शे(अ)रो शायरी, भाग-७ : वो लब कि जैसे सागर-ए-सहबा दिखाई दे : मानस६

प्रिय मित्रांनो, शे(अ)रो
शायरीच्या ह्या ७व्या भागात
आपण कृष्णबिहारी नूर
ह्यांच्या एका, अतिशय
रोमॅंटीक मतला असलेल्या,
गझलेचा आस्वाद घेणार आहोत. ही
गझल मी पहिल्यांदा नेटवर,
दुबईला झालेल्या एका
मुशायऱ्याच्या ऑडियो
क्लिपमधे ऐकली, तेथे तिला
श्रोत्यांचा प्रचंड प्रतिसाद
मिळाला होता.. गझलही तशीच
आहे..लाजवाब! मतला बघा कसा
रसरशीत आहे तो,.....एका बहारदार
कल्पना-विलासाचा नमुना आहे! तो
असा की- वो लब कि जैसे
साग़र-ए-सहबा दिखाई दे जुम्बिश
जो हो तो जाम छलकता दिखाई दे [ १)
लब= ओठ, २) सहबा= मदिरा ३)
जुम्बिश= हालचाल ] शायर म्हणतो
की, त्या लावण्यवतीच्या
ओठांचे सौन्दर्य काय वर्णावे,
ते इतके सुंदर आहेत की जणू
रक्तिम रंगाच्या मदिरेचा
सागरच भासतोय.. आणि ह्या
नंतरचा मिसरा तर कमाल आहे.
शायर पुढे म्हणतो की, एखादा
लाडिक अविर्भाव करताना किंवा
बोलताना, जर ह्या ओठांची
किंचितशी जरी हालचाल झाली तर
जणू मदिरेने भरलेला एखादा
चषकच हिंदकळल्याचा भास होतो !...
क्या बात है! दरिया में यूँ तो
होते हैं क़तरे ही क़तरे सब,
क़तरा वही है जिसमें के दरिया
दिखाई दे [ १) क़तरा = थेंब ] कवि
म्हणतोय की समुद्र हा अनेक
थेंबांचा मिळून बनलेला आहे, पण
त्यातील ज्या थेंबात संपूर्ण
सागराचेच दर्शन होईल, त्याच
थेंबाच्या अस्तित्वाला
अर्थ-पूर्ण म्हणता येईल. पण
ह्यातील भावार्थ काय?.. मला
स्वत:ला असा जाणवला की जगाच्या
सागरात अनेक, अगणित माणसे
आहेत,जे त्यातील
थेंबांसारखेच आहेत, जे
आपापल्या परीने जीवन जगत
असतात, पण त्यापैकी खरी
दरिया-दिल वृत्ती घेऊन एखादाच
मनुष्य जगतो, इतरांना आपल्या
मनाच्या विशालतेचे दर्शन
घडवितो, आणि त्याच्याच
जीवनाला खरा अर्थ आहे. तो एका
थेंबासारखा असला तरी तोही
सागरच आहे क्यों आईना कहें उसे
पत्थर न क्यों कहें, जिस आईने
में अक्स न उसका दिखाई दे [ १)
अक्स = प्रतिबिंब ] ह्या शेरात,
मला वाटते, कवि मानवी मनाला
आरसा म्हणून संबोधतो आहे, आणि
'उसका अक्स' म्हणजे
-परमेश्वराचे प्रतिबिंब! ज्या
मनाच्या आरश्यात ईश्वराचे
प्रतिबिंब पडत नाही, ज्या मनात
डोकावल्यावर दैवी सदगुणांचा
अंश देखील दिसत नाही, त्या
मनाला दगड नाहीतर दुसरे काय
म्हणायचे? अश्या मनाला आरसा
म्हणून का संबोधावे? तो निव्वळ
एक जिवंत पाषाणच म्हणावा
लागेल...माणसाने आपले मन:पटल
नेहमी मानस-सरोवरासारखेच
निर्मल ठेवावे, असेच बहुदा
कविला सुचवायचे असावे. उस
तश्ना-लब की नींद न टूटे दुआ
करो, जिस तश्ना-लब को ख़्वाब
में दरिया दिखाई दे [ तश्ना-लब=
तहानेने ज्याचे ओठ कोरडे पडले
आहेत असा ] येथे तश्ना-लब ह्या
शब्दाला आशयाचे अनेक तरल
संदर्भ वाचकाला जाणवू शकतात..
जसे की, असा एखादा मनुष्य,
ज्याच्या इच्छा-आकांक्षा
आयुष्यात कधीच पूर्ण
झालेल्या नाहीत, एखाद्या
व्यक्तीचे प्रेम, सहवास मिळणे
हे त्याच्यासाठी निव्वळ
मृगजळ लाभण्यासारखेच आभासमय
राहिले आहे. वास्तव जीवनात
त्याला जे हवे ते कधीच मिळाले
नाहीय. जणू असा एखादा व्यक्ती,
जो युगानुयुगे भावनिक
ओलाव्यासाठी तहानलेला आहे, पण
प्रेम-रुपी पाण्याचा एक
थेंबही त्याच्या वाट्याला
आलेला नाहीय. मग अश्या तृषार्त
व्यक्तीला जर स्वप्नांच्या
जगात एखादा प्रेम-रुपी,
भावना-रुपी दरिया दिसला तर तो
किती आनंदून जाईल. त्याला जे
वास्तवात मिळाले नाही, ते जर
त्याला, स्वप्नांच्या जगात
काही क्षणांसाठी का होईना, पण
मिळत असेल, तर त्या बिचाऱ्याची
निद्रा उघडून त्याचा
स्वप्न-भंग न होवो, अशीच
पार्थना आपण देवाकडे करायला
हवी, असे कवि म्हणतोय. कैसी
अजीब शर्त है दीदार के लिये,
आँखें जो बंद हों तो वो जल्वा
दिखाई दे [ १) दीदार = दर्शन , २)
जल्वा = शोभा, दर्शन, तेजो-वलय ]
ह्या शेर शायराने अतिशय
खुबीने लिहिलाय,...अर्थाचे
एकाहून अधिक पदर दिसू शकतात.
माझ्या मते ह्यात एक
अध्यात्मिक आशय आहे. कवि
म्हणतोय की परमेश्वराचे रूप
बघायाचे असेल, त्याचे खरे-खुरे
दर्शन घ्यायचे असेल तर एक मोठी
विचित्र अट आहे, ती म्हणजे
आपले चक्षू, ज्यांनी आपण नेहमी
बाहेरचे भौतिक जग बघतो, तेच
काही वेळासाठी बंद करावे
लागतील. म्हणजे डोळे बंद करून,
सर्व वृत्तींना अंतर्मुख
करुन, आपल्या
अंतरात्म्याच्या गहराईत जर
डोकावून बघितलेत, तर तिथे
तुम्हाला अल्लाहचे दर्शन
होईल. वा वा! हा शेर तसा
प्रेयसीला देखील लागू पडू
शकतो. प्रेयसी प्रियकरापासून
दूर निघून गेल्यामुळे
त्यांच्या गाठी-भेटी होऊ शकत
नाहीत, त्याच्या डोळ्यांना
तिची छबी दिसू शकत नाही. पण
तिची प्रतिमा मात्र त्याच्या
अंतर्मनात खोलवर कोरल्या
गेली आहे.., इतकी की प्रियकराने
जर डोळे बंद केले तर लगेच तिचे
रुप त्याच्या मन:चक्षूसमोर
उभे राहते, आणि तिचे दर्शन
होते,..परंतु डोळे बंद
केल्याविना नाही! म्हणून शायर
म्हणतोय की मला माझ्याच
प्रेयसीला बघण्यासाठी
परिस्थितीने बघा किती
विचित्र अट घातलीय, की तिचे
दर्शन घ्यायचे असेल तर आधी
डोळे बंद कर! क्या हुस्न है,
जमाल है, क्या रंग-रूप है, वो
भीड़ में भी जाये तो तनहा
दिखाई दे [ १) जमाल= सौन्दर्य २)
तनहा= एकटी, एकटा ] ह्या शेरात
एका रुपवान तरुणीच्या
सौन्दर्याचे वर्णन कविने एका
अनोख्याच ढंगाने केलेय. कवि
म्हणतो की त्या मदालसेचे
रंग-रुप, लावण्य, त्यातील जादू,
हे इतके एकमेवाद्वितिय आहे, की
ती गर्दीत जरी उभी असेल, तरी,
तिच्या अवती-भवती कुणीच नसून,
ती एकटीच आहे असेच भासमान
होते. तिच्या स्वर्गीय
लावण्यामुळे, त्या गर्दीत ती
इतकी उठून दिसते की नजर फक्त
तिच्यावरच खिळून राहते, आणि
तिच्या आजूबाजूला कुणीच
नाहीय, असा दृष्टीला भास
होतो...तिच्या सौन्दर्यापुढे
आजूबाजूच्या जगाचे अस्तित्वच
जणू विरघळून जाते, आणि
बघणाऱ्याला ती एकटीच फक्त
दिसते...क्या बात है! ह्या
गझलेची साऊंड क्लिप आपण www.mushaira.org
ह्या संकेत-स्थळावर ऐकू शकता,
जरूर भेट द्यावी. चला तर, आता
आपला निरोप घेतो, पुढील भागात
भेटूच! सर्वांना दिवाळीच्या
मन:पूर्वक शुभेच्छा! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2421

शे(अ)रो शायरी, भाग-७ : वो लब कि जैसे सागर-ए-सहबा दिखाई दे : मानस६

प्रिय मित्रांनो, शे(अ)रो
शायरीच्या ह्या ७व्या भागात
आपण कृष्णबिहारी नूर
ह्यांच्या एका, अतिशय
रोमॅंटीक मतला असलेल्या,
गझलेचा आस्वाद घेणार आहोत. ही
गझल मी पहिल्यांदा नेटवर,
दुबईला झालेल्या एका
मुशायऱ्याच्या ऑडियो
क्लिपमधे ऐकली, तेथे तिला
श्रोत्यांचा प्रचंड प्रतिसाद
मिळाला होता.. गझलही तशीच
आहे..लाजवाब! मतला बघा कसा
रसरशीत आहे तो,.....एका बहारदार
कल्पना-विलासाचा नमुना आहे! तो
असा की- वो लब कि जैसे
साग़र-ए-सहबा दिखाई दे जुम्बिश
जो हो तो जाम छलकता दिखाई दे [ १)
लब= ओठ, २) सहबा= मदिरा ३)
जुम्बिश= हालचाल ] शायर म्हणतो
की, त्या लावण्यवतीच्या
ओठांचे सौन्दर्य काय वर्णावे,
ते इतके सुंदर आहेत की जणू
रक्तिम रंगाच्या मदिरेचा
सागरच भासतोय.. आणि ह्या
नंतरचा मिसरा तर कमाल आहे.
शायर पुढे म्हणतो की, एखादा
लाडिक अविर्भाव करताना किंवा
बोलताना, जर ह्या ओठांची
किंचितशी जरी हालचाल झाली तर
जणू मदिरेने भरलेला एखादा
चषकच हिंदकळल्याचा भास होतो !...
क्या बात है! दरिया में यूँ तो
होते हैं क़तरे ही क़तरे सब,
क़तरा वही है जिसमें के दरिया
दिखाई दे [ १) क़तरा = थेंब ] कवि
म्हणतोय की समुद्र हा अनेक
थेंबांचा मिळून बनलेला आहे, पण
त्यातील ज्या थेंबात संपूर्ण
सागराचेच दर्शन होईल, त्याच
थेंबाच्या अस्तित्वाला
अर्थ-पूर्ण म्हणता येईल. पण
ह्यातील भावार्थ काय?.. मला
स्वत:ला असा जाणवला की जगाच्या
सागरात अनेक, अगणित माणसे
आहेत,जे त्यातील
थेंबांसारखेच आहेत, जे
आपापल्या परीने जीवन जगत
असतात, पण त्यापैकी खरी
दरिया-दिल वृत्ती घेऊन एखादाच
मनुष्य जगतो, इतरांना आपल्या
मनाच्या विशालतेचे दर्शन
घडवितो, आणि त्याच्याच
जीवनाला खरा अर्थ आहे. तो एका
थेंबासारखा असला तरी तोही
सागरच आहे क्यों आईना कहें उसे
पत्थर न क्यों कहें, जिस आईने
में अक्स न उसका दिखाई दे [ १)
अक्स = प्रतिबिंब ] ह्या शेरात,
मला वाटते, कवि मानवी मनाला
आरसा म्हणून संबोधतो आहे, आणि
'उसका अक्स' म्हणजे
-परमेश्वराचे प्रतिबिंब! ज्या
मनाच्या आरश्यात ईश्वराचे
प्रतिबिंब पडत नाही, ज्या मनात
डोकावल्यावर दैवी सदगुणांचा
अंश देखील दिसत नाही, त्या
मनाला दगड नाहीतर दुसरे काय
म्हणायचे? अश्या मनाला आरसा
म्हणून का संबोधावे? तो निव्वळ
एक जिवंत पाषाणच म्हणावा
लागेल...माणसाने आपले मन:पटल
नेहमी मानस-सरोवरासारखेच
निर्मल ठेवावे, असेच बहुदा
कविला सुचवायचे असावे. उस
तश्ना-लब की नींद न टूटे दुआ
करो, जिस तश्ना-लब को ख़्वाब
में दरिया दिखाई दे [ तश्ना-लब=
तहानेने ज्याचे ओठ कोरडे पडले
आहेत असा ] येथे तश्ना-लब ह्या
शब्दाला आशयाचे अनेक तरल
संदर्भ वाचकाला जाणवू शकतात..
जसे की, असा एखादा मनुष्य,
ज्याच्या इच्छा-आकांक्षा
आयुष्यात कधीच पूर्ण
झालेल्या नाहीत, एखाद्या
व्यक्तीचे प्रेम, सहवास मिळणे
हे त्याच्यासाठी निव्वळ
मृगजळ लाभण्यासारखेच आभासमय
राहिले आहे. वास्तव जीवनात
त्याला जे हवे ते कधीच मिळाले
नाहीय. जणू असा एखादा व्यक्ती,
जो युगानुयुगे भावनिक
ओलाव्यासाठी तहानलेला आहे, पण
प्रेम-रुपी पाण्याचा एक
थेंबही त्याच्या वाट्याला
आलेला नाहीय. मग अश्या तृषार्त
व्यक्तीला जर स्वप्नांच्या
जगात एखादा प्रेम-रुपी,
भावना-रुपी दरिया दिसला तर तो
किती आनंदून जाईल. त्याला जे
वास्तवात मिळाले नाही, ते जर
त्याला, स्वप्नांच्या जगात
काही क्षणांसाठी का होईना, पण
मिळत असेल, तर त्या बिचाऱ्याची
निद्रा उघडून त्याचा
स्वप्न-भंग न होवो, अशीच
पार्थना आपण देवाकडे करायला
हवी, असे कवि म्हणतोय. कैसी
अजीब शर्त है दीदार के लिये,
आँखें जो बंद हों तो वो जल्वा
दिखाई दे [ १) दीदार = दर्शन , २)
जल्वा = शोभा, दर्शन, तेजो-वलय ]
ह्या शेर शायराने अतिशय
खुबीने लिहिलाय,...अर्थाचे
एकाहून अधिक पदर दिसू शकतात.
माझ्या मते ह्यात एक
अध्यात्मिक आशय आहे. कवि
म्हणतोय की परमेश्वराचे रूप
बघायाचे असेल, त्याचे खरे-खुरे
दर्शन घ्यायचे असेल तर एक मोठी
विचित्र अट आहे, ती म्हणजे
आपले चक्षू, ज्यांनी आपण नेहमी
बाहेरचे भौतिक जग बघतो, तेच
काही वेळासाठी बंद करावे
लागतील. म्हणजे डोळे बंद करून,
सर्व वृत्तींना अंतर्मुख
करुन, आपल्या
अंतरात्म्याच्या गहराईत जर
डोकावून बघितलेत, तर तिथे
तुम्हाला अल्लाहचे दर्शन
होईल. वा वा! हा शेर तसा
प्रेयसीला देखील लागू पडू
शकतो. प्रेयसी प्रियकरापासून
दूर निघून गेल्यामुळे
त्यांच्या गाठी-भेटी होऊ शकत
नाहीत, त्याच्या डोळ्यांना
तिची छबी दिसू शकत नाही. पण
तिची प्रतिमा मात्र त्याच्या
अंतर्मनात खोलवर कोरल्या
गेली आहे.., इतकी की प्रियकराने
जर डोळे बंद केले तर लगेच तिचे
रुप त्याच्या मन:चक्षूसमोर
उभे राहते, आणि तिचे दर्शन
होते,..परंतु डोळे बंद
केल्याविना नाही! म्हणून शायर
म्हणतोय की मला माझ्याच
प्रेयसीला बघण्यासाठी
परिस्थितीने बघा किती
विचित्र अट घातलीय, की तिचे
दर्शन घ्यायचे असेल तर आधी
डोळे बंद कर! क्या हुस्न है,
जमाल है, क्या रंग-रूप है, वो
भीड़ में भी जाये तो तनहा
दिखाई दे [ १) जमाल= सौन्दर्य २)
तनहा= एकटी, एकटा ] ह्या शेरात
एका रुपवान तरुणीच्या
सौन्दर्याचे वर्णन कविने एका
अनोख्याच ढंगाने केलेय. कवि
म्हणतो की त्या मदालसेचे
रंग-रुप, लावण्य, त्यातील जादू,
हे इतके एकमेवाद्वितिय आहे, की
ती गर्दीत जरी उभी असेल, तरी,
तिच्या अवती-भवती कुणीच नसून,
ती एकटीच आहे असेच भासमान
होते. तिच्या स्वर्गीय
लावण्यामुळे, त्या गर्दीत ती
इतकी उठून दिसते की नजर फक्त
तिच्यावरच खिळून राहते, आणि
तिच्या आजूबाजूला कुणीच
नाहीय, असा दृष्टीला भास
होतो...तिच्या सौन्दर्यापुढे
आजूबाजूच्या जगाचे अस्तित्वच
जणू विरघळून जाते, आणि
बघणाऱ्याला ती एकटीच फक्त
दिसते...क्या बात है! ह्या
गझलेची साऊंड क्लिप आपण www.mushaira.org
ह्या संकेत-स्थळावर ऐकू शकता,
जरूर भेट द्यावी. चला तर, आता
आपला निरोप घेतो, पुढील भागात
भेटूच! सर्वांना दिवाळीच्या
मन:पूर्वक शुभेच्छा! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2421

