशी
खलबते शिजवून गेली ! * मीतभाषी
गौरकांता लाघवीशी ,
पौर्णिमेचे चांदणे भिनवून
गेली ! * बोलणे की सूर वेडे
भैरवीचे , कोकिळेची तान जी
रिझवून गेली ! * दामिनीचा दाह
ओठी सांडलेला , हाय ! त्या
तारांगणा विझवून गेली ! *
स्पंदनांना आर्जवे ती
धडकण्याची , आठवांची शेज का
भिजवून गेली ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

ही घडी दे !!! : supriya.jadhav7

ही घडी दे !!! . * चांदण्याचा
दाहदायी ज्वर नको ! दे मिठी
दे.......! आर्ततेचा स्वर नको !! *
रोमरोमी स्पर्श चंदन-केवडा !
एक फ़ुंकर.......! मोतियांची सर नको
!! * धुंद तू ही , धुंद शेजी मोगरा !
श्वास हळवे......! बोलण्याची भर
नको !! * मीलनांती ना उरावी
भिन्नता !! एक रुपे..........! व्यर्थ
मादी-नर नको !! * ध्रुवतारी
स्थान सजणा स्पंदनी ! ही घडी
दे........! कोणताही 'वर' नको !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2416

चेहरा दे कोणताही बाटतो का आरसा ? ........... : मयुरेश साने

सोवळ्याचा सोस - पाळा
पुर्वजांचा वारसा चेहरा दे
कोणताही -बाटतो का आरसा ? मी भला
माणूस होतो - राहिलो निस्संग
मी पत्थराच्या पास कोणी -
ठेवतो का आरसा ? हासती
माझ्यावरी - ते - बोलती "वेडा"
मला हासणार्‍या सांग रे ! - "तू "
टाळतो का ? आरसा ! गोठलेल्या
आसवांनी - गाडल्या मी "त्या"
स्म्रुती कोण दाटे लोचनी ते
दावतो का ? आरसा ! लाख जोंबाळा
असत्ये या जगाला जिंकण्या जे
खरे ते दाविल्याविण राहतो का
आरसा ? मयुरेश
साने..दि.२९-ऑक्टोबर-२०१०.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2418

चेहरा दे कोणताही बाटतो का आरसा ? ........... : मयुरेश साने

सोवळ्याचा सोस - पाळा
पुर्वजांचा वारसा चेहरा दे
कोणताही -बाटतो का आरसा ? मी भला
माणूस होतो - राहिलो निस्संग
मी पत्थराच्या पास कोणी -
ठेवतो का आरसा ? हासती
माझ्यावरी - ते - बोलती "वेडा"
मला हासणार्‍या सांग रे ! - "तू "
टाळतो का ? आरसा ! गोठलेल्या
आसवांनी - गाडल्या मी "त्या"
स्म्रुती कोण दाटे लोचनी ते
दावतो का ? आरसा ! लाख जोंबाळा
असत्ये या जगाला जिंकण्या जे
खरे ते दाविल्याविण राहतो का
आरसा ? मयुरेश
साने..दि.२९-ऑक्टोबर-२०१०.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ही घडी दे !!! : supriya.jadhav7

ही घडी दे !!! . * चांदण्याचा
दाहदायी ज्वर नको ! दे मिठी
दे.......! आर्ततेचा स्वर नको !! *
रोमरोमी स्पर्श चंदन-केवडा !
एक फ़ुंकर.......! मोतियांची सर नको
!! * धुंद तू ही , धुंद शेजी मोगरा !
श्वास हळवे......! बोलण्याची भर
नको !! * मीलनांती ना उरावी
भिन्नता !! एक रुपे..........! व्यर्थ
मादी-नर नको !! * ध्रुवतारी
स्थान सजणा स्पंदनी ! ही घडी
दे........! कोणताही 'वर' नको !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

