'' कैलास '' : कैलास

'' कैलास '' जखडु पाहे हर श्वास
मला जीवन वाटे गळफास मला का
जपतो मी हर क्षण आता? सोडुन
गेले दिन-मास मला नावडले जे
कधिच्या काळी लागे त्याचाही
ध्यास मला जोखुन आता मम पाणी
'ते' छळतील उद्या बिंदास मला
उपदेश दुज्यास विरक्तीचा हर
गोष्टीचा हव्यास मला ''
संयत्,शिक्षित नेते असतिल ''
छळतात कधीचे भास मला लेखीच ''
बड्यां''च्या ''आम'' जरी, छोटे
ओळखती '' खास '' मला मी कोण कशाला
पुसतो तू? सगळे म्हणती '' कैलास ''
मला. -डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

'' शेवटी '' : कैलास

वाटते व्हावे न केव्हा,तेच
झाले शेवटी सांत्वनाला
माझिया,शत्रूच आले शेवटी हाव
केली त्या क्षणी,काही मला ना
लाभले निर्विकारी जाहलो,सारे
मिळाले शेवटी लोक
दगडासारखे,कोमल हृदय माझे इथे
लाख मी सांभाळले पण्,वार झाले
शेवटी भिस्त माझी खास
होती,ज्या कुणा मित्रांवरी
लोटुनी मज संकटी,तेही पळाले
शेवटी देतसे व्याख्यान
दारुबंदि वरती जे कुणी, पाहिले
त्यांच्याच मी,हातात प्याले
शेवटी भार मी वाहून
ज्यांचा,दुखविले खांदे सदा
तेच मम खांदेकरी होण्यास आले
शेवटी जन्म गेला हा तुझा ''
कैलास '' पुष्पांच्या सवे
घेतले(स) हातात का बंदूक भाले
शेवटी ? डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

शंकर रामाणींची गझल : जयन्ता५२

*कविवर्य शंकर रामाणींची गझल (
'दर्पणीचे दीप ' या
काव्यसंग्रहातून) *अजुनी
भुऱ्या दिशांचे मी हुंगतो
किनारे आयुष्य लासणारे मी
पोसले निखारे केली कुणी कळेना
असली कठोर शिक्षा प्रारब्ध
राजबंदी; चौकीवरी पहारे.. ज्या
लाविल्या कुणी त्या विझल्या
अता मशाली; बेभान नादती का
दूरातले निखारे माझ्यातली
पुराणी उध्वस्त धर्मशाळा;
आरण्य आठवांचे दगडी तिथे
ढिगारे शिल्पायुषी जगाला
तेजाळ जाग आली आभास तू; कुणाचे
हिरवे मला इशारे? घाटातली
विरागी ही वाट एकट्याची; या
आतल्या उजेडी उघडी विराट दारे
--------------------------------------------------------
(जयन्ता५२)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2271

माझ्या मनात थोडे... : केदार पाटणकर

माझ्या मनात थोडे सांडून
चांदणे गेले कुणीतरी हे देऊन
चांदणे जेव्हा पुन्हा
नव्याने उगवेल चंद्र तो घेईन
मी नव्याने वेचून चांदणे करतो
विचार आहे केवळ तुझाच मी आहे
जणू मला ते वेढून चांदणे मी ऊब
चांदण्याला देऊन पाहिली गेले
हळूच होते पेटून चांदणे लोभस
बरीच भासे माझी जुनी व्यथा
येते जशी इथे ती नेसून चांदणे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2270

शंकर रामाणींची गझल : जयन्ता५२

*कविवर्य शंकर रामाणींची गझल (
'दर्पणीचे दीप ' या
काव्यसंग्रहातून) *अजुनी
भुऱ्या दिशांचे मी हुंगतो
किनारे आयुष्य लासणारे मी
पोसले निखारे केली कुणी कळेना
असली कठोर शिक्षा प्रारब्ध
राजबंदी; चौकीवरी पहारे.. ज्या
लाविल्या कुणी त्या विझल्या
अता मशाली; बेभान नादती का
दूरातले निखारे माझ्यातली
पुराणी उध्वस्त धर्मशाळा;
आरण्य आठवांचे दगडी तिथे
ढिगारे शिल्पायुषी जगाला
तेजाळ जाग आली आभास तू; कुणाचे
हिरवे मला इशारे? घाटातली
विरागी ही वाट एकट्याची; या
आतल्या उजेडी उघडी विराट दारे
--------------------------------------------------------
(जयन्ता५२)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

माझ्या मनात थोडे... : केदार पाटणकर

माझ्या मनात थोडे सांडून
चांदणे गेले कुणीतरी हे देऊन
चांदणे जेव्हा पुन्हा
नव्याने उगवेल चंद्र तो घेईन
मी नव्याने वेचून चांदणे करतो
विचार आहे केवळ तुझाच मी आहे
जणू मला ते वेढून चांदणे मी ऊब
चांदण्याला देऊन पाहिली गेले
हळूच होते पेटून चांदणे लोभस
बरीच भासे माझी जुनी व्यथा
येते जशी इथे ती नेसून चांदणे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ती स्वप्नसुंदरी : गंगाधर मुटे

*ती स्वप्नसुंदरी* सात खिडक्या
पुरेशा मी झाकतो तरी शिरते कशी
कळेना ती स्वप्नसुंदरी ते
चित्र पाहतांना दिसते
समानता(?) राधा,टिना,करीना
बाजूस श्रीहरी जोडे सजावटीला
एसी-कपाट ते भाजी-फ़ळास जागा,
मात्र उघड्यावरी मंगळ कह्यात
आला, कक्षेत तारका भैरू अजून
खातो कांदा नि भाकरी जिंकून
मीच हरतो, ना जिंकतो कधी तुमचा
लवाद आहे, पंच तुमचे घरी
खेड्याकडून जावे शहराकडे जसे
आकार घटत चोळी, जाते सरासरी
शेती करून मालक होणेच मुर्खता
सन्मान मोल आहे कर अभय चाकरी
गंगाधर मुटे
………………………………….………
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

टोचले होते.. : अजय अनंत जोशी

टोचले होते जगाने; खंत नाही
बोचले होते तुझेपण शब्द काही
घे, तुला सारेच माझे मोकळे घर..
पण मला ठेवायची आहे नशाही
काळजी घेतो जशी माझ्या मुलीची
अन् तशी सांभाळतो मी वेदनाही
लेकरे नव्हती तरी सांभाळले जग
अन् कुणी नुसतेच बनते वंशवाही
थांबले नाहीत डोळ्यातून
अश्रू केवढे होते तिचे जीवन
प्रवाही का? कशाला व्हायचे मी
फार मोठे? दर्शवीतो सत्य छोटा
आरसाही वाटले हलके तुला मी
भेटण्याने अन् बरा नसतोच तोरा
एवढाही केवढे बोलून गेलो आज
आपण कोणताही शब्द ना
उच्चारताही जेवढी आसूस असते
प्रेयसीची वाट तितकी देव बघतो
आतलाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2268

टोचले होते.. : अजय अनंत जोशी

टोचले होते जगाने; खंत नाही
बोचले होते तुझेपण शब्द काही
घे, तुला सारेच माझे मोकळे घर..
पण मला ठेवायची आहे नशाही
काळजी घेतो जशी माझ्या मुलीची
अन् तशी सांभाळतो मी वेदनाही
लेकरे नव्हती तरी सांभाळले जग
अन् कुणी नुसतेच बनते वंशवाही
थांबले नाहीत डोळ्यातून
अश्रू केवढे होते तिचे जीवन
प्रवाही का? कशाला व्हायचे मी
फार मोठे? दर्शवीतो सत्य छोटा
आरसाही वाटले हलके तुला मी
भेटण्याने अन् बरा नसतोच तोरा
एवढाही केवढे बोलून गेलो आज
आपण कोणताही शब्द ना
उच्चारताही जेवढी आसूस असते
प्रेयसीची वाट तितकी देव बघतो
आतलाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

प्रदेश... : प्रदीप कुलकर्णी

*............................ प्रदेश...
............................* द्यायचा किती
स्वतःस त्रास आणखी ? व्हायचे
कसे, किती उदास आणखी ? एवढ्यात
थांबली कशी तुझी कथा ? तू
लिहायला हवेस खास आणखी ! शोधले
तुझ्यात अन् स्वतःतही तुला...
मी तुझा करू किती तपास आणखी ? ये
अजून, ये अजून, ये, समीप ये...
अंतराय फक्त एक श्वास आणखी !
जीवना, शिकायचे अजून मी किती ?
लांबणार का उगाच तास आणखी ?
वागतो तुझ्यासवे नमून मी जसा...
वाढते तशी तुझी मिजास आणखी !
जायचे अजून मी पुढे पुढे किती ?
लागतो प्रदेश हा भकास आणखी ! *-
प्रदीप कुलकर्णी*
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2267

प्रदेश... : प्रदीप कुलकर्णी

*............................ प्रदेश...
............................* द्यायचा किती
स्वतःस त्रास आणखी ? व्हायचे
कसे, किती उदास आणखी ? एवढ्यात
थांबली कशी तुझी कथा ? तू
लिहायला हवेस खास आणखी ! शोधले
तुझ्यात अन् स्वतःतही तुला...
मी तुझा करू किती तपास आणखी ? ये
अजून, ये अजून, ये, समीप ये...
अंतराय फक्त एक श्वास आणखी !
जीवना, शिकायचे अजून मी किती ?
लांबणार का उगाच तास आणखी ?
वागतो तुझ्यासवे नमून मी जसा...
वाढते तशी तुझी मिजास आणखी !
जायचे अजून मी पुढे पुढे किती ?
लागतो प्रदेश हा भकास आणखी ! *-
प्रदीप कुलकर्णी*
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सूर्य माझ्या मागुनी येणार होता : कैलास गांधी

जाहलेला जो कपाळी वार होता तोच
माझा मानलेला यार होता घोषणा
जुन्या जरी विरून गेल्या तो
नवी आस्वासने देणार होता हार
माझी हीच त्याची जीत व्हावी आज
तो माझ्यापुढे जाणार होता धूळ
उडे चेहऱ्याच्या वाळवंटी
अश्रू माझा पापण्यांवर स्वार
होता दूषणांचे श्लोक त्याने
वाचले आजला तो आरत्या गाणार
होता आजही तो ना निकाली लागला
कालचा जो फैसला होणार होता
घेतले चंद्रास मग मी सोबतीला
सूर्य माझ्या मागुनी येणार
होता सोडली तू साथ माझी ठीक
झाले काय हा वेडा कवी देणार
होता
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कधी स्वतःच्या ... : अजय अनंत जोशी

कधी स्वतःच्या जगण्यालाही
विटलो कधी अचानक श्वास कुणाचा
ठरलो किती, काय अन् कशाकशाचे
सांगू... कुणाकुणासाठी मी दाने
हरलो कुठे माहिती होते
छक्के-पंजे ? मी तर सर्वांना
आपला समजलो जगा न जमली चाल
जराही माझी जगासारखे थोडे मग
सरपटलो धरती इतकी चिंब कशाने
झाली ? कसा? कुठे? मी... केंव्हा?
कधी बरसलो ? मित्र म्हणावा असा
कुणीच मिळेना जो शत्रू नव्हता
त्याचा मग बनलो पडलेल्यांना
हात देत सावरले म्हणून थोडा
मागे मागे पडलो वादळ उठवावे
असे न केले, पण... जीवन माझे
विश्वासाने जगलो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2265

कधी स्वतःच्या ... : अजय अनंत जोशी

कधी स्वतःच्या जगण्यालाही
विटलो कधी अचानक श्वास कुणाचा
ठरलो किती, काय अन् कशाकशाचे
सांगू... कुणाकुणासाठी मी दाने
हरलो कुठे माहिती होते
छक्के-पंजे ? मी तर सर्वांना
आपला समजलो जगा न जमली चाल
जराही माझी जगासारखे थोडे मग
सरपटलो धरती इतकी चिंब कशाने
झाली ? कसा? कुठे? मी... केंव्हा?
कधी बरसलो ? मित्र म्हणावा असा
कुणीच मिळेना जो शत्रू नव्हता
त्याचा मग बनलो पडलेल्यांना
हात देत सावरले म्हणून थोडा
मागे मागे पडलो वादळ उठवावे
असे न केले, पण... जीवन माझे
विश्वासाने जगलो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

इतकी सुंदर ढाल? : ह बा

मी वेड्यांच्या जत्रेमध्ये
लावुन बसलो पाल बघता बघता खपलो
मी अन वाया गेला माल मी रागाला
गेल्यावरती तिने चुंबिला गाल
इतक्या कच्च्या वैर्‍यासाठी
इतकी सुंदर ढाल? लुटतो गाभा
रसिक खरा अन होतो मालामाल
ज्ञानी आत्मा गांभिर्याने
चघळत बसतो साल
स्वातंत्र्याच्या
तबल्यावरती धरला कोणी ताल?
कानावरती येतच नाही का समतेची
चाल? आज हबाचे काय करावे ठरले
होते काल टाळीवाचुन हाल करावे
नंतर द्यावी शाल!! - ह. बा. शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2263

इतकी सुंदर ढाल? : ह बा

मी वेड्यांच्या जत्रेमध्ये
लावुन बसलो पाल बघता बघता खपलो
मी अन वाया गेला माल मी रागाला
गेल्यावरती तीने चुंबीला गाल
इतक्या कच्च्या वैर्‍यासाठी
इतकी सुंदर ढाल? लुटतो गाभा
रसिक खरा अन होतो मालामाल
ज्ञानी आत्मा गांभिर्याने
चघळत बसतो साल
स्वातंत्र्याच्या
तबल्यावरती धरला कोणी ताल?
कानावरती येतच नाही का समतेची
चाल? आज हबाचे काय करावे ठरले
होते काल टाळीवाचुन हाल करावे
नंतर द्यावी शाल!! - ह. बा. शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2263

गोचिडांची मौजमस्ती : गंगाधर मुटे

*गोचिडांची मौजमस्ती * . चौखूर
उधळे दाहीदिशा, गवसणी मग
घालणार कशी? नसते नाकही या
मनाला, वेसण तरी टोचणार कशी?
खूप करती निश्चय-इरादे, मुक्त
होण्यास जोखडातुनी
चूल-तव्याने बंधक केले, कंबर
आता कसणार कशी? जग बदलले, नाणे
बदलले, बदलले ते सारे शिरस्ते
नाणी रुप्याची राणीछाप, पण ती
इथे चालणार कशी? उकर तू तुला
हवे तेवढे, हव्या तितक्या
लाथाही घाल पण तुझ्या एकट्या
हाताने, जरठ गढी ढासळणार कशी?
रक्तापेक्षा गोचीड जास्त,
झालेत तिच्या अंगोअंगी
गोचिडांची मौजमस्ती पण, अता ती
गाय जगणार कशी? अभय तू असाच
चालत रहा, रस्ता मिळेल कधी ना
कधी चालल्याविना खाचाखोचा,
आडवाट ती कळणार कशी? गंगाधर
मुटे
....................................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

इतकी सुंदर ढाल? : ह बा

मी वेड्यांच्या जत्रेमध्ये
लावुन बसलो पाल बघता बघता खपलो
मी अन वाया गेला माल मी रागाला
गेल्यावरती तीने चुंबीला गाल
इतक्या कच्च्या वैर्‍यासाठी
इतकी सुंदर ढाल? लुटतो गाभा
रसिक खरा अन होतो मालामाल
ज्ञानी आत्मा गांभिर्याने
चघळत बसतो साल
स्वातंत्र्याच्या
तबल्यावरती धरला कोणी ताल?
कानावरती येतच नाही का समतेची
चाल? आज हबाचे काय करावे ठरले
होते काल टाळीवाचुन हाल करावे
नंतर द्यावी शाल!! - ह. बा. शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

धान्य हा तर दारूसाठी माल कच्चा.. : कैलास गांधी

उंदराला मांजराची साक्ष आहे
भामट्याचे चोरट्यावर लक्ष
आहे कार्यकर्ते ठेंगणे नेते
खुजे पण कीर्ती त्याची फार
मोठा पक्ष आहे धान्य हा तर
दारूसाठी माल कच्चा तुस कोंडा
माणसाचे भक्ष आहे देवघेवीचे
चला बोलून टाकू त्याचसाठी
आतला हा कक्ष आहे शोभते ओठी
तुझ्या अस्सल शिवी पण या
तुझ्या हातात तर रुद्राक्ष
आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

हा काळ हरामी मलाच गंडा घालून जातो : कैलास गांधी

वाटेत भेटतो रोज मला धमकावून
जातो हा काळ हरामी मलाच गंडा
घालून जातो घुसतेच कशी हि घरात
माझ्या तिरीप कोवळी मी रोज
घराची खिडक्या दारे लावून
जातो इथे मुक्याचे नाणे कधीही
वाजत नाही फक्त बोलका भाव
नेहमी खावून जातो मी देतो
शिक्षा माझ्यामधल्या
अपराध्याला जो आरोप नेहमी
माझ्यावरती ठेवून जातो मी
पुढे चाललो आहे कि परतीच्या
वाटेवर हा प्रश्न सारखा तुला
मला भंडावून जातो तो फक्त
जमवतो जाहिरातींचे कपटे काही
अन पत्रकार मी खुशाल तरीही
सांगून जातो मी ऋण मानतो फक्त
तयाचे माथी माझ्या तो एक कवी
जो काळाला ओलांडून जातो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2261