शे(अ)रो शायरी, भाग-७ : वो लब कि जैसे सागर-ए-सहबा दिखाई दे : मानस६

प्रिय मित्रांनो, शे(अ)रो
शायरीच्या ह्या ७व्या भागात
आपण कृष्णबिहारी नूर
ह्यांच्या एका, अतिशय
रोमॅंटीक मतला असलेल्या,
गझलेचा आस्वाद घेणार आहोत. ही
गझल मी पहिल्यांदा नेटवर,
दुबईला झालेल्या एका
मुशायऱ्याच्या ऑडियो
क्लिपमधे ऐकली, तेथे तिला
श्रोत्यांचा प्रचंड प्रतिसाद
मिळाला होता.. गझलही तशीच
आहे..लाजवाब! मतला बघा कसा
रसरशीत आहे तो,.....एका बहारदार
कल्पना-विलासाचा नमुना आहे! तो
असा की- वो लब कि जैसे
साग़र-ए-सहबा दिखाई दे जुम्बिश
जो हो तो जाम छलकता दिखाई दे [ १)
लब= ओठ, २) सहबा= मदिरा ३)
जुम्बिश= हालचाल ] शायर म्हणतो
की, त्या लावण्यवतीच्या
ओठांचे सौन्दर्य काय वर्णावे,
ते इतके सुंदर आहेत की जणू
रक्तिम रंगाच्या मदिरेचा
सागरच भासतोय.. आणि ह्या
नंतरचा मिसरा तर कमाल आहे.
शायर पुढे म्हणतो की, एखादा
लाडिक अविर्भाव करताना किंवा
बोलताना, जर ह्या ओठांची
किंचितशी जरी हालचाल झाली तर
जणू मदिरेने भरलेला एखादा
चषकच हिंदकळल्याचा भास होतो !...
क्या बात है! दरिया में यूँ तो
होते हैं क़तरे ही क़तरे सब,
क़तरा वही है जिसमें के दरिया
दिखाई दे [ १) क़तरा = थेंब ] कवि
म्हणतोय की समुद्र हा अनेक
थेंबांचा मिळून बनलेला आहे, पण
त्यातील ज्या थेंबात संपूर्ण
सागराचेच दर्शन होईल, त्याच
थेंबाच्या अस्तित्वाला
अर्थ-पूर्ण म्हणता येईल. पण
ह्यातील भावार्थ काय?.. मला
स्वत:ला असा जाणवला की जगाच्या
सागरात अनेक, अगणित माणसे
आहेत,जे त्यातील
थेंबांसारखेच आहेत, जे
आपापल्या परीने जीवन जगत
असतात, पण त्यापैकी खरी
दरिया-दिल वृत्ती घेऊन एखादाच
मनुष्य जगतो, इतरांना आपल्या
मनाच्या विशालतेचे दर्शन
घडवितो, आणि त्याच्याच
जीवनाला खरा अर्थ आहे. तो एका
थेंबासारखा असला तरी तोही
सागरच आहे क्यों आईना कहें उसे
पत्थर न क्यों कहें, जिस आईने
में अक्स न उसका दिखाई दे [ १)
अक्स = प्रतिबिंब ] ह्या शेरात,
मला वाटते, कवि मानवी मनाला
आरसा म्हणून संबोधतो आहे, आणि
'उसका अक्स' म्हणजे
-परमेश्वराचे प्रतिबिंब! ज्या
मनाच्या आरश्यात ईश्वराचे
प्रतिबिंब पडत नाही, ज्या मनात
डोकावल्यावर दैवी सदगुणांचा
अंश देखील दिसत नाही, त्या
मनाला दगड नाहीतर दुसरे काय
म्हणायचे? अश्या मनाला आरसा
म्हणून का संबोधावे? तो निव्वळ
एक जिवंत पाषाणच म्हणावा
लागेल...माणसाने आपले मन:पटल
नेहमी मानस-सरोवरासारखेच
निर्मल ठेवावे, असेच बहुदा
कविला सुचवायचे असावे. उस
तश्ना-लब की नींद न टूटे दुआ
करो, जिस तश्ना-लब को ख़्वाब
में दरिया दिखाई दे [ तश्ना-लब=
तहानेने ज्याचे ओठ कोरडे पडले
आहेत असा ] येथे तश्ना-लब ह्या
शब्दाला आशयाचे अनेक तरल
संदर्भ वाचकाला जाणवू शकतात..
जसे की, असा एखादा मनुष्य,
ज्याच्या इच्छा-आकांक्षा
आयुष्यात कधीच पूर्ण
झालेल्या नाहीत, एखाद्या
व्यक्तीचे प्रेम, सहवास मिळणे
हे त्याच्यासाठी निव्वळ
मृगजळ लाभण्यासारखेच आभासमय
राहिले आहे. वास्तव जीवनात
त्याला जे हवे ते कधीच मिळाले
नाहीय. जणू असा एखादा व्यक्ती,
जो युगानुयुगे भावनिक
ओलाव्यासाठी तहानलेला आहे, पण
प्रेम-रुपी पाण्याचा एक
थेंबही त्याच्या वाट्याला
आलेला नाहीय. मग अश्या तृषार्त
व्यक्तीला जर स्वप्नांच्या
जगात एखादा प्रेम-रुपी,
भावना-रुपी दरिया दिसला तर तो
किती आनंदून जाईल. त्याला जे
वास्तवात मिळाले नाही, ते जर
त्याला, स्वप्नांच्या जगात
काही क्षणांसाठी का होईना, पण
मिळत असेल, तर त्या बिचाऱ्याची
निद्रा उघडून त्याचा
स्वप्न-भंग न होवो, अशीच
पार्थना आपण देवाकडे करायला
हवी, असे कवि म्हणतोय. कैसी
अजीब शर्त है दीदार के लिये,
आँखें जो बंद हों तो वो जल्वा
दिखाई दे [ १) दीदार = दर्शन , २)
जल्वा = शोभा, दर्शन, तेजो-वलय ]
ह्या शेर शायराने अतिशय
खुबीने लिहिलाय,...अर्थाचे
एकाहून अधिक पदर दिसू शकतात.
माझ्या मते ह्यात एक
अध्यात्मिक आशय आहे. कवि
म्हणतोय की परमेश्वराचे रूप
बघायाचे असेल, त्याचे खरे-खुरे
दर्शन घ्यायचे असेल तर एक मोठी
विचित्र अट आहे, ती म्हणजे
आपले चक्षू, ज्यांनी आपण नेहमी
बाहेरचे भौतिक जग बघतो, तेच
काही वेळासाठी बंद करावे
लागतील. म्हणजे डोळे बंद करून,
सर्व वृत्तींना अंतर्मुख
करुन, आपल्या
अंतरात्म्याच्या गहराईत जर
डोकावून बघितलेत, तर तिथे
तुम्हाला अल्लाहचे दर्शन
होईल. वा वा! हा शेर तसा
प्रेयसीला देखील लागू पडू
शकतो. प्रेयसी प्रियकरापासून
दूर निघून गेल्यामुळे
त्यांच्या गाठी-भेटी होऊ शकत
नाहीत, त्याच्या डोळ्यांना
तिची छबी दिसू शकत नाही. पण
तिची प्रतिमा मात्र त्याच्या
अंतर्मनात खोलवर कोरल्या
गेली आहे.., इतकी की प्रियकराने
जर डोळे बंद केले तर लगेच तिचे
रुप त्याच्या मन:चक्षूसमोर
उभे राहते, आणि तिचे दर्शन
होते,..परंतु डोळे बंद
केल्याविना नाही! म्हणून शायर
म्हणतोय की मला माझ्याच
प्रेयसीला बघण्यासाठी
परिस्थितीने बघा किती
विचित्र अट घातलीय, की तिचे
दर्शन घ्यायचे असेल तर आधी
डोळे बंद कर! क्या हुस्न है,
जमाल है, क्या रंग-रूप है, वो
भीड़ में भी जाये तो तनहा
दिखाई दे [ १) जमाल= सौन्दर्य २)
तनहा= एकटी, एकटा ] ह्या शेरात
एका रुपवान तरुणीच्या
सौन्दर्याचे वर्णन कविने एका
अनोख्याच ढंगाने केलेय. कवि
म्हणतो की त्या मदालसेचे
रंग-रुप, लावण्य, त्यातील जादू,
हे इतके एकमेवाद्वितिय आहे, की
ती गर्दीत जरी उभी असेल, तरी,
तिच्या अवती-भवती कुणीच नसून,
ती एकटीच आहे असेच भासमान
होते. तिच्या स्वर्गीय
लावण्यामुळे, त्या गर्दीत ती
इतकी उठून दिसते की नजर फक्त
तिच्यावरच खिळून राहते, आणि
तिच्या आजूबाजूला कुणीच
नाहीय, असा दृष्टीला भास
होतो...तिच्या सौन्दर्यापुढे
आजूबाजूच्या जगाचे अस्तित्वच
जणू विरघळून जाते, आणि
बघणाऱ्याला ती एकटीच फक्त
दिसते...क्या बात है! ह्या
गझलेची साऊंड क्लिप आपण www.mushaira.org
ह्या संकेत-स्थळावर ऐकू शकता,
जरूर भेट द्यावी. चला तर, आता
आपला निरोप घेतो, पुढील भागात
भेटूच! सर्वांना दिवाळीच्या
मन:पूर्वक शुभेच्छा! -मानस६
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

'बा' 'बूल' (हझल) : अनिल रत्नाकर

काय झाले आज 'बा' 'कूल' तूझे? हो!
म्हणाले काय 'बा' 'फूल' तूझे? कोण
ढूशा मारते आज येथे माजलेला
बैल 'बा' 'बूल' तूझे वाटले मागेन
मी जे नको ते नेमके झालेच 'बा'
'गूल' तूझे जाड तू होणार नक्कीच
नंतर केव्हढे आहेत 'बा' 'स्थूल'
तूझे वाढले ते पोट खाऊन चणे
गावही आहेच 'काबूल' तूझे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

यौवना !!! : supriya.jadhav7

यौवना !!! . * नागिणीसम चाल जी
थिजवून गेली ! यौवना प्रेमात
ती रिझवून गेली ! * नेत्र ऐसे
तीर जैसा रोखलेला , काळजाशी
खलबते शिजवून गेली ! * मीतभाषी
गौरकांता लाघवीशी ,
पौर्णिमेचे चांदणे भिनवून
गेली ! * बोलणे की सूर वेडे
भैरवीचे , कोकिळेची तान जी
रिझवून गेली ! * दामिनीचा दाह
ओठी सांडलेला , हाय ! त्या
तारांगणा विझवून गेली ! *
स्पंदनांना आर्जवे ती
धडकण्याची , आठवांची शेज का
भिजवून गेली ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

ही घडी दे !!! : supriya.jadhav7

ही घडी दे !!! . * चांदण्याचा
दाहदायी ज्वर नको ! दे मिठी
दे.......! आर्ततेचा स्वर नको !! *
रोमरोमी स्पर्श चंदन-केवडा !
एक फ़ुंकर.......! मोतियांची सर नको
!! * धुंद तू ही , धुंद शेजी मोगरा !
श्वास हळवे......! बोलण्याची भर
नको !! * मीलनांती ना उरावी
भिन्नता !! एक रुपे..........! व्यर्थ
मादी-नर नको !! * ध्रुवतारी
स्थान सजणा स्पंदनी ! ही घडी
दे........! कोणताही 'वर' नको !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2416

चेहरा दे कोणताही बाटतो का आरसा ? ........... : मयुरेश साने

सोवळ्याचा सोस - पाळा
पुर्वजांचा वारसा चेहरा दे
कोणताही -बाटतो का आरसा ? मी भला
माणूस होतो - राहिलो निस्संग
मी पत्थराच्या पास कोणी -
ठेवतो का आरसा ? हासती
माझ्यावरी - ते - बोलती "वेडा"
मला हासणार्‍या सांग रे ! - "तू "
टाळतो का ? आरसा ! गोठलेल्या
आसवांनी - गाडल्या मी "त्या"
स्म्रुती कोण दाटे लोचनी ते
दावतो का ? आरसा ! लाख जोंबाळा
असत्ये या जगाला जिंकण्या जे
खरे ते दाविल्याविण राहतो का
आरसा ? मयुरेश
साने..दि.२९-ऑक्टोबर-२०१०.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2418

चेहरा दे कोणताही बाटतो का आरसा ? ........... : मयुरेश साने

सोवळ्याचा सोस - पाळा
पुर्वजांचा वारसा चेहरा दे
कोणताही -बाटतो का आरसा ? मी भला
माणूस होतो - राहिलो निस्संग
मी पत्थराच्या पास कोणी -
ठेवतो का आरसा ? हासती
माझ्यावरी - ते - बोलती "वेडा"
मला हासणार्‍या सांग रे ! - "तू "
टाळतो का ? आरसा ! गोठलेल्या
आसवांनी - गाडल्या मी "त्या"
स्म्रुती कोण दाटे लोचनी ते
दावतो का ? आरसा ! लाख जोंबाळा
असत्ये या जगाला जिंकण्या जे
खरे ते दाविल्याविण राहतो का
आरसा ? मयुरेश
साने..दि.२९-ऑक्टोबर-२०१०.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ही घडी दे !!! : supriya.jadhav7

ही घडी दे !!! . * चांदण्याचा
दाहदायी ज्वर नको ! दे मिठी
दे.......! आर्ततेचा स्वर नको !! *
रोमरोमी स्पर्श चंदन-केवडा !
एक फ़ुंकर.......! मोतियांची सर नको
!! * धुंद तू ही , धुंद शेजी मोगरा !
श्वास हळवे......! बोलण्याची भर
नको !! * मीलनांती ना उरावी
भिन्नता !! एक रुपे..........! व्यर्थ
मादी-नर नको !! * ध्रुवतारी
स्थान सजणा स्पंदनी ! ही घडी
दे........! कोणताही 'वर' नको !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

ही घडी दे !!! : supriya.jadhav7

ही घडी दे !!! . * चांदण्याचा
दाहदायी ज्वर नको ! दे मिठी
दे.......! आर्ततेचा स्वर नको !! *
रोमरोमी स्पर्श चंदन-केवडा !
एक फ़ुंकर.......! मोतियांची सर नको
!! * धुंद तू ही , धुंद शेजी मोगरा !
श्वास हळवे......! बोलण्याची भर
नको !! * मीलनांती ना उरावी
भिन्नता !! एक रुपे..........! व्यर्थ
मादी-नर नको !! * ध्रुवतारी
स्थान सजणा स्पंदनी ! ही घडी
दे........! कोणताही 'वर' नको !! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

एक होऊ या क्षणी : केदार पाटणकर

एक होऊ या क्षणी, नंतर नको या
घडीला आणखी जर तर नको
कुंतलांचा दूर कर पडदा जरा
-तेवढेही यापुढे अंतर नको
मीलनाची शृंखला तोडू नको..
आपल्याला आज मध्यांतर नको
प्रश्न स्पर्शानेच करतो मी
तुला अक्षरांनी एकही उत्तर
नको गंध श्वासांचाच
दोघांच्या लटू कोणतेही वेगळे
अत्तर नको सर्वांचे दीपावली
अभिष्टचिंतन !
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2415

एक होऊ या क्षणी : केदार पाटणकर

एक होऊ या क्षणी, नंतर नको या
घडीला आणखी जर तर नको
कुंतलांचा दूर कर पडदा जरा
-तेवढेही यापुढे अंतर नको
मीलनाची शृंखला तोडू नको..
आपल्याला आज मध्यांतर नको
प्रश्न स्पर्शानेच करतो मी
तुला अक्षरांनी एकही उत्तर
नको गंध श्वासांचाच
दोघांच्या लटू कोणतेही वेगळे
अत्तर नको सर्वांचे दीपावली
अभिष्टचिंतन !
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

माझ्या काळाचा अनुवाद has been : विश्वस्त

माझ्या काळाचा अनुवाद has been submitted
and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2159

माझ्या काळाचा अनुवाद has been : विश्वस्त

माझ्या काळाचा अनुवाद has been submitted
and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2159

माझ्या काळाचा अनुवाद has been : विश्वस्त

माझ्या काळाचा अनुवाद has been submitted
and is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2159

स्थान कोठे ??? (गझल). : supriya.jadhav7

स्थान कोठे ??? (गझल). . *
झिंगलेल्या वास्तवाचे भान
कोठे ? कोडग्यासी वागण्याचे
ज्ञान कोठे ? * का ठरावा त्याग
मिथ्थ्या ऊर्मिलेचा,
कोंदणाला रे हि-याची शान कोठे ?
* गौण झाला 'एकनिष्ठा' शब्द
येथे, लावणीला अग्रणीचा मान
कोठे ? * भाज पोळी तापलेल्या या
तव्याने, बारमाही कोकिळेची
तान कोठे ? * झापडे ही ओढली मी आज
ऐसी, चालणा-या या मढ्यासी
'जान' कोठे ? * ऊत्तरेसी
शोभणारा धृवतारा, साधनेविण
अढळ ऐसे स्थान कोठे? * -सुप्रिया
(जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

एक वेडी वेदनेची जात आहे. : मानस६

एक वेडी वेदनेची जात आहे
त्यात आता श्रावणाची रात आहे
चांदण्याचा नूर ह्या डोळ्यात
माझ्या,
आज हाती चांदण्याचा हात आहे
येउनी ती बैसली माझ्या समोरी,
काय माझ्या मैफिलीची बात आहे!
छंद वेड्या राधिकेचा काय
सांगू,
झोपताना बासरी हातात आहे!
आज साऱ्या पाकळ्या ह्या
ध्वस्त कैश्या?
-काय माळ्यानेच केला घात आहे?