ही घडी दे !!! : supriya.jadhav7

ही घडी दे !!! . * चांदण्याचा
दाहदायी ज्वर नको ! दे मिठी
दे.......! आर्ततेचा स्वर नको !! *
रोमरोमी स्पर्श चंदन-केवडा !
एक फ़ुंकर.......! मोतियांची सर नको
!! * धुंद तू ही , धुंद शेजी मोगरा !
श्वास हळवे......! बोलण्याची भर
नको !! * मीलनांती ना उरावी
भिन्नता !! एक रुपे..........! व्यर्थ
मादी-नर नको !! * ध्रुवतारी
स्थान सजणा स्पंदनी ! ही घडी
दे........! कोणताही 'वर' नको !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

एक होऊ या क्षणी : केदार पाटणकर

एक होऊ या क्षणी, नंतर नको या
घडीला आणखी जर तर नको
कुंतलांचा दूर कर पडदा जरा
-तेवढेही यापुढे अंतर नको
मीलनाची शृंखला तोडू नको..
आपल्याला आज मध्यांतर नको
प्रश्न स्पर्शानेच करतो मी
तुला अक्षरांनी एकही उत्तर
नको गंध श्वासांचाच
दोघांच्या लटू कोणतेही वेगळे
अत्तर नको सर्वांचे दीपावली
अभिष्टचिंतन !
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2415

एक होऊ या क्षणी : केदार पाटणकर

एक होऊ या क्षणी, नंतर नको या
घडीला आणखी जर तर नको
कुंतलांचा दूर कर पडदा जरा
-तेवढेही यापुढे अंतर नको
मीलनाची शृंखला तोडू नको..
आपल्याला आज मध्यांतर नको
प्रश्न स्पर्शानेच करतो मी
तुला अक्षरांनी एकही उत्तर
नको गंध श्वासांचाच
दोघांच्या लटू कोणतेही वेगळे
अत्तर नको सर्वांचे दीपावली
अभिष्टचिंतन !
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

Thursday, October 28, 2010

माझ्या काळाचा अनुवाद has been : विश्वस्त

माझ्या काळाचा अनुवाद has been submitted
and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2159

माझ्या काळाचा अनुवाद has been : विश्वस्त

माझ्या काळाचा अनुवाद has been submitted
and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2159

माझ्या काळाचा अनुवाद has been : विश्वस्त

माझ्या काळाचा अनुवाद has been submitted
and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2159

स्थान कोठे ??? (गझल). : supriya.jadhav7

स्थान कोठे ??? (गझल). . *
झिंगलेल्या वास्तवाचे भान
कोठे ? कोडग्यासी वागण्याचे
ज्ञान कोठे ? * का ठरावा त्याग
मिथ्थ्या ऊर्मिलेचा,
कोंदणाला रे हि-याची शान कोठे ?
* गौण झाला 'एकनिष्ठा' शब्द
येथे, लावणीला अग्रणीचा मान
कोठे ? * भाज पोळी तापलेल्या या
तव्याने, बारमाही कोकिळेची
तान कोठे ? * झापडे ही ओढली मी आज
ऐसी, चालणा-या या मढ्यासी
'जान' कोठे ? * ऊत्तरेसी
शोभणारा धृवतारा, साधनेविण
अढळ ऐसे स्थान कोठे? * -सुप्रिया
(जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

एक वेडी वेदनेची जात आहे. : मानस६

एक वेडी वेदनेची जात आहे
त्यात आता श्रावणाची रात आहे
चांदण्याचा नूर ह्या डोळ्यात
माझ्या,
आज हाती चांदण्याचा हात आहे
येउनी ती बैसली माझ्या समोरी,
काय माझ्या मैफिलीची बात आहे!
छंद वेड्या राधिकेचा काय
सांगू,
झोपताना बासरी हातात आहे!
आज साऱ्या पाकळ्या ह्या
ध्वस्त कैश्या?
-काय माळ्यानेच केला घात आहे?