वाटे कधी कधी : कैलास

*वाटे कधी कधी* हातात हात
घ्यावा,वाटे कधी कधी तेव्हाच
प्राण जावा,वाटे कधी कधी दुबळा
जरी असे मी,परि संकटात ती माझा
करेल धावा,वाटे कधी कधी
दुनियेत बेगडी या,झालो बधीर मी
मेंदू धुवून घ्यावा,वाटे कधी
कधी मृत्यू अटळ जरी हा,येणार
''काळ'' तो वेळीच ज्ञात
व्हावा,वाटे कधी कधी गेले
निघोनी सारे, '' कैल्या'' पुढे
जरी मागे ''कुणी'' उरावा,वाटे
कधी कधी डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2260

हा काळ हरामी मलाच गंडा घालून जातो : कैलास गांधी

वाटेत भेटतो रोज मला धमकावून
जातो हा काळ हरामी मलाच गंडा
घालून जातो घुसतेच कशी हि घरात
माझ्या तिरीप कोवळी मी रोज
घराची खिडक्या दारे लावून
जातो इथे मुक्याचे नाणे कधीही
वाजत नाही फक्त बोलका भाव
नेहमी खावून जातो मी देतो
शिक्षा माझ्यामधल्या
अपराध्याला जो आरोप नेहमी
माझ्यावरती ठेवून जातो मी
पुढे चाललो आहे कि परतीच्या
वाटेवर हा प्रश्न सारखा तुला
मला भंडावून जातो तो फक्त
जमवतो जाहिरातींचे कपटे काही
अन पत्रकार मी खुशाल तरीही
सांगून जातो मी ऋण मानतो फक्त
तयाचे माथी माझ्या तो एक कवी
जो काळाला ओलांडून जातो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

वाटे कधी कधी : कैलास

*वाटे कधी कधी* हातात हात
घ्यावा,वाटे कधी कधी तेव्हाच
प्राण जावा,वाटे कधी कधी दुबळा
जरी असे मी,परि संकटात ती माझा
करेल धावा,वाटे कधी कधी
दुनियेत बेगडी या,झालो बधीर मी
मेंदू धुवून घ्यावा,वाटे कधी
कधी मृत्यू अटळ जरी हा,येणार
''काळ'' तो वेळीच ज्ञात
व्हावा,वाटे कधी कधी गेले
निघोनी सारे, '' कैल्या'' पुढे
जरी मागे ''कुणी'' उरावा,वाटे
कधी कधी डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

मार्गदर्शन : विश्वस्त

ह्या संकेतस्थळावर आपल्या
रचना सादर करणाऱ्या अनेक
सदस्यांच्या रचना अनेकदा
तंत्रशुद्ध गझला नसतात. अशा
सदस्यांना विशेषतः गझलेच्या
तंत्राबाबत मार्गदर्शन
करण्यासाठी एखादा धागा
असायला हवा, अशी काही
सदस्यांनी सूचना केली होती. ही
सूचना लक्षात घेऊन हे पान
उघडण्यात आले आहे. ह्या पानावर
आपल्या रचनेच्या तंत्राबाबत
शंका असल्यास, मार्गदर्शन हवे
असल्यास सदस्यांनी
प्रतिसादाच्या स्वरूपात
आपल्या रचना व शंका
मांडाव्यात. इतर सदस्य आपल्या
सवडीने, आपल्या परीने आणि
आपल्या वकुबानुसार त्यांना
मदत करतील, अशी आशा आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2253

किती सोपे मला हे प्रेम करणे वाटले होते... : बहर

किती सोपे मला हे प्रेम करणे
वाटले होते.. सुखाचे स्वर्ग
छोट्याशा सुताने गाठले होते!!
नशा, धुंदी, खुमारीने किती
सांगू मला छळले.. मनाच्या
अंगणी वादळ तुझे सोसाटले
होते!! मनाच्या ह्या कुरापाती
स्वभावाला करू शिक्षा??
नको!..तेही तुझ्या हळव्या
स्मृतींनी दाटले होते!! तुझ्या
"निष्काम" प्रेमाच्या वदंता
ऐकल्या जेव्हा... तुझे "ते" शब्द
कुचकामीपणाचे वाटले होते.
जराशी घेऊनी तसदी, कधी बघशील
का वेडे..? तुझ्या दारी 'तगादे'
हुंदक्यांचे साठले होते!! --
बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2259

किती सोपे मला हे प्रेम करणे वाटले होते... : बहर

किती सोपे मला हे प्रेम करणे
वाटले होते.. सुखाचे स्वर्ग
छोट्याशा सुताने गाठले होते!!
नशा, धुंदी, खुमारीने किती
सांगू मला छळले.. मनाच्या
अंगणी वादळ तुझे सोसाटले
होते!! मनाच्या ह्या कुरापाती
स्वभावाला करू शिक्षा??
नको!..तेही तुझ्या हळव्या
स्मृतींनी दाटले होते!! तुझ्या
"निष्काम" प्रेमाच्या वदंता
ऐकल्या जेव्हा... तुझे "ते" शब्द
कुचकामीपणाचे वाटले होते.
जराशी घेऊनी तसदी, कधी बघशील
का वेडे..? तुझ्या दारी 'तगादे'
हुंदक्यांचे साठले होते!! --
बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

खुळा साज आहे.. : बहर

कुणी का पुसावे?.. कसा आज आहे?
जसा काल होता.. तसा माज आहे!!
किती टाळले नियतीचे इशारे..
("तुझा" आजही आंत आवाज आहे!!) नसे
आजच्या बोलण्या अर्थ काही..
मौनासही हया "मुका" बाज आहे!!
उमलतांच मी, ती कळी कां मिटावी?
कसा मोगराही दगाबाज आहे!!
सत्यास कवडी, असत्यास रुपया!!
नसावी जगाला... मला लाज आहे!!
"मनीं" गाडले दुःख ते, विरह तो
मी.. तुम्हाला जमेना?.. तुम्हा
"ताज" आहे!! कसा आज झंकारला
वेदनेने.. मनाचाच माझ्या खुळा
साज आहे! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2257

पाणपोई : अनिल रत्नाकर

रात्र सारी नशीला बाण होई तोल
जाताच का हैराण होई? टाळते
बोलणे माझ्यासवे ती जीवनाचेच
आज मचाण होई आटले मृगजळांचे
स्वप्नसाठे रिक्त होती मनीची
पाणपोई नाव माझेच आता राहिले
ते कापली मान त्यांनी जाण होई
तोकडे ज्ञान माझे व्यर्थ वाही
तंग संस्कार, ओढा ताण होई वेळ
थोडाच आहे, सांगती ते चाल तू,
गाढवाला आण डोई
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2256

कळले मलाच नाही.. : अस्मित@

कळले मलाच नाही, मी गुंतले
तुझ्यात केव्हा.** स्वप्नात
तुझ्या वेगाने, मग मन रमले
केव्हा? तू प्याला मद्याचा... मी
प्राशन केला केव्हा? अन रसिक
होऊन तुला गाण्यात गायले
केव्हा? मदमस्त तुझ्या धुंदीत
, फिरले जग जेव्हा-जेव्हा,
देश्यात आढळले मजला, मीच..
नक्षत्रांच्या तेव्हा-
तेव्हा.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

खुळा साज आहे.. : बहर

कुणी का पुसावे?.. कसा आज आहे?
जसा काल होता.. तसा माज आहे!!
किती टाळले नियतीचे इशारे..
("तुझा" आजही आंत आवाज आहे!!) नसे
आजच्या बोलण्या अर्थ काही..
मौनासही हया "मुका" बाज आहे!!
उमलतांच मी, ती कळी कां मिटावी?
कसा मोगराही दगाबाज आहे!!
सत्यास कवडी, असत्यास रुपया!!
नसावी जगाला... मला लाज आहे!!
"मनीं" गाडले दुःख ते, विरह तो
मी.. तुम्हाला जमेना?.. तुम्हा
"ताज" आहे!! कसा आज झंकारला
वेदनेने.. मनाचाच माझ्या खुळा
साज आहे! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पाणपोई : अनिल रत्नाकर

रात्र सारी नशीला बाण होई तोल
जाताच का हैराण होई? टाळते
बोलणे माझ्यासवे ती जीवनाचेच
आज मचाण होई आटले मृगजळांचे
स्वप्नसाठे रिक्त होती मनीची
पाणपोई नाव माझेच आता राहिले
ते कापली मान त्यांनी जाण होई
तोकडे ज्ञान माझे व्यर्थ वाही
तंग संस्कार, ओढा ताण होई वेळ
थोडाच आहे, सांगती ते चाल तू,
गाढवाला आण डोई
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आसवे आता न केवळ गाळती माझे नयन : कैलास

*आसवे आता न केवळ गाळती माझे
नयन * आसवे आता न केवळ गाळती
माझे नयन वेळ येता विश्व सारे
जाळती माझे नयन तीक्ष्ण ज्या
बाणांनी मज घायाळ केलेले कधी
तेच विभ्रम्,नी कटाक्षे टाळती
माझे नयन बंधनी मज ठेवण्या
केले कितीही कायदे, फक्त
माझ्या कायद्यांना पाळती
माझे नयन शुष्क झाले दु:ख इतके
पचवुनी ' हे' की अता आसवे कुठली
कशाला ढाळती माझे नयन ? आज का
''कैलास'' डोळे राहुनी तू आंधळा ?
मोतीबिंदूगत सया सांभाळती
माझे नयन. डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2251

पुढे सरू की जाऊ मागे... : वैभव देशमुख

पुढे सरू की जाऊ मागे काय करू...?
द्वीधा द्वीधा या हृदयाचे काय
करू ? इथेच झोपू की एखादे घर
शोधू ? वहीत आहे काही पत्ते काय
करू ? पुढच्या थांब्यावरती
उतरुन जाशिल तू तुझ्यासवे मी
बोलुन खोटे काय करू ? रद्दी
सारी विकून आलो बाजारी आता हे
कवितांचे गठ्ठे काय करू ? तुझी
आठवण बिलगुन या ब्रम्हांडाला
तुझ्यासारखे दिसते सारे काय
करू ? सत्य दाटले पेनाच्या
टोकावरती... पुढ्यात आहे कागद
कोरे काय करू ? तिफन थांबवुन
विचार करतो आहे मी पेरू की
खावू हे दाणे ? काय करू ? - वैभव
देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2236

शक्य नाही : स्नेहदर्शन

तुला मी भेटणेही शक्य नाही असे
मी राहणेही शक्य नाही मनातिल
स्वप्न माझे व्यर्थ आहे तिला
मी पाहणेही शक्य नाही असा मी
कायदा केला स्वतःशी मला तो
तोडणेही शक्य नाही कुणी मज
ओळखावे वाटते पण मला, मी
वाचणेही शक्य नाही कुठे शोधू
मला मी सापडेना तिला मी
मागणेही शक्य नाही कसे आहे पहा
हे विश्व माझे जरासे हासणेही
शक्य नाही ---स्नेहदर्शन
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2255

शक्य नाही : स्नेहदर्शन

तुला मी भेटणे ही शक्य नाही
असे मी राहणे ही शक्य नाही
मनातिल स्वप्न माझे व्यर्थ
आहे तिला मी पाहणे ही शक्य
नाही असा मी कायदा केला
स्वतःशी मला तो तोडणे ही शक्य
नाही कुणी मज ओळखावे वाटते पण
मला, मी वाचणे ही शक्य नाही
कुठे शोधू मला मी सापडेना तिला
मी मागणे ही शक्य नाही कसे आहे
पहा हे विश्व माझे जरासे हासणे
ही शक्य नाही ---स्नेहदर्शन
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

असे नव्हे : मिल्या

चंद्र दुपारी दिसतच नाही... असे
नव्हे मनासारखे घडतच नाही...
असे नव्हे जरी जगाला सदैव मी
हसरा दिसतो मला जिंदगी छळतच
नाही... असे नव्हे तशी तर मला
रोजच कविता सुचते... पण - तिला
कधी मी सुचतच नाही... असे नव्हे
नको बाळगू गर्व फुका
तारुण्याचा नवी पालवी झडतच
नाही... असे नव्हे चुकलो मीही
असे वाटले... वाटेला वाट कधीही
चुकतच नाही... असे नव्हे किती
काळ सोसेल चेहर्‍यांना तोही
पारा त्याचा चढतच नाही... असे
नव्हे गूढ, स्तब्ध, एकाकी
दिसते जरी तळे तरंग नकळत उठतच
नाही... असे नव्हे झोकुन देणे
जमले की सारे जमते जगण्याचा तळ
मिळतच नाही... असे नव्हे खंत
कशाला कपड्यांवरच्या
डागांची? निळे वस्त्रही मळतच
नाही... असे नव्हे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2254

असे नव्हे : मिल्या

चंद्र दुपारी दिसतच नाही... असे
नव्हे मनासारखे घडतच नाही...
असे नव्हे जरी जगाला सदैव मी
हसरा दिसतो मला जिंदगी छळतच
नाही... असे नव्हे तशी तर मला
रोजच कविता सुचते... पण - तिला
कधी मी सुचतच नाही... असे नव्हे
नको बाळगू गर्व फुका
तारुण्याचा नवी पालवी झडतच
नाही... असे नव्हे चुकलो मीही
असे वाटले... वाटेला वाट कधीही
चुकतच नाही... असे नव्हे किती
काळ सोसेल चेहर्‍यांना तोही
पारा त्याचा चढतच नाही... असे
नव्हे गूढ, स्तब्ध, एकाकी
दिसते जरी तळे तरंग नकळत उठतच
नाही... असे नव्हे झोकुन देणे
जमले की सारे जमते जगण्याचा तळ
मिळतच नाही... असे नव्हे खंत
कशाला कपड्यांवरच्या
डागांची? निळे वस्त्रही मळतच
नाही... असे नव्हे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

मार्गदर्शन : विश्वस्त

ह्या संकेतस्थळावर आपल्या
रचना सादर करणाऱ्या अनेक
सदस्यांच्या रचना अनेकदा
तंत्रशुद्ध गझला नसतात. अशा
सदस्यांना विशेषतः गझलेच्या
तंत्राबाबत मार्गदर्शन
करण्यासाठी एखादा धागा
असायला हवा, अशी काही
सदस्यांनी सूचना केली होती. ही
सूचना लक्षात घेऊन हे पान
उघडण्यात आले आहे. ह्या पानावर
आपल्या रचनेच्या तंत्राबाबत
शंका असल्यास, मार्गदर्शन हवे
असल्यास सदस्यांनी
प्रतिसादाच्या स्वरूपात
आपल्या रचना व शंका
मांडाव्यात. इतर सदस्य आपल्या
सवडीने, आपल्या परीने आणि
आपल्या वकुबानुसार त्यांना
मदत करतील, ही आशा आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2253

मार्गदर्शन : विश्वस्त

ह्या संकेतस्थळावर आपल्या
रचना सादर करणाऱ्या अनेक
सदस्यांच्या रचना अनेकदा
तंत्रशुद्ध गझला नसतात. अशा
सदस्यांना विशेषतः गझलेच्या
तंत्राबाबत मार्गदर्शन
करण्यासाठी एखादा धागा
असायला हवा, अशी काही
सदस्यांनी सूचना केली होती. ही
सूचना लक्षात घेऊन हे पान
उघडण्यात आले आहे. ह्या पानावर
आपल्या रचनेच्या तंत्राबाबत
शंका असल्यास, मार्गदर्शन हवे
असल्यास सदस्यांनी
प्रतिसादाच्या स्वरूपात
आपल्या रचना व शंका
मांडाव्यात. इतर सदस्य आपल्या
सवडीने, आपल्या परीने आणि
आपल्या वकुबानुसार त्यांना
मदत करतील, ही आशा आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2253

मार्गदर्शन : विश्वस्त

ह्या संकेतस्थळावर आपल्या
रचना सादर करणाऱ्या अनेक
सदस्यांच्या रचना अनेकदा
तंत्रशुद्ध गझला नसतात. अशा
सदस्यांना विशेषतः गझलेच्या
तंत्राबाबत मार्गदर्शन
करण्यासाठी एखादा धागा
असायला हवा, अशी काही
सदस्यांनी सूचना केली होती. ही
सूचना लक्षात घेऊन हे पान
उघडण्यात आले आहे. ह्या पानावर
आपल्या रचनेच्या तंत्राबाबत
शंका असल्यास, मार्गदर्शन हवे
असल्यास सदस्यांनी
प्रतिसादाच्या स्वरूपात
आपल्या रचना व शंका
मांडाव्यात. इतर सदस्य आपल्या
सवडीने, आपल्या परीने आणि
आपल्या वकुबानुसार त्यांना
मदत करतील, ही आशा आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुन्हा कर तू पसारा दोषांचा.. : अस्मित@

का तुला मी दोष देऊ? नशिबालाच
मी कोसते. उमगते जेव्हा कि.. मी
एकटीच... तेव्हा तारे मग मोजते.
बेधुंद तुझ्या प्रेमात, ठेच
लागताच मग बावरते कुणीच नसते
हे व्यक्त कराया, मलाच मग मी
सावरते. बेफिकीर,निडर होऊन
तेव्हा, निराशेला मग डावलते.
पुन्हा कर तू पसारा दोषांचा,
अन..चल पुन्हा-पुन्हा मी आवरते.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सोसले ना लाड ते कंगाल झाले : कैलास गांधी

संमत्ती जेव्हा न होती
वादळाची तोडली घरटी कुणी रे
पाखरांची सांत्वनाला कोणीही
येणार नव्हते काढली समजूत
त्यांनी आसवांची चेहरा माझा
मला जर ज्ञात आहे काळजी घेवू
कशाला आरशाची का स्वतावर
कृष्ण आता खुश आहे ओढ राधेला
खरेतर बासरीची गाव मी माझा जरी
सोडून आलो वेस ना ओलांडली तू
उंबऱ्याची लावण्या छातीस
माता खुश नाही बालकाला ओढ वाटे
पाळण्याची सोसले ना लाड ते
कंगाल झाले एवढी मिजास होती
लेखणीची
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2249