'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/441

रात्र झाली फ़ार आता !!! : supriya.jadhav7

रात्र झाली फ़ार आता !!! . रात्र
झाली फ़ार आता ! तार किंवा मार
आता !! दु:ख माझे राजवर्खी,
सौख्य खाई खार आता !
भौतिकाच्या भोगवाटा, आकळेना
सार आता ! आस खोटी सावल्यांची,
ऊन वाटे वार आता ! डागल्या
तोफ़ाच ऐशा, गारदी ही गार आता !
वळकटीला बांधले रे, राहिलेले
चार आता !! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2413

सांत्वन...( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

काल माझ्या सांत्वनाला कोण तो
येवून गेला एक माझा हुंदका रे..
एक तो देवून गेला !! हा कुणाचा
हात आणी ही कुणाची आसवे रे हाक
मारू मी कशी..आवाज ही घेवून
गेला !! का घरे वाहून गेली
कालच्या त्या पावसाने का
नदीचा काठ माझा कोरडा ठेवून
गेला !! पांगळी माझी व्यथा का
आंधळ्या गावास सांगू? मी न
केली आर्जवे तो का पुन्हा
येवून गेला !! सावळी माझी
कहाणी,सावळा माझा मुरारी
सावळेसे सूर माझे सावळा घेवून
गेला !! ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2412

सांगू कसे...?(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

सांगू कसे तुला मी जे अंतरात
आहे वेड्या तुझ्याचसाठी मी
बंधनात आहे देवू नये कुणाला
आधार कुंपणाचा घ्यावे टिपून
सारे जे अंगणात आहे व्याकूळ
काळजाचे ते लोळ पाहताना का
वाटते असे की मी चंदनात आहे
त्या ईश्वरास ठावे तो भाव
आंधळ्याचा जोडून हात गेला जो
वंदनात आहे ही बासरी जिवाची
भेदून सूर गेले आकांत सावरीचा
या स्पंदनात आहे ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2411

रात्र झाली फ़ार आता !!! : supriya.jadhav7

रात्र झाली फ़ार आता !!! . रात्र
झाली फ़ार आता ! तार किंवा मार
आता !! दु:ख माझे राजवर्खी,
सौख्य खाई खार आता !
भौतिकाच्या भोगवाटा, आकळेना
सार आता ! आस खोटी सावल्यांची,
ऊन वाटे वार आता ! डागल्या
तोफ़ाच ऐशा, गारदी ही गार आता !
वळकटीला बांधले रे, राहिलेले
चार आता !! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सांत्वन...( गझल ) : mamata.riyaj@gmail.com

काल माझ्या सांत्वनाला कोण तो
येवून गेला एक माझा हुंदका रे..
एक तो देवून गेला !! हा कुणाचा
हात आणी ही कुणाची आसवे रे हाक
मारू मी कशी..आवाज ही घेवून
गेला !! का घरे वाहून गेली
कालच्या त्या पावसाने का
नदीचा काठ माझा कोरडा ठेवून
गेला !! पांगळी माझी व्यथा का
आंधळ्या गावास सांगू? मी न
केली आर्जवे तो का पुन्हा
येवून गेला !! सावळी माझी
कहाणी,सावळा माझा मुरारी
सावळेसे सूर माझे सावळा घेवून
गेला !! ममता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सांगू कसे...?(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

सांगू कसे तुला मी जे अंतरात
आहे वेड्या तुझ्याचसाठी मी
बंधनात आहे देवू नये कुणाला
आधार कुंपणाचा घ्यावे टिपून
सारे जे अंगणात आहे व्याकूळ
काळजाचे ते लोळ पाहताना का
वाटते असे की मी चंदनात आहे
त्या ईश्वरास ठावे तो भाव
आंधळ्याचा जोडून हात गेला जो
वंदनात आहे ही बासरी जिवाची
भेदून सूर गेले आकांत सावरीचा
या स्पंदनात आहे ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

टाकली मी कात आता!!! : supriya.jadhav7

टाकली मी कात आता!!! . जन्म गेले
सात आता, पेटणे ना वात आता!
दुश्मनीने पेटलेले, रक्त
सांगे जात आता! शब्द जैसे
ओरखाडे, आप्त कैसे?...घात आता!
डुंबणारी नाव माझी, ना सख्याचा
हात आता! स्वप्न सारी भंगलेली,
मिट्ट काळी रात आता! गोठलेल्या
जाणिवांनी, मोडले मी आत आता!
काजव्यांची साथ कोठे, मीच केली
मात आता! गांव मागे आठवांचा,
टाकली मी कात आता! -सुप्रिया
(जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

भेटतो जरी अता नेहमी हसून पण : शाम

भेटतो जरी अता नेहमी हसून पण..
ठेवलीत आसवे रोजची जपून पण!
पाजळून ज्योत मी लाविला दिवा
जरी राहतो तमात तो कोपरा चुकून
पण! स्वप्नं देउनी नवे रात्र
धीर दे मला रोजचा दिवस नवा
खायला टपून पण! का मला अता
पुन्हा 'तू कसा' विचारता? काळजी
बरी नव्हे एवढे लुटून पण! रे
जगा तुझे किती अजून कर्ज फेडणे
शेष राहिले कसे जिंदगी पिसून
पण?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2392

चुंबिण्या येऊ नको तू : मयुरेश साने

संपलेला ध्यास आता दोन उरले
श्वास आता मोडुनी त्रिज्या
सुखाच्या विश्व केले व्यास
आता स्वप्न ती देऊन गेली सत्य
भासे भास आता जिंकुनी पैजा
विजांच्या सोसुदे मधुमास आता
ओंजळी अश्रु तुझा "ही " फक्त
उरली प्यास आता चुंबिण्या येऊ
नको तू डंख मुरले आत आता घेउनी
संन्यास जावे हा खरा हव्यास
आता मयुरेश
साने..दि.२५-ऑक्टोबर-२०१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2409

देत जा... : कमलाकर देसले

देत जा घेवुनी घेत जा देवुनी
फक्त बोलू नको कर्म कर दावुनी
शोध घ्यावा खरा आतला आतुनी मौन
शिकवू नये भाषणे देवुनी आपले
वागणे जातसे सांगुनी का नवी
वाटती रोज दु:खे जुनी चालणे
छान हे चाल रे पाहुनी आजची ही
ख़ुशी आज द्या वाटुनी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2408

फीतूर .... : कविता मोकाशी

फीतूर .... लाजणे फीतूर होते
आरशाला दूर होते .............!! श्वास
ओले पैंजणाचे बासरीचे सूर
होते ..............!! कंकणी जे स्पंदनी
ते मी मला काहूर होते .............!!
भाळता आभाळ भाळी चंचला मी चूर
होते ..............!! वाळले डोळ्यात
अश्रू काजळा आतूर होते ..............!!
गाजले ओठात नाही हारणे मंजूर
होते ................!! अंतरी तुझिया
जळोनी मी नवा अंकूर होते
..............!! .....कविता वृत्त :मनोरमा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2407

फीतूर .... : कविता मोकाशी

फीतूर .... लाजणे फीतूर होते
आरशाला दूर होते .............!! श्वास
ओले पैंजणाचे बासरीचे सूर
होते ..............!! कंकणी जे स्पंदनी
ते मी मला काहूर होते .............!!
भाळता आभाळ भाळी चंचला मी चूर
होते ..............!! वाळले डोळ्यात
अश्रू काजळा आतूर होते ..............!!
गाजले ओठात नाही हारणे मंजूर
होते ................!! अंतरी तुझिया
जळोनी मी नवा अंकूर होते
..............!! .....कविता वृत्त :मनोरमा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2407

चुंबिण्या येऊ नको तू : मयुरेश साने

संपलेला ध्यास आता दोन उरले
श्वास आता मोडुनी त्रिज्या
सुखाच्या विश्व केले व्यास
आता स्वप्न ती देऊन गेली सत्य
भासे भास आता जिंकुनी पैजा
विजांच्या सोसुदे मधुमास आता
ओंजळी अश्रु तुझा "ही " फक्त
उरली प्यास आता चुंबिण्या येऊ
नको तू डंख मुरले आत आता घेउनी
संन्यास जावे हा खरा हव्यास
आता मयुरेश
साने..दि.२५-ऑक्टोबर-२०१०
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

देत जा... : कमलाकर देसले

देत जा घेवुनी घेत जा देवुनी
फक्त बोलू नको कर्म कर दावुनी
शोध घ्यावा खरा आतला आतुनी मौन
शिकवू नये भाषणे देवुनी आपले
वागणे जातसे सांगुनी का नवी
वाटती रोज दु:खे जुनी चालणे
छान हे चाल रे पाहुनी आजची ही
ख़ुशी आज द्या वाटुनी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

फीतूर .... : कविता मोकाशी

फीतूर .... लाजणे फीतूर होते
आरशाला दूर होते .............!! श्वास
ओले पैंजणाचे बासरीचे सूर
होते ..............!! कंकणी जे स्पंदनी
ते मी मला काहूर होते .............!!
भाळता आभाळ भाळी चंचला मी चूर
होते ..............!! वाळले डोळ्यात
अश्रू काजळा आतूर होते ..............!!
गाजले ओठात नाही हारणे मंजूर
होते ................!! अंतरी तुझ्या
जळोनी मी नवा अंकूर होते
..............!! .....कविता वृत्त :मनोरमा
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

हीच नामी तोड आहे!!!. : supriya.jadhav7

हीच नामी तोड आहे!!!. जिंकण्याची
खोड आहे, हारणेही थोड(डं) आहे !
रात्र थोडी सोंग भारी
प्राक्तनाची जोड आहे !
लांडग्यांची जात खोटी
कुंपणाशी गोड आहे ! भावनेच्या
वादळाला पावसाची झोड आहे !
ठेचकाळे चालताना यौवनाचा मोड
आहे ! विंचवाची ठेच नांगी हीच
नामी तोड आहे ! -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

शेवटाला चार नाही(त) !!! : supriya.jadhav7

शेवटाला चार नाही(त) !!! . गाव
वेडे ठार नाही ! सांगणे ही फ़ार
नाही ! वेस तेथे दूर आता, मानली
मी हार नाही ! खालमानी लाळघोटे,
बोलण्या त्या धार नाही ! पाठ
दावी ऐनवेळी, एक सच्चा यार
नाही ! ग्रंथ-पोथी पाठ-पूजा,
जीवनाचे सार नाही ! जाण येथे
जाणत्याला, चाबकाचा मार नाही !
शीड घेई हेलकावे, नाव होणे पार
नाही ! काय येथे जोडले मी ?
शेवटाला चार नाही(त) !!!
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2405

शेवटाला चार नाही(त) !!! : supriya.jadhav7

शेवटाला चार नाही(त) !!! . गाव
वेडे ठार नाही ! सांगणे ही फ़ार
नाही ! वेस तेथे दूर आता, मानली
मी हार नाही ! खालमानी लाळघोटे,
बोलण्या त्या धार नाही ! पाठ
दावी ऐनवेळी, एक सच्चा यार
नाही ! ग्रंथ-पोथी पाठ-पूजा,
जीवनाचे सार नाही ! जाण येथे
जाणत्याला, चाबकाचा मार नाही !
शीड घेई हेलकावे, नाव होणे पार
नाही ! काय येथे जोडले मी ?
शेवटाला चार नाही(त) !!!
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

घाव.....(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

घाव माझे बोलके रे मी मुक्याने
पाहिले ना कुणाला भार त्याचा
मीच ओझे वाहिले... मीच का त्या
भाळले का मीच त्या सांभाळले तो
जसा माझाच त्याची मी बनुनी
राहिले... मोगऱ्याचा गंध
त्याला स्पर्श त्याचा रेशमी
कैक मोती आसवांचे रोज त्याला
वाहिले... चांदण्याने शांत
व्हावे गारवा त्याचा असा
काळजाच्या वेदनांना गारठूनी
पाहिले... का मनाने ध्यास
घ्यावा भेट व्हावी रोजची राख
होऊनी कशी रे आज उभी
राहिले........!!!!! ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

हीच नामी तोड आहे....!!! : supriya.jadhav7

हीच नामी तोड आहे....!!! . जिंकणे ही
ओढ आहे, हारण्याची खोड आहे!
रात्र थोडी सोंग भारी
प्राक्तनाची जोड आहे!
लांड्ग्यांची जात खोटी
कुंपणाशी गोड आहे! भावनेच्या
वादळाला पावसाची झोड आहे!
ठेचकाळे चालताना यौवनाचा मोड
आहे! विंचवाची ठेच नांगी हीच
नामी तोड आहे! -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2402

हीच नामी तोड आहे....!!! : supriya.jadhav7

हीच नामी तोड आहे....!!! . जिंकणे ही
ओढ आहे, हारण्याची खोड आहे!
रात्र थोडी सोंग भारी
प्राक्तनाची जोड आहे!
लांड्ग्यांची जात खोटी
कुंपणाशी गोड आहे! भावनेच्या
वादळाला पावसाची झोड आहे!
ठेचकाळे चालताना यौवनाचा मोड
आहे! विंचवाची ठेच नांगी हीच
नामी तोड आहे! -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2402

का....?(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

नेहमीचे हे तराणे तू असा टाळून
गेला पापण्यांना आसवांची
तोरणे माळून गेला !! नेहमीचा
तोच तोरा तीच पुन्हा बेफिकीरी
का असा हा जीव वेडा त्यावरी
भाळून गेला !! काळजाचा ठाव घेणे
पाहुनीही ना पहाणे पोळलेल्या
जाणिवांना का पुन्हा जाळून
गेला !! हुंदक्याचा भार झाला एक
एका आठवांना श्रावणाच्या
धुंद राती मोगरा वाळून गेला !!
शाप आहे हा मला उ:शाप मागू मी
कुणाला फाटक्या झोळीस माझ्या
तो जणू चाळून गेला ..!! ममता....
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2403

का....?(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

नेहमीचे हे तराणे तू असा टाळून
गेला पापण्यांना आसवांची
तोरणे माळून गेला !! नेहमीचा
तोच तोरा तीच पुन्हा बेफिकीरी
का असा हा जीव वेडा त्यावरी
भाळून गेला !! काळजाचा ठाव घेणे
पाहुनीही ना पहाणे पोळलेल्या
जाणिवांना का पुन्हा जाळून
गेला !! हुंदक्याचा भार झाला एक
एका आठवांना श्रावणाच्या
धुंद राती मोगरा वाळून गेला !!
शाप आहे हा मला उ:शाप मागू मी
कुणाला फाटक्या झोळीस माझ्या
तो जणू चाळून गेला ..!! ममता....
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

हीच नामी तोड आहे....!!! : supriya.jadhav7

हीच नामी तोड आहे....!!! . जिंकणे ही
ओढ आहे, हारण्याची खोड आहे!
रात्र थोडी सोंग भारी
प्राक्तनाची जोड आहे!
लांड्ग्यांची जात खोटी
कुंपणाशी गोड आहे! भावनेच्या
वादळाला पावसाची झोड आहे!
ठेचकाळे चालताना यौवनाचा मोड
आहे! विंचवाची ठेच नांगी हीच
नामी तोड आहे! -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

शहर झाले चांदण्याचे has been : विश्वस्त

शहर झाले चांदण्याचे has been submitted and
is being reviewed by the editors. Thanks!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

प्रेम-धून : शाम

भेटतो जरी अता नेहमी हसून पण..
ठेवलीत आसवे रोजची जपून पण!
पाजळून ज्योत मी लाविला दिवा
जरी राहतो तमात तो कोपरा चुकून
पण! स्वप्नं देउनी नवे रात्र
धीर दे मला रोजचा दिवस नवा
खायला टपून पण! का मला अता
पुन्हा 'तू कसा' विचारता? काळजी
बरी नव्हे एवढे लुटून पण! रे
जगा तुझे किती अजुन ऋण फेडणे
शेष राहिले कसे जिंदगी पिसून
पण?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2392