'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/441

Wednesday, October 27, 2010

रात्र झाली फ़ार आता !!! : supriya.jadhav7

रात्र झाली फ़ार आता !!! . रात्र
झाली फ़ार आता ! तार किंवा मार
आता !! दु:ख माझे राजवर्खी,
सौख्य खाई खार आता !
भौतिकाच्या भोगवाटा, आकळेना
सार आता ! आस खोटी सावल्यांची,
ऊन वाटे वार आता ! डागल्या
तोफ़ाच ऐशा, गारदी ही गार आता !
वळकटीला बांधले रे, राहिलेले
चार आता !! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2413

सांत्वन...( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

काल माझ्या सांत्वनाला कोण तो
येवून गेला एक माझा हुंदका रे..
एक तो देवून गेला !! हा कुणाचा
हात आणी ही कुणाची आसवे रे हाक
मारू मी कशी..आवाज ही घेवून
गेला !! का घरे वाहून गेली
कालच्या त्या पावसाने का
नदीचा काठ माझा कोरडा ठेवून
गेला !! पांगळी माझी व्यथा का
आंधळ्या गावास सांगू? मी न
केली आर्जवे तो का पुन्हा
येवून गेला !! सावळी माझी
कहाणी,सावळा माझा मुरारी
सावळेसे सूर माझे सावळा घेवून
गेला !! ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2412

सांगू कसे...?(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

सांगू कसे तुला मी जे अंतरात
आहे वेड्या तुझ्याचसाठी मी
बंधनात आहे देवू नये कुणाला
आधार कुंपणाचा घ्यावे टिपून
सारे जे अंगणात आहे व्याकूळ
काळजाचे ते लोळ पाहताना का
वाटते असे की मी चंदनात आहे
त्या ईश्वरास ठावे तो भाव
आंधळ्याचा जोडून हात गेला जो
वंदनात आहे ही बासरी जिवाची
भेदून सूर गेले आकांत सावरीचा
या स्पंदनात आहे ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2411

रात्र झाली फ़ार आता !!! : supriya.jadhav7

रात्र झाली फ़ार आता !!! . रात्र
झाली फ़ार आता ! तार किंवा मार
आता !! दु:ख माझे राजवर्खी,
सौख्य खाई खार आता !
भौतिकाच्या भोगवाटा, आकळेना
सार आता ! आस खोटी सावल्यांची,
ऊन वाटे वार आता ! डागल्या
तोफ़ाच ऐशा, गारदी ही गार आता !
वळकटीला बांधले रे, राहिलेले
चार आता !! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

Tuesday, October 26, 2010

सांत्वन...( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

काल माझ्या सांत्वनाला कोण तो
येवून गेला एक माझा हुंदका रे..
एक तो देवून गेला !! हा कुणाचा
हात आणी ही कुणाची आसवे रे हाक
मारू मी कशी..आवाज ही घेवून
गेला !! का घरे वाहून गेली
कालच्या त्या पावसाने का
नदीचा काठ माझा कोरडा ठेवून
गेला !! पांगळी माझी व्यथा का
आंधळ्या गावास सांगू? मी न
केली आर्जवे तो का पुन्हा
येवून गेला !! सावळी माझी
कहाणी,सावळा माझा मुरारी
सावळेसे सूर माझे सावळा घेवून
गेला !! ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सांगू कसे...?(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

सांगू कसे तुला मी जे अंतरात
आहे वेड्या तुझ्याचसाठी मी
बंधनात आहे देवू नये कुणाला
आधार कुंपणाचा घ्यावे टिपून
सारे जे अंगणात आहे व्याकूळ
काळजाचे ते लोळ पाहताना का
वाटते असे की मी चंदनात आहे
त्या ईश्वरास ठावे तो भाव
आंधळ्याचा जोडून हात गेला जो
वंदनात आहे ही बासरी जिवाची
भेदून सूर गेले आकांत सावरीचा
या स्पंदनात आहे ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/