आता जरा मी लबाड झालो : कैलास गांधी

जरी उभा चांदण्यात आहे तरी
उन्हाळा उरात आहे लग्न मोडते
ज्याचे नेहमी त्याच्या दारी
वरात आहे सरकारी नोकर ओरडला
शासन माझ्या खिशात आहे
स्वातंत्र्याने जी मोहरली
शेळी ती कुंपणात आहे ते आता
घडणारच आहे जे काळाच्या मनात
आहे आता जरा मी लबाड झालो पुरी
सचोटी कुणात आहे विकणे होते
कधीच मंजूर घासाघीस तर दरात
आहे लढण्याची खरी हिम्मत नाही
म्हणे दोष या कण्यात आहे
फाशीला जन्मठेप मिळते तशी सुट
कायद्यात आहे रस्ता त्याचे
आहे अंगण छप्पर ज्याचे कनात
आहे ओलांडाया वेळ लागतो
उंचवटा उंबऱ्यात आहे
पुतळ्यासाठी प्रसिद्ध झाला
आता तो धूळखात आहे रामाचा
वनवास संपला सीता अजुनी वनात
आहे उघड सांगती कविता माझ्या
दडून जे काळजात आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2250

आसवे आता न केवळ गाळती माझे नयन : कैलास

*आसवे आता न केवळ गाळती माझे
नयन * आसवे आता न केवळ गाळती
माझे नयन वेळ येता विश्व सारे
जाळती माझे नयन तीक्ष्ण ज्या
बाणांनी मज घायाळ केलेले कधी
तेच विभ्रम्,नी कटाक्षे टाळती
माझे नयन बंधनी मज ठेवण्या
केले कितीही कायदे, फक्त
माझ्या कायद्यांना पाळती
माझे नयन शुष्क झाले दु:ख इतके
पचवुनी ' हे' की अता आसवे कुठली
कशाला ढाळती माझे नयन ? आज का
''कैलास'' डोळे राहुनी तू आंधळा ?
मोतीबिंदूगत सया सांभाळती
माझे नयन. डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आता जरा मी लबाड झालो : कैलास गांधी

जरी उभा चांदण्यात आहे तरी
उन्हाळा उरात आहे लग्न मोडते
ज्याचे नेहमी त्याच्या दारी
वरात आहे सरकारी नोकर ओरडला
शासन माझ्या खिशात आहे
स्वातंत्र्याने जी मोहरली
शेळी ती कुंपणात आहे ते आता
घडणारच आहे जे काळाच्या मनात
आहे आता जरा मी लबाड झालो पुरी
सचोटी कुणात आहे विकणे होते
कधीच मंजूर घासाघीस तर दरात
आहे लढण्याची खरी हिम्मत नाही
म्हणे दोष या कण्यात आहे
फाशीला जन्मठेप मिळते तशी सुट
कायद्यात आहे रस्ता त्याचे
आहे अंगण छप्पर ज्याचे कनात
आहे ओलांडाया वेळ लागतो
उंचवटा उंबऱ्यात आहे
पुतळ्यासाठी प्रसिद्ध झाला
आता तो धूळखात आहे रामाचा
वनवास संपला सीता अजुनी वनात
आहे उघड सांगती कविता माझ्या
दडून जे काळजात आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सोसले ना लाड ते कंगाल झाले : कैलास गांधी

संमत्ती जेव्हा न होती
वादळाची तोडली घरटी कुणी रे
पाखरांची सांत्वनाला कोणीही
येणार नव्हते काढली समजूत
त्यांनी आसवांची चेहरा माझा
मला जर ज्ञात आहे काळजी घेवू
कशाला आरशाची का स्वतावर
कृष्ण आता खुश आहे ओढ राधेला
खरेतर बासरीची गाव मी माझा जरी
सोडून आलो वेस ना ओलांडली तू
उंबऱ्याची लावण्या छातीस
माता खुश नाही बालकाला ओढ वाटे
पाळण्याची सोसले ना लाड ते
कंगाल झाले एवढी मिजास होती
लेखणीची
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुढे सरू की जाऊ मागे... : वैभव देशमुख

पुढे सरू की जाऊ मागे काय करू...?
द्वीधा द्वीधा या हृदयाचे काय
करू ? इथेच झोपू की एखादे घर
शोधू ? वहीत आहे काही पत्ते काय
करू ? पुढच्या थांब्यावरती
उतरुन जाशिल तू तुझ्यासवे मी
बोलुन खोटे काय करू ? रद्दी
सारी विकून आलो बाजारी आता हे
कवितांचे गठ्ठे काय करू ? तुझी
आठवण बिलगुन या ब्रम्हांडाला
तुझ्यासारखे दिसते सारे काय
करू ? सत्य दाटले पेनाच्या
टोकावरती... पुढ्यात आहे कागद
कोरे काय करू ? - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2236

आरसा पाहायचा राहून गेला : निलेश कालुवाला

आरसा पाहायचा राहून गेला
चेहरा निरखायचा राहून गेला
यायची वचने फक्त मजला मिळाली
बोलला तो यायचा राहून गेला मी
कधीना पालखी कवितेस केली शब्द
हा मिरवायचा राहून गेला न्याय
मिळला ना कधी मज, तर कधी हा
फैसला लागायचा राहून गेला रे
जगी देवा तुझ्या सारेच होते
कोण तो राहायचा राहून गेला
माहिती झालो न मी केव्हा
कुणाला ढोल हा बडवायचा राहून
गेला गझल तू केली पण सफाई न आली
नूर तो गवसायचा राहून गेला
निलेश कालुवाला.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2248

आरसा पाहायचा राहून गेला : निलेश कालुवाला

आरसा पाहायचा राहून गेला
चेहरा निरखायचा राहून गेला
यायची वचने फक्त मजला मिळाली
बोलला तो यायचा राहून गेला मी
कधीना पालखी कवितेस केली शब्द
हा मिरवायचा राहून गेला न्याय
मिळला ना कधी मज, तर कधी हा
फैसला लागायचा राहून गेला रे
जगी देवा तुझ्या सारेच होते
कोण तो राहायचा राहून गेला
माहिती झालो न मी केव्हा
कुणाला ढोल हा बडवायचा राहून
गेला गझल तू केली पण सफाई न आली
नूर तो गवसायचा राहून गेला
निलेश कालुवाला.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

शाप : अस्मित@

ते क्षण तेव्हाचे, झेलता मला
आले नाही. दुःख माझेच होते, पण
पेलता मला आले नाही. साऱ्या
गोष्टीचा बाऊ होऊन, त्या मला
हसून चिडवतात. माणूस असून सारे
काही, करता तुला आले नाही.
निसर्ग आणि देवही हसतो, माझ्या
अश्या शांततेवर. सारे काही
देऊनसुद्धा, आनंद लुटता तुला
आला नाही. उसळतात मग लाटा
जेव्हा, तरीही मी शांतच असते.
चंद्र मिश्कील हसून बोलतो, शाप
माझा होता हेही सांगता तुला
आले नाही.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

शाप : अस्मित@

ते क्षण तेव्हाचे, झेलता मला
आले नाही. दुःख माझेच होते, पण
पेलता मला आले नाही. साऱ्या
गोष्टीचा बाऊ होऊन, त्या मला
हसून चिडवतात. माणूस असून सारे
काही, करता तुला आले नाही.
निसर्ग आणि देवही हसतो, माझ्या
अश्या शांततेवर. सारे काही
देऊनसुद्धा, आनंद लुटता तुला
आला नाही. उसळतात मग लाटा
जेव्हा, तरीही मी शांतच असते.
चंद्र मिश्कील हसून बोलतो, शाप
माझा होता हेही सांगता तुला
आले नाही.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

शेर शेवटाचा : अवधुत

शेर शेवटाचा जे कधी कळले न
मजला ते कळाया लागले चींब त्या
थेंबासही आसू कळाया लागले
थांबले खंबीर मनही येवूनी
वळणावरी पाहता तुजलाच पाठी ते
वळाया लागले सांडला प्राजक्त
होतो त्या तुझ्या मी अंगणी
सांडणे मज व्यर्थ माझे ते
छळाया लागले खोड करुनी
चंदनाचे घासले मजलाच मी दुःख
झाले श्वास का ते दरवळाया
लागले बाण झाले चांदणे नि
टोचले हृदयांतरी सोसता काळीज
का ते कळवळाया लागले शाईतले हे
घाव माझे मांडले नेहमीच मी
वाचता ज्यांनी दिले ते
हळहळाया लागले शेवटाचा शेर का
हा मागतो मजलाच मी रक्त हि
हृदयास उसवून ओघळाया लागले
अवधूत
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

नाबाद : बहर

रात्र होती..पावसाचा नाद होता..
शांतता होती..तुझा पडसाद होता!
चांदणे होते तुझे की सांग
माझे? एवढ्यासाठीच का हा वाद
होता?? वेल होती, एक वेडे फूल
होते... बाग माझाही कधी आबाद
होता! लाच द्यावी लागली माझ्या
जीवाची.. लाच घेणारा कसा
वस्ताद होता!! खेळ हा कुठला
रडीचा खेळला तो?? हारला होता,
तरी नाबाद होता!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2244

नाबाद : बहर

रात्र होती..पावसाचा नाद होता..
शांतता होती..तुझा पडसाद होता!
चांदणे होते तुझे की सांग
माझे? एवढ्यासाठीच का हा वाद
होता?? वेल होती, एक वेडे फूल
होते... बाग माझाही कधी आबाद
होता! लाच द्यावी लागली माझ्या
जीवाची.. लाच घेणारा कसा
वस्ताद होता!! खेळ हा कुठला
रडीचा खेळला तो?? हारला होता,
तरी नाबाद होता!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पांगळ्या आमुच्या व्यथेला : योगेश घाडिगावकर

पांगळ्या आमुच्या व्यथेला,
रांगण्याची ओढ नाही बेफाम या
धावणारया, मुजोरीस तुमच्या
तोड नाही ते करीती ही लूटालूट,
तरी आम्ही चोरटे? अजब या
उखाण्याची, आम्हांस फोड नाही
शर्यतीत या धावण्याच्या, तेच
घोडे जिंकणारे बेईमान या
शर्यतीची, आम्हांस खोड नाही
फाटली जरी आतडी, ही रोजच्या
भुकेने शेलट्या या
सांत्वनांची, आम्हांस ओढ नाही
घालुनी ते दरोडा, जोडीती एक एक
पैसा वेशीवरी विखुरल्या,
लक्तरांस जोड नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

माझ्या तुझ्यात काही : जयन्ता५२

माझ्या तुझ्यात काही, काही असे
घडावे सांगू नये जगाला काही
असे असावे पंचांग म्हणत होते
की आजची अमावस येता समोर तू
कां मग चांदणे पडावे? आडून
चौकशी कां होते तुझ्याकडूनी?
प्रस्ताव थेट काही आता
पुढ्यात यावे अफवा कशा
पसरल्या गावात जाणतो मी बघुनी
मला तुझे ते क्षण थांबणे असावे
माझ्याच काळजाची ही काय
राजनीती? सोडून पक्ष माझा जाऊन
तुज मिळावे -----------------------------------------
जयन्ता५२
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2242

माझ्या तुझ्यात काही : जयन्ता५२

माझ्या तुझ्यात काही, काही असे
घडावे सांगू नये जगाला काही
असे असावे पंचांग म्हणत होते
की आजची अमावस येता समोर तू
कां मग चांदणे पडावे? आडून
चौकशी कां होते तुझ्याकडूनी?
प्रस्ताव थेट काही आता
पुढ्यात यावे अफवा कशा
पसरल्या गावात जाणतो मी बघुनी
मला तुझे ते क्षण थांबणे असावे
माझ्याच काळजाची ही काय
राजनीती? सोडून पक्ष माझा जाऊन
तुज मिळावे -----------------------------------------
जयन्ता५२
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कोणत्या चिमटीत मी त्याला : विश्वस्त

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू
has been submitted and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू : चित्तरंजन भट

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू
हिंडते मेंदूत जे फुलपाखरू तू
अता बघशील वाताहत खरी लागले
पाणी पुराचे ओसरू गायही
तेव्हाच पान्हा सोडते लागते
जेव्हा लुचाया वासरू पटवती
साऱ्या पुरातन ओळखी कुठुन हे
आले नवे माथेफिरू ? खुळखुळाया
लागले अश्रू किती ! केवढे
लिहितोस तू गल्लाभरू साठवू
इतके सुगंधी सल कुठे ? आठवू
कोणास, कोणा विस्मरू ? ---------कलम
1----------------- खूप नक्षीदार आहे शाल
पण एकमेकांनाच आता पांघरू
आपल्या दोघांमधे कोणी नको ये
मिठी नेसू, तिची वस्त्रे करू
पापण्यांनी चित्र आहे रेखले
रंग कुठले सांग ओठांनी भरू ? ओठ,
डोळे, केस, बाहू, हनुवटी (हे करू
की ते करू की ते करू)
------------------------------------------------------------------------------
1. उर्दू किंवा फारशी गझलेत
कवीला एखादे मुक्तक (चार किंवा
त्यापेक्षा जास्त ओळींचे) तर
तेव्हा त्या ओळींच्या वर
किंवा मध्ये किंवा दोन
ओळींच्या मधल्या मोकळ्या
जागेत तिथे क़ाफ़ हे चिन्ह
ठेवून खालील ओळी ह्या
एकत्रितपणे वाचाव्यात, असा
कवी निर्देश करतो. मराठी गझलेत
ही पद्धत राबवायची असल्यास
मला कलम हा शब्द किंवा क हे
अक्षर मला प्रस्तुत वाटते. कलम
ह्या शब्दाचा एक अर्थ तुकडा
करणे किंवा पाडणे. आणि दुसरा
अर्थ ग्राफ्टिंग असाही आहे.
(ह्याबाबतीत मार्गदर्शन
केल्याबद्दल मी
उर्दू-फारशीचे माझे जाणकार
मित्र श्री. राजेंद्र जोशी
ह्यांचा अत्यंत आभारी आहे. )
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2240

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू : चित्तरंजन भट

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू
हिंडते मेंदूत जे फुलपाखरू तू
अता बघशील वाताहत खरी लागले
पाणी पुराचे ओसरू गायही
तेव्हाच पान्हा सोडते लागते
जेव्हा लुचाया वासरू पटवती
साऱ्या पुरातन ओळखी कुठुन हे
आले नवे माथेफिरू ? खुळखुळाया
लागले अश्रू किती ! केवढे
लिहितोस तू गल्लाभरू साठवू
इतके सुगंधी सल कुठे ? आठवू
कोणास, कोणा विस्मरू ? ---------कलम
1----------------- खूप नक्षीदार आहे शाल
पण एकमेकांनाच आता पांघरू
आपल्या दोघांमधे कोणी नको ये
मिठी नेसू, तिची वस्त्रे करू
पापण्यांनी चित्र आहे रेखले
रंग कुठले सांग ओठांनी भरू ? ओठ,
डोळे, केस, बाहू, हनुवटी (हे करू
की ते करू की ते करू)
------------------------------------------------------------------------------
1. उर्दू किंवा फारशी गझलेत
कवीला एखादे मुक्तक (चार किंवा
त्यापेक्षा जास्त ओळींचे) तर
तेव्हा त्या ओळींच्या वर
किंवा मध्ये किंवा दोन
ओळींच्या मधल्या मोकळ्या
जागेत तिथे क़ाफ़ हे चिन्ह
ठेवून खालील ओळी ह्या
एकत्रितपणे वाचाव्यात, असा
कवी निर्देश करतो. मराठी गझलेत
ही पद्धत राबवायची असल्यास
मला कलम हा शब्द किंवा क हे
अक्षर मला प्रस्तुत वाटते. कलम
ह्या शब्दाचा एक अर्थ तुकडा
करणे किंवा पाडणे. आणि दुसरा
अर्थ ग्राफ्टिंग असाही आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2240

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू : विश्वस्त

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू
हिंडते मेंदूत जे फुलपाखरू तू
अता बघशील वाताहत खरी लागले
पाणी पुराचे ओसरू गायही
तेव्हाच पान्हा सोडते लागते
जेव्हा लुचाया वासरू पटवती
साऱ्या पुरातन ओळखी कुठुन हे
आले नवे माथेफिरू ? खुळखुळाया
लागले अश्रू किती ! केवढे
लिहितोस तू गल्लाभरू साठवू
इतके सुगंधी सल कुठे ? आठवू
कोणास, कोणा विस्मरू ? ---------कलम
1----------------- खूप नक्षीदार आहे शाल
पण एकमेकांनाच आता पांघरू
आपल्या दोघांमधे कोणी नको ये
मिठी नेसू, तिची वस्त्रे करू
पापण्यांनी चित्र आहे रेखले
रंग कुठले सांग ओठांनी भरू ? ओठ,
डोळे, केस, बाहू, हनुवटी (हे करू
की ते करू की ते करू)
------------------------------------------------------------------------------
1. उर्दू किंवा फारशी गझलेत
कवीला एखादे मुक्तक (चार किंवा
त्यापेक्षा जास्त ओळींचे) तर
तेव्हा त्या ओळींच्या वर
किंवा मध्ये किंवा दोन
ओळींच्या मधल्या मोकळ्या
जागेत तिथे क़ाफ़ हे चिन्ह
ठेवून खालील ओळी ह्या
एकत्रितपणे वाचाव्यात, असा
कवी निर्देश करतो. मराठी गझलेत
ही पद्धत राबवायची असल्यास
मला कलम हा शब्द किंवा क हे
अक्षर मला प्रस्तुत वाटते. कलम
ह्या शब्दाचा एक अर्थ तुकडा
करणे किंवा पाडणे. आणि दुसरा
अर्थ ग्राफ्टिंग असाही आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2240