शहर झाले चांदण्याचे : चित्तरंजन भट

वरी आकाश खाली शहर झाले
चांदण्याचे जणू साडीस काळ्या
पदर झाले चांदण्याचे कुण्या
ख्यालात आली चांदण्याची नीज
नंतर कुण्या स्वप्नात जागे
नगर झाले चांदण्याचे जुन्या
तंद्रीतली खरखर सिलोनी
ऐकताना किती छमकन हजारो गजर
झाले चांदण्याचे कुठे जावे
कळेना पौर्णिमेला पौर्णिमेने
पहारे सख्त अष्टौप्रहर झाले
चांदण्याचे कुणाला सहन नाही
होत साधी तिरिपसुद्धा समर्थन
फार हल्ली प्रखर झाले
चांदण्याचे कुणासाठी म्हणे
ती अमृताची रात्र होती
कुणासाठी हलाहल जहर झाले
चांदण्याचे मलाही
चांदण्यावाचून काही स्मरत
नाही तुला मी विसरलो तर विसर
झाले चांदण्याचे सभोती
सूर्यकिरणांचा फवारा मार
बाबा पुरे हे चांदणे बघ गटर
झाले चांदण्याचे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2400

शहर झाले चांदण्याचे : चित्तरंजन भट

वरी आकाश खाली शहर झाले
चांदण्याचे जणू साडीस काळ्या
पदर झाले चांदण्याचे कुण्या
ख्यालात आली चांदण्याची नीज
नंतर कुण्या स्वप्नात जागे
नगर झाले चांदण्याचे जुन्या
तंद्रीतली खरखर सिलोनी
ऐकताना किती छमकन हजारो गजर
झाले चांदण्याचे कुठे जावे
कळेना पौर्णिमेला पौर्णिमेने
पहारे सख्त अष्टौप्रहर झाले
चांदण्याचे कुणाला सहन नाही
होत साधी तिरिपसुद्धा समर्थन
फार हल्ली प्रखर झाले
चांदण्याचे कुणासाठी म्हणे
ती अमृताची रात्र होती
कुणासाठी हलाहल जहर झाले
चांदण्याचे मलाही
चांदण्यावाचून काही स्मरत
नाही तुला मी विसरलो तर विसर
झाले चांदण्याचे सभोती
सूर्यकिरणांचा फवारा मार
बाबा पुरे हे चांदणे बघ गटर
झाले चांदण्याचे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2400

शहर झाले चांदण्याचे : विश्वस्त

वरी आकाश खाली शहर झाले
चांदण्याचे जणू साडीस काळ्या
पदर झाले चांदण्याचे कुण्या
ख्यालात आली चांदण्याची नीज
नंतर कुण्या स्वप्नात जागे
नगर झाले चांदण्याचे जुन्या
तंद्रीतली खरखर सिलोनी
ऐकताना किती छमकन हजारो गजर
झाले चांदण्याचे कुठे जावे
कळेना पौर्णिमेला पौर्णिमेने
पहारे सख्त अष्टौप्रहर झाले
चांदण्याचे कुणाला सहन नाही
होत साधी तिरिपसुद्धा समर्थन
फार हल्ली प्रखर झाले
चांदण्याचे कुणासाठी म्हणे
ती अमृताची रात्र होती
कुणासाठी हलाहल जहर झाले
चांदण्याचे मलाही
चांदण्यावाचून काही स्मरत
नाही तुला मी विसरलो तर विसर
झाले चांदण्याचे सभोती
सूर्यकिरणांचा फवारा मार
बाबा पुरे हे चांदणे बघ गटर
झाले चांदण्याचे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

'व्यथा'....(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

'व्यथा'....(गझल) मागून काय घ्यावे
घेवून काय द्यावे....... जे संपले
कधीचे ते काळजास ठावे दारावरी
कधीचा येवून थांबलेला
संन्यास आसवांचा डोळ्यास
आजमावे हा सोहळा व्यथेचा
पाहून गाव गेला वेशीवरी कुणी
का आयुष्य संपवावे ? रेंगाळली
जराशी ती मैफिलीत माझ्या
सूरात ओघळोनी मी धन्य धन्य
व्हावे शब्दास तोलणे हे मंजूर
ना कधीही घेवून पायवाटा जावे
निघून जावे ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2399

'व्यथा'....(गझल) : mamata.riyaj@gmail.com

'व्यथा'....(गझल) मागून काय घ्यावे
घेवून काय द्यावे....... जे संपले
कधीचे ते काळजास ठावे दारावरी
कधीचा येवून थांबलेला
संन्यास आसवांचा डोळ्यास
आजमावे हा सोहळा व्यथेचा
पाहून गाव गेला वेशीवरी कुणी
का आयुष्य संपवावे ? रेंगाळली
जराशी ती मैफिलीत माझ्या
सूरात ओघळोनी मी धन्य धन्य
व्हावे शब्दास तोलणे हे मंजूर
ना कधीही घेवून पायवाटा जावे
निघून जावे ममता...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

मौत ही तरी पुन्हा पाळण्यात गेली..... : मयुरेश साने

>*जिंदगी जरी पुन्हा टाळण्यात
>गेली मौत ही तरी पुन्हा
>पाळण्यात गेली शेवटी
>निर्माल्य बनुनी वाहलो तरीही
>रात्र "तिची" स्वप्न फुले
>माळण्यात गेली हक्क अश्रुचा
>पुन्हा अदा करुनही मौज
>अश्रुची तरीही वाळण्यात गेली
>प्रश्न मी विचारता - गीत तू
>दिले मला त्या मधली "तीच" ओळ
>गाळण्यात गेली खाक मी अता मला -
>हाका कशास मारीसी निवडुन घे
>राख आता जाळण्यात गेली तीच "तू"
>-नी -तोच "मी" ही - दोन असून एकटे
>हि उभी हयात " तू "धुंडाळण्यात
>गेली मयुरेश
>साने...दि.२३-ऑक्टोबर-१०*
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

.....दे !!! . : supriya.jadhav7

.....दे !!! . सूर्य नाही भाकरी दे,
भीक कैसी , चाकरी दे ! दोघडीची
जिंदगाणी, 'मौत' थोडी साजरी दे
! बंध तोडू रीत मोडू, प्रेमवेडी
सावरी दे ! चंद्र-तारे
तोडण्याची , स्वप्न भोळी-बावरी
दे ! घाव सोसू आपुल्यांचे,
पायलीला पासरी दे ! संकटांशी
झुंजण्याला, रात्र थोडी हासरी
दे ! -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

ते सिंह गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले................... : मयुरेश साने

त्यांच्याच सांगण्याने
सत्कार रोज झाले ते सिंह
गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले
कोमेजला कसा रे ! प्राजक्त
अंगणाचा ते कागदी फुलाला - "जाई
- जुई" म्हणाले मी सांधले इथे ते
- "नाते"- असे रफूचे ते टोचले मला
"मी" - "छद्मी सुई" - म्हणाले सोयी
नुसार त्यांनी - केले -"हिमा"-
प्रमाणे ते सोय पाहुनी - "मी"-
आहे रुई म्हणाले त्यांची जमीन
आहे - मिंधी - मुजोर सत्ता जे
तारतील त्यांना -त्यांना - भुई
म्हणाले मयुरेश साने...दि
०४-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2394

की ? कागदाशी खेळणारा टाक आहे ? : मयुरेश साने

ज्योतिने काळोख केला ख़ाक आहे?
की उजेडाला दिव्याचा धाक आहे ?
कंदिलाला काजळीचा शाप येथे हो
! तसे चारित्र्य माझे पाक आहे !
"वासना"! व्हावी फुलांचा "गंध"
येथे ? "नाक" नाही - तो मनाचा "बाक"
आहे ! राख ही खोटी कपाळी लाउनी !
का? "स्वार्थ" होळी पेटु दे ! ही
भाक आहे ? मी कुठे मुद्दाम हा
मुक्काम केला? मोडले माझे
सुखाचे चाक आहे काळजाशी
मांडल्या संवेदना ! की ?
कागदाशी खेळणारा टाक आहे ?
मयुरेश साने ...दि..२२ ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2396

ते सिंह गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले................... : मयुरेश साने

त्यांच्याच सांगण्याने
सत्कार रोज झाले ते सिंह
गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले
कोमेजला कसा रे ! प्राजक्त
अंगणाचा ते कागदी फुलाला - "जाई
- जुई" म्हणाले मी सांधले इथे ते
- "नाते"- असे रफूचे ते टोचले मला
"मी" - "छद्मी सुई" - म्हणाले सोयी
नुसार त्यांनी - केले -"हिमा"-
प्रमाणे ते सोय पाहुनी - "मी"-
आहे रुई म्हणाले त्यांची जमीन
आहे - मिंधी - मुजोर सत्ता जे
तारतील त्यांना -त्यांना - भुई
म्हणाले मयुरेश साने...दि
०४-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2394

ते सिंह गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले................... : मयुरेश साने

त्यांच्याच सांगण्याने
सत्कार रोज झाले ते सिंह
गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले
कोमेजला कसा रे ! प्राजक्त
अंगणाचा ते कागदी फुलाला - "जाई
- जुई" म्हणाले मी सांधले इथे ते
- "नाते"- असे रफूचे ते टोचले मला
"मी" - "छद्मी सुई" - म्हणाले सोयी
नुसार त्यांनी - केले -"हिमा"-
प्रमाणे ते सोय पाहुनी - "मी"-
आहे रुई म्हणाले त्यांची जमीन
आहे - मिंधी - मुजोर सत्ता जे
तारतील त्यांना -त्यांना - भुई
म्हणाले मयुरेश साने...दि
०४-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2394

की ? कागदाशी खेळणारा टाक आहे ? : मयुरेश साने

ज्योतिने काळोख केला ख़ाक आहे?
की उजेडाला दिव्याचा धाक आहे ?
कंदिलाला काजळीचा शाप येथे हो
! तसे चारित्र्य माझे पाक आहे !
"वासना"! व्हावी फुलांचा "गंध"
येथे ? "नाक" नाही - तो मनाचा "बाक"
आहे ! राख ही खोटी कपाळी लाउनी !
का? "स्वार्थ" होळी पेटु दे ! ही
भाक आहे ? मी कुठे मुद्दाम हा
मुक्काम केला? मोडले माझे
सुखाचे चाक आहे काळजाशी
मांडल्या संवेदना ! की ?
कागदाशी खेळणारा टाक आहे ?
मयुरेश साने ...दि..२२ ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ते सिंह गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले................... : मयुरेश साने

आता इथे "कुणीसे" मृण्मई
म्हणाले तुझेच शेर- तेथे -ते
-"अन्वई" म्हणाले त्यांच्याच
सांगण्याने सत्कार रोज झाले
ते सिंह गर्जनेला कोल्हे कुई
म्हणाले कोमेजला कसा रे !
प्राजक्त अंगणाचा ते कागदी
फुलाला - "जाई - जुई" म्हणाले मी
सांधले इथे ते - "नाते"- असे
रफूचे ते टोचले मला "मी" - "छद्मी
सुई" - म्हणाले सोयी नुसार
त्यांनी - केले -"हिमा"- प्रमाणे
ते सोय पाहुनी - "मी"- आहे रुई
म्हणाले त्यांची जमीन आहे -
मिंधी - मुजोर सत्ता जे तारतील
त्यांना -त्यांना - भुई
म्हणाले मयुरेश साने...दि
०४-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

ते सिंह गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले................... : मयुरेश साने

त्यांच्याच सांगण्याने
सत्कार रोज झाले ते सिंह
गर्जनेला कोल्हे कुई म्हणाले
कोमेजला कसा रे ! प्राजक्त
अंगणाचा ते कागदी फुलाला - "जाई
- जुई" म्हणाले मी सांधले इथे ते
- "नाते"- असे रफूचे ते टोचले मला
"मी" - "छद्मी सुई" - म्हणाले सोयी
नुसार त्यांनी - केले -"हिमा"-
प्रमाणे ते सोय पाहुनी - "मी"-
आहे रुई म्हणाले त्यांची जमीन
आहे - मिंधी - मुजोर सत्ता जे
तारतील त्यांना -त्यांना - भुई
म्हणाले मयुरेश साने...दि
०४-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

प्रेम-धून : शाम

गायिलो तुझीच ती प्रीय
प्रेमधून पण.. पाहिले न तू मला,
मी तुला दिसून पण! प्रेम मी
तुझ्यावरी उधळले दिव्यापरी
राहिला तमात तो कोपरा चुकून
पण! काल मैत्रिणीस तू ,"मी
कसा?"विचारले केवढी तमा तुला,
एवढे लुटून पण? कोरडा जरी अता
वाटलो तुला तरी ठेवलीत आसवे
रोजची जपून पण! पाहिली तुझ्यात
मी नितळ प्रेम भावना माझिया
मनीच का वासना टपून पण?
'शाम'लाजतो सये यायला
तुझ्यापुढे पाहिले तसे तुला
कैकदा लपून पण!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2392

अजून श्वास पाळती ! तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा...... : मयुरेश साने

मला कशास भेटती ? तुझ्या खुणा
पुन्हा पुन्हा तुझ्या परीच
वागती ! तुझ्या खुणा पुन्हा
पुन्हा..... पुसू कश्या तुझ्या
स्मृती ? स्मरू तरी किती
पुन्हा? मला पुसून टाकती !
तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा
जरी तुझ्या सवेच मी ! तुझ्याच
आसपास मी उगाच वाट पाहती !
तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा.......
अजून चंद्र चांदण्या ! तुला
मलाच शोधती बनून स्वप्न जागती
! तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा
जुना रदीफ़ काफिया ! मुशायरा
नवा पुन्हा तशा नवीन भेटती !
तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा.......
जिवंत मी ! असा कसा? मरून संपलो
तरी ? अजून श्वास पाळती ! तुझ्या
खुणा पुन्हा पुन्हा........ मयुरेश
साने ........दि..१६-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2393

अजून श्वास पाळती ! तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा...... : मयुरेश साने

मला कशास भेटती ? तुझ्या खुणा
पुन्हा पुन्हा तुझ्या परीच
वागती ! तुझ्या खुणा पुन्हा
पुन्हा..... पुसू कश्या तुझ्या
स्मृती ? स्मरू तरी किती
पुन्हा? मला पुसून टाकती !
तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा
जरी तुझ्या सवेच मी ! तुझ्याच
आसपास मी उगाच वाट पाहती !
तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा.......
अजून चंद्र चांदण्या ! तुला
मलाच शोधती बनून स्वप्न जागती
! तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा
जुना रदीफ़ काफिया ! मुशायरा
नवा पुन्हा तशा नवीन भेटती !
तुझ्या खुणा पुन्हा पुन्हा.......
जिवंत मी ! असा कसा? मरून संपलो
तरी ? अजून श्वास पाळती ! तुझ्या
खुणा पुन्हा पुन्हा........ मयुरेश
साने ........दि..१६-ओक्ट-10
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

प्रेम-धून : शाम

गायिलो तुझीच ती प्रीय
प्रेमधून पण.. पाहिले न तू मला,
मी तुला दिसून पण! प्रेम मी
तुझ्यावरी उधळले दिव्यापरी
राहिला तमात तो कोपरा चुकून
पण! काल मैत्रिणीस तू ,"मी
कसा?"विचारले केवढी तमा तुला,
एवढे लुटून पण? कोरडा जरी अता
वाटलो तुला तरी ठेवलीत आसवे
रोजची जपून पण! पाहिली तुझ्यात
मी नितळ प्रेम भावना माझिया
मनीच का वासना टपून पण?
'शाम'लाजतो सये यायला
तुझ्यापुढे पाहिले तसे तुला
कैकदा लपून पण!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

कोजागिरी !!! : supriya.jadhav7

कोजागिरी !!! . * धुंदश्या
तारांगणाला तारकांचा नाज
होता , रिक्तमाझ्या ओंजळी या
चंद्र माझा आज होता ! *
साजणीच्या कंकणांचा साजणा मी
नादवेडा , मौनतेला
प्रियतमेच्या घुंगरांचा बाज
होता ! * जीवघेणा दाह ओठी ,
श्वास-दरवळ मोग-याचा ,
सांडलेल्या मौक्तिकांना
गारव्याचा साज होता ! *
चांदण्यांची शेज-सजवी झोंबरे
वारे गुलाबी , रंगिल्या
कोजागिरीचा 'प्रेम' हा रीवाज
होता ! * सावल्यांना जाग होती ,
पाकळ्या जेव्हा गळाल्या ,
रेशमाच्या त्या मिठीचा
मखमली-अंदाज होता ! * का
स्फ़ुरावी ओढऐसी अर्धरात्री
चांदण्यांना ? झिंगलेल्या
मैफ़िलीला काजव्यांचा साज
होता ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
पुणे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2391

कोजागिरी !!! : supriya.jadhav7

कोजागिरी !!! . * धुंदश्या
तारांगणाला तारकांचा नाज
होता , रिक्तमाझ्या ओंजळी या
चंद्र माझा आज होता ! *
साजणीच्या कंकणांचा साजणा मी
नादवेडा , मौनतेला
प्रियतमेच्या घुंगरांचा बाज
होता ! * जीवघेणा दाह ओठी ,
श्वास-दरवळ मोग-याचा ,
सांडलेल्या मौक्तिकांना
गारव्याचा साज होता ! *
चांदण्यांची शेज-सजवी झोंबरे
वारे गुलाबी , रंगिल्या
कोजागिरीचा 'प्रेम' हा रीवाज
होता ! * सावल्यांना जाग होती ,
पाकळ्या जेव्हा गळाल्या ,
रेशमाच्या त्या मिठीचा
मखमली-अंदाज होता ! * का
स्फ़ुरावी ओढऐसी अर्धरात्री
चांदण्यांना ? झिंगलेल्या
मैफ़िलीला काजव्यांचा साज
होता ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
पुणे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

कोजागिरी !!! : supriya.jadhav7

कोजागिरी !!! . * धुंदश्या
तारांगणाला तारकांचा नाज
होता , रिक्तमाझ्या ओंजळी या
चंद्र माझा आज होता ! *
साजणीच्या कंकणांचा साजणा मी
नादवेडा , मौनतेला
प्रियतमेच्या घुंगरांचा बाज
होता ! * जीवघेणा दाह ओठी ,
श्वास-दरवळ मोग-याचा ,
सांडलेल्या मौक्तिकांना
गारव्याचा साज होता ! *
चांदण्यांची शेज-सजवी झोंबरे
वारे गुलाबी , रंगिल्या
कोजागिरीच्या पौर्णिमेचा गाज
होता ! * सावल्यांना जाग होती ,
पाकळ्या जेव्हा गळाल्या ,
रेशमाच्या त्या मिठीचा
मखमली-अंदाज होता ! * का
स्फ़ुरावी ओढऐसी अर्धरात्री
चांदण्यांना ? झिंगलेल्या
मैफ़िलीला काजव्यांचा साज
होता ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
पुणे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

कोणी न आज येथे !!! : supriya.jadhav7

कोणी न आज येथे !!! . * अश्रूस भिक
नाही,शब्दास दाद येथे, संस्कार
गाडलेले,नीतीच खाक येथे ! *
थुंकीस झेलणारे एकेक लाळघोटे,
न्यायास वाव कोठे, सत्तेस माज
येथे ! * ते खेळ रावणाचे ठावेच
सान-थोरा, रामास का पुजावे,
सीतेस जाच येथे ! * सूर्यास
झाकण्याने लोपे कधी प्रभा का?
खोटीच का ठरावी आदर्श बात येथे
! * ही फ़ौज लंपटांची दाही दिशेस
वेढे, कोणावरी विसंबू , कोणी न
आज येथे ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

...पण सुरूच आहे रहदारी ! : प्रदीप कुलकर्णी

....................................... ...पण सुरूच आहे
रहदारी ! .......................................
रस्त्यावर मेली म्हातारी...
...पण सुरूच आहे रहदारी ! विचार
यावर किती किती हा.. मी बनेन
म्हणतो अविचारी ! मी जगात
माझ्या रमलेला... मज नको तुझी
दुनियादारी ! हृदयाची होते
मेंदूशी का आजकाल मारामारी ?
मज विसर पडू दे दुःखांचा ये,
बैस जरा तू शेजारी ! चिंधीत
जिण्याच्या या माझ्या ही तुझी
आठवण जरतारी ! काम कधी, तर
मद-मोह कधी तू हिंड मना
दारोदारी ! - प्रदीप कुलकर्णी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2388

...पण सुरूच आहे रहदारी ! : प्रदीप कुलकर्णी

....................................... ...पण सुरूच आहे
रहदारी ! .......................................
रस्त्यावर मेली म्हातारी...
...पण सुरूच आहे रहदारी ! विचार
यावर किती किती हा.. मी बनेन
म्हणतो अविचारी ! मी जगात
माझ्या रमलेला... मज नको तुझी
दुनियादारी ! हृदयाची होते
मेंदूशी का आजकाल मारामारी ?
मज विसर पडू दे दुःखांचा ये,
बैस जरा तू शेजारी ! चिंधीत
जिण्याच्या या माझ्या ही तुझी
आठवण जरतारी ! काम कधी, तर
मद-मोह कधी तू हिंड मना
दारोदारी ! - प्रदीप कुलकर्णी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

कोणी न आज येथे !!! : supriya.jadhav7

कोणी न आज येथे !!! . * अश्रूस भिक
नाही,शब्दास दाद येथे, संस्कार
गाडलेले,नीतीच खाक येथे ! *
थुंकीस झेलणारे एकेक लाळघोटे,
न्यायास वाव कोठे, सत्तेस माज
येथे ! * ते खेळ रावणाचे ठावेच
सान-थोरा, रामास का पुजावे,
सीतेस जाच येथे ! * सूर्यास
झाकण्याने लोपे कधी प्रभा का?
खोटीच का ठरावी आदर्श बात येथे
! * ही फ़ौज लंपटांची दाही दिशेस
वेढे, कोणावरी विसंबू , कोणी न
आज येथे ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

... स्मरण असावे : अजय अनंत जोशी

विजयी झाल्यावर याचेही टिपण
असावे 'मोठेपणही माणुसकीला
शरण असावे..' भेद मोडुया आज असा
की सर्व म्हणावे... 'जन्म घेतला
त्या धर्मातच मरण असावे' एवढेच
मी सांगू शकतो सरळ मनाने..
जीवनासही कोणतेतरी वळण असावे
पानोपानी जीवन भरले रसरसलेले..
ती कुठली प्रतिभा होती की दळण
असावे..? आज कशाने भावुक झालो..?
प्रेम दाटले..? आज पहा, चंद्राला
नक्की ग्रहण असावे
क्षणाक्षणाला बदलत असते 'हो'
की 'नाही' नशीबासही कोणतेतरी
बटण असावे लुकलुकणारे डोळे
धापा टाकत होते आयुष्याच्या
अंतीसुद्धा चढण असावे...? देव
नाकारला पण विवेक सुटला नाही
त्यांच्या अंगी निश्चीतच
देवपण असावे सात्विक वृत्ती
अधिक जरा आकर्षित बनण्या..
थोडकेच, पण जीवनातही लवण असावे
एवढा कसा मोठा झाला
इतक्यामध्ये ? नक्की तेथे
कोणते असे कुरण असावे..? असे
म्हणत नाही मी, की तू उचलुन
घ्यावे.. एवढेच म्हणतो की थोडे
स्मरण असावे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2386

... स्मरण असावे : अजय अनंत जोशी

विजयी झाल्यावर याचेही टिपण
असावे 'मोठेपणही माणुसकीला
शरण असावे..' भेद मोडुया आज असा
की सर्व म्हणावे... 'जन्म घेतला
त्या धर्मातच मरण असावे' एवढेच
मी सांगू शकतो सरळ मनाने..
जीवनासही कोणतेतरी वळण असावे
पानोपानी जीवन भरले रसरसलेले..
ती कुठली प्रतिभा होती की दळण
असावे..? आज कशाने भावुक झालो..?
प्रेम दाटले..? आज पहा, चंद्राला
नक्की ग्रहण असावे
क्षणाक्षणाला बदलत असते 'हो'
की 'नाही' नशीबासही कोणतेतरी
बटण असावे लुकलुकणारे डोळे
धापा टाकत होते आयुष्याच्या
अंतीसुद्धा चढण असावे...? देव
नाकारला पण विवेक सुटला नाही
त्यांच्या अंगी निश्चीतच
देवपण असावे सात्विक वृत्ती
अधिक जरा आकर्षित बनण्या..
थोडकेच, पण जीवनातही लवण असावे
एवढा कसा मोठा झाला
इतक्यामध्ये ? नक्की तेथे
कोणते असे कुरण असावे..? असे
म्हणत नाही मी, की तू उचलुन
घ्यावे.. एवढेच म्हणतो की थोडे
स्मरण असावे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

कळेना !!! : supriya.jadhav7

कळेना !!! . * नभी सांजवेळी हि
लाली कळेना ! कशी काय जादू ग
झाली कळेना !! * तुझे गीत
माझ्याच ओठी स्फ़ुरावे , कधी
लावल्या त्यास चाली कळेना ! *
शराबी शराबी निशा धुंदलेली ,
कशी चांदण्या जाग आली कळेना ! *
गुलाबी गुलाबी मिठी माळलेली ,
कसे जाम झाले ग खाली कळेना ! *
स्मरेना स्मरेना असे काय झाले
, फ़िरे स्वर्ग का भोवताली
कळेना ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सांजवेळी आठवांचा मेघ हा दाटे पुन्हा.. : शाम

सांजवेळी आठवांचा मेघ हा दाटे
पुन्हा अन् झरावे, आसवांना
सारखे वाटे पुन्हा... मी नसे
नुसता प्रवासी, मी दिशांचे
खेळणे पायवाटा या तरीही जोडती
फाटे पुन्हा... प्राक्तनाने
अमृताचा घोटही मज लाभला खोड ही
आहे जुनी की चित्त हे बाटे
पुन्हा... लाविली आहेत रोपे आस
कुसुमांची मनी कुंपणासाठी
जपावे लागले काटे पुन्हा... ती
पुन्हा येणार नाही मी घरा
समजावले उंबरा आता कशाला 'माप'
हे थाटे पुन्हा..? गुणगुणाया
लागलो मी 'शाम'ही माझी व्यथा
काय हा झाला गुन्हा की जीभ तो
छाटे पुन्हा?..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2378

राखते तोल मी !!! : supriya.jadhav7

राखते तोल मी !!! . * (गागालगा
गालगा गागालगा गालगा) * जे
पाहते - जाणते ते बोलते बोल मी,
गुंत्यात का भावनेच्या
गुंतते खोल मी ? * कोणी - कसेही -
कुठेही बोलते - वागते, माझ्याच
ना आसवांचे जाणते मोल मी ! *
तालावरी ढोलकीच्या नाचली
पैंजणे , वॄंदावनी मंजिरीत्या
वाटते फ़ोल मी ! * गंधाळुनी रात
हिंदोळी सुखाच्या झुले ,
मीठीतही साजणाच्या राखते तोल
मी ! * साराच हा खेळ मिथ्थ्या ,
येर-झा-या ठरे पृथ्वीपरी
भोवताली का फ़िरे गोल मी ? *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

... पिकवून गेले : अनिल रत्नाकर

धोत-यालाच आप्त ते पिकवून गेले
गोष्ट पोटात ठेवणे शिकवून
गेले नेहमी मान खालती असतेच
माझी का तरी मान आज ते फिरवून
गेले का असा हा वसाच बाणवती
कसाई लाडक्यांनाच नेमके
चिथवून गेले पेलतो जाच बंधने
भलती अता मी मात्र त्यांचेच
पाय ते थिरकून गेले झेलला वार
मीच, त्यांस न जाणवे ते हात
पाठीवरी कसा फिरवून गेले?
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

''वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन'' : कैलास

वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन,
दु:ख साचलेय आत भरभरुन झाकले
उघड कसे करायचे? ठेवले बरेच आज
आवरुन जिंकली असंख्य
सौख्यसाधने डाव जीवनात सारखे
हरुन धूम वारु दौडते मनातले मी
तसाच बांधतो पुन्हा धरुन
पोहणे न ज्ञात जाहले मला
जीवनात मी तरी असे तरुन शुष्क
भावना......... तरी तुझ्या सवे, घाम
का फुटे उगाच दरदरुन? गंध काय
आज जाणले जरी, दु:ख जाहले फुलास
कुस्करुन काळ यायची अवेळ
जाहली वाट पाहतो स्वतःस
सावरुन --डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2382

''वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन'' : कैलास

वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन,
दु:ख साचलेय आत भरभरुन झाकले
उघड कसे करायचे? ठेवले बरेच आज
आवरुन जिंकली असंख्य
सौख्यसाधने डाव जीवनात सारखे
हरुन धूम वारु दौडते मनातले मी
तसाच बांधतो पुन्हा धरुन
पोहणे न ज्ञात जाहले मला
जीवनात मी तरी असे तरुन शुष्क
भावना......... तरी तुझ्या सवे, घाम
का फुटे उगाच दरदरुन? गंध काय
आज जाणले जरी, दु:ख जाहले फुलास
कुस्करुन काळ यायची अवेळ
जाहली वाट पाहतो स्वतःस
सावरुन --डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2382

''वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन'' : कैलास

वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन,
दु:ख साचलेय आत भरभरुन झाकले
उघड कसे करायचे? ठेवले बरेच आज
आवरुन जिंकली असंख्य
सौख्यसाधने डाव जीवनात सारखे
हरुन धूम वारु दौडते मनातले मी
तसाच बांधतो पुन्हा धरुन
पोहणे न ज्ञात जाहले मला
जीवनात मी तरी असे तरुन शुष्क
भावना......... तरी तुझ्या सवे, घाम
का फुटे उगाच दरदरुन? गंध काय
आज जाणले जरी, दु:ख जाहले फुलास
कुस्करुन काळ यायची अवेळ
जाहली वाट पाहतो स्वतःस
सावरुन --डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2382

''वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन'' : कैलास

वाटतो जरी प्रसन्न मी वरुन,
दु:ख साचलेय आत भरभरुन झाकले
उघड कसे करायचे? ठेवले बरेच आज
आवरुन जिंकली असंख्य
सौख्यसाधने डाव जीवनात सारखे
हरुन धूम वारु दौडते मनातले मी
तसाच बांधतो पुन्हा धरुन
पोहणे न ज्ञात जाहले मला
जीवनात मी तरी असे तरुन शुष्क
भावना......... तरी तुझ्या सवे, घाम
का फुटे उगाच दरदरुन? गंध काय
आज जाणले जरी, दु:ख जाहले फुलास
कुस्करुन काळ यायची अवेळ
जाहली वाट पाहतो स्वतःस
सावरुन --डॉ.कैलास गायकवाड
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

आवेग दाटलेला !!! : supriya.jadhav7

आवेग दाटलेला !!! . * वाहून काल
गेला , राहून साचलेला ! वाही मढे
मनाचे , हा जीव वाचलेला !! * रंगात
रंगण्या त्या राधा बनून आले ,
का रे प्रतारणेचा तू रंग
फ़ासलेला ? * मागून प्रेम येथे
भेटे कधी कुणा का ? गाठून तू
विषाचा प्यालाच पाजलेला ! *
त्यागून मोह-माया मी चालले
तरीही , का व्यर्थ सूड घेई हा
बंध काचलेला ! * तोडूनही तुटेना
ही पोत मानभावी , मेल्याविणा
सुटेना हा पीळ जाचलेला ! * येईल
पावसाळा ही आस मोरपंखी ,
शब्दात मांडवेना आवेग
दाटलेला !! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2381

आवेग दाटलेला !!! : supriya.jadhav7

आवेग दाटलेला !!! . * वाहून काल
गेला , राहून साचलेला ! वाही मढे
मनाचे , हा जीव वाचलेला !! * रंगात
रंगण्या त्या राधा बनून आले ,
का रे प्रतारणेचा तू रंग
फ़ासलेला ? * मागून प्रेम येथे
भेटे कधी कुणा का ? गाठून तू
विषाचा प्यालाच पाजलेला ! *
त्यागून मोह-माया मी चालले
तरीही , का व्यर्थ सूड घेई हा
बंध काचलेला ! * तोडूनही तुटेना
ही पोत मानभावी , मेल्याविणा
सुटेना हा पीळ जाचलेला ! * येईल
पावसाळा ही आस मोरपंखी ,
शब्दात मांडवेना आवेग
दाटलेला !! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

......चालले मी !!! : supriya.jadhav7

......चालले मी !!! . * सारेच बंध मागे
सोडीत चालले मी , बेड्या
मणा-मणांच्या तोडीत चालले मी ! *
वा-यास बंध कोठे ते वाहते
कसेही , त्या वादळी तडाख्या
झोडीत चालले मी ! * गाठू कशी
किनारा हे शीड फ़ाटलेले ,
लाटेसही अताशा फ़ोडीत चालले मी
! * का आज घोर लावी घडले उणे-दुणे
जे , त्याही विवंचनेला खोडीत
चालले मी ! * माझ्याच भावनांनी
वेदीवरी चढावे , ज्या घोर त्या
प्रथाही मोडीत चालले मी ! * आकाश
भार होई पंखास या तरीही , नाते
दहा दिशांशी जोडीत चालले मी ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

छेडू नवी तराणी !!!! : supriya.jadhav7

छेडू नवी तराणी !!!! . * जो तो पळून
जातो ऐकून ही कहाणी , भांबावले
अशी की डोळा खळे न पाणी ! * पैशास
मोल येथे नातीच नामधारी कोणास
काय बोलू जी ती इथे शहाणी ! *
देवास शोधते मी माझ्याच
भोवताली , गंधाळती कधी का हे
कोळसे सहाणी ! * येथे
भल्या-भल्यांचा ऐसा निकाल
लागे , राजाच रंक होई , दैवा
कुणी न जाणी ! * या झोपडीत
माझ्या कोणी नुरे उपाशी ,
त्यागून चंद्र-तारे ,
साधी-सुधी रहाणी ! * तत्वास
जागणारे वेडे ठरू तरीही ,
छाटून वेदनेला छेडू नवी तराणी
! * -सुप्रिया.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सांजवेळी आठवांचा मेघ हा दाटे पुन्हा.. : शाम

सांजवेळी आठवांचा मेघ हा दाटे
पुन्हा अन् झरावे, आसवांना
सारखे वाटे पुन्हा... मी नसे
नुसता प्रवासी, मी दिशांचे
खेळणे पायवाटा या तरीही जोडती
फाटे पुन्हा... स्वप्न मज
सांगून जाते शेवटाची रात्र ही
चेतना मग पावलांना का पहाटे ये
पुन्हा..? प्राक्तनाने अमृताचा
घोटही मज लाभला खोड ही आहे
जुनी की चित्त हे बाटे पुन्हा...
लाविली आहेत रोपे आस
कुसुमांची मनी कुंपणासाठी
जपावे लागले काटे पुन्हा... ती
पुन्हा येणार नाही मी घरा
समजावले उंबरा आता कशाला 'माप'
हे थाटे पुन्हा..? गुणगुणाया
लागलो मी 'शाम'ही माझी व्यथा
काय हा झाला गुन्हा की जीभ तो
छाटे पुन्हा?..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2378