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू : विश्वस्त

कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू
हिंडते मेंदूत जे फुलपाखरू तू
अता बघशील वाताहत खरी लागले
पाणी पुराचे ओसरू गायही
तेव्हाच पान्हा सोडते लागते
जेव्हा लुचाया वासरू पटवती
साऱ्या पुरातन ओळखी कुठुन हे
आले नवे माथेफिरू ? खुळखुळाया
लागले अश्रू किती ! केवढे
लिहितोस तू गल्लाभरू साठवू
इतके सुगंधी सल कुठे ? आठवू
कोणास, कोणा विस्मरू ? ---------कलम
1----------------- खूप नक्षीदार आहे शाल
पण एकमेकांनाच आता पांघरू
आपल्या दोघांमधे कोणी नको ये
मिठी नेसू, तिची वस्त्रे करू
पापण्यांनी चित्र आहे रेखले
रंग कुठले सांग ओठांनी भरू ? ओठ,
डोळे, केस, बाहू, हनुवटी (हे करू
की ते करू की ते करू) 1. उर्दू
किंवा फारशी गझलेत कवीला
एखादे मुक्तक (चार किंवा
त्यापेक्षा जास्त ओळींचे) तर
तेव्हा त्या ओळींच्या वर
किंवा मध्ये किंवा दोन
ओळींच्या मधल्या मोकळ्या
जागेत तिथे क़ाफ़ हे चिन्ह
ठेवून खालील ओळी ह्या
एकत्रितपणे वाचाव्यात, असा
कवी निर्देश करतो. मराठी गझलेत
ही पद्धत राबवायची असल्यास
मला कलम हा शब्द किंवा क हे
अक्षर मला प्रस्तुत वाटते. कलम
ह्या शब्दाचा एक अर्थ तुकडा
करणे किंवा पाडणे. आणि दुसरा
अर्थ ग्राफ्टिंग असाही आहे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुढे सरू की जाऊ मागे... : वैभव देशमुख

पुढे सरू की जाऊ मागे काय करू...?
द्विधा द्विधा मी या हृदयाचे
काय करू ? इथेच झोपू की एखादे घर
शोधू ? वहीत आहे काही पत्ते काय
करू ? पुढच्या थांब्यावरती
उतरुन जाशिल तू तुझ्यासवे मी
बोलुन खोटे काय करू ? रद्दी
सारी विकून आलो बाजारी आता हे
कवितांचे गठ्ठे काय करू ? तुझी
आठवण बिलगुन या ब्रम्हांडाला
तुझ्यासारखे दिसते सारे काय
करू ? सत्य दाटले पेनाच्या
टोकावरती... पुढ्यात आहे कागद
कोरे काय करू ? - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2236

कर्जमाफीच्या आमिशावर अशी माजली शेते : कैलास गांधी

कर्जमाफिच्या आमीशावर अशी
माजली शेते पाउस पडला नाहि
तरीही पीक भुकेचे येते
कुपोषणाचा अर्थ कळाया
उपोषणाला बसली मातीच्या
गर्भात अकाली जन्म जाहली शेते
किती गचकली पाण्यावाचून गणती
कोणी केली संख्या फुगवून
सांगत गेले किती वाचली शेते
अनुदानाच्या थापा ऐकुन अता
शहाणी झाली किती कुणाचे टक्के
असतील शोध लावती शेते
युगायुगांची कासावीस अशी
वळवाने सरते का? रक्ताचे मग
पाणी करुनी आम्हि शिंपली शेते
.........कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2238

कर्जमाफीच्या आमिशावर अशी माजली शेते : कैलास गांधी

कर्जमाफिच्या आमीशावर अशी
माजली शेते पाउस पडला नाहि
तरीही पीक भुकेचे येते
कुपोषणाचा अर्थ कळाया
उपोषणाला बसली मातीच्या
गर्भात अकाली जन्म जाहली शेते
किती गचकली पाण्यावाचून गणती
कोणी केली संख्या फुगवून
सांगत गेले किती वाचली शेते
अनुदानाच्या थापा ऐकुन अता
शहाणी झाली किती कुणाचे टक्के
असतील शोध लावती शेते
युगायुगांची कासावीस अशी
वळवाने सरते का? रक्ताचे मग
पाणी करुनी आम्हि शिंपली शेते
.........कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2238

सुटे, मोकळे होण्यामध्ये हात जरा गुरफटले होते : कैलास गांधी

ज्याच्या नाराजीने सध्या
नवीन वादळ उठले होते हे शोधा
कि आधी त्याचे किती जणांशी
पटले होते बाग जरा नाखुशच होती
फुलांनीच समजोता केला नव्या
ऋतूंची वाट पाहुनी रंग
फुलांचे विटले होते पाय मोकळे
झाल्यावरती उभा राहिला नवाच
गुंता सुटे, मोकळे
होण्यामध्ये हात जरा गुरफटले
होते पुसू नका आरसे उगाचच
तोंडावर मारत जा पाणी रोज
नव्या रंगानी मुळच्या
चेहऱ्यांना बरबटले होते
जीवानिशी जे गेले त्यांच्या
मृतदेहांना नाही वाली लाड
तयांचे झाले ज्यांना थोडेसे
खरचटले होते धीर कधीना खचला
तरीही या सत्याची जाणीव झाली
शरीर थोडे थकले होते... पाय
जरासे दमले होते ....कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2237

ध्वस्त झालो गाव सांगे पूर जेव्हा ओसरे : कैलास गांधी

प्रश्न हि नव्हते समर्पक उथळ
होती उत्तरे सारखे वाटायचे कि
हे खरे कि ते खरे परतण्याच्या
पायवाटा प्राक्तनाने खोडल्या
ठेवली चित्रात शिल्लक जीर्ण
झालेली घरे लोकशाहीवर असाही
सूड त्यांनी घेतला वाघ झाले
शांत पाहून हिंस्र झाली
मेंढरे नाचला मनसोक्त पाऊस रे
सुबत्ता यायला, पण ध्वस्त झालो
गाव सांगे पूर जेव्हा ओसरे
आगळा हा निकष लावून लोकगणना
जाहली माणसे नसतील तेथे
मोजलेले उंबरे मोकळ्या
नात्यांस जेव्हा संमती होती
हवी काळजीने ग्रासले ते लग्न
झाले चेहरे चक्क आईच्या
दुधाचा पाहिला व्यापार
तेव्हा गाय हि गोठ्यात नव्हती,
ना तिची ती वासरे पाहिला मी एक
योगी जन्मभर जखमांसावे वाटले
न मग कधीही घाव माझे बोचरे
सापडेन मी मला हीच नाही
शाश्वती पण याचसाठी शोधतो मी
अडगळी अन कोपरे ....कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2239

पुढे सरू की जाऊ मागे... : वैभव देशमुख

पुढे सरू की जाऊ मागे काय करू...?
द्विधा द्विधा या र्हुद्याचे
काय करू ? इथेच झोपू की एखादे घर
शोधू ? वहीत आहे काही पत्ते काय
करू ? पुढच्या थांब्यावरती
उतरुन जाशिल तू तुझ्यासवे मी
बोलुन खोटे काय करू ? रद्दी
सारी विकून आलो बाजारी आता हे
कवितांचे गठ्ठे काय करू ? तुझी
आठवण बिलगुन या ब्रम्हांडाला
तुझ्यासारखे दिसते सारे काय
करू ? सत्य दाटले पेनाच्या
टोकावरती... पुढ्यात आहे कागद
कोरे काय करू ? - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2236

चांदण्या लेऊन झाला... : ह बा

अंगणी ये कुंतलांना खेळु दे ना
वारियावर गंध झाले शब्द सारे
दरवळूदे या नभावर एकटा नाही
तुला मी पाहण्या आतूर झालो
चांदण्या लेऊन झाला चंद्र
केव्हाचा अनावर बाग होती वेल
होती पण बहर नव्हतेच येथे ही
फुले उमलून आली काल तुजला
पाहिल्यावर आज मी गाईन तुजला
पाहिजे ते सांजगाणे दाद तू
देशील का पण शब्द सारे
संपल्यावर? मी घडीभर बोललेलो
आसवांशी सांत्वनाचे बोल माझे
घेतले भलतेच दु:खानी मनावर -
ह्.बा.शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2235

पुढे सरू की जाऊ मागे... : वैभव देशमुख

पुढे सरू की जाऊ मागे काय करू...?
द्विधा द्विधा या र्हुद्याचे
काय करू ? इथेच झोपू की एखादे घर
शोधू ? वहीत आहे काही पत्ते काय
करू ? पुढच्या थांब्यावरती
उतरुन जशील तू तुझ्यासवे मी
बोलुन खोटे काय करू ? रद्दी
सारी विकून आलो बाजारी आता हे
कवितांचे गठ्ठे काय करू ? तुझी
आठवण बिलगुन या ब्रम्हांडाला
तुझ्यासारखे दिसते सारे काय
करू ? सत्य दाटले पेनाच्या
टोकावरती... पुढ्यात आहे कागद
कोरे काय करू ? - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2236

ध्वस्त झालो गाव सांगे पूर जेव्हा ओसरे : कैलास गांधी

प्रश्न हि नव्हते समर्पक उथळ
होती उत्तरे सारखे वाटायचे कि
हे खरे कि ते खरे परतण्याच्या
पायवाटा प्राक्तनाने खोडल्या
ठेवली चित्रात शिल्लक जीर्ण
झालेली घरे लोकशाहीवर असाही
सूड त्यांनी घेतला वाघ झाले
शांत पाहून हिंस्र झाली
मेंढरे नाचला मनसोक्त पाऊस रे
सुबत्ता यायला, पण ध्वस्त झालो
गाव सांगे पूर जेव्हा ओसरे
आगळा हा निकष लावून लोकगणना
जाहली माणसे नसतील तेथे
मोजलेले उंबरे मोकळ्या
नात्यांस जेव्हा संमती होती
हवी काळजीने ग्रासले ते लग्न
झाले चेहरे चक्क आईच्या
दुधाचा पाहिला व्यापार
तेव्हा गाय हि गोठ्यात नव्हती,
ना तिची ती वासरे पाहिला मी एक
योगी जन्मभर जखमांसावे वाटले
न मग कधीही घाव माझे बोचरे
सापडेन मी मला हीच नाही
शाश्वती पण याचसाठी शोधतो मी
अडगळी अन कोपरे ....कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कर्जमाफीच्या आमिशावर अशी माजली शेते : कैलास गांधी

कर्जमाफीच्या आमिशावर अशी
माजली शेते पाउस पडला नाही
तरीही पिक भुकेचे येते
कुपोषणाचा अर्थ कळाया
उपोषणाला बसली मातीच्या
गर्भात अकाली जन्म जाहली शेते
किती गचकली पाण्यावाचून गणती
कोणी केली संख्या फुगवून
सांगत गेले किती वाचली शेते
अनुदानाच्या थापा ऐकून अता
शहाणी झाली किती कुणाचे टक्के
असतील शोध लावती शेते
युगायुगांची कासावीस अशी
वळवाने सरते का? रक्ताचे मग
पाणी करुनी आम्ही शिंपली शेते
.........कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सुटे, मोकळे होण्यामध्ये हात जरा गुरफटले होते : कैलास गांधी

ज्याच्या नाराजीने सध्या
नवीन वादळ उठले होते हे शोधा
कि आधी त्याचे किती जणांशी
पटले होते बाग जरा नाखुशच होती
फुलांनीच समजोता केला नव्या
ऋतूंची वाट पाहुनी रंग
फुलांचे विटले होते पाय मोकळे
झाल्यावरती उभा राहिला नवाच
गुंता सुटे, मोकळे
होण्यामध्ये हात जरा गुरफटले
होते पुसू नका आरसे उगाचच
तोंडावर मारत जा पाणी रोज
नव्या रंगानी मुळच्या
चेहऱ्यांना बरबटले होते
जीवानिशी जे गेले त्यांच्या
मृतदेहांना नाही वाली लाड
तयांचे झाले ज्यांना थोडेसे
खरचटले होते धीर कधीना खचला
तरीही या सत्याची जाणीव झाली
शरीर थोडे थकले होते... पाय
जरासे दमले होते ....कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पुढे सरू की जाऊ मागे... : वैभव देशमुख

पुढे सरू की जाऊ मागे काय करू...?
द्विधा द्विधा या र्हुद्याचे
काय करू ? इथेच झोपू की एखादे घर
शोधू ? वहीत आहे काही पत्ते काय
करू ? पुढच्या थांब्यावरती
उतरुन जशील तू तुझ्यासवे मी
बोलुन खोटे काय करू ? रद्दी
सारी विकून आलो बाजारी आता हे
कवितांचे गठ्ठे काय करू ? तुझी
आठवण बिलगुन या ब्रम्हांडाला
तुझ्यासारखे दिसते सारे काय
करू ? सत्य दाटले पेनाच्या
टोकावरती... पुढ्यात आहे कागद
कोरे काय करू ? - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

चांदण्या लेऊन झाला... : ह बा

अंगणी ये कुंतलांना खेळु दे ना
वारियावर गंध झाले शब्द सारे
दरवळूदे या नभावर एकटा नाही
तुला मी पाहण्या आतूर झालो
चांदण्या लेऊन झाला चंद्र
केव्हाचा अनावर बाग होती वेल
होती पण बहर नव्हतेच येथे ही
फुले उमलून आली काल तुजला
पाहिल्यावर आज मी गाईन तुजला
पाहिजे ते सांजगाणे दाद तू
देशील का पण शब्द सारे
संपल्यावर? मी घडीभर बोललेलो
आसवांशी सांत्वनाचे बोल माझे
घेतले भलतेच दु:खानी मनावर -
ह्.बा.शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

‏शेर शेवटाचा : अवधुत

शेर शेवटाचा जे कधी कळले न
मजला ते कळाया लागले चींब त्या
थेंबासही आसू कळाया लागले
थांबले खंबीर मनही येवूनी
वळणावरी पाहता तुजलाच पाठी ते
वळाया लागले सांडला प्राजक्त
होतो त्या तुझ्या मी अंगणी
सांडणे मज व्यर्थ माझे ते
छळाया लागले खोड करुनी
चंदनाचे घासले मजलाच मी दुःख
झाले श्वास का ते दरवळाया
लागले बाण झाले चांदणे नि
टोचले हृदयांतरी सोसता काळीज
का ते कळवळाया लागले शाईतले हे
घाव माझे मांडले नेहमीच मी
वाचता ज्यांनी दिले ते
हळहळाया लागले शेवटाचा शेर का
हा मागतो मजलाच मी रक्त हि
हृदयास उसवून ओघळाया लागले
अवधूत
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आज अचानक तुझी आठवण का यावी : अनिरुद्ध अभ्यंकर

आज अचानक तुझी आठवण का यावी आज
पापणी ओली माझी का व्हावी फार
काळ या गोष्टीला झाला नाही
युगे लोटली असतील पण का वाटावी
जुन्या वहीची तीच दुमडलेली
पाने अकस्मात वार्‍याने येउन
उघडावी बरेच काही घडले ह्या
मधल्या काळी तुला कहाणी कुठून
आता सांगावी शब्द उतरण्या
पानावरती घाबरले भीती इतकी
अर्थांची का वाटावी? तुझ्याच
साठी शिकलो मौनाची भाषा फक्त
तुला ही धडपड माझी समजावी
हिशोब केला तुला दिलेल्या
ताऱ्यांचा समजत नाही कुठे
पौर्णिमा मांडावी पुन्हा तोच
पाऊस पडावा पूर्वीचा पुन्हा
तीच मी नाव कागदी सोडावी पहाट
होणे अशक्य आहे थांबवणे तरी
वाटते रात्र जरा ही लांबावी
मनात आहे काय काय दडले माझ्या
आज उडी डोहात मनाच्या मारावी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2233

आज अचानक तुझी आठवण का यावी : अनिरुद्ध अभ्यंकर

आज अचानक तुझी आठवण का यावी आज
पापणी ओली माझी का व्हावी फार
काळ या गोष्टीला झाला नाही
युगे लोटली असतील पण का वाटावी
जुन्या वहीची तीच दुमडलेली
पाने अकस्मात वार्‍याने येउन
उघडावी बरेच काही घडले ह्या
मधल्या काळी तुला कहाणी कुठून
आता सांगावी शब्द उतरण्या
पानावरती घाबरले भीती इतकी
अर्थांची का वाटावी? तुझ्याच
साठी शिकलो मौनाची भाषा फक्त
तुला ही धडपड माझी समजावी
हिशोब केला तुला दिलेल्या
ताऱ्यांचा समजत नाही कुठे
पौर्णिमा मांडावी पुन्हा तोच
पाऊस पडावा पूर्वीचा पुन्हा
तीच मी नाव कागदी सोडावी पहाट
होणे अशक्य आहे थांबवणे तरी
वाटते रात्र जरा ही लांबावी
मनात आहे काय काय दडले माझ्या
आज उडी डोहात मनाच्या मारावी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

वाटते बोलायचे राहून गेले : कैलास

*वाटते बोलायचे राहून गेले*
आपले गाणे पुन्हा गाऊन गेले
भेटले जे,ते चुना लावून गेले
हे फुकट आहे कळाले त्यांस
जेव्हा, पोट भरलेले,तरी खावून
गेले विश्वसुंदर स्त्री करी
अद्भूत किमया आंधळे आले ,तिला ''
पाहून '' गेले मतलबी झालो इथे
मी, काल जेव्हा आप्त माझे पाठ
मज दावून गेले माफ केले पाप ते
सारे तुझे मी आसवांसमवेत जे
वाहून गेले पक्ष कसले?काय्?हे
कळते न ज्यांना, आपला झेंडा
इथे लावून गेले जाहले '' कैलास ''
सारे सांगुनी पण, वाटते,''
बोलायचे राहून गेले '' डॉ.कैलास
गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2232