सांजवेळी आठवांचा मेघ हा दाटे पुन्हा.. : शाम

सांजवेळी आठवांचा मेघ हा दाटे
पुन्हा अन् झरावे, आसवांना
सारखे वाटे पुन्हा... मी नसे
नुसता प्रवासी, मी दिशांचे
खेळणे पायवाटा या तरीही जोडती
फाटे पुन्हा... स्वप्न मज
सांगून जाते शेवटाची रात्र ही
चेतना मग पावलांना का पहाटे ये
पुन्हा..? प्राक्तनाने अमृताचा
घोटही मज लाभला खोड ही आहे
जुनी की चित्त हे बाटे पुन्हा...
लाविली आहेत रोपे आस
कुसुमांची मनी कुंपणासाठी
जपावे लागले काटे पुन्हा... ती
पुन्हा येणार नाही मी घरा
समजावले उंबरा आता कशाला 'माप'
हे थाटे पुन्हा..? गुणगुणाया
लागलो मी 'शाम'ही माझी व्यथा
काय हा झाला गुन्हा की जीभ तो
छाटे पुन्हा?..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

आत्म्यात नांदला हा !!! : supriya.jadhav7

आत्म्यात नांदला हा !!! . * आता
कुणा कळेना, का खेळ थांबला हा.....
श्वासास जोडण्याला आजन्म
भांडला हा !! * दु:खे अशी मिळावी,
काताळ पाझरावा.... अश्रूस वाट
देता रे मेघ पांगला हा ! * जेथे
उतार भेटे, धावे तिथेच पाणी....
रंगात रंगण्याचा रे धर्म
सांधला हा ! * पंखास ओढ भारी,
घेण्या कवेत सारे.... ध्येयास
गाठण्याचा व्यासंग चांगला हा !
* दाही दिशेस जाता, वाटा जुळोनि
आल्या.... लाटा उधाणणा-या, आनंद
सांडला हा ! * येथे सहा ॠतुंचे
हे सोहळे निराळे ... मूढास काय
ठावे का डाव मांडला हा ! * ना
शाश्वती उद्याची, येती युगे नि
जाती... सूर्यान ऊगण्याचा का
चंग बांधला हा ! * जे ठेविले
अनंते तैसेचि रे रहावे .... शोधी
'तया' कुठेशी, आत्म्यात
नांदला हा ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

शुभंकरोती !!! : supriya.jadhav7

शुभंकरोती !!! . * या ओंजळी सुखाची
स्वप्ने विरुन गेली , हे
हुंदके - उसासे , गात्रे शिणून
गेली ! * आरिष्ट जीवघेणे वेढे
तना - मनाही , उम्मीद वाटलेली ती
ही थिजून गेली ! * का उंबरा
झिजावा त्या - त्याच आठवांनी ,
गाठीस जोडलेली सौख्ये विटून
गेली ! * मी लिंपल्या कितीदा
भेगाळल्या व्यथाही , या काळजा
तड्याची भीती चिणून गेली ! * मी
रेखिते अजूनी भाळावरी
टिळ्याला, संध्या शुभंकरोती
अश्रू विणून गेली !! * -सुप्रिया
(जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

मनाला किती अन् कसे आवरावे? : शाम

मनाला किती अन् कसे आवरावे?
कधी मेघ होई कधी रानरावे..
घराला घराचे न उरलेच काही कसे
वादळाला अता घाबरावे? नसे आत
जागा नव्या वेदनांना तरी घाव
कोणी नव्याने करावे? रिते आज
सारे झरे आसवांचे कसे
लोचनांनी अता पाझरावे? नभाला
तसे रोज मी पांघरीतो कधी त्या
नभाने मला पांघरावे... जरा शांत
होता मनाचे किनारे तुझी याद
येता पुन्हा हादरावे... ( तुझ्या
यौवनाचे किती बारकावे कसे दोन
डोळ्यांनि ध्यानी धरावे? )
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2374

मनाला किती अन् कसे आवरावे? : शाम

मनाला किती अन् कसे आवरावे?
कधी मेघ होई कधी रानरावे..
घराला घराचे न उरलेच काही कसे
वादळाला अता घाबरावे? नसे आत
जागा नव्या वेदनांना तरी घाव
कोणी जुने पोखरावे.. रिते आज
सारे झरे आसवांचे कसे
लोचनांनी अता पाझरावे? नभाला
तसे रोज मी पांघरीतो कधी त्या
नभाने मला पांघरावे... जरा शांत
होता मनाचे किनारे तुझी याद
येता पुन्हा हादरावे... ( तुझ्या
यौवनाचे किती बारकावे कसे दोन
डोळ्यांनि ध्यानी धरावे? )
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

मनाला किती अन् कसे आवरावे? : शाम

मनाला किती अन् कसे आवरावे?
कधी मेघ होई कधी रानरावे..
घराला घराचे न उरलेच काही कसे
वादळाला अता घाबरावे? नसे आत
जागा नव्या वेदनांना तरी घाव
कोणी नव्याने करावे? रिते आज
सारे झरे आसवांचे कसे
लोचनांनी अता पाझरावे? नभाला
तसे रोज मी पांघरीतो कधी त्या
नभाने मला पांघरावे... जरा शांत
होता मनाचे किनारे तुझी याद
येता पुन्हा हादरावे... ( तुझ्या
यौवनाचे किती बारकावे कसे दोन
डोळ्यांनि ध्यानी धरावे? )
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

छडा लागला रे : सुरेश शिरोडकर

वृत्त - भुजंगप्रयात तुझ्या
सोबतीचा नशा लागला रे असा
जीवनाचा लळा लागला रे मनी
आठवांचे पुसूनी उसासे
कुसुंबी फुलांचा मळा लागला रे
अता भावनांची तृषा लोपली रे
सुखाचा झरा हा निळा लागला रे
फिक्या काजळाची झळाळी कितीशी
अभा रक्तिमेचा टिळा लागला रे
तुझ्या बासुरीचा झणत्कार
होता अता भैरवीला गळा लागला रे
पदस्पर्श होता तुझा राघवा रे
शिळेला स्वयंचा छडा लागला रे
सुरेश >>>
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2369

~ आम्हास ध्यास होता ~ : Ramesh Thombre

गोठून वेदनेच्या, गाठी सुकून
गेल्या हुंकार झेलताना, जखमा
दुखून गेल्या .. ते सांगतात
काही, आशा उडे नभाशी येथे
सरावलेल्या, वाटा चुकून
गेल्या .. तो सागरी किनारा, आहे
उनाड थोडा पाहून रंग त्याचा,
लाटा रुकून गेल्या .. नाहीच जान
त्यांना, विश्वास ना कुणाचा
त्या पोळल्यात ऐश्या, बर्फा
फुकून गेल्या. .. आकाश पेलताना,
आधार तो गळाला त्या उंच ताठ
माना, का रे झुकून गेल्या. ..
आम्हास ध्यास होता, त्या
धावत्या क्षणांचा दारात
लोळणार्या, संधी हुकून गेल्या
- रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

हादरा.. : शाम

कधी आवरावे, कधी सावरावे किती
मी मनाच्याच मागे फिरावे?
घराला घराचे न उरलेच काही कसे
वादळाला अता घाबरावे? नसे आत
जागा नव्या वेदनांना तरी घाव
कोणी नव्याने करावे? रिते आज
सारे झरे आसवांचे कसे
लोचनांनी अता पाझरावे? नभाला
तसे रोज मी पांघरीतो कधी त्या
नभाने मला पांघरावे.. जरा शांत
होता मनाचे किनारे तुझी याद
येता पुन्हा हादरावे.. ( तुझ्या
यौवनाला किती बारकावे कसे दोन
डोळ्यांनि ध्यानी धरावे? )
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पंथ माझा वेगळा !!! : supriya.jadhav7

पंथ माझा वेगळा !!! . * शिंपणे
वाटेत मोती छंद माझा वेगळा ,
केवडा ना मोगरा मी गंध माझा
वेगळा ! * सावळ्याची बासुरी ना ,
ना सखीची पैंजणे, दामिनी मी
चंचला रे संग माझा वेगळा ! *
सूर्य होता पश्चिमेचा दो
घडीचा खेळ का? लालिमा ती मी
नभाची ढंग माझा वेगळा ! * माउली
मी,मीच भार्या,रेणुका मी
चंडिका.... गुंतुनी गुंत्यात
सा-या अंत माझा वेगळा ! * ना खुदा
ना देव माझा मी कुणा ना पाहिले,
श्रूखंला तोडून सा-या पंथ माझा
वेगळा! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

......चालले मी !!!.....(गझल). : supriya.jadhav7

......चालले मी !!!.....(गझल). . * सारेच
बंध मागे सोडीत चालले मी ,
बेड्या मणा-मणांच्या तोडीत
चालले मी ! * वा-यास बंध कोठे ते
वाहते कसेही , त्या वादळी
तडाख्या झोडीत चालले मी ! * गाठू
कशी किनारा हे शीड फ़ाटलेले ,
लाटेसही अताशा फ़ोडीत चालले मी
! * का आज घोर लावी घडले उणे-दुणे
जे , त्याही विवंचनेला खोडीत
चालले मी ! * माझ्याच भावनांनी
वेदीवरी चढावे , ज्या घोर त्या
प्रथाही मोडीत चालले मी ! * आकाश
भार होई पंखास या तरीही , नाते
दहा दिशांशी जोडीत चालले मी ! *
-सुप्रिया (जोशी) जधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2357

....सारे मला मिळाले !!! (गझल). : supriya.jadhav7

....सारे मला मिळाले !!! (गझल). . *
काही न मागताही सारे मला
मिळाले , केसात माळले मी , तारे
मला मिळाले ! * मोडून मांडला तू
मांडून मोडलाही , नेत्रात दोन
अश्रू खारे मला मिळाले ! *
वाटेतल्या फ़ुलांचे काटेच
बोचलेले , एकेक घांव ताजे कारे
मला मिळाले ? * गाठू कसा किनारा ,
लाटेस ओढ भारी , ते स्वैर
वाहणारे वारे मला मिळाले ! * मी
आजही भुकेली एका अलिंगनाची ,
मौनातले उसासे सारे मला
मिळाले ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2362

......चालले मी !!!.....(गझल). : supriya.jadhav7

......चालले मी !!!.....(गझल). . * सारेच
बंध मागे सोडीत चालले मी ,
बेड्या मणा-मणांच्या तोडीत
चालले मी ! * वा-यास बंध कोठे ते
वाहते कसेही , त्या वादळी
तडाख्या झोडीत चालले मी ! * गाठू
कशी किनारा हे शीड फ़ाटलेले ,
लाटेसही अताशा फ़ोडीत चालले मी
! * का आज घोर लावी घडले उणे-दुणे
जे , त्याही विवंचनेला खोडीत
चालले मी ! * माझ्याच भावनांनी
वेदीवरी चढावे , ज्या घोर त्या
प्रथाही मोडीत चालले मी ! * आकाश
भार होई पंखास या तरीही , नाते
दहा दिशांशी जोडीत चालले मी ! *
-सुप्रिया (जोशी) जधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2357

~ जिंकेल वाद येथे ~ : Ramesh Thombre

~ जिंकेल वाद येथे ~ अश्रूंस भीक
नाही , शब्दात वाद येथे वाचा
जिवंत होता, बहिर्यास साद येथे
.. आता कुणा कळेना, हा खेळ
थांबला का ? डावात हारला जो,
त्यालाच दाद येथे. .. वाली कुणीच
नाही, आधारही मिळेना चोरी करून
जो तो, होतो अबाद येथे. .. जातो
हिमालयी मी, होतो अजाण साधू
जाणून वागणारे, होतात बाद येथे
.. माझे मला मिळेना, जे घेतले
उशाशी का शोधतो मनोरा, वेडाच
नाद येथे .. मी आठऊन आलो, इतिहास
वाचलेला स्मृती उजाड झाल्या,
नाहीच 'याद' येथे .. सारे जुळून
येता, माघार घेतली मी ठाऊक आज
आहे, जिंकेल वाद येथे .. - रमेश
ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

छडा लागला रे : सुरेश शिरोडकर

वृत्त - भुजंगप्रयात तुझ्या
सोबतीचा नशा लागला रे असा
जीवनाचा लळा लागला रे मनी
आठवांचे पुसूनी उसासे
कुसुंबी फुलांचा मळा लागला रे
अता भावनांची तृषा लोपली रे
सुखाचा झरा हा निळा लागला रे
फिक्या काजळाची झळाळी कितीशी
अभा रक्तिमेचा टिळा लागला रे
तुझ्या बासुरीचा झणत्कार
होता अता भैरवीला गळा लागला रे
पदस्पर्श होता तुझा राघवा रे
शिळेला स्वयंचा छडा लागला रे
सुरेश >>>
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

संध्याकाळ : एकतारे

संध्याकाळ ती संध्याकाळ
आठवणींच्या पुष्पावर वसली
होती मौनातून अर्थांची वाट
मनी उजळली होती सांजसमयीची
कृतार्थता दटिते सुचविते
वाटचाल ही कधी न कोणा चुकली
होती क्षण त्या काळी आले आणिक
गेले परी आज तयांची किंमत कळली
होती का कोणा न कळे कळणे शक्यच
नसते का कोणा कधी ती वाट गवसली
होती जीवनसमरातील व्रण ते आता
सरले पण पराजयाची बोच न भरली
होती सुचलेले लिहिण्याचा
यत्न मी केला अन मलाच माझी
ओळ्ख पटली होती
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

स्पंदने : एकतारे

* स्पंदने* माझिया वेड्या
मनाचे गीत तुम्हा सांगतो मी ही
नसे माझी कविता फक्त श्ब्दा
गुंफितो मी ताटव्यातील या
फुलांचा मज कळे ना गंध कुठ्ला
त्या वहीतील पाकळ्यांचा गंध
केवळ जाणतो मी हे तुझ्या
नयनांतले प्रश्न मजला गुढ
छळती काव्यात साध्या
उत्तराचा खेळ सोपा खेळतो मी
जेव्हा मलाही ना कळे की काय
मजला वाटते तेव्हा तुझ्या
शब्दामधे माझेच मीपण पाहितो
मी मागचे जुने देणे मी फेडिले
व्याजासवे आता नव्याने ही नवी
कविता स्वतःची छेडितो मी ते
जगाला जाणणारे लोक केवळ थोर
असती कोवळ्या या स्पंदनातूनी
हा स्वतःला शोधितो मी मी असे
जे सांगतो ते का तुम्हाला आवडे
काय तुमच्याही मनीचे गुज अलगद
स्पर्शितो मी
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

दैव !!! (गझल). : supriya.jadhav7

दैव !!! (गझल). . (गागालगा गागालगा
गागालगा गागालगा) * देवाविना
देवालयी का मी उगा घोटाळले,
गंधाविनाही त्या फ़ुलाच्या का
अशी गंधाळले ? * मूर्तीस
देव्हा-यात माझ्या आदरे
प्रस्थापिले , रे प्राक्तनाचे
घाव ताजे का तरी रक्ताळले ? *
मंदावलेल्या त्या दिव्याला
तेल तेही घातले , घोंगावणा-या
वादळासी का कुणी संभाळले ? *
तोही चिडीचा डाव होता की तुझा
तो नाद रे , नादान वेड्या त्या
क्षणांनी मीच का छंदाळले ? *
टाळून टाळीले जरी जे व्हायचे
ते जाहले , कंठासि आले प्राण
आता दैवही कंटाळले ! * -सुप्रिया
(जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

दर्पणी न्याहाळणे नाही !!!.........(गझल). : supriya.jadhav7

दर्पणी न्याहाळणे नाही
!!!.........(गझल). . (गालगागा लगागागा
लगागागा) * तीच ती वाट पुन्हा
चालणे नाही, भूतकाळी अता
रेंगाळणे नाही ! * गांव तो
आठवांचा राहिला मागे, आज त्या
आठवांना चाळणे नाही ! * वादळे
सोसली, ना वाकली फ़ांदी लाजरी
वेल ती संभाळणे नाही ! * रात
गेली सुनी नाही ग चंद्र्मा,
रातराणी सुगंधी माळणे नाही ! *
कुंकवाचा टिळा भाळी ग
ल्यालेला भंगल्या दर्पणी
न्याहाळणे नाही ! * -सुप्रिया
(जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

...ते-ते तसे गाळीत गेले !!! (गझल). : supriya.jadhav7

...ते-ते तसे गाळीत गेले !!! (गझल). . *
जाळणा-य़ा जाणिवांना आज मी
जाळीत गेले ! जिंकण्याचे कायदे
ते हाय मी पाळीत गेले ! *
झिंगलेल्य़ा मॆफ़िलींचे दु:ख मी
कोळून प्याले, साजणा रे मी
सुखालाहि-चव-या ढाळीत गेले ! *
पेटल्या त्या ग्रीष्मदाही
शिंपुनी प्रेमास न्हाले,
चांदण्यांचे कोष केशी रे
सख्या माळीत गेले ! *
प्राक्तनाने फ़ॆसल्याशी गाठ
ऎशी पाडलेली, फ़ास मोहांचे
झणीरे मी असे टाळीत गेले ! *
भोगिलेल्या त्या व्यथांची
कात ती टाकून झाली, वाटले जे-जे
उणे ते-ते तसे गाळीत गेले ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