वाटते बोलायचे राहून गेले : कैलास

*वाटते बोलायचे राहून गेले*
आपले गाणे पुन्हा गाऊन गेले
भेटले जे,ते चुना लावून गेले
हे फुकट आहे कळाले त्यांस
जेव्हा, पोट भरलेले,तरी खावून
गेले विश्वसुंदर स्त्री करी
अद्भूत किमया आंधळे आले ,तिला ''
पाहून '' गेले मतलबी झालो इथे
मी, काल जेव्हा आप्त माझे पाठ
मज दावून गेले माफ केले पाप ते
सारे तुझे मी आसवांसमवेत जे
वाहून गेले पक्ष कसले?काय्?हे
कळते न ज्यांना, आपला झेंडा
इथे लावून गेले जाहले '' कैलास ''
सारे सांगुनी पण, वाटते,''
बोलायचे राहून गेले '' डॉ.कैलास
गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

घट अमृताचा : गंगाधर मुटे

*घट अमृताचा* लपेटून चिंध्यात
घट अमृताचा, न देखे कुणीही,
शिवेना कुणी लपेटून धोंड्यास
शेंदूरवस्त्रे, अशी होय गर्दी,
हटेना कुणी किती वाटले छान हे
गाव तेंव्हा, जरासा उडालो
विमानातुनी इथे मात्र मेले
कुणीही दिसेना, तरी का तजेला
दिसेना कुणी? विषा प्राशणे
सर्वथा गैर आहे, तया बोलती लोक
समजावुनी परी कारणांचा जरा
शोध घ्यावा, अशी सुज्ञता
दाखवेना कुणी समाजात या
हिंस्त्र भाषा नसावी, नसो
स्थान लाठी व काठीस त्या परी
या मुक्यांची कळे भाव-भाषा,
असे ज्ञान सत्तेस दे ना कुणी
भरारीस उत्तुंग झेपावतो मी,
कवी कल्पनेला अभय गाठतो परी
वास्तवाने घरंगळत येता, उरे एक
भूमी दुजे ना कुणी गंगाधर मुटे
...........................................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2230

घट अमृताचा : गंगाधर मुटे

*घट अमृताचा* लपेटून चिंध्यात
घट अमृताचा, न देखे कुणीही,
शिवेना कुणी लपेटून धोंड्यास
शेंदूरवस्त्रे, अशी होय गर्दी,
हटेना कुणी किती वाटले छान हे
गाव तेंव्हा, जरासा उडालो
विमानातुनी इथे मात्र मेले
कुणीही दिसेना, तरी का तजेला
दिसेना कुणी? विषा प्राशणे
सर्वथा गैर आहे, तया बोलती जन
समजावुनी परी कारणांचा जरा
शोध घ्यावा, अशी सुज्ञता
दाखवेना कुणी समाजात या
हिंस्त्र भाषा नसावी, नसो
स्थान लाठी व काठीस त्या परी
या मुक्यांची कळे भाव-भाषा,
असे ज्ञान सत्तेस दे ना कुणी?
भरारीस उत्तुंग झेपावतो मी,
कवी कल्पनेला अभय गाठतो परी
वास्तवाने घरंगळत येता, उरे एक
भूमी दुजे ना कुणी गंगाधर मुटे
...........................................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2230

किती सुखाचे असेल : क्रान्ति

नवे नसे रे प्याद्याचेही वजीर
होणे कितीकदा पाहिले नृपाचे
फकीर होणे गिळून एकच घोट
विषाचा शुद्ध हरावी, हवे कशाला
कणाकणाने अधीर होणे? तुला
सदोदित आळविले मी
स्वार्थासाठी, मला न जमले मीरा
होणे, कबीर होणे! असे तसे हे वेड
नसे, भलतेच पिसे हे, क्षणात
संयम, क्षणात व्याकुळ, बधीर
होणे घुमे विठूचा घोष, पंढरी
दुमदुमताना तनामनाचे गुलाल,
बुक्का, अबीर होणे! स्वतःस
उधळुन द्यावे अन् मनमुक्त
जगावे, किती सुखाचे असेल वेडा
फकीर होणे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2229

गझलेत काय सांगू? : बहर

गझलेत काय सांगू?..(सांगायचेच
होते!) होता किती जिव्हाळा! (पण
जाच तेच होते!) कां भेटलो तुला
मी?...ते आजही कळेना! आभास ते
म्हणू मी? कि ते खरेच होते? माझा
कधीच नव्हता, ताबा मनावरी
ह्या.. ते बंध खेचलेले..सारे
तुझेच होते!! सांगू किती
कुणाला..मी काय सोसले ते.. तो
भूतकाळ होता... ते ही जुनेच
होते!! आता सुखात बसतो, गाळून
आसवांना.. जे मीठ काढले ते..बरणी
मधेच होते!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2231

गझलेत काय सांगू? : बहर

गझलेत काय सांगू?..(सांगायचेच
होते!) होता किती जिव्हाळा! (पण
जाच तेच होते!) कां भेटलो तुला
मी?...ते आजही कळेना! आभास ते
म्हणू मी? कि ते खरेच होते? माझा
कधीच नव्हता, ताबा मनावरी
ह्या.. ते बंध खेचलेले..सारे
तुझेच होते!! सांगू किती
कुणाला..मी काय सोसले ते.. तो
भूतकाळ होता... ते ही जुनेच
होते!! आता सुखात बसतो, गाळून
आसवांना.. जे मीठ काढले ते..बरणी
मधेच होते!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

घट अमृताचा : गंगाधर मुटे

*घट अमृताचा* लपेटून चिंध्यात
घट अमृताचा, न देखे कुणीही,
शिवेना कुणी लपेटून धोंड्यास
शेंदूरवस्त्रे, अशी होय गर्दी,
हटेना कुणी किती वाटले छान हे
गाव तेंव्हा, जरासा उडालो
विमानातुनी इथे मात्र मेले
कुणीही दिसेना, तरी का तजेला
दिसेना कुणी? विषा प्राशणे
सर्वथा गैर आहे, तया बोलती जन
समजावुनी परी कारणांचा जरा
शोध घ्यावा, अशी सुज्ञता
दाखवेना कुणी समाजात या
हिंस्त्र भाषा नसावी, नसो
स्थान लाठी व काठीस त्या परी
या मुक्यांची कळे भाव-भाषा,
असे ज्ञान सत्तेस दे ना कुणी?
भरारीस उत्तुंग झेपावतो मी,
कवी कल्पनेला अभय गाठतो परी
वास्तवाने घरंगळत येता, उरे एक
भूमी दुजे ना कुणी गंगाधर मुटे
...........................................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

किती सुखाचे असेल : क्रान्ति

नवे नसे रे प्याद्याचेही वजीर
होणे कितीकदा पाहिले नृपाचे
फकीर होणे गिळून एकच घोट
विषाचा शुद्ध हरावी, हवे कशाला
कणाकणाने बधीर होणे? तुला
सदोदित आळविले मी
स्वार्थासाठी, मला न जमले मीरा
होणे, कबीर होणे! असे तसे हे वेड
नसे, भलतेच पिसे हे, क्षणात
संयम, क्षणात व्याकुळ, बधीर
होणे घुमे विठूचा घोष, पंढरी
दुमदुमताना तनामनाचे गुलाल,
बुक्का, अबीर होणे! स्वतःस
उधळुन द्यावे अन् मनमुक्त
जगावे, किती सुखाचे असेल वेडा
फकीर होणे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2229

किती सुखाचे असेल : क्रान्ति

नवे नसे रे प्याद्याचेही वजीर
होणे कितीकदा पाहिले नृपाचे
फकीर होणे गिळून एकच घोट
विषाचा शुद्ध हरावी, हवे कशाला
कणाकणाने बधीर होणे? तुला
सदोदित आळविले मी
स्वार्थासाठी, मला न जमले मीरा
होणे, कबीर होणे! असे तसे हे वेड
नसे, भलतेच पिसे हे, क्षणात
संयम, क्षणात व्याकुळ, बधीर
होणे घुमे विठूचा घोष, पंढरी
दुमदुमताना तनामनाचे गुलाल,
बुक्का, अबीर होणे! स्वतःस
उधळुन द्यावे अन् मनमुक्त
जगावे, किती सुखाचे असेल वेडा
फकीर होणे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

साधे शब्द...! : काव्यरसिक

साधे शब्द...!
---------------------------------------------------------------------------------------
सारे घडायचे ते आता घडून गेले,
मी एकटाच येथे सारे पळून गेले...
माझेच शब्द होते,माझेच प्रश्न
होते, माझे जुनेच गाणे
माझ्यापुढून गेले... याला नशीब
किंवा हा कायदा म्हणू मी,
दु:खास भार होता सुख शिंपडून
गेले... ना लेखण्या अता या
लोकांस न्याय देती, शाई विकून
गेली, बोरू विकून गेले... ती
बोललीच नाही होती मला जरीही,
आता तिचे इशारे सारे कळून
गेले... मी नेमके तरीही साधे
लिहीत गेलो, साधेच शब्द माझे
जग पाजळून गेले...
---------------------------------------------------------------------नचिकेत
भिंगार्डे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सौदा : आनंदयात्री

फक्त सुखाची किंमत बघून आलो मी
दु:खाशी सौदा करून आलो उत्तर
म्हणजे जबाबदारी असते म्हणून
केवळ प्रश्नच बनून आलो हळवी
वळणे आता विसरत आहे आज
तुझ्याही दारावरून आलो तूच
ठरव मी आवडलो का तुजला? मी
हातांच्या रेषांमधून आलो
आठवणींचा पाउस बरसत होता
अश्रूंमध्ये पुरता भिजून आलो
त्यांच्यापाशी पैसे रग्गड
होते म्हणून त्यांना स्वप्ने
विकून आलो - नचिकेत जोशी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2227

अंगार चित्तवेधी : गंगाधर मुटे

*अंगार चित्तवेधी* दे तू मनास
माझ्या आकार चित्तवेधी नजरेत
गुंतणारा आजार चित्तवेधी ती
बोलली तरी का शब्दास नाद येतो
त्या बोलक्या स्वरांचे झंकार
चित्तवेधी नाहीच राग येतो,
वाटे हवाहवासा कानास पीळणारा
फ़णकार चित्तवेधी आभाळ
गाठण्याची वेलीस हौस आहे
मिळतो कधीकधी तो आधार
चित्तवेधी दु:खास मांडणारे
बाजार फ़ार झाले दु:ख्खा
खरेदणारा बाजार चित्तवेधी
आप्तास कौतुकाचा वर्षाव ही
प्रथाची इतरांस गौरवे तो आचार
चित्तवेधी आगीत खेळतांना,
सुर्यास छेडतो मी कोळून पी
'अभय' ती अंगार चित्तवेधी
गंगाधर मुटे ---------------------------------------
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2226

सौदा : आनंदयात्री

फक्त सुखाची किंमत बघून आलो मी
दु:खाशी सौदा करून आलो उत्तर
म्हणजे जबाबदारी असते म्हणून
केवळ प्रश्नच बनून आलो हळवी
वळणे आता विसरत आहे आज
तुझ्याही दारावरून आलो तूच
ठरव मी आवडलो का तुजला? मी
हातांच्या रेषांमधून आलो
आठवणींचा पाउस बरसत होता
अश्रूंमध्ये पुरता भिजून आलो
त्यांच्यापाशी पैसे रग्गड
होते म्हणून त्यांना स्वप्ने
विकून आलो - नचिकेत जोशी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

अंगार चित्तवेधी : गंगाधर मुटे

*अंगार चित्तवेधी* दे तू मनास
माझ्या आकार चित्तवेधी नजरेत
गुंतणारा आजार चित्तवेधी ती
बोलली तरी का शब्दास नाद येतो
त्या बोलक्या स्वरांचे झंकार
चित्तवेधी नाहीच राग येतो,
वाटे हवाहवासा कानास पीळणारा
फ़णकार चित्तवेधी आभाळ
गाठण्याची वेलीस हौस आहे
मिळतो कधीकधी तो आधार
चित्तवेधी दु:खास मांडणारे
बाजार फ़ार झाले दु:ख्खा
खरेदणारा बाजार चित्तवेधी
आप्तास कौतुकाचा वर्षाव ही
प्रथाची इतरांस गौरवे तो आचार
चित्तवेधी आगीत खेळतांना,
सुर्यास छेडतो मी कोळून पी
'अभय' ती अंगार चित्तवेधी
गंगाधर मुटे ---------------------------------------
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कळले मलाच नाही : अवधुत

सुचले कसे मनाला कळले मलाच
नाही स्वरगीत भावनांचे जुळले
उगाच नाही मी मद्य आठवांचे
ओठास लावले का ज्याने असे
कुणाला छळले उगाच नाही येते
अशी समोरी म्हणते प्रिया मला
ती विरहात ज्योत झाले जळले
उगाच नाही कैफात आसवांच्या
पाऊस चिंब झाला झुरणे असे
जीवाचे गळले उगाच नाही हे
डंखस्पर्श सारे माझ्याच
भोवताली जहरीविषास त्या मी
गिळले उगाच नाही छंदात
बांधलेला हा मुक्तशेर माझा
गझलेत शब्द माझे रुळले उगाच
नाही अवधूत
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2222

एक उदासी खोलीभर.. : ज्ञानेश.

==================== एक उदासी खोलीभर
दरवळत राहते जणू रक्तामध्ये
दु:ख तुझे विरघळत राहते जणू
सौजन्याचा रुमाल घेऊन पुसत
राहतो गळा चारित्र्याची
धुतली कॉलर मळत राहते जणू घरात
एकाकी म्हातारी रडत राहते अशी
तुडुंब भरली घागर की डचमळत
राहते जणू एक अनामिक हुरहुर
आहे शिल्लक कोठेतरी
शेपुटतुटकी पाल कुणी वळवळत
राहते जणू जुन्या डायर्‍या
कपाटामधे अशा नांदती अता
विस्कटलेल्या त्या वर्षांची
चळत राहते जणू दिसू लागली आहे
आयुष्याची तिसरी मिती
पुर्वग्रहांची भिंत उभी
कोसळत राहते जणू.. संध्याकाळी
चिंतेने ते काळवंडते असे, माझे
दुखणे नभास अवघ्या कळत राहते
जणू कणाकणाने संपत जातो माझा
चांगुलपणा सून कुणाची घरात
अपुल्या जळत राहते जणू ! . . .
-ज्ञानेश. =======================
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2220

पेटले सोयी प्रमाणे आणि नंतर गार झाले... : कैलास गांधी

पेटले सोयी प्रमाणे आणि नंतर
गार झाले माणसांच्या
भावनांचे तेच ठेकेदार झाले
पावसाळी हि तरुंना येईना
फुटवा परंतु जंगलातील
बंगल्यांचे वृक्ष डेरेदार
झाले प्राण जाईतो कुणाला
लागला नाहीच पत्ता लोक होते
झोपले कि वार हि हळुवार झाले
जन्मदात्यांनाच ज्यांनी
लावले देशोधडीला कायद्याने
पण तरीही तेच वारसदार झाले
संधिसाधू दांभिकांची जाहली
पुन्हा आघाडी काळजीवाहू
म्हणाया बेगडी सरकार झाले
बोलले काही तरी पण भाविकांना
अर्थ कळतो हे जसे कळले तयांना
तेच मग अवतार झाले येथल्या
पोकळ वीरांना राहिली लागून
चिंता गायचा इतिहास कोणी शब्द
जर तलवार झाले ......कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2225

प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे... : कैलास गांधी

धावताना तोल गेला..ठेचकाळत
राहिलो दूर ती गेली तरीही मी
खुणावत राहिलो प्रश्न हा
फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे
पूर्ण चोथा होईतो जर अर्थ चावत
राहिलो दक्षिणेसाठी खरेतर
देव त्यांनी पूजिला जन्मभर
त्यालाच पण मी देव समजत राहिलो
प्रश्न हे बोथट जणू कि, तीष्ण
आली उत्तरे बुद्धीच्या
निसण्या वरी मग प्रश्न घासत
राहिलो बदलले हंगाम तरी पण खोड
नाही सोडली त्या तुझ्या
इवल्या तळ्याशी रोज बरसत
राहिलो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2223

पेटले सोयी प्रमाणे आणि नंतर गार झाले... : कैलास गांधी

पेटले सोयी प्रमाणे आणि नंतर
गार झाले माणसांच्या
भावनांचे तेच ठेकेदार झाले
पावसाळी हि तरुंना येईना
फुटवा परंतु जंगलातील
बंगल्यांचे वृक्ष डेरेदार
झाले प्राण जाईतो कुणाला
लागला नाहीच पत्ता लोक होते
झोपले कि वार हि हळुवार झाले
जन्मदात्यांनाच ज्यांनी
लावले देशोधडीला कायद्याने
पण तरीही तेच वारसदार झाले
संधिसाधू दांभिकांची जाहली
पुन्हा आघाडी काळजीवाहू
म्हणाया बेगडी सरकार झाले
बोलले काही तरी पण भाविकांना
अर्थ कळतो हे जसे कळले तयांना
तेच मग अवतार झाले येथल्या
पोकळ वीरांना राहिली लागून
चिंता गायचा इतिहास कोणी शब्द
जर तलवार झाले ......कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