यौवना !!! .....(गझल). : supriya.jadhav7

यौवना !!! .....(गझल). . * नागिणीसम चाल
जी थिजवून गेली ! यौवना
प्रेमात ती रिझवून गेली ! *
नेत्र ऐसे तीर जैसा रोखलेला ,
काळजाशी खलबते शिजवून गेली ! *
मीतभाषी गौरकांता लाघवीशी ,
पौर्णिमेचे चांदणे भिनवून
गेली ! * बोलणे की सूर वेडे
भैरवीचे , कोकिळेची तान जी
रिझवून गेली ! * दामिनीचा दाह
ओठी सांडलेला , हाय ! त्या
तारांगणा विझवून गेली ! *
स्पंदनांना आर्जवे ती
धडकण्याची , आठवांची शेज का
भिजवून गेली ! * -सुप्रिया (जोशी)
जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

....सारे मला मिळाले !!! (गझल). : supriya.jadhav7

....सारे मला मिळाले !!! (गझल). . *
काही न मागताही सारे मला
मिळाले , केसात माळले मी , तारे
मला मिळाले ! * मोडून मांडला तू
मांडून मोडलाही , नेत्रात दोन
अश्रू खारे मला मिळाले ! *
वाटेतल्या फ़ुलांचे काटेच
बोचलेले , एकेक घांव ताजे कारे
मला मिळाले ? * गाठू कसा किनारा ,
लाटेस ओढ भारी , ते स्वैर
वाहणारे वारे मला मिळाले ! * मी
आजही भुकेली एका अलिंगनाची ,
मौनातले उसासे सारे मला
मिळाले ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

सानिका मी......(गझल) : supriya.jadhav7

सानिका मी......(गझल) ... * . (विरहीणी
राधा न रहावून कॄष्ण भेटीस
द्वारकेत येते... मावळत्या
सूर्याच्या साक्षीने कॄष्ण
राधेचा शेवटचा निरोप घेवून
पाठमोरा झप-झप निघून जातो...
तेव्हा तिच्या मनात दाटून
आलेल्या भावभावनांचा
कल्लोळ.....) * सानिका मी , राधिका
मी पाश सारे तोडले रे ,
सावळ्याच्या सावलीशी दॄढ
नाते जो्डले रे ! * गुंगलेली ,
दंगलेली , बावरी त्या बासुरीची
, सूरवेडी मंत्रमुग्धा बंध
सारे मो्डले रे ! * रंगली रंगात
ऐसी श्यामवेडी गौरकाया ,
लाजरीशी प्रेमिका मी ओढणीसी
ओढले रे ! * श्यामहारी ,
कॄष्णहारी , मोहना तू
सौख्यकारी , ध्यास तोची
श्रीहरीचा नाम दूजे खो्डले रे
! * साठवोनी पाठमोरा गोकुळीचा
श्रीमुरारी , दाटल्या कंठासवे
त्या द्वारकेसी सोडले रे ! *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

कळेना !!! .....(गझल). : supriya.jadhav7

कळेना !!! .....(गझल). . * नभी सांजवेळी
हि लाली कळेना ! कशी काय जादू ग
झाली कळेना !! * तुझे गीत
माझ्याच ओठी स्फ़ुरावे , कधी
लावल्या त्यास चाली कळेना ! *
शराबी शराबी निशा धुंदलेली ,
कशी चांदण्या जाग आली कळेना ! *
गुलाबी गुलाबी मिठी माळलेली ,
कसे जाम झाले ग खाली कळेना ! *
स्मरेना स्मरेना असे काय झाले
, फ़िरे स्वर्ग का भोवताली
कळेना ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

राखते तोल मी !!!......(गझल). : supriya.jadhav7

राखते तोल मी !!!......(गझल). . *
(गागालगा गालगा गागालगा गालगा)
* जे पाहते - जाणते ते बोलते बोल
मी, गुंत्यात का भावनेच्या
गुंतते खोल मी ? * कोणी - कसेही -
कुठेही बोलते - वागते, माझ्याच
ना आसवांचे जाणते मोल मी ! *
तालावरी ढोलकीच्या नाचली
पैंजणे , वॄंदावनी मंजिरीत्या
वाटते फ़ोल मी ! * गंधाळुनी रात
हिंदोळी सुखाच्या झुले ,
मीठीतही साजणाच्या राखते तोल
मी ! * साराच हा खेळ मिथ्थ्या ,
येर-झा-या ठरे पृथ्वीपरी
भोवताली का फ़िरे गोल मी ? *
-सुप्रिया (जोशी) जाधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

कोजागिरी !!!....(गझल) : supriya.jadhav7

कोजागिरी !!!....(गझल) . * धुंदश्या
तारांगणाला तारकांचा नाज
होता , रिक्तमाझ्या ओंजळी या
चंद्र माझा आज होता ! *
साजणीच्या कंकणांचा साजणा मी
नादवेडा , मौनतेला
प्रियतमेच्या घुंगरांचा बाज
होता ! * जीवघेणा दाह ओठी ,
श्वास-दरवळ मोग-याचा ,
सांडलेल्या मौक्तिकांना
गारव्याचा साज होता ! *
चांदण्यांची शेज-सजवी झोंबरे
वारे गुलाबी , रंगिल्या
कोजागिरीच्या पौर्णिमेचा गाज
होता ! * सावल्यांना जाग होती ,
पाकळ्या जेव्हा गळाल्या ,
रेशमाच्या त्या मिठीचा
मखमली-अंदाज होता ! * का
स्फ़ुरावी ओढऐसी अर्धरात्री
चांदण्यांना ? झिंगलेल्या
मैफ़िलीला काजव्यांचा साज
होता ! * -सुप्रिया (जोशी) जाधव.
पुणे.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

......चालले मी !!!.....(गझल). : supriya.jadhav7

......चालले मी !!!.....(गझल). . * सारेच
बंध मागे सोडीत चालले मी ,
बेड्या मणा-मणांच्या तोडीत
चालले मी ! * वा-यास बंध कोठे ते
वाहते कसेही , त्या वादळी
तडाख्या झोडीत चालले मी ! * गाठू
कशी किनारा हे शीड फ़ाटलेले ,
लाटेसही अताशा फ़ोडीत चालले मी
! * का आज घोर लावी घडले उणे-दुणे
जे , त्याही विवंचनेला खोडीत
चालले मी ! * माझ्याच भावनांनी
वेदीवरी चढावे , ज्या घोर त्या
प्रथाही मोडीत चालले मी ! * आकाश
भार होई पंखास या तरीही , नाते
दहा दिशांशी जोडीत चालले मी ! *
-सुप्रिया (जोशी) जधव.
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

वाढती का अंतरे? : क्रान्ति

शून्य, भाकड प्रश्न माझा,
व्यर्थ त्याची उत्तरे
साधण्या जवळीक जाता, वाढती का
अंतरे? काल वैराची सुपारी, आज
मैत्रीचे हसू, वागणे या
जीवनाचे कोणते मानू खरे? कोण
तो? त्याच्या नि माझ्या
वेगळ्या होत्या दिशा, पाडली
त्याच्या स्मृतींनी काळजाला
का घरे? मूळ आवृत्ती जशी होती
तशी, कोरी, नवी! वाचता आली
कुणाला गूढ त्याची अक्षरे?
लाकडे ओली असो की चंदनी राहो
चिता, शेवटी या चौथर्‍यावर
फक्त उरते राख रे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2356

वाढती का अंतरे? : क्रान्ति

शून्य, भाकड प्रश्न माझा,
व्यर्थ त्याची उत्तरे
साधण्या जवळीक जाता, वाढती का
अंतरे? काल वैराची सुपारी, आज
मैत्रीचे हसू, वागणे या
जीवनाचे कोणते मानू खरे? कोण
तो? त्याच्या नि माझ्या
वेगळ्या होत्या दिशा, पाडली
त्याच्या स्मृतींनी काळजाला
का घरे? मूळ आवृत्ती जशी होती
तशी, कोरी, नवी! वाचता आली
कुणाला गूढ त्याची अक्षरे?
लाकडे ओली असो की चंदनी राहो
चिता, शेवटी या चौथर्‍यावर
फक्त उरते राख रे!
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

राम.... : harrybandbe

भारतातील सद्य स्थितीवर
सुचलेल्या काही ऒळी सादर करीत
आहे (हा काव्य प्रकार ग़झल
नसल्यास कृ्पया निदर्शनास
आणून द्यावे) इथे कुणाच्या
भावना दुखावण्याचा उद्देश
नाही, तसे झाल्यास क्षमा असावी
चुकभूल घ्यावी द्यावी *राम *
हरवली माणूसकी विरला सारा भाव
आहे उद्वीग्न होऊन अश्रू
गाळतो राम आहे बांधुनी भगवी
कफ़नी हे पुरती हिरवे झेंडे
पाढा तय़ांच्या पापांचा वाचतो
राम आहे बाप-भाऊ कुणाचा,
कुणाचा कुलदिपक आहे कबरीवरती
तयाच्या हुंदतो राम आहे
श्वापदांचा खेळ सारा जो-तो
पिसाळला आहे माणसात माणसाला
शोधतो राम आहे जिथे मशिदीत राम
आणि मंदिरात रहिम आहे
सोनियाचा दिवस असा मागतो राम
आहे ….हरिकीशन चं. बंडबे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

भरावे शेत वात्सल्यात... : अजय अनंत जोशी

भरावे शेत वात्सल्यात
पाटांनी जुन्या पडे पाणी नवे
जेथे रहाटांनी जुन्या अता
बोलेन तैसा जग मला स्वीकारते
तसे वैतागले होतेच भाटांनी
जुन्या नवा आजार येतो; राहतो
बेवारशी... दवाखाने पहा भरलेत
खाटांनी जुन्या बरे झाले कि
झाल्या बंदशा वाटा नव्या.. तसे
बोलावले होतेच वाटांनी
जुन्या पहा; मोठ्या महाली आज
मीही राहतो... तरी का आठवे
उष्टेच ताटांनी जुन्या..? कधी
करतोच धिंगाणा, कधी जल्लोष मी...
कधी रमतो पुन्हा स्वर्गीय
थाटांनी जुन्या कितीही वेचले
सारे नवे मोती 'अजय'... किनारी
आठवण येतेच लाटांनी जुन्या
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2354

भरावे शेत वात्सल्यात... : अजय अनंत जोशी

भरावे शेत वात्सल्यात
पाटांनी जुन्या पडे पाणी नवे
जेथे रहाटांनी जुन्या अता
बोलेन तैसा जग मला स्वीकारते
तसे वैतागले होतेच भाटांनी
जुन्या नवा आजार येतो; राहतो
बेवारशी... दवाखाने पहा भरलेत
खाटांनी जुन्या बरे झाले कि
झाल्या बंदशा वाटा नव्या.. तसे
बोलावले होतेच वाटांनी
जुन्या पहा; मोठ्या महाली आज
मीही राहतो... तरी का आठवे
उष्टेच ताटांनी जुन्या..? कधी
करतोच धिंगाणा, कधी जल्लोष मी...
कधी रमतो पुन्हा स्वर्गीय
थाटांनी जुन्या कितीही वेचले
सारे नवे मोती 'अजय'... किनारी
आठवण येतेच लाटांनी जुन्या
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातामधे काही पळाचा कोण
राबुन जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो हा कुणाचा
मी कधीचा नांगरुन बसलो
स्वताला पण अजुन पत्ताच नाही
पावसाचा मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो माझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातामधे काही पळाचा कोण
राबुन जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो हा कुणाचा
मी कधीचा नांगरुन बसलो
स्वताला पण अजुन पत्ताच नाही
पावसाचा मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो माझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातात आहे खापराचा कोण
राबुन जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो हा कुणाचा
मी कधीचा नांगरुन बसलो
स्वताला पण अजुन पत्ताच नाही
पावसाचा मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो माझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातात आहे खापराचा कोण
राबुन जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो हा कुणाचा
मी कधीचा नांगरुन बसलो
स्वताला पण अजुन पत्ताच नाही
पावसाचा मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो माझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातात आहे खापराचा कोण
राबुन जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो हा कुणाचा
मी कधीचा नांगरुन बसलो
स्वताला पण अजुन पत्ताच नाही
पावसाचा मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो माझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातात आहे खापराचा कोण
राबून जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो ह कुणाचा मी
कधीचा नांगरून बसलो स्वताला
पण अजून पत्ताच नाही पावसाचा
मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो मझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातात आहे खापराचा कोण
राबून जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो ह कुणाचा मी
कधीचा नांगरून बसलो स्वताला
पण अजून पत्ताच नाही पावसाचा
मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो मझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2353

साचला अंधार आहे... : वैभव देशमुख

साचला अंधार आहे युगभराचा अन
दिवा हातात आहे खापराचा कोण
राबून जात असते रोज येथे दव
म्हणू की घाम असतो ह कुणाचा मी
कधीचा नांगरून बसलो स्वताला
पण अजून पत्ताच नाही पावसाचा
मीच माझ्या जीवनी
कुंद्याप्रमाणे मीच दुश्मन
जाहलो माझ्या पिकाचा जीवनाचा
मी तुझ्या आनंद आहे तू कधी
आनंद हो मझ्या क्षणाचा
मिसळुनी घेतो मला मातीमध्ये
मी मग पिकाला वास येतो चंदनाचा
फोडतो मी पाठ माझी आसुडाने मीच
आहे बैल माझ्या नांगराचा -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

दे चार श्वास दे रे .. : शाम

दे चार श्वास दे रे अजुनी
जगायला येणार प्रीत आहे मजला
बघायला.. शृंगारुनी तरीही
येतील लोक ते लागेल वेळ थोडा
त्यांना निघायला.. म्हणतील कैक
वेळा "होता भला!",मला जे पेटवून
मजला निघतील जायला.. समजू नको
खरी ही सारीच आसवे रडती कुणी
उगाही नजरेत यायला.. ओसंडतील
कोणी ह्रदयातुनी इथे क्षण चार
दे तयांचे डोळे पुसायला.. मग
हळहळून माझे करतील सोहळे
लागेल मी जगाला जेव्हा
कळायला..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2352

दे चार श्वास दे रे .. : शाम

दे चार श्वास दे रे अजुनी
जगायला येणार प्रीत आहे मजला
बघायला.. शृंगारुनी तरीही
येतील लोक ते लागेल वेळ थोडा
त्यांना निघायला.. म्हणतील कैक
वेळा "होता भला!",मला जे पेटवून
मजला निघतील जायला.. समजू नको
खरी ही सारीच आसवे रडती कुणी
उगाही नजरेत यायला.. ओसंडतील
कोणी ह्रदयातुनी इथे क्षण चार
दे तयांचे डोळे पुसायला.. मग
हळहळून माझे करतील सोहळे
लागेल मी जगाला जेव्हा
कळायला..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2352

दे चार श्वास दे रे .. : शाम

दे चार श्वास दे रे अजुनी
जगायला येणार प्रीत आहे मजला
बघायला.. शृंगारुनी तरीही
येतील लोक ते लागेल वेळ थोडा
त्यांना निघायला.. म्हणतील कैक
वेळा "होता भला!",मला जे पेटवून
मजला निघतील जायला.. समजू नको
खरी ही सारीच आसवे रडती कुणी
उगाही नजरेत यायला.. ओसंडतील
कोणी ह्रदयातुनी इथे क्षण चार
दे तयांचे डोळे पुसायला.. मग
हळहळून माझे करतील सोहळे
लागेल मी जगाला जेव्हा
कळायला..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

~ काही न मागताही ... ~ : Ramesh Thombre

~ काही न मागताही ... ~ काही न
मागताही सारे मला मिळाले,
प्रेमात पोळते, निखारे मला
मिळाले ! * मोडून खेळ सारा तू
जिंकिले जगाला हारून
वेदनांचे तारे मला मिळाले ! *
वाटेतल्या फुलांनी नाही
विचार केला, काटेच पेरलेले,
शहारे मला मिळाले. * भटकेल तो
किनारा, मी आज गाठलेला जर
स्वैर वाहणारे वारे मला
मिळाले ! * मी आज तृप्त होतो, एका
अलिंगनाने, मैत्रीत ते फुकाचे,
नारे मला मिळाले ? * - रमेश
ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

हेलकावे : एकतारे

हेलकावे माझिया वेड्या मनाचे
हेलकावे हे खरे की ते खरे
कोणास ठावे आज तुजला आवडू मी
लागलो सांग भुताने अता कोठे
निघावे वाट ज्या क्षणाची
पाहिली आजवर का त्या क्षणाने
क्षणभरात जावे कोण तो रे
स्वप्न चोरुनी पहातो काय माझे
स्वप्नही माझे नसावे
नाटकातील एक छोटे स्वगत हे का
कवितेने तया अपुले म्हणावे
दुःख जेव्हा येते उराशी
सागराचे कवितेस तेव्हा मी
जरासे आठवावे तारकांनी वाट
मजला दाखविली आज मी सुर्यास
माझ्या दीपवावे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

फडफडतो काळजात माझ्या... : वैभव देशमुख

फडफडतो काळजात माझ्या या
प्रश्नाचा कागद स्वच्छ
कुण्या रबराने होइल
आयुष्याचा कागद अदभुत
गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे
पुस्तक ताऱ्यांची कविता
लिहिलेला अंधाराचा कागद किती
किती होकार घेउनी वेळा आल्या,
गेल्या हाय ! अपूरा पडला
माझ्या तळहाताचा कागद अक्षर
अक्षर तिचे तेवते दिवा बनुन
वाटेवर तिच्या जवळ नव्हता
कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख
नव्हती 'नाही' 'नाही'ने भरला
माझ्या दिवसाचा कागद तुला
पुरेना सागरशाई माझ्या
निंदेसाठी तुझ्या स्तुतीला
मला पुरेना आकाशाचा कागद अखेर
पुसता आली नाही ती चुकलेली
नावे लेखण होती दगडाची, होता
दगडाचा कागद - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2348

हळूहळू मी दुनियेच्या मागे : वैभव देशमुख

हळूहळू मी दुनियेच्या मागे
येइल हळूहळू दुनिया माझ्या
मागे येइल खुशाल जा तू
मेंदूच्या मागे मागे मी अपला
माझ्या ह्रदयामागे येइल नको
रडू इतके की बदनामी होइल कथा
कुणाची अश्रूंच्या मागे येइल
अल्लड होती प्रीत, निरागस दिस
होते म्हटली होती शाळेच्या
मागे येइल... तिला भेटण्याची
इच्छा बाकी आहे नंतर म्रुत्यो
मी तुझिया मागे येइल माणुस
जाइल पुढे अता जितका जितका
म्हणजे बघ तितका तितका मागे
येइल फरक किती पडणार खरे
सांगितल्याने ? फार फार तर
थोडासा मागे येइल - वैभव
देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2326

शब्द बेईमान झाले आज इतके काय सांगू? : विजय दि. पाटील

का सदा माझ्यापुढे ही संकटे 'आ'
वासलेली? काळ आहे माजला की
जिंदगी सोकावलेली? शब्द
बेईमान झाले आज इतके काय
सांगू? बोलता आलीच नाही गोष्ट
मनि आकारलेली मुक्त मी व्हावे
म्हणोनी आणला आवेश अंगी भान
आले पाहिली अन, पावले ही
बांधलेली भौतिकाचे भाट,
ज्यांना बोचला संसार माझा आज
संन्यासात त्यांची का मती मग
बाटलेली? 'विजय' मिळवू
षडरिपूंवर, वल्गना केली जरी मी
आस भोगाचीच आहे अंतरी
जोपासलेली........
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2349

शब्द बेईमान झाले आज इतके काय सांगू? : विजय दि. पाटील

का सदा माझ्यापुढे ही संकटे 'आ'
वासलेली? काळ आहे माजला की
जिंदगी सोकावलेली? शब्द
बेईमान झाले आज इतके काय
सांगू? बोलता आलीच नाही गोष्ट
मनि आकारलेली मुक्त मी व्हावे
म्हणोनी आणला आवेश अंगी भान
आले पाहिली अन, पावले ही
बांधलेली भौतिकाचे भाट,
ज्यांना बोचला संसार माझा आज
संन्यासात त्यांची का मती मग
बाटलेली? 'विजय' मिळवू
षडरिपूंवर, वल्गना केली जरी मी
आस भोगाचीच आहे अंतरी
जोपासलेली........
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

~ शामकांती सांजवेळी ~ : Ramesh Thombre

शामकांती सांजवेळी, चांदणे
माळीत जावे शारदाच्या
यौवनाला, रे दिला टाळीत जावे ..
ना भरोसा चांदराती, भाळलेल्या
त्या क्षणांचा सज्जनांनी
सज्जनांचे, वायदे पाळीत जावे ..
चांद आहे साक्षीला, चांदणीही
लाजलेली, मग कश्याला भारलेले,
तारुण्य जाळीत जावे ? ..
पौर्णिमेला गर्व होतो,
गौरकांती यौवनाचा चांदव्याने
का अताशा, पौर्णिमा न्ह्याळीत
जावे ? .. यौवनेची साद येता,
पांघराया चांदणे ते
विझलेल्या काजव्यांनी,
मागच्या ओळीत जावे .. शाम आहे
शामकांती, रात आहे गौरवर्णी
शारदाच्या याच राती, स्नेह ते
ढाळीत जावे. .. - रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2346

देवुनी तुझे तुला निघायचे मला.. : शाम

देवुनी तुझे तुला निघायचे मला
वेगळे तुझ्याविना जगायचे मला..
रावणापरी तुझे कुकर्म पाहिले
चेहरे तुला किती?बघायचे मला..
झेप घ्यायचो पुन्हा पडायचोच
मी लोक आपलेच हे नडायचे मला..
बोललो जसे, तसेच वागलो तरी
'चांगला'कुणीच ना म्हणायचे
मला.. माणसेच माणसास जगवितात
ना? फत्तरास अन् तरी पुजायचे
मला?.. मैफलीत मी कसे रमायचे इथे
मी फकिर हिंडुनीच गायचे मला..
सांगतोय 'शाम', का लिहायची गझल
मरण झेलुनी इथे उरायचे मला..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2347

फडफडतो काळजात माझ्या... : वैभव देशमुख

फडफडतो काळजात माझ्या या
प्रश्नाचा कागद स्वच्छ
कुण्या रबराने होइल
आयुष्याचा कागद अदभुत
गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे
पुस्तक ताऱ्यांची कविता
लिहिलेला अंधाराचा कागद किती
किती होकार घेउनी वेळा आल्या,
गेल्या हाय ! अपुरा पडला
माझ्या तळहाताचा कागद अक्षर
अक्षर तिचे तेवते दिवा बनून
वाटेवर तिच्या जवळ नव्हता
कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख
नव्हती 'नाही' 'नाही'ने भरला
माझ्या दिवसाचा कागद तुला
पुरेना सागरशाई माझ्या
निंदेसाठी तुझ्या स्तुतीला
मला पुरेना आकाशाचा कागद अखेर
पुसता आली नाही ती चुकलेली
नावे लेखण होती दगडाची, होता
दगडाचा कागद - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2348

फडफडतो काळजात माझ्या... : वैभव देशमुख

फडफडतो काळजात माझ्या या
प्रश्नाचा कागद स्वच्छ
कुण्या रबराने होइल
आयुष्याचा कागद अदभुत
गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे
पुस्तक ताऱ्यांची कविता
लिहिलेला अंधाराचा कागद किती
किती होकार घेउनी वेळा आल्या,
गेल्या हाय ! अपुरा पडला
माझ्या तळहाताचा कागद अक्षर
अक्षर तिचे तेवते दिवा बनून
वाटेवर तिच्या जवळ नव्हता
कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख
नव्हती 'नाही' 'नाही'ने भरला
माझ्या दिवसाचा कागद तुला
पुरेना सागरशाई माझ्या
निंदेसाठी तुझ्या स्तुतीला
मला पुरेना आकाशाचा कागद अखेर
पुसता आली नाही ती चुकलेली
नावे लेखण होती दगडाची, होता
दगडाचा कागद - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2348

फडफडतो काळजात माझ्या... : वैभव देशमुख

फडफडतो काळजात माझ्या या
प्रश्नाचा कागद स्वच्छ
कुण्या रबराने होइल
आयुष्याचा कागद अदभुत
गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे
पुस्तक ताऱ्यांची कविता
लिहिलेला अंधाराचा कागद किती
किती होकार घेउनी वेळा आल्या,
गेल्या हाय ! अपुरा पडला
माझ्या तळहाताचा कागद अक्षर
अक्षर तिचे तेवते दिवा बनून
वाटेवर तिच्या जवळ नव्हता
कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख
नव्हती 'नाही' 'नाही'ने भरला
माझ्या दिवसाचा कागद तुला
पुरेना सागरशाई मझ्या
निंदेसाठी तुझ्या स्तुतीला
मला पुरेना आकाशाचा कागद अखेर
पुसता आली नाही ती चुकलेली
नावे लेखण होती दगडाची, होता
दगडाचा कागद - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2348

फडफडतो काळजात माझ्या... : वैभव देशमुख

फडफडतो काळजात माझ्या या
प्रश्नाचा कागद स्वच्छ
कुण्या रबराने होइल
आयुष्याचा कागद अदभुत
गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे
पुस्तक ताऱ्यांची कविता
लिहिलेला अंधाराचा कागद किती
किती होकार घेउनी वेळा आल्या,
गेल्या हाय ! अपुरा पडला
माझ्या तळहाताचा कागद अक्षर
अक्षर तिचे तेवते दिवा बनून
वाटेवर तिच्या जवळ नव्हता
कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख
नव्हती 'नाही' 'नाही'ने भरला
माझ्या दिवसाचा कागद तुला
पुरेना सागरशाई मझ्या
निंदेसाठी तुझ्या स्तुतीला
मला पुरेना आकाशाचा कागद अखेर
पुसता आली नाही ती चुकलेली
नावे लेखण होती दगडाची, होता
दगडाचा कागद - वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

देवुनी तुझे तुला निघायचे मला.. : शाम

देवुनी तुझे तुला निघायचे मला
वेगळे तुझ्याविना जगायचे मला..
रावणापरी तुझे कुकर्म पाहिले
चेहरे तुला किती?बघायचे मला..
झेप घ्यायचो पुन्हा पडायचोच
मी लोक आपलेच हे नडायचे मला..
बोललो जसे, तसेच वागलो तरी
'चांगला'कुणीच ना म्हणायचे
मला.. माणसेच माणसास जगवितात
ना? फत्तरास अन् तरी पुजायचे
मला?.. मैफलीत मी कसे रमायचे इथे
मी फकिर हिंडुनीच गायचे मला..
सांगतोय 'शाम', का लिहायची गझल
मरण झेलुनी इथे उरायचे मला..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

~ शामकांती सांजवेळी ~ : Ramesh Thombre

शामकांती सांजवेळी, चांदणे
माळीत जावे शारदाच्या
यौवनाला, रे दिला टाळीत जावे ..
ना भरोसा चांदराती, भाळलेल्या
त्या क्षणांचा सज्जनांनी
सज्जनांचे, वायदे पाळीत जावे ..
चांद आहे साक्षीला, चांदणीही
लाजलेली, मग कश्याला भारलेले,
तारुण्य जाळीत जावे ? ..
पौर्णिमेला गर्व होतो,
गौरकांती यौवनाचा चांदव्याने
का अताशा, पौर्णिमा न्ह्याळीत
जावे ? .. यौवनेची साद येता,
पांघराया चांदणे ते
विझलेल्या काजव्यांनी,
मागच्या ओळीत जावे .. शाम आहे
शामकांती, रात आहे गौरवर्णी
शारदाच्या याच राती, स्नेह ते
ढाळीत जावे. .. - रमेश ठोंबरे
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/

मंदीर अन् मशीदी : अबक

जो जो नमून आला मंदीर अन्
मशीदी या पावल्यात त्याला
मंदीर अन् मशीदी.. ते ओरडून
गेले"हिंसा न धर्म अमुचा"
मारून माणसाला मंदीर अन्
मशीदी.. याचाच धर्म मोठा,
त्याचाच धर्म मोठा हा वाद बास
झाला मंदीर अन् मशीदी.. या
भांडणात तुमच्या तुम्ही जळा
खुशीने रे जाळता कशाला मंदीर
अन् मशीदी.. कोणास राम प्यारा,
प्यारा कुणास अल्ला सांगा
कुणी बघितला मंदीर अन् मशीदी..
वाटेल त्या रितीने वाटेल
त्यास वंदा का देव वाटलेला
मंदीर अन् मशीदी..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

उठ बा रे पांडुरंगा.. : शाम

संत नाही राहिले ते, राहिले ना
भाट आता उठ बा रे पांडुरंगा
दाखवाया वाट आता .. पेरल्या
नोटेस त्यांच्या पीक येते
बहुमतांचे लोकशाहीचा असा
बाजार हा सरलाट आता.. सांगतो हा
सातबारा आत्महत्येची कहाणी
कर्जमाफीचाच त्याहुन वाढला
बोभाट आता.. वाटतो जो
मुक्तहस्ते राज्य त्याचे, तोच
राजा तू तुझ्या कोट्यातलेही
रोज थोडे वाट आता..
चंद्रभागेनेच ज्यांची आजवर
धुतलीत पापे तेच सारे पुन्य
आत्मे घाण करती घाट आता.. रोज
कानी त्याच वार्ता थडकती
दाहीदिशांनी भ्रष्टनाही कोण
येथे? प्रश्न पडतो दाट आता.. जो
इथे पेटून उठला तो पुन्हा
दिसलाच नाही उघडणारे तोंड
होते बंद बिनबोभाट आता.. ताज
अन् कन्याकुमारी
प्रीति,शांतीचीच रुपे दोन्ही
तिर्थांच्या मधे मग देश का
मोकाट आता?.. खेळ पुन्हा तोच
येथे मांडला दुर्योधनांनी
लाज अबलेचीच पुन्हा 'शाम' बघते
वाट आता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2344

उठ बा रे पांडुरंगा.. : शाम

संत नाही राहिले ते, राहिले ना
भाट आता उठ बा रे पांडुरंगा
दाखवाया वाट आता .. पेरल्या
नोटेस त्यांच्या पीक येते
बहुमतांचे लोकशाहीचा असा
बाजार हा सरलाट आता.. सांगतो हा
सातबारा आत्महत्येची कहाणी
कर्जमाफीचाच त्याहुन वाढला
बोभाट आता.. वाटतो जो
मुक्तहस्ते राज्य त्याचे, तोच
राजा तू तुझ्या कोट्यातलेही
रोज थोडे वाट आता..
चंद्रभागेनेच ज्यांची आजवर
धुतलीत पापे तेच सारे पुन्य
आत्मे घाण करती घाट आता.. रोज
कानी त्याच वार्ता थडकती
दाहीदिशांनी भ्रष्टनाही कोण
येथे? प्रश्न पडतो दाट आता.. जो
इथे पेटून उठला तो पुन्हा
दिसलाच नाही उघडणारे तोंड
होते बंद बिनबोभाट आता.. ताज
अन् कन्याकुमारी
प्रीति,शांतीचीच रुपे दोन्ही
तिर्थांच्या मधे मग देश का
मोकाट आता?.. खेळ पुन्हा तोच
येथे मांडला दुर्योधनांनी
लाज अबलेचीच पुन्हा 'शाम' बघते
वाट आता..
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

हरवलेले चेहरे : मधुसूदन आजगांवकर

ओळखी मी सावल्या, हरवले जरी
चेहरे अर्थहीन तरी सुडौल
वळणदार अक्षरे ...१ सजीवांची
प्राणगती असते जरि वाऱ्याची
धावतात क्षितिजपार स्वप्न
घेऊनी खरे...२ घाई किती
जगण्याची,अशी जीवा या जडली घास
न घे, श्वास न घे, फुरसतीत मरण
बरे...३ गंधाचा स्पर्श
नसे,स्पर्शाचा गंध नसे रंगाचे
रंग जसे, एकसारखे बरे...४ एकवार
सावलीच्या, आडूनी जर डोकाविशी
आरशात दिसतील मग, सुबक जरी हे
चरे...५
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

बदनाम.. : शाम

मी नाव का कुणाचे घेऊ उगा
कशाला? हा दोष संचिताचा वैरी
सखा निघाला... का एवढ्याचसाठी
ही साथ सोडली तू? की ऐनवेळ ओठी
माझ्या नकार आला... हे ही बरेच
झाले की बोललास खोटे आहे कुठे
खर्‍याची परवा इथे कुणाला?...
कळले असेल आता रडले पुन्हा
पुन्हा का? जखमा नवीन होत्या
नाजूक काळजाला... ढळता उन्हे
तशी ती जाते विरून छाया हा शाप
सावलीला देवा दिला कशाला?...
मीरा तुझ्याचपायी प्याली जरी
विषाला बदनाम 'शाम' तू रे नाही
कधीच झाला...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/2342

बदनाम.. : शाम

मी नाव का कुणाचे घेऊ उगा
कशाला? हा दोष संचिताचा वैरी
सखा निघाला... का एवढ्याचसाठी
ही साथ सोडली तू? की ऐनवेळ ओठी
माझ्या नकार आला... हे ही बरेच
झाले की बोललास खोटे आहे कुठे
खर्‍याची परवा इथे कुणाला?...
कळले असेल आता रडले पुन्हा
पुन्हा का? जखमा नवीन होत्या
नाजूक काळजाला... ढळता उन्हे
तशी ती जाते विरून छाया हा शाप
सावलीला देवा दिला कशाला?...
मीरा तुझ्याचपायी प्याली जरी
विषाला बदनाम 'शाम' तू रे नाही
कधीच झाला...
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://www.sureshbhat.in/node/

पाणी थकले, जमीन थकली... : वैभव देशमुख

पाणी थकले, जमीन थकली बिमार
वारा झाला समजून घेता आला तर
घे खास इशारा झाला कुठे हरवले
तुझे नि माझे घन ते आनंदाचे ?
काय तुझ्या माझ्या जगण्याचा
मोरपिसारा झाला ? आधी होते
चंद्र, कळ्या, पक्षांचे
येणेजाणे नको विचारू अता
कशाचा मनी निवारा झाला डिग्री,
पदके, प्रमाणपत्रे, शाली,
स्म्रुतीचिन्हे... घर छोटेसे
झाले आणिक खूप पसारा झाला
नव्वद वर्षाची ती आजी खरे
बोलली होती पृथ्वीला तोलुन
धरणारा सर्प म्हतारा झाला... -
वैभव देशमुख
'सुरेशभट.इन'वरील दुवा:
http://sureshbhat.in/node/2341