लाड तयांचे झाले ज्यांना थोडेसे खरचटले होते,,, : कैलास गांधी

ज्याच्या नाराजीने सध्या
नवीन वादळ उठले होते हे शोधा
कि आधी त्याचे किती जणांशी
पटले होते बाग जरा नाखुशच होती
फुलांनीच समजोता केला नव्या
ऋतूंची वाट पाहुनी रंग
फुलांचे विटले होते पाय मोकळे
झाल्यावरती उभा राहिला नवाच
गुंता सुटे, मोकळे
होण्यामध्ये हात जरा गुरफटले
होते पुसू नका आरसे उगाचच
तोंडावर मारत जा पाणी रोज
नव्या रंगानी मुळच्या
चेहऱ्यांना बरबटले होते
जीवानिशी जे गेले त्यांच्या
मृतदेहांना नाही वाली लाड
तयांचे झाले ज्यांना थोडेसे
खरचटले होते धीर कधीना खचला
तरीही या सत्याची जाणीव झाली
शरीर थोडे थकले होते... पाय
जरासे दमले होते ....कैलास गांधी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे... : कैलास गांधी

धावताना तोल गेला..ठेचकाळत
राहिलो दूर ती गेली तरीही मी
खुणावत राहिलो प्रश्न हा
फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे
पूर्ण चोथा होईतो जर अर्थ चावत
राहिलो दक्षिणेसाठी खरेतर
देव त्यांनी पूजिला जन्मभर
त्यालाच पण मी देव समजत राहिलो
प्रश्न हे बोथट जणू कि, तीष्ण
आली उत्तरे बुद्धीच्या
निसण्या वरी मग प्रश्न घासत
राहिलो बदलले हंगाम तरी पण खोड
नाही सोडली त्या तुझ्या
इवल्या तळ्याशी रोज बरसत
राहिलो
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कळले मलाच नाही : अवधुत

सुचले कसे मनाला कळले मलाच
नाही स्वरगीत भावनांचे जुळले
उगाच नाही मी मद्य आठवांचे
ओठास लावले का ज्याने असे
कुणाला छळले उगाच नाही येते
अशी समोरी म्हणते प्रिया मला
ती विरहात ज्योत झाले जळले
उगाच नाही कैफात आसवांच्या
पाऊस चिंब झाला झुरणे असे
जीवाचे गळले उगाच नाही हे
डंखस्पर्श सारे माझ्याच
भोवताली जहरीविषास त्या मी
गिळले उगाच नाही छंदात
बांधलेला हा मुक्तशेर माझा
गझलेत शब्द माझे रुळले उगाच
नाही अवधूत
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कळले मलाच नाही : अवधुत

सुचले कसे मनाला कळले मलाच
नाही स्वरगीत भावनांचे जुळले
उगाच नाही मी मद्य आठवांचे
ओठास लावले का ज्याने असे
कुणाला छळले उगाच नाही येते
अशी समोरी म्हणते प्रिया मला
ती विरहात ज्योत झाले जळले
उगाच नाही कैफात आसवांच्या
पाऊस चिंब झाला झुरणे असे
जीवाचे गळले उगाच नाही हे
डंखस्पर्श सारे माझ्याच
भोवताली जहरीविषास त्या मी
गिळले उगाच नाही छंदात
बांधलेला हा मुक्तशेर माझा
गझलेत शब्द माझे रुळले उगाच
नाही अवधूत
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

एक उदासी खोलीभर.. : ज्ञानेश.

==================== एक उदासी खोलीभर
दरवळत राहते जणू रक्तामध्ये
दु:ख तुझे विरघळत राहते जणू
सौजन्याचा रुमाल घेऊन पुसत
राहतो गळा चारित्र्याची
धुतली कॉलर मळत राहते जणू घरात
एकाकी म्हातारी रडत राहते अशी
तुडुंब भरली घागर की डचमळत
राहते जणू एक अनामिक हुरहुर
आहे शिल्लक कोठेतरी
शेपुटतुटकी पाल कुणी वळवळत
राहते जणू जुन्या डायर्‍या
कपाटामधे अशा नांदती अता
विस्कटलेल्या त्या वर्षांची
चळत राहते जणू दिसू लागली आहे
आयुष्याची तिसरी मिती
पुर्वग्रहांची भिंत उभी
कोसळत राहते जणू.. संध्याकाळी
चिंतेने ते काळवंडते असे, माझे
दुखणे नभास अवघ्या कळत राहते
जणू कणाकणाने संपत जातो माझा
चांगुलपणा सून कुणाची घरात
अपुल्या जळत राहते जणू ! . . .
-ज्ञानेश. =======================
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

श्वास : प्रसाद लिमये

कोणते श्वास श्वासांसवे
जागले ? जाग आली तुझे भास
रेंगाळले भेटण्याला नसावीतही
कारणे पण सुचावेत काही बहाणे
भले ही मिठी ओळखे शब्द
अस्पष्टसे ओळखावे कसे श्वास
आपापले ? साथ अदृश्य निःशब्द
होती तुझी फार नव्हते तसे एकटे
वाटले आजही जाणतो मंद चाहुल
तुझी दार नाही मनाचे अजुन
गंजले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2219

श्वास : प्रसाद लिमये

कोणते श्वास श्वासांसवे
जागले ? जाग आली तुझे भास
रेंगाळले भेटण्याला नसावीतही
कारणे पण सुचावेत काही बहाणे
भले ही मिठी ओळखे शब्द
अस्पष्टसे ओळखावे कसे श्वास
आपापले ? साथ अदृश्य निःशब्द
होती तुझी फार नव्हते तसे एकटे
वाटले आजही जाणतो मंद चाहुल
तुझी दार नाही मनाचे अजुन
गंजले
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

नशेत होतो मी ! : मानस६

तुम्ही बोलता, नशेत होतो मी !
खरेच सांगू..?..मजेत होतो मी !
कुणीच नव्हता प्रकाश देणारा?
कश्या दिव्यांच्या सभेत होतो
मी? कुणीही यावे, घरास फोडावे!
कधीच नाही!.. सचेत होतो मी! नको
रागवू, उगा अशी, संध्ये! कधी
उषेच्या प्रभेत होतो मी...?! काय
सांगता?...किती दिल्या हाका !
अहो,.. सखीच्या कवेत होतो मी !
वजाच केले, व्यथे, मला तू ही?!
कधी तुझ्याही जमेत होतो मी..?
दिसेल का रे, नभा, तुला शेंडा?
तुला वाटले, धरेत होतो मी!
"म्हणून तुजला वरून आदळले", हवा
म्हणाली," हवेत होतो मी "
सुधारणांचा झुगारला काढा!
किती रुढींच्या नशेत होतो मी!
कधीच नायक तिच्यातला नव्हतो;
...हरेक पानी, कथेत होतो मी! कशास
देता, अता मला अग्नी? सबंध जीवन
चितेत होतो मी! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2218

नशेत होतो मी ! : मानस६

तुम्ही बोलता, नशेत होतो मी !
खरेच सांगू..?..मजेत होतो मी !
कुणीच नव्हता प्रकाश देणारा?
कश्या दिव्यांच्या सभेत होतो
मी? कुणीही यावे, घरास फोडावे!
कधीच नाही!.. सचेत होतो मी! नको
रागवू, उगा अशी, संध्ये! कधी
उषेच्या प्रभेत होतो मी...?! काय
सांगता?...किती दिल्या हाका !
अहो,.. सखीच्या कवेत होतो मी !
वजाच केले, व्यथे, मला तू ही?!
कधी तुझ्याही जमेत होतो मी..?
दिसेल का रे, नभा, तुला शेंडा?
तुला वाटले, धरेत होतो मी!
"म्हणून तुजला वरून आदळले", हवा
म्हणाली," हवेत होतो मी "
सुधारणांचा झुगारला काढा!
किती रुढींच्या नशेत होतो मी!
कधीच नायक तिच्यातला नव्हतो;
...हरेक पानी, कथेत होतो मी! कशास
देता, अता मला अग्नी? सबंध जीवन
चितेत होतो मी! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सल तेच जुने.. : बहर

सल तेच जुने फिरुनी रुतले.. का
चांदणवेळी नभ फुटले? अश्रूंचा
का उपहास असा? (रडता रडता का
स्मित फुलले?) नुरलो लढुनी
वार्‍यासंगे.. पंखांविण आतां
नभ कुठले? चांदंण्यास घे तू
हाताशी.. हे उन्हात माझे घर
वसले!! पापण्यांत झालर ओली ती..
हे पाहून जग हसणे फसले! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

काटयास वेदनेचा ,भलता सराव आहे. : मयुरेश साने

नाही मुकी कळी हा फूलता गुलाब
आहे काटयास त्या कळेना कसला
रुबाब आहे ? बळी का उगाच जाती ?
फुलणेच जीव घेणे . काटाच का
बिचारा बदनाम होत आहे? इतकी
फुले फुलोनी ,आहेत भोवताली
काटयास वेदनेचा ,भलता सराव
आहे. कळी नका विचारू ,फुलणार
कधी तू केव्हा ? कोमेजल्या
फुलाच्या अंगावर काटा आहे
छळते माला कधीचे , ते फुल एक
ताजे फुल पाखरू बनुनी, मी रोज
गात आहे .
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

काटयास वेदनेचा ,भलता सराव आहे. : मयुरेश साने

नाही मुकी कळी हा फूलता गुलाब
आहे काटयास त्या कळेना कसला
रुबाब आहे ? बळी का उगाच जाती ?
फुलणेच जीव घेणे . काटाच का
बिचारा बदनाम होत आहे? इतकी
फुले फुलोनी ,आहेत भोवताली
काटयास वेदनेचा ,भलता सराव
आहे. कळी नका विचारू ,फुलणार
कधी तू केव्हा ? कोमेजल्या
फुलाच्या अंगावर काटा आहे
छळते माला कधीचे , ते फुल एक
ताजे फुल पाखरू बनुनी, मी रोज
गात आहे .
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

काटयास वेदनेचा ,भलता सराव आहे. : मयुरेश साने

नाही मुकी कळी हा फूलता गुलाब
आहे काटयास त्या कळेना कसला
रुबाब आहे ? बळी का उगाच जाती ?
फुलणेच जीव घेणे . काटाच का
बिचारा बदनाम होत आहे? इतकी
फुले फुलोनी ,आहेत भोवताली
काटयास वेदनेचा ,भलता सराव
आहे. कळीला नका विचारू, फुलशील
कधी तू केव्हा ? कोमेजल्या
फुलाच्या,अंगावर काटा आहे !
छळते माला कधीचे , ते फुल एक
ताजे फुल पाखरू बनुनी, मी रोज
गात आहे .
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ती इतकी करारी वाटते : निलेश कालुवाला

दोस्ता तुझी सार्‍यांबरोबर
फार यारी वाटते तू वेगळे अन
वागले की मग गद्दारी वाटते
इतकी सवय जडली मनाला कुंपणी
राहायची ओलांडले हे घर जरा की
हद्दपारी वाटते गाती फुलांचे
गोडवे फांदी उपेक्षित राहते
चाले जगी हे नेहमी त्याची
शिसारी वाटते ती वागते तेव्हा
अशी आभाळ कोसळले तरी मी बैसतो
निश्चिंत ती इतकी करारी वाटते
जे अनुभवाने जाणले ते सांगतो
दोस्ता तुला असते जरा त्याहून
'ती' जितकी विचारी वाटते निलेश
कालुवाला.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2213

ती इतकी करारी वाटते : निलेश कालुवाला

दोस्ता तुझी सार्‍यांबरोबर
फार यारी वाटते तू वेगळे अन
वागले की मग गद्दारी वाटते
इतकी सवय जडली मनाला कुंपणी
राहायची ओलांडले हे घर जरा की
हद्दपारी वाटते गाती फुलांचे
गोडवे फांदी उपेक्षित राहते
चाले जगी हे नेहमी त्याची
शिसारी वाटते ती वागते तेव्हा
अशी आभाळ कोसळले तरी मी बैसतो
निश्च्चिंत ती इतकी करारी
वाटते जे अनुभवाने जाणले ते
सांगतो दोस्ता तुला असते जरा
त्याहून 'ती' जितकी विचारी
वाटते निलेश कालुवाला.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2213

ती इतकी करारी वाटते : निलेश कालुवाला

दोस्ता तुझी सार्‍यांबरोबर
फार यारी वाटते तू वेगळे अन
वागले की मग गद्दारी वाटते
इतकी सवय जडली मनाला कुंपणी
राहायची ओलांडले हे घर जरा की
हद्दपारी वाटते गाती फुलांचे
गोडवे फांदी उपेक्षित राहते
चाले जगी हे नेहमी त्याची
शिसारी वाटते ती वागते तेव्हा
अशी आभाळ कोसळले तरी मी बैसतो
निश्च्चिंत ती इतकी करारी
वाटते जे अनुभवाने जाणले ते
सांगतो दोस्ता तुला असते जरा
त्याहून 'ती' जितकी विचारी
वाटते निलेश कालुवाला.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

जुने पेच ते..... : बहर

जुने पेच ते पेश होती नव्याने..
पुन्हा खालती पाहिले त्या
दिव्याने! विसंबू नको, ना
दिव्यांचा भरवसा.. दिलासा दिला
हा, मला काजव्याने! असे
मृत्यूचा शाप ह्या मीलनाला...
तरी का जळाले..पतंगे थव्याने??
मला एकही शब्द सुचला न तेव्हा...
(कसे व्यक्त केलेस तू
हुंदक्याने???) बरे ताट माझे,
रिकामेच होते.. किती दु:ख हे
वाढले वाढप्याने!! जिथे पिंड
असती... तिथे कावळेही.. तिथे का
घुमावे..उगा पारव्याने?? बहर
येत होते... बहर जात होते...
फुलांनाच
नाकारले..ताटव्याने!!! --- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2211

ती इतकी करारी वाटते : निलेश कालुवाला

* ' सौरभ' तुझी सार्‍यांबरोबर
फार यारी वाटते तू वेगळे अन
वागले की मग गद्दारी वाटते
इतकी सवय जडली मनाला कुंपणी
राहायची ओलांडले हे घर जरा की
हद्दपारी वाटते गाती फुलांचे
गोडवे फांदी उपेक्षित राहते
चाले जगी हे नेहमी त्याची
शिसारी वाटते ती वागते तेव्हा
अशी आभाळ कोसळले तरी ** मी बैसतो
निश्च्चिंत ती इतकी करारी
वाटते जे अनुभवाने जाणले ते
सांगतो दोस्ता तुला असते जरा
त्याहून 'ती' जितकी विचारी
वाटते निलेश कालुवाला. (*या
मतल्यातील 'सौरभ' हे माझे
उपनाव वापरले आहे.खासकरुन
हिंदीतून कविता,गझल लेखन
करताना मी ते वापरतो.आणि हो...हे
उपनाव मक्त्या ऐवजी मतल्यात
आले आहे.यात कुणाला कही गैर
वाटत असेल तर क्षमा असावी.) **या
ओळीतील (निश्च्चिंत)शब्दामधे
'श्च्चिं'मधे दोनदा 'च' आलेला
आहे तो एकच समजावा.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

जुने पेच ते..... : बहर

जुने पेच ते पेश होती नव्याने..
पुन्हा खालती पाहिले त्या
दिव्याने! विसंबू नको, ना
दिव्यांचा भरवसा.. दिलासा दिला
हा, मला काजव्याने! असे
मृत्यूचा शाप ह्या मीलनाला...
तरी का जळाले..पतंगे थव्याने??
मला एकही शब्द सुचला न तेव्हा...
(कसे व्यक्त केलेस तू
हुंदक्याने???) बरे ताट माझे,
रिकामेच होते.. किती दु:ख हे
वाढले वाढप्याने!! जिथे पिंड
असती... तिथे कावळेही.. तिथे का
घुमावे..उगा पारव्याने?? बहर
येत होते... बहर जात होते...
फुलांनाच
नाकारले..ताटव्याने!!! --- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पांगळया आमुच्या व्यथेला : योगेश घाडिगा्वकर

पांगळया आमुच्या व्यथेला,
रांगण्याची ओढ़ नाही बेफाम या
धावणाऱ्या, मुजोरीस तुमच्या
तोड़ नाही ते करिती ही लूटालूट,
तरी आम्ही चोरटे? अजब या
उखाण्याची आम्हास फोड़ नाही
शर्यतीत या धावण्याच्या, तेच
घोड़े जिंकणारे बेईमान या
शर्यतीची, आम्हास खोड नाही
फाटली जरी आतडी, ही रोजच्या
भुकेने शेलटया या
सांत्वनांची, आम्हास ओढ़ नाही
घालुनी दरोडा ते, जोड़ती एक एक
पैसा वेशीवरी विखुरल्या
आमुच्या, लक्तरांस जोड़ नाही
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सत्ते तुझ्या चवीने : गंगाधर मुटे

*सत्ते तुझ्या चवीने * सत्ते
तुझ्या चवीने नेते चळून गेले
कुरवाळती कुणाला, कोणा छळून
गेले सारे मिळून भेदू, हा
व्यूह ते म्हणाले लढतोय
एकटाची, सारे पळून गेले
कित्येक चाळण्यांनी,
स्वत्वास गाळले मी उरलीय
चित्तशुद्धी, हेवे गळून गेले
समजू नको मला तू विश्वासघातकी
मी पाऊल सरळ होते, रस्ते वळून
गेले आता इलाज नाही, नाहीत
मलमपट्ट्या मजला कळून आले,
तुजला कळून गेले वणव्यात
कालच्या त्या, काही उडून गेले
काही बिळात घुसले, काही जळून
गेले का सांगतोस बाबा अभयास
कर्मगाथा द्रवलेत कोण येथे,
कोण वितळून गेले? गंगाधर मुटे
.................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2208

जाणिवा विसरून गेलो ..... : ह बा

जाणिवा विसरून गेलो चूक झाली
मी तुला माझा म्हणालो, चूक
झाली राज्य चाले जे तहांच्या
बोलण्यांवर मी तिथे लढण्यास
आलो, चूक झाली पाहिजे होते जया
हुजरेच सारे मी तया शिरजोर
झालो, चूक झाली? का पिल्यावर
चांगल्या सुचतात गझला? मी कधी
नाहीच प्यालो, चूक झाली? शेवटी
म्हणशील येऊनी हबा ला 'मी विना
लढताच मेलो, चूक झाली' - ह. बा.
शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2207

पैसा.... : गवि

पैसाच हाय आता ,झालाय प्यार
त्यांना पैशात
खेळण्याचा,जडला विकार
त्यांना झाले विकुन जगणे,
मरणास लावती बोली आयुष्य
वाटते आहे , सट्टा जुगार
त्यांना पोटात कावळे
ज्यांच्या,घेतात रोजची शाळा
यावी उपासपोटी , कसली डकार
त्यांना हफ्त्यात जिंदगी
अर्धी , घेती उधार जे जे
व्याजात लुप्त होणारा, मिळतो
पगार त्यांना देऊन दोष
नशिबाला, लाचार वाघ फिरतात
ज्यांच्या नखात पैसा, मिळते
शिकार त्यांना आता
भल्या-भल्यांच्या, ओठात राम
नाही नोटात हाय सापडतो ,
परवरदिगार त्यांना अन एका
भिकारड्याचा , त्यांनी लिलाव
केला अजुनी भिकारडा तो ,
म्हणतो भिकार त्यांना -ग.वि.
(9821339772)
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

सत्ते तुझ्या चवीने : गंगाधर मुटे

*सत्ते तुझ्या चवीने * सत्ते
तुझ्या चवीने नेते चळून गेले
कुरवाळती कुणाला, कोणा छळून
गेले सारे मिळून भेदू, हा
व्यूह ते म्हणाले लढतोय
एकटाची, सारे पळून गेले
कित्येक चाळण्यांनी,
स्वत्वास गाळले मी उरलीय
चित्तशुद्धी, हेवे गळून गेले
समजू नको मला तू विश्वासघातकी
मी पाऊल सरळ होते, रस्ते वळून
गेले आता इलाज नाही, नाहीत
मलमपट्ट्या मजला कळून आले,
तुजला कळून गेले वणव्यात
कालच्या त्या, काही उडून गेले
काही बिळात घुसले, काही जळून
गेले का सांगतोस बाबा अभयास
कर्मगाथा द्रवलेत कोण येथे,
कोण वितळून गेले? गंगाधर मुटे
.................................................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

जाणवे, विसरून गेलो..... : ह बा

जाणवे, विसरून गेलो, चूक झाली
मी तुला माझा म्हणालो, चूक
झाली राज्य चाले जे तहांच्या
बोलण्यांवर मी तिथे लढण्यास
आलो, चूक झाली पाहिजे होते जया
हुजरेच सारे मी तया शिरजोर
झालो, चूक झाली? का पिल्यावर
चांगल्या सुचतात गझला? मी कधी
नाहीच प्यालो, चूक झाली? शेवटी
म्हणशील येऊनी हबा ला 'मी विना
लढताच मेलो, चूक झाली' - ह. बा.
शिंदे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

करणार आहे : आदित्य_देवधर

आज श्वास मी मोकळा भरणार आहे
मुक्त वाट डोळ्यांतुनी करणार
आहे मागची लढाई जरी बिनधास्त
होती आज मी युद्धाचा बळी ठरणार
आहे आसवांतुनी लाभले मज थेंब
काही का दुष्काळ याने तरी
सरणार आहे ? काळ होत मी बांधुनी
कफनी ललाटी आग ओकुनी वादळी
उठणार आहे कायदा जरी बाटला
मगरूर हाती, न्याय तोच जो मी
दिला असणार आहे एवढ्यात का हो
तुम्ही केली चढ़ाई? एकटाच भारी
रणी ठरणार आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2206

करणार आहे : आदित्य_देवधर

आज श्वास मी मोकळा भरणार आहे
मुक्त वाट डोळ्यांतुनी करणार
आहे मागची लढाई जरी बिनधास्त
होती आज मी युद्धाचा बळी ठरणार
आहे आसवांतुनी लाभले मज थेंब
काही का दुष्काळ याने तरी
सरणार आहे ? काळ होत मी बांधुनी
कफनी ललाटी आग ओकुनी वादळी
उठणार आहे कायदा जरी बाटला
मगरूर हाती, न्याय तोच जो मी
दिला असणार आहे एवढ्यात का हो
तुम्ही केली चढ़ाई? एकटाच भारी
रणी ठरणार आहे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

'' बरे दिसत नाही '' : कैलास

'' बरे दिसत नाही '' गुडघ्यावरती
तुझे रांगणे ,बरे दिसत नाही
पुन्हा पुन्हा हे तुला
सांगणे,बरे दिसत नाही '' 'गझल'
न्यायची पुढे'' तू हे खुंटीला
बांधून घे स्वता त्याच खुंटिस
टांगणे,बरे दिसत नाही पृथ्वी
फिरणे,सूर्य
उगवणे,तुझ्यामुळे नाही वेळि
अवेळि तुझे बांगणे,बरे दिसत
नाही चौकट '' बाराखडी''
आपली,समजुनी घे इतुके
चौकटितुनी दूर पांगणे,बरे
दिसत नाही प्रणयासाठी
चित्तही चळते,दुनिया हे जाणे
तुझे त्यात असले लोटांगणे,बरे
दिसत नाही खळखळाट करणारा साधा
झराच तू आहे तुडुंब दर्यागत
अथांगणे ,बरे दिसत नाही किती
किती पाहिली उधाणे,ह्या ''
कैलासा''ने त्यामधले हे तुझे
भांगणे,बरे दिसत नाही.
डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2205

'' बरे दिसत नाही '' : कैलास

'' बरे दिसत नाही '' गुडघ्यावरती
तुझे रांगणे ,बरे दिसत नाही
पुन्हा पुन्हा हे तुला
सांगणे,बरे दिसत नाही '' 'गझल'
न्यायची पुढे'' तू हे खुंटीला
बांधून घे स्वता त्याच खुंटिस
टांगणे,बरे दिसत नाही पृथ्वी
फिरणे,सूर्य
उगवणे,तुझ्यामुळे नाही वेळि
अवेळि तुझे बांगणे,बरे दिसत
नाही चौकट '' बाराखडी''
आपली,समजुनी घे इतुके
चौकटितुनी दूर पांगणे,बरे
दिसत नाही प्रणयासाठी
चित्तही चळते,दुनिया हे जाणे
तुझे त्यात असले लोटांगणे,बरे
दिसत नाही खळखळाट करणारा साधा
झराच तू आहे तुडुंब दर्यागत
अथांगणे ,बरे दिसत नाही किती
किती पाहिली उधाणे,ह्या ''
कैलासा''ने त्यामधले हे तुझे
भांगणे,बरे दिसत नाही.
डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

गझल -- मनाची आग : अनंत ढवळे

मनाची आग कोठे शांतवावी कुठे
जाऊन चादर अंथरावी फरक ना
आमच्यामध्ये जरासा कशी मी जात
त्याची ओळखावी मनाचे मोल ना
काहीच येथे कुणाला आपली भाषा
कळावी शहर परके , न कोणी ओळखीचे
कुठे ही रात्र आता घालवावी
मिळो संवेदनेचे दान तुजला
तुला ही वाट माझी सापडावी.........
अनंत ढवळे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/185

'' तीळ '' : कैलास

'' तीळ'' जीव घेणारा तुझ्या
ओठांवरी जो तीळ आहे दोष
डोळ्यांचा,फुकाचा काळजाला
पीळ आहे. सप्तरंगी बोलपट
तू,वेड तुज सर्वत्र आहे ''मी''
,कुणी बघणार नाही,तो डब्यातील
रीळ आहे मी मुळी चावट न
किंतु,दर्शनी तव कोण जाणे, का
निसटते माझिया ओठांतुनी ही
शीळ आहे मी कसा मिळवू तुला?
नवकोट श्रीमंती तुझी अन मी
भिकारी सदन माझे,उंदराचे बीळ
आहे. हा गुलाबी प्रेमज्वर
की,पीतज्वर मुळचा तुझा हा?
प्रेम झाले की तुला '' कैलास '' ही
कावीळ आहे? डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2204

'' तीळ '' : कैलास

'' तीळ'' जीव घेणारा तुझ्या
ओठांवरी जो तीळ आहे दोष
डोळ्यांचा,फुकाचा काळजाला
पीळ आहे. सप्तरंगी बोलपट
तू,वेड तुज सर्वत्र आहे ''मी''
,कुणी बघणार नाही,तो डब्यातील
रीळ आहे मी मुळी चावट न
किंतु,दर्शनी तव कोण जाणे, का
निसटते माझिया ओठांतुनी ही
शीळ आहे मी कसा मिळवू तुला?
नवकोट श्रीमंती तुझी अन मी
भिकारी सदन माझे,उंदराचे बीळ
आहे. हा गुलाबी प्रेमज्वर
की,पीतज्वर मुळचा तुझा हा?
प्रेम झाले की तुला '' कैलास '' ही
कावीळ आहे? डॉ.कैलास गायकवाड.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

एकेक जमा झाल्यावर... : प्रणव.प्रि.प्र

एकेक जमा झाल्यावर त्यांचा गट
झाला गढी बांधली गेली,
त्याभवती तट झाला! दुखले नाही,
रक्त न आले, रडू न आले गेंडा
झाला तो, की चाकू बोथट झाला? आला
तेव्हा किती गडद रंगाचा होता-
हळूहळू काळाच्या ब्रशने
फिक्कट झाला. मोबाइलच्या
इनबॉक्समधे प्रश्न उजळतो-
'अपुल्यामधला संवाद कशाने कट
झाला?' उभ्या राहिल्या आज जिथे
भक्कम बिल्डिंगा काल तिथे
काही स्वप्नांचा शेवट झाला!
डोळ्यांच्या काचेवर पडले दव
अश्रूंचे... अस्ते अस्ते रंग
जगाचा फिक्कट झाला... वणवण
करुनी, पतंग पडला ज्योतीवरती
त्याच्या शोधाचा शेवटही
उत्कट झाला! एकांताचा ठिपका
पडला शहरावर, अन् - दिसू नये
दृष्टीला इतका पसरट झाला! -
प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2203

एकेक जमा झाल्यावर... : प्रणव.प्रि.प्र

एकेक जमा झाल्यावर त्यांचा गट
झाला गढी बांधली गेली,
त्याभवती तट झाला! दुखले नाही,
रक्त न आले, रडू न आले गेंडा
झाला तो, की चाकू बोथट झाला? आला
तेव्हा किती गडद रंगाचा होता-
हळूहळू काळाच्या ब्रशने
फिक्कट झाला. मोबाइलच्या
इनबॉक्समधे प्रश्न उजळतो-
'अपुल्यामधला संवाद कशाने कट
झाला?' उभ्या राहिल्या आज जिथे
भक्कम बिल्डिंगा काल तिथे
काही स्वप्नांचा शेवट झाला!
डोळ्यांच्या काचेवर पडले दव
अश्रूंचे... अस्ते अस्ते रंग
जगाचा फिक्कट झाला... वणवण
करुनी, पतंग पडला ज्योतीवरती
त्याच्या शोधाचा शेवटही
उत्कट झाला! एकांताचा ठिपका
पडला शहरावर, अन् - दिसू नये
दृष्टीला इतका पसरट झाला! -
प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2203

एकेक जमा झाल्यावर... : प्रणव.प्रि.प्र

एकेक जमा झाल्यावर त्यांचा गट
झाला गढी बांधली गेली,
त्याभवती तट झाला! दुखले नाही,
रक्त न आले, रडू न आले गेंडा
झाला तो, की चाकू बोथट झाला? आला
तेव्हा किती गडद रंगाचा होता-
हळूहळू काळाच्या ब्रशने
फिक्कट झाला. मोबाइलच्या
इनबॉक्समधे प्रश्न उजळतो-
'अपुल्यामधला संवाद कशाने कट
झाला?' उभ्या राहिल्या आज जिथे
भक्कम बिल्डिंगा काल तिथे
काही स्वप्नांचा शेवट झाला!
डोळ्यांच्या काचेवर पडले दव
अश्रूंचे... अस्ते अस्ते रंग
जगाचा फिक्कट झाला... वणवण
करुनी, पतंग पडला ज्योतीवरती
त्याच्या शोधाचा शेवटही
उत्कट झाला! एकांताचा ठिपका
पडला शहरावर, अन् - दिसू नये
दृष्टीला इतका पसरट झाला! -
प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2203

एकेक जमा झाल्यावर... : प्रणव.प्रि.प्र

एकेक जमा झाल्यावर त्यांचा गट
झाला गढी बांधली गेली,
त्याभवती तट झाला! दुखले नाही,
रक्त न आले, रडू न आले गेंडा
झाला तो, की चाकू बोथट झाला? आला
तेव्हा किती गडद रंगाचा होता-
हळूहळू काळाच्या ब्रशने
फिक्कट झाला. मोबाइलच्या
इनबॉक्समधे प्रश्न उजळतो-
'अपुल्यामधला संवाद कशाने कट
झाला?' उभ्या राहिल्या आज जिथे
भक्कम बिल्डिंगा काल तिथे
काही स्वप्नांचा शेवट झाला!
डोळ्यांच्या काचेवर पडले दव
अश्रूंचे... अस्ते अस्ते रंग
जगाचा फिक्कट झाला... वणवण
करुनी, पतंग पडला ज्योतीवरती
त्याच्या शोधाचा शेवटही
उत्कट झाला! एकांताचा ठिपका
पडला शहरावर, अन् - दिसू नये
दृष्टीला इतका पसरट झाला! -
प्रणव
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2203

माझाच व्हावा मला नित्य आधार : अजय अनंत जोशी

कोठे मिळावा प्रकाशात शेजार
कोठे उरावा मनाचाच अंधार का
जात नाही अता सूर्य अस्तांस ?
मोजून केला कुठे आज शृंगार...
राजा निघाला गुन्हे
संपवायास... त्याचे गुन्हे
मोजण्या कोण येणार ? माझे,
मनाशी तुझ्या, मागणे हेच ..
माझाच व्हावा मला नित्य आधार
ती जायची रोज अर्ध्याच भेटीत
अन् त्यातही तीच घालायची वार
सांगून गेले खुणा काळजातील
ठोठावलेले तिचे बंदसे दार तू
कोण लागून गेलीस राणी..., कि -
सारे तुझ्या फायद्याचेच
होणार..? त्यांना कुठे माहिती
कोण माणूस ? ते गोडवे माकडाचेच
गाणार.... होते जरी ताकदीचे किती
मल्ल... रामास होती तरी पाहिजे
खार...!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2033

माझाच व्हावा मला नित्य आधार : अजय अनंत जोशी

कोठे मिळावा प्रकाशात शेजार
कोठे उरावा मनाचाच अंधार का
जात नाही अता सूर्य अस्तांस ?
मोजून केला कुठे आज शृंगार...
राजा निघाला गुन्हे
संपवायास... त्याचे गुन्हे
मोजण्या कोण येणार ? माझे,
मनाशी तुझ्या, मागणे हेच ..
माझाच व्हावा मला नित्य आधार
ती जायची रोज अर्ध्याच भेटीत
अन् त्यातही तीच घालायची वार
सांगून गेले खुणा काळजातील
ठोठावलेले तिचे बंदसे दार तू
कोण लागून गेलीस राणी..., कि -
सारे तुझ्या फायद्याचेच
होणार..? त्यांना कुठे माहिती
कोण माणूस ? ते गोडवे माकडाचेच
गाणार.... होते जरी ताकदीचे किती
मल्ल... रामास होती तरी पाहिजे
खार...!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2033

मी तुझा : अजय अनंत जोशी

धुंद एकांत होता भेटलीस
जेंव्हा
प्रीतीच्या फुलांतुनी
झिरपलीस जेंव्हा

बाग येथे बहरली तुझ्या
श्वासातुनी..
गंध माझा घेऊनि नाहलीस
जेंव्हा

स्वप्न झाले पूर्ण ते तुला
जिंकायचे..
देह बाहूंत माझ्या हारलीस
जेंव्हा

मी तुला त्या सकाळी ओळखून
गेलो..
दर्पणा पाहून तू लाजलीस
जेंव्हा

दिवस गेला व्यर्थ अन् रात्र
आक्रंदली..
मागल्या पावली तू चाललीस
जेंव्हा

थक्क झाल्या चांदण्या, लाजला
चंद्रही..
रात सारी इरेला पेटलीस
जेंव्हा

मी तुझा... तुझाच होत भारलो
क्षणातच..
'मी'पणाची कात तू टाकलीस
जेंव्हा

'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/868

तुझ्या आठवांना उजाळाच देतो... : बहर

तुझ्या आठवांना उजाळाच देतो..
खरी सावली हा उन्हाळाच देतो!!
हिर्‍याला खर्‍या मोल नाही
अताशा.. गड्या ये तुल मी खरी
'काच' देतो! वसन्तातही जोर नाही
जुना 'तो' अता खास ना मोगरा जाच
देतो!! कितीही करा प्रार्थना
त्या तरीही.. खर्‍या वेदना 'तो'
अम्हालाच देतो! कधी दोष माझे
मलाही दिसावे... कसा दोष मी ही
कुळालाच देतो! नको दानवीरा..
तुझ्या वल्गना त्या.. कुणा एक
देतो.. कुणा पाच देतो!! कसा काळ
हा काढला काय सांगू? तुला
आसवांचा पुरावाच देतो!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2200

तुझ्या आठवांना उजाळाच देतो... : बहर

तुझ्या आठवांना उजाळाच देतो..
खरी सावली हा उन्हाळाच देतो!!
हिर्‍याला खर्‍या मोल नाही
अताशा.. गड्या ये तुल मी खरी
'काच' देतो! वसन्तातही जोर नाही
जुना 'तो' अता खास ना मोगरा जाच
देतो!! कितीही करा प्रार्थना
त्या तरीही.. खर्‍या वेदना 'तो'
अम्हालाच देतो! कधी दोष माझे
मलाही दिसावे... कसा दोष मी ही
कुळालाच देतो! नको दानवीरा..
तुझ्या वल्गना त्या.. कुणा एक
देतो.. कुणा पाच देतो!! कसा काळ
हा काढला काय सांगू? तुला
आसवांचा पुरावाच देतो!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2200

तुझ्या आठवांना उजाळाच देतो... : बहर

तुझ्या आठवा.ना उजाळाच देतो..
खरी सावली हा उन्हाळाच देतो!!
हिर्‍याला खर्‍या मोल नाही
अताशा.. गड्या ये तुल मी खरी
'काच' देतो! वसन्तातही जोर नाही
जुना 'तो' अता खास ना मोगरा जाच
देतो!! कितीही करा प्रार्थना
त्या तरीही.. खर्‍या वेदना 'तो'
अम्हालाच देतो! कधी दोष माझे
मलाही दिसावे... कसा दोष मी ही
कुळालाच देतो! नको दानवीरा..
तुझ्या वल्गना त्या.. कुणा एक
देतो.. कुणा पाच देतो!! कसा काळ
हा काढला सान्गु? तुला
आसवान्चा पुरावाच देतो!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2200

पत्र-भाग १ :

प्रिय सुरेश भट यांस सस्नेह
नमस्कार.

'रंग माझा वेगळा' हा तुमचा
कवितासंग्रह तुम्ही
अगत्यपूर्वक मला वाचण्यासाठी
दिला त्याबद्दल आभारी आहे.
तुमच्या कविता वाचायला
सुरवात केली आणि एका बैठकीतच
सगळा संग्रह मी वाचून काढला.
तुमच्या कविता वाचताना सहज जे
विचार मनात आले ते तुम्हाला
लिहून कळवावे असे वाटले;
म्हणून हे पत्र लिहीत आहे.

तुमच्या कवितांमागे
वेगवेगळ्या प्रेरणा आहेत.
काही कविता देशात घडणाऱ्या
राजकीय आणि सामाजिक
संघर्षाच्या प्रसंगी
लिहिल्या गेल्या आहेत. या
कवितांमधून तुमच्या
देशभक्तीचा,
मायदेशाविषयीच्या, तुमच्या
उत्कट भावनेचा आविष्कार झाला
आहे. या कवितांतली 'उषःकाल
होता होता काळरात्र झाली! अरे
पुन्हा आयुष्याच्या पेटवा
मशाली!' ही कविता मला अतिशय
आवडली. देश स्वतंत्र झाला. पण
स्वातंत्र्याबरोबर आपली जी
सुखस्वप्ने साकार व्हायला
हवी होती ती तशी झाली नाहीत.
उलट स्वातंत्र्योत्तर
काळामध्ये देशात अनेक दुष्ट
प्रवृती मोकाट सुटल्या आणि
सामान्य माणूस साध्या सुखाला,
साध्या आनंदालाही वंचित झाला.
यामुळे संवेदनक्षम कविमनात
उसळलेला प्रक्षोभ या कवितेत
अतिशय परिणामकारक रीतीने
प्रकट झाला आहे. इथे तुमची चीड,
तुमचे दुःख, तुमची वेदना अगदी
अस्सलपणे जाणवते आणि ती
काळजाला जाऊन भिडते. या सुंदर
कवितेबद्दल तुम्हाला द्यावे
तेवढे धन्यवाद थोडेच.

तुमच्या कवितासंग्रहातला
दुसरा भाग आहे तो गीतांचा. मी
कविता आवडीने वाचते. गीतांशी
तर गाण्यामुळे हरघडी संबंध
येतो. गीते वाचताना मला ती
त्यातल्या काव्यकल्पनांमुळे
जशी आकर्षून घेतात तसे त्यात
दडलेले 'गाणे'ही मला सारखे
जाणवत राहते.'वाजवी मुरली
देवकिनंदन', 'आज गोकुळात रंग
खेळतो हरी', सखि मी मज हरपुन
बसले ग',मालवून टाक दीप चेतवून
अंग अंग' ही तुमची गीते
वाचताना मला त्यातले काव्य तर
आवडलेच; पण त्याची 'गेयता' ही
मला हृदयंगम वाटली. काव्य आणि
गीत यांना जोडणारा धागा गेयता
हाच आहे. गीताची शब्दरचना
निर्दोष असली, नादमधुर मृदू
व्यंजनांनी युक्त असली, तर असे
गीत चाल बसवण्याच्या
दृष्टीने संगीतदिग्दर्शकाला
प्रेरणा देते आणि गायकालाही
ते गीत गाताना मनाला थोडे
समाधान वाटते. 'आज गोकुळात रंग
खेळतो हरी', 'मेंदीच्या पानवर',
मालवून टाक दीप चेतवून अंग
अंग' ही तुमची गीते
ध्वनीमुद्रिकेसाठी गाताना
मला हे समाधान आणि आनंद फार
मोठ्या प्रमाणात लाभला.
चांगल्या गीताची माझ्या
दृष्टीने एक कसोटी आहे. गीत
इतके चांगले 'बांधलेले' असावे
की ते 'बांधले' आहे हेही
कुणाच्या ध्यानात येऊ नये.
तुमची गीते रचनेच्या
दृष्टीने इतकी देखणी व
बांधेसूद आहेत की, ती ह्या
कसोटीला निश्चित उतरतात. गीत
कोणते आणि काव्य कोणते;
गीतकाराला कवी मानावे की नाही,
या वादात माझ्यासारखीने पडू
नये. पण उत्तम गीत हे मुळात
उत्तम काव्यही असावे लागते,
ह्याबद्दल सहसा कुणाचा मतभेद
होईल असे वाटत नाही. तसेच
पाहिले तर ज्ञानदेवांसारख्या
महाकवीची 'मोगरा फुलला', 'पैल तो
गे काऊ कोकताहे','धनु वाजे
घुणघुणा' किंवा 'रुप पाहता
लोचनी' ही गीतेच आहेत ना? पण
त्यातले काव्य अस्सल नाही असे
कोण म्हणेल? 'मालवून टाक दीप' हे
तुमचे गीत उत्तम काव्य
म्हणूनही तितकेच परिणामकारक
आहे. 'बोल रे हळू उठेल
चांदण्यावरी तरंग' यासारखी
त्या गीतातली रम्य आणि नाजूक
कल्पना गीत गाऊन झाल्यावरही
दीर्घकाळ माझ्या मनात तरळत
राहिली.

तुमच्या या संग्रहातला
सर्वात चांगला
वैशिष्ट्यपूर्ण भाग आहे तो
अर्थात गझल शैलीतील कवितांचा.
तुमचे व्यक्तिमत्त्व,
तुमच्या व्यथा, तुमच्या वेदना,
जीवन जगताना तुम्हाला आलेले
कटु अनुभव, या साऱ्यांचा अर्क
तुमच्या गझलवजा कवितांत
उतरला आहे. उर्दू कवींच्या
गझला तुम्ही मनःपूर्वक
वाचल्या आहेत. इतकेच नव्हे तर
गझलांची जी एक 'खासियत' असते ती
तुम्ही स्वतःमध्ये उत्तम
मुरवली आहे. एक प्रकारची
बेहोषी, बेफिकिरी, जगाबद्दलची
पूर्ण उपेक्षा, आपल्याच
भावविश्वात रमून राहण्याची
वृत्ती, तीव्र एकाकीपणा, आणि
अंतःकरणात सलत राहिलेल्या
दुःखाची जिवापाड जपणूक-

*दुभंगून जाता जाता मी अभंग
झालो!
चिरा चिरा जुळला माझा, आत दंग
झालो!
किरण एक धरुनी हाती मी पुढे
निघालो!
अन् असाच वणवणतांना मी मला
मिळालो!
सर्व संग सुटले, माझा मीच संग
झालो
...          ...           ...
आता मजेने बोलतो भेटेल त्या
दुःखासवे!
सांभाळूनी घेती मला माझी
इमाने आसवे!
...          ...           ...
केव्हातरी दात्यापरी आयुष्य
हाका मारते
मीही असा भिक्षेकरी ज्याला न
काही मागवे!*

तुमच्या कवितांमध्ल्या काही
कल्पना विलक्षण नाजूक आणि
सुंदर आहेत, अशा कल्पना माझ्या
कायम ध्यानात राहून गेल्या
आहेत!

*मनांतल्या मनात मी
तुझ्यासमीप राहतो!
तुला न सांगता तुझा वसंत रोज
पाहतो!
तसा न राहिला आता उदास एकटेपणा
तुझीच रूपपल्लवी जिथे तिथे
करी खुणा
पहा कसा हवेत मी तुझ्यासवे
सळाळतो*!
*...          ...           ...
अशीच येथली दया हवेत
चांचपायाची
अशीच जीवनास या पुन्हा क्षमा
करयाची
...          ...           ...
असेच निर्मनुष्य मी जिथेतिथे
असायचे
मनात सूर्य वेचुनी जनांत
मावळायचे!
...          ...           ...
मग सुटेल मंद मंद वासंतिक पवन
धुंद
माझे आयुष्य तुझ्या अंगणात
टपटपेल!*

'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/8

शेवटी महत्वाचे :

*महत्वाचे-
*१. *ग**झल लिहिण्यासाठी निर्दोष
वृत्तात लिहिता येणे आवश्यक
आहे.* शक्यतोवर गणवृत्तात
लिहावे. अगदी आवश्यक असल्यासच
मात्रावृत्तांचा (जातीचा)
उपयोग करावा.

२. प्रत्येक शेर म्हणजे एक
संपूर्ण कविताच असते. गझल
उलगडत नसते. *कोणताही शेर सुटा
वाचला तरी तो संपूर्ण
अभिव्यक्ती असलेली कविता
वाटणे, हे गझलेचे गमक आहे.*
नुसत्या आकृतिबंधाने गझल ठरत
नसते.

३. बदलत्या काळाच्या
संदर्भानुसार गझलेमधील
शेरांचे संदर्भ बदलू शकतात. पण
गझल म्हणजे काय हे कवीच्या
सोयीनुसार ठरत नसते- आणि ते
समीक्षकांच्या सोयीनुसार
नव्हेच नव्हे!

४. मराठी गझलेसाठी आवश्यक
असलेली प्रतिमा, रूपके आणि
संकेत महाराष्ट्राच्या
सांस्कृतिक वातावरणात भरपूर
आहेत. *मराठी गझलेला मराठी
मातीचाच सुगंध आला पाहिजे.*

५. यमक, अन्त्ययमक आणि
वृत्तांचे बंधन पाळूनसुद्धा
शेर अगदी सहज व सोपा पण तितकाच
गोटीबंद  असावा. फालतू
शब्दांना जागा नसावी.
*अनावश्यक शब्दांनी वृत्ताची
मात्रापूर्ती करू नये.*

६. शेर सहज कळावा आणि
ऐकणाऱ्याच्या किंवा
वाचणाऱ्याच्या थेट हृदयात
शिरावा, अशी शब्दाची मांडणी
असावी. *जणू आपण बोलत आहोत, असा
शेर असावा.* सोपेपणा हे यशस्वी
शेराचे रहस्य होय.

७.* शेरातील दोन्ही ओळींचा
परस्परांशी संबंध असलाच
पाहिजे.* शेर म्हणून
परस्परांशी संबंध नसलेल्या
दोन सुंदर ओळी एकत्र लिहिल्या
म्हणजे शेर होत नाही. *शेरात जे
सांगायचे आहे, त्याची
प्रस्तावना पहिल्या ओळीत
असते, तर दुसरी ओळ म्हणजे
पहिल्या ओळीतील प्रस्तावनेचा
प्रभावी समारोप असतो.*

८. गझलेमधील शेर
विरोधाभासावरच (PARADOX) आधारित
असतात, ही समजूत पार चुकीची
आहे. स्थलाभावी नमुन्यादाखल
माझा एकच शेर येथे उद्धृत
करतो-
*उरली विरंगुळ्याला ही
सांजवेळ माझी
उरल्या तुझ्या जराश्या
प्राणात हालचाली*

९. शेर लिहितांना शेवटच्या
शब्दातील शेवटचे अक्षर लघू
असल्यास ते कधीही गुरू करू
नये.
शेराच्या ओळीतील शेवटी
असलेले लघू अक्षर गुरू
करण्याची एक अत्यंत वाईट सवय
खोड मराठीतील बऱ्याच कवींना
फार वर्षांपासून लागलेली आहे.
उदाहरणार्थ-
*ही वाट हुंदक्याची थकली अता
रडून s s s
रहदारि गच्च आहे देवा
तुझ्यापुढून s s s
*एकवार 'रहदारि' मधील ऱ्हस्व
"रि" समजून घेता येईल. पण ओळ
संपतांना हा '*न s s s s s*' कशासाठी?
म्हणून निदान तरूण पिढीने तरी
ही चूक करू नये. व्याकरणाची
बाब बाजूला ठेवली तर शेवटच्या
लघू अक्षराला ओढूनताणून गुरू
केल्यावर ओळीतील प्रसाद व
माधुर्य कमी होते, हाही मुद्दा
लक्षात घ्यावा.

१०. गझलेची भाषा तिच्या
पिंडाला मानवणारी असावी.
ज्याचा आपल्या मातृभाषेवर
संपूर्ण ताबा आहे. त्याला
कोणताही विषय किंवा कोणतीही
भावना शिवीगाळ न करता
तेवढ्याच प्रभावीपणे शेरातून
व्यक्त करता येते. क्वचित
प्रसंगी अगदी अपरिहार्य
झाल्यास एखादा असा शब्द त्या
शेराच्या अभिव्यक्तीत
चपखलपणे बसत असल्यास उपयोगात
आणायला हरकत नाही. पण तसा शब्द
अपरिहार्य असावा. 

महाराष्ट्रातील तरुण पिढी
ह्या माहितीचे सार्थक करील
आणि महाराष्ट्रात यापुढे
अधिकाधिक उत्कृष्ट व निर्दोष
मराठी गझला लिहिल्या जातील,
अशी मी आशा बाळगतो
*जरी ह्या वर्तमानाला, कळेना
आमुची भाषा
विजा घेऊन येणाऱ्या,
पिढ्यांशी बोलतो आम्ही*

*-सुरेश भट*

'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/16

वस्ती..! : विसोबा खेचर

मी जी दुनिया पाहिली, ज्या
दुनियेत राहिलो त्या 'वस्ती'त
मला रौशनी नावाची एक घरवाली
मावशी भेटली.. त्या वस्तीला,
त्या रौशनीला या काही ओळी
समर्पित.. वस्ती पाखरांची
झळाललेली होती मस्ती
कामांधांची उफाळलेली होती!
मद्याचे प्याले नाचत होते भूक
विश्वामित्राची चाळवलेली
होती! गेलो कराया सांत्वन
पाखरांचे गात्रे तयांची
जळालेली होती! दिले धडे मी
शुचिर्भूततेचे यौवंने
पाखरांची पोळलेली होती! आला
थवा हा नवा पाखरांचा
सात्त्विकता तेथे हारलेली
होती! --तात्या अभ्यंकर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2191

डाव.... : अmit

आजचाही डाव फ़सला माझा तुझ्या
समीप येण्याचा, आज परत एक
बहाना तुझा दुर जाण्याचा,
करुनी लाख बहाने,दावूनी लाख
कारणे, तरी ही खात्री, करशील
प्रयत्न सजण्याचा, अशी
नाही,तशी नाही,मानशील कशी? का
दिलास हा शाप जगण्याचा? भीती
मला अता हसण्याची माझ्या, पण
माझ्यात खळखळे अजूनही आवाज
तुझ्या हसण्याचा, आजचाही डाव
फ़सला माझा जगण्याचा.......! अमित
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

शिक्शा... : अmit

तु मला विसरलि याचा भास तुला,
मीहि तेच केले याचा भास मला,
जरी न बोलली काही ओटांसवे तु,
नयन बोलले जे तुझे,त्याचा
त्रास मला, न उरले दिस ते गोड
मिटींचे, त्याच जुन्या
आगोश्यांची आस तुला, रागाउनी
माझ्यातल्या तुझ्यावर,
तुझ्याच सांत्वनाचा ध्यास
मला, दुर केले तुझ्यापासुन
मजला, तुझ्याच गुन्ह्यांची
शिक्शा दिलीस मला......... अमित
.......................
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

तुझ्या आठवांना उजाळाच देतो... : बहर

तुझ्या आठवा.ना उजाळाच देतो..
खरी सावली हा उन्हाळाच देतो!!
हिर्‍याला खर्‍या मोल नाही
अताशा.. गड्या ये तुल मी खरी
'काच' देतो! वसन्तातही जोर नाही
जुना 'तो' अता खास ना मोगरा जाच
देतो!! कितीही करा प्रार्थना
त्या तरीही.. खर्‍या वेदना 'तो'
अम्हालाच देतो! कधी दोष माझे
मलाही दिसावे... कसा दोष मी ही
कुळालाच देतो! नको दानवीरा..
तुझ्या वल्गना त्या.. कुणा एक
देतो.. कुणा पाच देतो!! कसा काळ
हा काढला सान्गु? तुला
आसवान्चा पुरावाच देतो!! -- बहर.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/